Tvennskonar spaghetti di nero - með hvítlauk, chili og skalottulauk - toppað með risarækjum eða heimaunnum laxahrognum

 

Ég snéri heim úr ævintýraferð til Las Vegas liðna helgi þar sem ég og bróðir minn voru fengnir til að elda fyrir veislu á vegum Kerecis. Kerecis er frábært íslenskt fyrirtæki sem er í stórtækri útrás á bandaríska markaði um þessar mundir. Þau framleiða sáraumbúðir úr íslensku þorskroði við mjög góðan orðstýr. Og það var virkilega gaman að fá að styðja við útrás þeirra með þessu verkefni. Við gerðum níu rétti sem áttu að gefa gestum möguleika á því að kynnast fjölbreyttu íslensku hráefni, sjá hérna. 

 

Helgina áður var ég með veislu fyrir sérnámslækna í lyflækningum þar sem við heilgrilluðum lamb með mexíkósku ívafi, sjá hérna,  - svo var sungið og dansað fram eftir nóttu. Þetta unga fólk kann svo sannarlega að skemmta sér. 

 

Það er þess vegna ekkert skrítið að ég hafi ekki haft tíma til að blogga sem skyldi. En það stendur til bóta. 

 

Tvennskonar spaghetti di nero - með hvítlauk, chili og skalottulauk og rjóma - toppað með risarækjum eða heimaunnum laxahrognum

 

Eins og lesendur kannski muna þá gerði ég heimaunnin hrogn fyrir skemmstu, sjá hérna - og úr varð þessi veislumáltíð í miðri viku, sjá hér. 

 

Þessar tvær uppskriftir voru ofur einfaldar og urðu eiginlega tilbúnar á meðan pastað sauð í pottinum. Ég hef verið aðdáandi Rustichella d'abruzzo í áraraðir og það minnkaði ekkert þegar ég fékk tækifæri til að heimsækja fyrirtækið á heimavelli nú í sumar í Abruzzohéraði austan við Toskana. Abruzzo er dásamlega fallegt sveitahérað þar sem hveitið í þetta gómsæta pasta er ræktað og það er sérstaklega skemmtilegt að sjá hvaða metnaður liggur í framleiðslunni. 

 

Ég vona að ég sýni þeim sóma með þessum tveimur snögggerðu uppskriftum. 

 

Fyrir fjóra til fimm svanga gesti 

 

1 pakki af spaghetti di nero

1 chili pipar

2 hvítlauksrif

börkur af einni sítrónu

2 skalottulaukar

100 g smjör 

250 ml rjómi 

10 risarækjur (auðvitað má hafa fleiri)

2-3 matskeiðar af heimaunnum laxahrognum

 

 

Þetta gat eiginlega ekki verið öllu einfaldara. Eldamennskan tók ekki lengri tíma en að skera niður skalottulauk, chili og hvítlauk.

 

 

Kavíarinn var ennþá í toppformi og bragðaðist stórvel en hann útbjó ég fyrir að verða þremur vikum. Sjá hérna.

 

 

Ég heimsótti Rustichella í sumar í heimahérað þeirra í Abruzzo. Það var ógleymanlegt ferð full af upplifunum, mat og ljúffengu ítölsku víni. 

 

Þetta pasta er litað með bleki úr kolkrabba.Ég hef alltaf verið dálítið smeykur við svart pasta - en þessar tvær uppskriftir læknuðu þá hræðslu. Smjör og rjómi róa mann niður. 

 

 

Galdurinn við að sjóða pasta - er að sjóða það í miklu vatni - einn lítra fyrir hver 100 g af pasta. Þá ráðleggja sérfræðingar hjá Rustichella að salta vatnið - 2 g af salti fyrir hvern lítra - þau hljóta nú að vita hvað þau eru að tala um. Þá skiptir einnig höfuðmáli að sjóða pastað þangað til að það er "al dente" aðeins undir tönn. Þannig dregur það betur í sig sósuna og gerir réttinn mun áhrifaríkari.

 

 

Á meðan pastað sýður er smjörið brætt á pönnu og laukur, chili og hvítlaukur steikt á pönnu.

 

 

Bætið rækjunum á pönnuna.

 

 

 

Skellið dash af hvítvíni á pönnuna og sjóðið upp áfengið.

 

 

Bætið rjómanum á pönnuna og sjóðið hann upp. Bætið pastanu saman við og bragðbætið með kryddjurtum og sítrónuberki. 

 

 

Þetta var afar ljúffengt.

 

 

Byrjið eins á næsta rétti - takið lauk, hvítlauk, chilli og steikið upp úr bráðnu smjöri. Bætið matskeið af hrognum á pönnuna. 

 

 

Næsta skref er skvetta af hvítvíni, sjóða upp áfengið, bæta svo rjóma og pasta á pönnuna.

 

 

Ekki bara er þetta fallegt - þetta var líka ótrúlega ljúffengt.

 

 

Til að espa aðeins upp sítrónubragðið - sem mér finnst passa svo vel með sjávarfangi - þá bragðbætti ég pastað með ögn af sítrónuolíu. 

 

 

Svo er bara að bjóða fjölskyldunni að setjast til borðs. Við drukkum Masi Masianco með réttinum - en ég hafði einmitt notað smá skvettu af því í báða pastaréttina. Það skiptir máli að nota gott vín í mat - og þetta ítalska hvítvín er ferskt og ljúffengt, örlítil sýra sem passaði vel með ríku pastanu. 

 

 

Verði ykkur að góðu. 

 

------

 

 

 

Flest hráefnin í þessari færslu fást í verslunum Hagkaupa

 

Þrenns konar blinis með heimaunnum laxakavíar með sýrðum rjóma - lauk og graslauk, radísum og dilli og svo kóríander og mandarínuolíu

 

Það tók mig mörg ár að læra að njóta kavíars. Eins og flestum fannst mér þetta skrítinn matur, oft alltof saltur og stundum smá slepjulegur. En af einhverri ástæðu er þetta hráefni hátt skrifað í heimi matargerðar og sér í lagi í heimi nautnaseggja. Styrjukavíar er sá kavíar sem er hvað mest eftirsóttur og er geysilega dýr. Ég las á netinu að verðið á dýrasta kavíarnum hlypi á hundruðum þúsunda fyrir kílóið - jafnvel meira. 

 

En þessi færsla er ekki saga um dýrasta kavíar í heimi. Hún er smásaga um hvernig má búa til úrvals mat - hreinan lúxus úr laxahrognum sem oftar en ekki eru ekki nýtt. 

 

 

Á mínu heimili er það eiginkonan mín, Snædís, sem sér um alla stangveiði - ALLA stangveiði. Ég er alræmd fiskifæla og arfaslakur á flugustöng. Óviðbjargandi. En sem betur fer er ég einkar vel giftur maður. Þennan myndarlega lax sótti konan mín í Affallið um liðna helgi. 

 

 

Og þegar heim var komið og ég var að verka fiskinn blöstu við þessa boldungsstóru hrogn. Og það kom eiginlega alveg flatt upp á mig, ég hafði ekki séð svona stæðileg laxahrogn áður. Myndin er af lélegum gæðum - en það er hægt að sjá að þarna eru þúsundir stórra laxahrogna. Og það kom ekki til álita að henda þessu í ruslið - ónei! 

 

Þannig að úr varð þessi máltið! Og kannski nokkrar fleiri! 

 

Þrenns konar blinis með heimaunnum laxakavíar með sýrðum rjóma - lauk og graslauk, radísum og dilli og svo kóríander og mandarínuolíu.

 

Fyrir blinis (ca 25 stk)

 

200 g bókhveiti

200 g hveiti

2 egg

200 ml mjólk

200 ml rjómi 

150 ml vatn

1 poki þurrger

2 tsk sykur

1 tsk salt

 

Heimaunnin laxahrogn

 

700 g laxahrogn

1,5 l vatn

200 g salt

 

Ég ætla ekki að skrökva - þetta var smá fyrirhöfn. Sérstaklega vegna þess að ég hafði aldrei gert þetta áður - en maður er fljótur að læra. Ég notaði leiðbeiningar frá Frosta - skvassfélaga mínum.

 

Hrognin eru lögð í volgan saltpækil í 30 mínútur. Hann er gerður með því að leysa saltið upp í u.þ.b. 35-38 gráðu heitu vatni. 

 

Þá er saltpæklinum hellt frá í aðra skál og hann geymdur um stund. 

 

Hrognin eru svo nudduð undir rennandi volgu vatni (helst undir skál og sigti) þangað til að þau losna úr himnum sínum. Best er að taka smá bita í senn og rúlla þeim varlega, en þó með ákveðnum hætti á milli fingranna. Þannig losnar himnan sem umlykur eggin - eggin sökkva til botns en himnan flýtur ofan á. 

 

 

Þetta tekur dágóða stund en þegar maður áttar sig á því að eggin sjálf eru déskoti harðgerð - tekur þetta skemmri tíma. Biðst aftur afsökunar á lélegum myndgæðum. 

 

Næsta skref er að skola hrognin og svo leggja þau aftur í saltpækilinn í um 10 mínútur. 

 

Þau eru svo að lokum færð yfir í sótthreinsaðar krukkur og geymdar í kæli. Frosti segir að þau ættu að geymast í nokkrar vikur.  

 

 

Þá er best að vinda sér í að útbúa blinis - pönnukökurnar. Þessar pönnukökur eru frábrugðnar venjulegum pönnukökum að því leyti að notast er bókmjölhveiti - sem er í raun ekki hveiti heldur skyldara tegundum - eins og kerfli og rabbabara. Það er ögn biturt á bragðið sem ég held að sé hugsað til að veita mótvægi við seltuna og ferskan sjávarkeiminn sem kemur  af hrognunum. 

 

Fyrst er að vekja gerið í mjólkinni og sykrinum. Þegar það hefur vaknað er rjómanum blandað saman við. Þurrefnin eru svo sett skál og tveimur eggjarauðum bætt saman við. Hrært saman ásamt rjómamjólkinni í þykkt deig. Vatninu er svo bætt varlega saman við þangað til að komið er deig sem minnir á vöffludeig - eða heldur þykka málningu. Látið hefast í tvær klukkustundir. 

 

 

Þegar deigið er tilbúið eru eggjahvíturnar næstum stífþeyttar og svo blandað varlega saman við. Það er mikilvægt að slá ekki loftið úr eggjahvítunum. 

 

 

Næsta skref er að hita pönnuna, bletta með smjöri og byrja að baka. 

 

 

Þær hefast fallega á pönnunni. 

 

 

Svo er bara að baka þangað til að það er komið nóg fyrir alla. 

 

 

Ég hrærði sýrða rjómann aðeins upp. 

 

 

Svo var bara að útbúa áleggið - við vorum með ýmis konar valmöguleika; rauðlauk, radísur, tómat, sýrða gúrku, dill, steinselju, graslauk og þar fram eftir götunum. 

 

 

Ég veit ekki um ykkur, en mér finnst hrognin heillandi. 

 

 

Hefð er fyrir því að drekka kampavín með blínis en við áttum það ekki til þannig að við drukkum þetta ljúffenga hvítvín með. Mér fannst það passa vel - þar sem Casa Rojo El Cordo del Circo er frískandi og bragðgott vín í góðu jafnvægi. 

 

 

Við byrjuðum á því sem myndi teljast klassík: sýrður rjómi, rauðlaukur, laxahrogn og svo graslaukur. 

 

 

Næst var það svo sýrður rjómi, radísur, laxahrogn og dill. 

 

 

Við fengum þessa olíu gefins nýverið - þetta er jómfrúarolía - Olio Principe frá Sikiley og er bragðbætt með mandarínum. Ég hef aldrei bragðað hana áður og hún kom mér verulega á óvart. 

 

 

Svo var það þessi - mér fannst hún vera sigurvegari kvöldsins; sýrður rjómi, laxahrogn, mandarínuolía og svo kóríanderlauf. 

 

Þetta var alger veisla! 

 

Þið verðið að prófa! Það er algerlega þess virði að varðveita laxahrogn og búa til veislumat úr þeim! 

 

 

------

 

 

 

Flest hráefnin í þessari færslu fást í verslunum Hagkaupa

Svipmyndir úr hörkuveislu í tilefni 42 ára afmælis Snædísar. Tilgangi lífsins náð og fagnað með vinum - Heilgrillað lamb, steikt grænmeti, ljúffengt salat, heimagert brauð og taiziki sósa!

 

Þessi draumadís varð fjörutíuogtveggja ára í liðinni viku. Hún er mitt algera uppáhalds í lífinu! Mér fannst það frábært tilefni og til að halda ærlegt teiti og bjóða vinum og vandamönnum í veislu á heimilinu. Einhverjum kann að finnast það skrítið að halda upp á þennan afmælisdag frekar en einhvern annan. Hugmyndin er fengin úr bókinni og seinna bíómyndinni A Hitchhiker's guide to the galaxy þar sem framandi geimverur spyrja ofurtölvu eina um hver sé tilgangur lífsins. Svarið kom nokkrum milljón árum síðar - fjörutíuogtveir. Og ef þetta er ekki ástæða til að fagna þá veit ég ekki hvað! 

 

Svipmyndir úr hörkuveislu í tilefni 42 ára afmælis Snædísar. Tilgangi lífsins náð og fagnað með vinum - Heilgrillað lamb, steikt grænmeti, ljúffengt salat, heimagert brauð og taiziki sósa!

 

Fyrir 37 gesti

 

1 lamb

500 ml jómfrúarolía

kryddblanda að eigin vali - ég fór í grískar áttir með fullt af oregano, timjan, papríkudufti, laukdufti, hvítlauksdufti, salti og pipar

fullt af kolum og eitt stykki stórt grill

 

Fyrir brauðin 

 

Vilji maður gera bara eina uppskrift er hægt að fylgja leiðbeiningum hérna.

 

4 kg hveiti

2 l vatn

4 pakkar ger

120 g salt

120 g sykur

 

Fyrir foccacia brauðin notaði ég handfylli af íslenskum kirsuberjatómötum og svo tvær tegundir af grískum ólíum í hitt brauðið. 

 

Valdís tók að sér að gera veislubrauð sem hún hafði lært í heimilisfræði í MH. 

 

250 g af fetaosti og svo handfylli af ólívum. 

 

Villi gerði svo annað brauð með sömu aðferð, fyllt með osti og kraftmikilli heimagerðri hvítlauksolíu.

 

 

Öllum hráefnum var blandað saman og skipt niður í fjóra hleifa sem fengu að hefast í klukkustund eða svo.

 

 

Veislubrauðinu var aftur skipt í tvo hluta. Deigið var svo flatt út, hráefnum dreift yfir og svo var annað útflatt deig lagt ofaná.

 

 

Deigið var svo klippt í grófa þríhyrninga.

 

 

Og svo var snúið upp á brauðið.

 

 

Það kom út úr ofninum alveg dásamlega gullið og ilmaði stórkostlega. Villi endurtók leikinn með hvítlauksostaveislubrauðið.

 

 

Foccacian var gerð með hefðbundnu sniði - sjá þennan hlekk.

 

 

 

Næsta skref var að undirbúa lambið. Ég byrjaði á því að þræða skrokkinn upp á spjótið. Ég á mótorknúið spjót sem hafði verið með smá vesen - og þurfti viðgerð,  en það gaf sig aftur svo það þurfti að redda nýju mannknúnu spjóti.

 

 

Faðir minn, Ingvar, var kallaður út og sá til þess að sitja úti í rigningu og roki og elda lambið. 

 

 

En það þarf alvöru mannskap ef maður vill grilla heilt lamb - þetta tekur um tvo til þrjá tíma við kjöraðstæður en þegar íslenskt haustveður lætur á sér kræla þá er betra að hafa auka mannafla því haustvindarnir krefjast lengri eldunar. 

 

 

Hér sést svo faðir minn aðeins betur, Ingvar Sigurgeirsson, greiðviknari mann er erfitt að finna.

 

 

Svo verður auðvitað að bjóða upp á einhverja brjóstbirtu eigi mannskapurinn ekki að verða þurrbrjósta.

 

Við buðum gesti velkomna með Piccini Prosecco extra dry sem og VES.

 

 

Þá vorum við með ljúffengt hvítvín Mar de Frades Albarino frá Spáni. Rann einkar vel niður enda er það ferskt og upplífgandi. 

 

 

Svo skárum við niður gulrætur, papríkur, sveppi, vorlauk, hnúðkál, lauk og hvílauk og steiktum í hvítlauksolíu og smjöri. Bragðbætt með döðlum og auðviað salti og pipar.

 

 

Bróðir minn hjálpaði mér að gera þessa geggjuðu Taiziki sósu - gerða úr grískri jógúrt, majónesi, sítrónusafa, hvítlauk, kjarnhreinsaðri agúrku, ferskum kruddjurtum, salti og pipar.

 

 

Þegar lambið var tilbúið, var bara að brýna hnífinn og byrja að skera. 

 

Sá ekki betur en að gestirnir voru sáttir - bæði með mat og drykk!

 

Og auðvitað var sungið - allir tóku lagið! Langt fram eftir nóttu!

 

Til hamingju með afmælið - tilgangi lífsins hefur verið náð - nú er að halda áfram að njóta þess.

 

------

 

 

 

Flest hráefnin í þessari færslu fást í verslunum Hagkaupa

Ekta ítölsk pottsteik "pot roast" með gulrótum og fennel og silkimjúku polenta

 

Ég var að renna í gegnum fyrstu matreiðslubókina mína, Tími til að njóta,  og rakst þar á þessa uppskrift og hugsaði með mér hversu langt síðan að ég hefði eldað hana - því hún er algert fyrirtak. Uppskriftir eins og þessar passa svo vel við alla haustlegu tónana sem núna eru allsráðandi. 

 

Þetta er sígild uppskrift. Ég smakkaði rétt eitthvað líkan þessum þegar ég var á ferð í Boston með konu minni fyrir átta árum. Ekkert varð að vísu úr hugmyndum um að stunda framhaldsnám í borginni og við enduðum á Skáni í Suður-Svíþjóð en hugmyndin að þessum rétti fylgdi með okkur heim.

 

Þar sem við vorum á rölti um Boston á köldum sunnudagsmorgni gengum við fram á fallegan ítalskan veitingastað. Þar var hátt til lofts með fallegum mahóníinnréttingum og sætum köflóttum dúkum. Á boðstólum var eitthvað sem líkist minni uppskrift – Italian Sunday Roast, only on Sundays – og auðvitað slógum við til. Og rétturinn var algert sælgæti.

 

Ekta ítölsk pottsteik "pot roast" með gulrótum og fennel og silkimjúku polenta

 

 

Það er mikilvægt að nota feitan kjötbita í þennan rétt, annars verður hann þurr og vondur, og best er að kjötið sé ennþá á beininu. Heill feitur grísahnakki er tilvalinn! Kjötið á að elda þar til það dettur í sundur og það tekur um þrjár klukkustundir.

 

 

2-3 kg feitur grísahnakki í heilum bita

1 stór gulur laukur

2 fennelhausar

5 gulrætur

4 hvítlauksrif

3 msk jómfrúarolía

2 dósir niðursoðnir ítalskir tómatar

½ flaska ítalskt rauðvín

375 ml vatn

2 msk tómatþykkni

búnt með fersku óreganói, lárviðarlaufi og steinselju (bundið saman í bouquet garni)

salt og pipar

3 msk gott balsamedik

 

 

 

 

Skerið grænmetið gróft niður; laukinn, gulræturnar og fennelið.

 

Hitið olíuna í stórum ofnföstum potti og steikið grænmetið. Saltið og piprið.

 

Takið grænmetið úr pottinum og hækkið hitann undir pottinum.

 

Þegar olían er orðin heit er kjötið brúnað á öllum hliðum.

 

Hellið svo rauðvíninu yfir og sjóðið upp áfengið.

 

Bætið við grænmetinu, tómötunum, vatninu, edikinu og tómatþykkninu og hrærið vel saman.

 

Saltið vel og piprið og setjið kryddvöndulinn ofan í pottinn.

 

Setjið í forhitaðan 150 gráðu heitan ofn og eldið í 3-4 klukkustundir.

 

 

Það er auðvelt að gera polenta. Bara sjóða kornið í söltuðu vatni, hræra vel og vandlega á meðan. Í lokin er það svo bragðbætt með smjöri og parmaosti. 

 

------

 

 

 

Flest hráefnin í þessari færslu fást í verslunum Hagkaupa

Dásamlega haust: Langelduð hreindýragrýta með aligot (ostakartöflumús) og alíslensku sprotaspergilkáli

 

 

Haustið er komið. Og þó að margir sakni skiljanlega sumarsins og þá sérlega liðins sumar þar sem veðurguðirnir léku við okkur, er svo auðvelt að hlakka til haustins. Ég elska haustin og veturna eiginlega jafnmikið og ég nýt vorsins og sumarsins. 

 

Það er sérstaklega uppskeran á haustin sem ég hlakka til að fá inn í eldhúsið mitt og í réttina mína. Fátt þykir mér betra að snæða en langeldaðan mat. Bragðið sem verður þegar maður lætur hráefnin eldast við lágan hita í langan tíma er svo ríkt, djúpt og margslungið. 

 

Þessi uppskrift ætti að nýtast íslenskum veiðimönnum alveg sérstaklega vel en geti maður ekki komist í hreindýr má að sjálfsögðu nota nautakjöt og jafnvel lambakjöt. 

 

Dásamlega haust: Langelduð hreindýragrýta með aligot (ostakartöflumús) og alíslensku sprotaspergilkáli

 

Fyrir sex

 

1,2 kg hreindýragúllas

2 sellerísstangir

1 gulur laukur

4 gulrætur

2 msk hveiti

2 msk smjör til steikingar

2 msk villibráðarkryddblanda (frá Kryddhúsinu)

2 lárviðarlauf

3 negulnaglar

10 einiber

1 msk blóðberg

kryddvöndull (2 greinar rósmarín, 4 greinar timjan, handfylli fersk steinselja)

500 ml rauðvín

700 ml villibráðarsoð

250 g kastaníusveppir

salt og pipar 

 

1 kg kartöflur

100 g smjör

200 ml rjómi

1 ostur (Tindur)

salt og pipar

 

500 g sprotaspergilkál

4 msk jómfrúarolía

parmaostur, rifinn

salt og pipar

 

 

Ég byrjaði á því að þerra kjötið vandlega. Það gerir manni auðveldara fyrir að brúna það.

 

 

Svo velti ég kjötbitunum upp úr bragðbættu hveiti. Þetta er annað gott ráð til að auðvelda að fá kjötið fallega brúnað og ljúffengt.

 

 

Svo verður að stilla sig um að setja ekki of mikið af kjöti í pottinn í senn - annars sýður kjötið frekar en að steikjast.

 

Setjið kjötið til hliðar og steikið svo mirepoix-ið (gulrætur, sellerí, lauk og hvítlauk) í olíu (smjöri) í nokkrar mínútur þangað til að það mýkist. Bætið þá kjötinu saman við.

 

 

Næsta skref er að huga að kryddinu. Ég átti til villibráðarblöndu sem ég tók þátt í að útbúa með eigendum Kryddhússins - það er ekki til lengur, en þau framleiða blöndu sem er einnig ansi ljúffeng. Svo skerpti ég aðeins á bragðinu með því að bæta við meira blóðbergi, einiberjum, lárviðarlaufi, negulnöglum og svo kryddvendi. Auðvitað var svo saltað og piprað ríkulega.

 

 

Svo hellti ég hálfum lítra af rauðvíni yfir kássuna. Það er mikilvægt að nota góð vín þegar verið er að elda með víni. Að mínu mati ætti að nota bragðgóð vín. Það mun alltaf skila sér. 

 

Toppaði svo upp með villibráðarsoði. 

 

 

Svo var lokið sett á að hluta og látið krauma á lægsta hita í nokkrar klukkustundir. 

 

 

Þegar um klukkustund var eftir af eldamennskunni - bætti ég sveppunum saman við. 

 

 

Það var magnaður ilmur í eldhúsinu þennan laugardaginn! 

 

 

Ég sá uppskrift af þessari frönsku kartöflumús, Aligot. Hún minnir á krem - teygjanlegt krem sem hægt er að draga fram og tilbaka. Ég náðu ekki alveg þessum teygjanleika sem lýst er í bókum og myndböndum en ég er viss um að ég hafi náð bragðinu. Það var geggjað. 

 

Fyrst flysjaði ég kartöflurnar og sauð í söltuðu vatni. Svo er vatninu hellt frá, raspaði ostinn og hrærði saman við við, svo rjómi, salt og pipar og 1/3 af múskathnetu sem ég raspaði saman við. Hrærði og teygði eins og ég gat og lagði svo á disk. 

 

 

Ótrúlega ljúffeng kartöfluostamús - ostakartöflumús! 

 

 

Ég sá þetta fallega sprotaspergilkál á bændamarkaði. Þetta er kannski það sem ég elska mest við haustin - en það er öll grænmetisuppskeran. Hvað er dásamlegra en splunkunýtt íslenskt grænmeti? 

 

 

Ég gufusauð grænmetið í ofni og sáldraði svo fullt af góðri jómfrúarolíu yfir; salti, pipar og svo parmaosti.

 

 

Ég er hrifinn af þessu víni, Villa Al Cortile - Brunello di Montalcino. Ég heimsótti þessa vínekru vorið 2017 og fékk að smakka á framleiðslunni alveg frá berjum þangað til að það var komið á flöskur fimm árum síðar. Þetta vín fellur vel að villibráð - mikið og ríkulegt ávaxtabragð og langt eftirbragð. Ég var einmitt að fletta því upp hvenær ég naut þessa víns áður - það var með hreindýrabollum síðastliðið haust, sjá hérna.

 

 

Þetta varð stórkostleg máltíð, hvet ykkur eindregið til að prófa þessa uppskrift! 

 

Verði ykkur að góðu!

 

-------

 

 

 

Flest hráefnin í þessari færslu fást í verslunum Hagkaupa

 

Þrusugóð kjúklingatagína með besta kúskússaltatinu með steiktum lauk, rúsínum og haloumiosti

 

Þessi réttur er innblásin frá Norður Afríku, Marokkó nánar tiltekið, en þangað á ég eftir að fara. En ég hef oft ferðast þangað á bragðlaukunum. 

 

Það hefur lítið verið um að vera á síðunni minni um nokkurt skeið en það stafar hreinlega af því að við fjölskyldan höfum verið á faraldsfæti liðinn mánuð. Ég hef ekki tekið mér svona langt frí í meira en áratug. Og það var löngu kominn tími til að fara í frí. Og nú er maður kominn til baka fullur af orku til að takast á við verkefni haustsins. Og það verður nóg á döfinni. 

 

Fyrst þessi réttur. Þetta er auðveld uppskrift, sem byrjar í pönnu og klárast í ofni og er borinn fram með ótrúlega ljúffengu tabbuleah sem er salat sem er oftast gert úr bulgur, en þegar það er ekki til má nota kúskús. Og fyrir þá sem eru á ketómataræði má auðveldlega skipta korninu út fyrir hakkað blómkál. Það er alls ekki síðra. 

 

Þrusugóð kjúklingatagína með besta kúskússaltatinu með steiktum lauk, rúsínum og haloumiosti

1,4 kg kjúklingalæri

1/2 butternut grasker

1 kúrbítur

5 litlar gulrætur

10 hakkaðar döðlur

4 hvítlauksrif

1 dós kjúklingabaunir

handfylli kalamata ólívur

5 msk marókósk kryddblanda (við gerðum þessa úr broddkúmeni, kóríander, túrmerik, papríkudufti, kanel, salti og pipar)

salt og pipar

jómfrúarolía til steikingar

 

300 g kúskús

1/2 agúrka

2 tómatar

1 laukur

1 haloumiostur

handfylli rúsínur

handfylli ferskt mynta

góð jómfrúarolía

salt og pipar

 

 

 

Fyrsta skrefið var einfalt. Skola kjúklinginn og þerra og salta svo vel og pipra.

 

 

Svo var kjúklingurinn steiktur í jómfrúarolíu þangað til að húðin var orðin gullinbrún, stökk og girnileg. Kjúklingurinn var svo settur til hliðar.

 

 

Næsta skref var að skera niður allt grænmetið; butternut grasker, gulrætur og kúrbít og steikja um stund í heitri olíunni.

 

 

Þá bættum við hökkuðum döðlum og hvítlauk saman við.

 

 

Brósi bjó til þessa ljúffengu kryddblöndu - setti öll kryddin í mortél og steytti saman vandlega og bætti svo saman við grænmetið. Ilmurinn í eldhúsinu ætlaði alla að æra.

 

 

Þá röðuðum við kjúklingnum ofan á grænmetið og bættum kalamata ólívum samanvið. Helltum einnig heitu kjúklingasoði saman við, upp að miðjum kjúklingalærum.

 

 

Það var svo á þessum tímapunkti að við áttuðum okkur á því að pannan, þó stór væri, var alltof lítið fyrir allan matinn sem við vorum að útbúa.

 

Þá tók við smá handavinna að færa réttinn yfir í stærri ofnskúffu, bæta kjúklingabaunum saman við og baka í 180 gráðu heitum ofni í um tvö til þrjú kortér.

 

 

Á meðan kjúklingurinn var í ofninum skar brósi niður lauk og steikti með rúsinum.

 

 

Svo steiktum við haloumiostinn þangað til að hann var fallega gullinn.

 

 

Svo var lítið annað að gera en að raða tabbuleah salatinu saman. Fyrst var að hella sjóðandi kjúklingasoði yfir kúskúsið og hylja í fimm mínútur. Látið kólna um stund og tyllið skorinni agúrku og tómötum yfir ásamt steikta lauknum, rúsínum, haloumi. Skreytið með ferskri myntu.

 

 

Kjúklingurinn ilmaði dásamlega þegar hann var tekinn út úr ofninum.

 

 

Með matnum nutum við Valiano 6.38 Gran Selezione Chianti Classico frá 2010. Þetta vín er að mestu unnið úr Sangiovese þrúgum (90%) eins og flest vín frá Toskana. En til að gefa því en meira fútt er það blandað með Merlot þrúgu. Og þetta er kraftmikið vín, næstum sultað - með kirsuberjum og ögn kryddað. Virkilega ljúffengur sopi.

 

 

Þetta var sannarlega vel heppnuð máltíð sem kitlaði alla bragðlaukanna.

 

Bon appetit!

 

------

 

 

 

Flest hráefnin í þessari færslu fást í verslunum Hagkaupa

Alger klassík - Langeldaður lambaframpartur með mirepoix og hvítlauk með kröstí kartöfluturnum og dásamlegri rjómalagaðri soðsósu

 

Hver vegur að heiman er vegurinn heim! Við erum búinn að vera á faraldsfæti í rúmar tvær vikur. Ég hef reynt að setja innlegg reglulega á Intstagram en það hefur lítið verið um að vera á blogginu. Það er þó ekki þannig að ég hafi ekki eldað í fríinu, því er fjarri sanni. Við leigðum, ásamt Sverri og Bryndísi, vinum okkar og strákunum þeirra hús í Toskana - rétt fyrir utan Cortona - og þar náði ég að elda talsvert. 

 

En ég stóð ekki einn vaktina í eldhúsinu, við Bryndís vorum jafnhendis við eldamennskuna og Sverrir og Snædís - og svo börnin auðvitað - sinntu frágangi af stakri prýði. 

 

En nú erum við komin heim aftur - og mikið er gott að koma heim. Þó að ég kunni vel við hita og sól - þá verður að segja að maður getur auðveldlega mettast í miklum hita. En það gerist varla á Íslandi - þó að veðrið hafi verið með eindæmum gott í sumar. 

 

Auðvitað er fylgst með fréttum þegar maður er staddur erlendis. Ein frétt sem vakti sérstakan áhuga minn en hún var um að að lambahryggir væru uppseldir á landinu. Kom spánskt fyrir sjónir. Bara fyrir rúmu ári var offramleiðsla á lambakjöti og bændur kvörtuðu sáran undan því verði sem greitt væri fyrir lambakjötið - að þeir ættu í erfiðleikum með að framfleyta sér og sínum. Nú ættu þeir að geta fengið betra verð fyrir framleiðsluna sína, allavega vona ég að það verði niðurstaðan. Við verðum að styðja við íslenska framleiðslu. 

 

Alger klassík - Langeldaður lambaframpartur með mirepoix og hvítlauk með kröstí kartöfluturnum og dásamlegri soðsósu

 

Þessi færsla er því óður til lambaframpartsins - sem er í uppáhaldi hjá mér. Ég hreinlega elska að langelda lambaframpart. 

 

Og þessi uppskrift er alger klassík! 

 

Lambið:

1 lambaframpartur

1 msk kryddblanda (Yfir holt og heiðar)

Mirepoix (2 laukar, 4 sellerísstangir, 4 gulrætur, 4 hvítlauksrif)

2 msk jómfrúarolía

2 hvítlaukar í helmingum

salt og pipar

 

Sósan: 

soðið af kjötinu

500 ml lambasoð

smjörbolla til þykkingar

salt og pipar

dijon eftir smekk

sulta eftir smekk

 

Kartöflurnar:

1 kg íslenskar nýuppteknar kartöflur

4 msk jómfrúarolía

75 gr parmaostur

salt og pipar

 

 

Ég notaði að sjálfsögðu kryddblönduna sem ég þróaði fyrir tveimur árum síðan í samstarfi við Kryddhúsið og er nú komin aftur á markað. Að mínu mati passar hún einstaklega vel með öllu lambakjöti (en ég er auðvitað ekki hlutlaus :) ). 

 

 

Skar niður allt grænmetið og lagði í botninn á ofnskúffu ásamt jómfrúarolíunni. Lagði svo frampartinn ofan á grænmetið og nuddaði kjötið með jómfrúarolíu og kryddblöndunni. Saltaði vel og pipraði. Hellti skvettu af víni og vatni í botninn á ofnskúffunni.

 

Lagði svo álpappír ofan á og og bakaði í ofni við 170 gráður í 3,5-4 klukkustundir.

 

 

Pabbi sá um kartöflurnar. Skar þær í sneiðar.

 

 

Velti upp úr hvítlauksolíu, salti og pipar og nóg af parmaosti. 

 

 

Svo raðaði hann kartöflunum upp í turna og bakaði í ofni við 180 gráður í um klukkustund.

 

 

Sósan var einföld. Sauð upp lambasoðið og bætti því sem féll til af lambinu. Þykkti með smjörbollu og bætti með rjóma, sultu og sinnepi, salti og pipar.

 

 

Lambið ilmaði dásamlega. Tókum álpappírinn ofan af og söltuðum ríkulega og settum undir grillið í ofninum.

 

 

Ég veit ekki um ykkur, en mér finnst þetta gullfalleg steik.

 

 

Með matnum nutum við Marques Casa Concha Pinot Noir frá 2016. Mér finnst þetta vín passa vel með matnum. Þetta er ljúffent Pinot - bragðmilt með ljúfri berjasætu sem minnir á hindber - gott jafnvægi á tungu með eftirbragði sem dvelur á tungu. 

 

 

Ég hvet ykkur öll til að prófa lambaframpart - sérstaklega núna þegar hryggurinn er af skornum skammti.

 

Ef þið eldið hann efir þessari forskrift verður engin svikinn. Ég lofa!

 

Verði ykkur að góðu!

 

------

 

 

 

Flest hráefnin í þessari færslu fást í verslunum Hagkaupa

Flankasteik, elduð undir áhrifum frá Kóreu, með kínakáli á tvo vegu - grilluðu, kimchi og hrísgrjónum

 

Er ekki óhætt að segja að sumarið sé hálfnað? Hálfur júlí er liðinn og maður er svo þakklátur fyrir þessa frábæru daga sem við höfum fengið síðan um miðjan maí. Og þegar veðrið leikur við mann er lítið annað að gera en að grilla. Meira að segja núna þegar "ekta" íslenskt sumar er farið að láta á sér kræla - með skýjahulu og einstaka rigningardropum er óhætt að halda því fram að þó að það myndi rigna fram á haust - að þetta hafi verið besta sumarið í manna minnum. 

 

 

 

Flankasteik er ljúffeng nautasteik sem verður gjarnan seig - sé illa með hana farið en fari maður rétt með hana rétt - verður hún ekki bara ljúffeng og bragðgóð - þá verður hún líka lungamjúk. Galdurinn er að marinera hana aðeins áður, þannig brýtur maður niður vöðvaþræðina og svo gildir að elda hana ekki of lengi. Þá á hún það til að dragast öll saman og verða seig. Þá gildir einnig að sneiða bitann niður á réttan hátt - og skera þvert á vöðvaþræðina. Sé þessari aðferð fylgt verður steikin safarík og góð og það á mjög viðunnandi verði. 

 

Flankasteik, elduð undir áhrifum frá Kóreu, með kínakáli á tvo vegu - grilluðu, kimchi og hrísgrjónum

 

Eins og þið sjáið er hráefnalistinn  úr öllum áttum - en undir aðaláhrifum frá Kóreu!

 

Fyrir 4-6 manns

 

1 kg flankasteik

5 cm engifer

4 hvítlauksrif

1 rauður chilipipar

1 msk sesamolía

2 msk rauðvínsedik

2 msk mírin

safi úr hálfri sítrónu

4 msk soya sósa

4 msk jómfrúarolía

salt og pipar

handfylli fersk steinselja, mynta og graslaukur

 

1 kínakálshaus

4 msk hvítlauksolía

1 rauður chili

salt og pipar

 

Kimchi súrkál

 

Hrísgrjón

 

 

Flankasteikin er þunn og það þarf oftast lítið að snyrta hana.

 

 

Sneiðið hvítlaukinn, chili og engifer og nuddið við kjötið ásamt jómfrúarolíu, salti og pipar.

 

 

Blandið svo saman við rauðvínsediki, mirin, sesamolíu og sítrónusafa.

 

 

 

Bætið svo kryddjurtunum saman við og látið marinerast í að minnsta kosti klukkustund - meira er betra. 

 

 

Sneiðið kínakálið, fyrst í helminga og starið svo í smástund á mynstrið sem verður til í náttúrunni.

 

 

Skerið svo í þriðjunga. Penslið með hvítlauksolíu og dreifið chilipiparnum yfir.

 

 

Það er skynsamlegt að setja kínakálið á grillið fyrst þar sem það tekur aðeins lengri tíma að verða tilbúið.

 

 

Svo er bara að keyra upp hitann á grillinu. Það þarf ekki að grilla flankann nema í tvær mínútur á hvorri hlið.

 

 

Eftir að kjötið hefur fengið að hvíla í nokkrar mínútur - er það sneitt niður í þunnar sneiðar. Ég skreytti það með nokkrum graslauksblómum sem voru nýútsprungin þegar ég var að elda þennan ljúffenga rétt.

 

 

Auðvitað ætti ég að vera búinn að útbúa mitt eigið kimchi - það er nógu einfalt - en það hafði ég ekki gert og því hafði ég keypt þetta út úr búð. Þetta Kimchi rýfur aðeins í og er sérlega bragðgott. 

 

 

Með matnum buðum við uppá Beringer Knights Valley Cabernet Sauvignion frá 2014. Þetta er vín sem ég hef smakkað áður, enda er það ljúffengt. Hafði sótt mér þessa í tollinn þegar ég var á ferðinni síðast. Þetta er mjög kraftmikið vín. Mikið af dökkum ávexti í sopanum - með góðu jafnvægi, mjúkt og langt eftirbragð. 

 

 

Sósan var eins einföld og hugsast getur. Ég sauð upp marineringuna af kjötinu - og lét krauma um stund til að sjóða hana niður og þétta sig. Setti síðan klípu af smjöri til að fá gljáa og dýpt í sósuna.

 

Svo var bara að setjast niður og njóta.

 

Verði ykkur að góðu

 

------

 

 

 

Flest hráefnin í þessari færslu fást í verslunum Hagkaupa

 

Besta rjómalagaða sveppasósan? - hvernig er hún eiginlega gerð? Borin fram með grilluðum kjúklingi, nýuppteknum kartöflum á dásamlegu sumarkvöldi!

 

Ég elska rjómalagaðar sveppasósur! Það er öllum ljóst sem lesa þetta blogg reglulega. Ég held að ég hafi gert vel flestar gerðir af sveppasósum - allt upp í það sem ég kallaði sveppuðustu sveppasósuna, en um hana má lesa hérna. Í fjórða þætti Lambið og miðin - þar sem við vorum í Flatey að fara að bera fram holulamb fyrir svanga eyjaskeggja - þá hrærði ég í eina ljúffenga sveppasósu. Sælgæti.

 

Og mér finnst svona sveppasósur eiginlega passa með hvaða kjöti sem er - ég hef borðað þær með nautakjöti, svínakjöti, lambi og kjúklingi - þannig að einhver gæti spurt sig - af hverju í ösköpunum er hann þá að blogga um þetta aftur...og aftur? 

 

 

Hugmyndin spratt í heimsókn minni á Flúðir í seinustu viku. Mér bauðst að heimsækja nokkra grænmetisbændur og sjá hvaðan grænmetið okkar kemur. Þar tók á móti okkur Georg Ottósson sem rekur fyrirtækið Flúðasveppi sem gekk með okkur um fyrirtækið og sýndi okkur hvernig þau framleiða bæði hefðbundna sveppi (þennan hvíta, sem er algengastur) og einnig kastaníu- og portobellosveppi. 

 

 

Það er merkilegt að sjá svona mikið af sveppum - fallega hvíta í svartri moldinni (sem er ræktuð og moltuð á staðnum).

 

Við spjölluðum um daginn og veginn - og að sjálfsögðu barst talið að matargerð, sérstaklega þegar við sátum og snæddum súpu á veitingastaðnum þeirra, Farmer's Bistro. Þar er borin fram sveppasúpa, (en ekki hvað?) Og hún er déskoti góð - auk þess að þau bera fram nokkrar tegundir af heimagerðu brauði (byggbrauðið var æði) og allskonar meðlæti. Samtalið barst að uppáhalds sósunni minni, rjómalagaðari sveppasósu - og endaði spjallið með því að ég ætti að prófa nokkrar uppskriftir - og komast að því, eitt skipti fyrir öll - hvernig gerir maður bestu sveppasósuna?

 

Besta rjómalagaða sveppasósan? - hvernig er hún eiginlega gerð? Borin fram með grilluðum kjúklingi, nýuppteknum kartöflum á dásamlegu sumarkvöldi! 

 

Og einfaldleikinn er líklega besta svarið - nota fá hráefni - en reyna að kitla fram allt það sem hvert hráefni hefur upp á að bjóða. 

 

Georg leysti mig út með einum kassa af portobello sveppum og svo öðrum af klassískum Flúðasveppum (champignions) og með áskorun um að gera bestu sveppasósuna.

 

Og þessi útgáfa er einföld - alger klassík. 

 

Hráefnalisti

 

500 g sveppir

1/2 hvítur laukur

2 hvítlauksrif

2 lárviðarlauf

250 ml rauðvín

500 ml kjúklingasoð (500 ml vatn, 1 msk kjúklingakraftur)

250 ml rjómi

salt og pipar

 

Meðlætið var svo;

 

2 heilgrillaðir kjúklingar á teini, sjá hérna

 

1 kg af nýuppteknum kartöflum frá Auðsholti í Bláskógabyggð

100 g smjör

2 greinar ferskt rósmarín

salt og pipar

 

Fallegt salat úr nýju íslensku grænmeti sem ég hafði fengið gefins á ferðalagi mínu um Suðurlandið á föstudaginn var.

 

 

Sveppirnir voru skornir gróflega niður. 

 

 

Í alvöru eldhúsum mun þessi skurðaraðferð kallast "hrossaskurður" - en fagmaður (Baldur yfirkokkur á Skihotel Speiereck) kallaði aðferð mína því nafni. En mér finnst gott að finna fyrir sveppunum í sósunni. 

 

 

Ég byrjaði á því að brúna smátt skorinn lauk, helminginn í einni pönnu, og hinn helminginn í hinni í 50 g af smjöri. Steikti laukinn við lágan hita í um 10 mínútur eða svo.

 

 

Þá bætti ég sveppunum saman við - Flúðasveppunum í eina pönnuna og svo portobello í hina og steikti í 15 mínútur eða svo - þangað til að sveppirnir voru brúnaðir. Þegar nokkrar mínútur voru liðnar af steikingunni bætti ég hvítlauknum saman við - tveimur rifjum í hvora pönnu ásamt tveimur lárviðarlaufum. 

 

 

Þegar sveppirnir voru búnir að fá á sig fallegan lit setti ég vínið saman við sem ég sauð niður um helming. Svo vatn, svo kjúklingakraft, sauð upp og svo niður um þriðjung. Þá bætti ég rjómanum saman við og lét krauma í um hálftíma.

 

Varðandi soðið þá notaði ég kjúklingakraft af því að ég var að elda kjúkling - væri ég með naut, lamb ... myndi ég nota viðeigandi kraft. Einfalt.

 

 

Báðar sósurnar voru ljúffengar - sú sem var gerð úr Flúðasveppunum var með sýrðari keim og jafnvel pínu "floral" bragði - smá blómakeim. 

 

 

Það kom mun meira sveppabragð - meira umamibragð af portobellosveppunum. Í raun heppnaðist sú sósa betur - gestir voru spurðir og flestir voru sammála um niðurstöðuna. 

 

 

Nýjum kartöflum var komið fyrir í eldföstu móti. Smá olíu var sáldrað yfir og svo klípum af smjöri tyllt ofan á ásamt rósmaríni. Saltað og piprað. Bakað í 45 mínútur í 200 gráðu heitum ofni. 

 

 

Hrærði í kartöflunum í tvígang á eldunartímanum og þá urðu þær svona fallega gullnar og stórkostlega ljúffengar.

 

 

Kjúklingurinn var þræddur upp á tein, kryddaður og eldaður í sjö korter undir grilli inni í ofni. Hægt er að sjá uppskrift, hérna.

 

 

Með matnum drukkum við Beringer Knights Valley Cabernet Sauvignion frá 2014. Þetta er bandarískt Cabernet - vel kraftmikið vín - pakkað af dökkum ávexti en mjúkt á tungu með ljúfu og löngu eftirbragði.

 

 

 

Þetta var sannkölluð veislumáltið.

 

Og svona er besta sveppasósan gerð! Hún er svo einföld. Galdurinn er að steikja laukinn og sveppina á lágum hita - þannig nær maður öllu bragðinu fram, og maður finnur það í sósunni, hversu mikið bragð er hægt að fá út úr þessu hráefni.

 

Verði ykkur að góðu!

 

------

 

 

 

Flest hráefnin í þessari færslu fást í verslunum Hagkaupa

Ótrúlega ljúffengur eftirréttur með íslenskum berjum, vanillubættum rjóma og pekankarmellumulningi

 

Þetta er meiriháttar eftirréttur - og gerist eiginlega ekki sumarlegri. Ég verð þó eiginlega að játa að þessi uppskrift er aðeins meira en bara innblásin af annarri uppskrift - hún er næstum því stolin. Ég reyndi þó að breyta nokkrum smáatriðum til að reyna að gera hana að minni.

 

Ég hef undanfarið verið að horfa á þættina The Chef Show þar sem Jon Favreau (leikari og leikstjóri) fer með aðalhlutverkið ásamt kokkinum Roy Choi þar sem þeir endurgera marga rétti úr bíómyndinni Chef sem kom út árið 2014 og er í miklu uppáhaldi hjá mér. Þar leikur hann kokkinn Carl Caspar sem endurvekur feril sinn með því að reka Food Truck ásamt syni sínum og vini. Þessi mynd ber þess glögglega merki að fagmenn í eldhúsinu eru á bakvið tjöldin en kokkurinn Roy þjálfaði Jon í eldhúsinu svo að aðferðir hans og matur bæri fagmannlegan blæ. Og það gerir hann svo sannarlega.

 

Myndin er full af dásamlega girnilegum mat - meðal annars eftirrétti sem þessi er byggður á.

 

Ótrúlega ljúffengur eftirréttur með íslenskum berjum, vanillubættum rjóma og pekankarmellumulningi

 

2 box af jarðaberjum

2 box af hindberjum

2 box af brómberjum

handfylli af bláberjum

2 msk sykur

2 dl Grand Marnier

250 ml rjómi

1 msk sykur

2 tsk vanilludropar

100 g sykur

15 pekanhnetur

mynta til skreytingar

 

 

 

Byrjið á því að útbúa sykurbráðina. Hellið sykrinum á þurra pönnu og hitið upp. Sykurinn fer að leysast upp í jöðrunum fyrst og þá er hann dreginn inn að miðju. Þegar sykurinn er bráðinn er hnetunum bætt saman við og sykurinn látinn brúnast lítillega. Þá er sykurhnetubráðinni hellt í ofnskúffu og látin kólna og við það harðnar hún og verður eins og gler.

 

 

Þá er hún mölvuð niður og sett í matvinnsluvél og tætt niður.

 

 

Hún er tætt niður þangað til að hún er orðin að fínni mylsnu.

 

 

Næst er að huga að berjunum. Skolið þau undir köldu vatni og setjð í skál.

 

 

Sjáið þessa dásamlega fallegu liti. Það gleður mann einstaklega að vinna með svona fallegt hráefni. Berin voru öll í heilu lagi, nema jarðaberin sem ég sneiddi í þrjár sneiðar. 

 

 

Ég bætti sykri við berin og einum sjúss af Grand Marnier. Grand Marnier er ljúffengur og sætur appelsínulíkjör. Vilji maður sleppa áfenginu mætti nota skvettu af appelsínusafa og börkinn af hálfri appelsínu - smátt saxaðri.

 

 

Ég handþeytti rjómann og bætti við smá sykri og vanilludropum og þeytti áfram þangað til að rjóminn var eins og mjúkir koddar. Tyllti svo kúfaðri matskeið í hverja skál.

 

 

Sáldraði að lokum sykur- og pekanmylsnunni yfir. Og skreytti svo með myntulaufi.

 

 

 

Þetta var geggjaður eftirréttir - og allt var borðað upp til agna. 

 

------

 

 

 

Flest hráefnin í þessari færslu fást í verslunum Hagkaupa

 

Helgargrillið með langeldaðum nautarifjum "pulled" með heimagerðri BBQ sósu, pækluðum rauðlauk, klassísku hrásalati á frábærum sumardegi

 

Þessi uppskrift er eiginlega kjörin fyrir helgargrillið. Þessi uppskrift tekur tíma - en það er alls ekki vegna mikillar eldamennsku - því fer fjarri. Þetta er það sem kallast langdreginn skyndibiti. 

 

Þessi uppskrift er ekkert ósvipað uppbyggð og "pulled pork" uppskrift sem ég gerði fyrir rúmum þremur árum þegar ég var að vinna að grillbókinni minni sem kom sama vor - Grillveislan. Mér skilst að hún sé ennþá fáanleg í betri bókaverslunum :) - 

 

 

Hún er svipuð að því leyti að eldunaraðferðin er keimlík, og jafnframt vegna þess að nautarifin eru rifin niður og borin fram á hamborgarabrauði líkt og pulled pork - en samt eru þessar uppskriftir gerólíkar fyrir þær sakir að nautarif eru einstök á bragðið - þau hafa í sér djúpt nauta - umami - kjötbragð og verða lungamjúk við langa eldun.

 

 

Ég nuddaði rifin upp úr góðri olíu og kryddaði að sjálfsögðu með þessari kryddblöndu - El Toro Loco - sem ég útbjó fyrir tveimur árum síðan í samstarfi við kryddhúsið. Hugmyndin með henni er að lyfta upp eiginlegum bragði kjötsins en einnig bæta aðeins í.

 

 

Kolunum á grillinu er raðað upp á ákveðin hátt - þeim er raðað í röð eftir jaðri grillsins. Þetta kallast að útbúa "snák" sem brennur lengi og heldur grillinu við ákveðið hitastig.

 

 

Svo er kjötinu komið fyrir fjarri hitanum og grillað við óbeinan hita í tvær klukkustundir áður en þeim er svo pakkað inn í álpappír og eldaðir áfram í tvo klukkutíma til viðbótar.

 

Mér finnst pæklaður laukur passa rosalega vel með svona grillmat. Hann þarf að útbúa nokkrum klukkustundum áður.

 

 

Fyrir pæklaða laukinn

 

1 stór rauðlaukur

120 ml hvítvínsedik

50 ml sítrónusafi

1 tsk sjávarsalt

1½ tsk sykur

blandaður pipar

 

Skerið laukinn í sneiðar og setjið í hreina krukku. Blandið ediki og sítrónusafa, sykri, salti og piparkornum saman í pott og sjóðið upp. Hellið yfir laukinn og setjið svo í ísskápinn í nokkrar klukkustundir.

 

 

Sósan var líka heldur einföld. 

 

250 ml tómatsósa

2 msk púðursykur

2 msk múskóvadósíróp

2 msk Worchestershireso´sa

1 tsk af kryddblöndunni

skvetta af djionsinnepi

1/2 tsk pipar

2 msk Bera chilisósu (þetta er íslensk chilisósa frá Berufirði)

 

Allt sett í pott og blandað vel saman og hitað að suðu og látið krauma í nokkrar mínútur. 

 

Svo gerðum við klassískt hrásalat - sem var ekki flókið. 1/3 hvítkálshaus, 3 gulrætur, 2 epli, 2 msk af sýrðum rjóma, 2 msk af mayjónesi, hálfur dl af appelsínusafa. Grænmetið fékk eina salíbunu í gegnum grænmetiskvörnina. Blandað saman í skál með öllum blautefnunum.

 

 

Einhver myndi halda að kjötið sé brunnið - en það er það ekki. Þetta kallast "bark" eða börkur sem verður til þegar reykt er við lágan hita í langan tíma. Börkurinn er ljúffengur á bragðið.

 

 

Kjötið er rifið niður með gaffli og svo finnst mér gott að blanda smávegis af bbq sósu saman við kjötið.

 

 

Auðvitað notaði ég íslenskt salat á borgarann.

 

 

Sumir hefðu sagt að bjór hefði passað betur með matnum en mér finnst rauðvín bara svo gott að ég tók tappann úr Masi Campofiorin frá 2015. Og það gengur vel með reyktum og bragðmiklum mat eins og þessum enda er vínið ávaxtaríkt, nokkuð kryddað. Ljúffengt.

 

 

Þetta varð geggjuð samloka - eiginlega veislumáltið. 

 

 

Ps. Svo fékk maður að naga beinin á eftir! Geggjað!

 

------

 

 

 

Flest hráefnin í þessari færslu fást í verslunum Hagkaupa

Lambið og Miðin - Langbesta humarsamlokan og ljúffengt lambagúllas með ristuðu tómötum og papríkum

 

Þessi færsla átti auðvitað að birtast um helgina til að fylgja þættinum en ég hef bara verið svo ári upptekinn ásamt fjölskyldunni við að vinna úti garði við að stækka pallinn. Auðvitað verður maður að reyna að vera duglegur á meðan geislar sólar leika við mann. Við Íslendingar vitum jú að veðrið hér á landi getur verið ansi brigðult. Það ætti ekki að koma neinum á óvart. 

 

En veðrið lék við okkur við tökur á þessum þætti. Það er líkt og að veðurguðirnir hafi verið með okkur í liði - allaveganna voru þeir það þegar við vorum á Bakkafjöru. Þá litu þeir brosandi niður til okkar. 

 

 

Bakkafjara og Merkigil - Langbesta humarsamlokan og ljúffengt lambagúllas með ristuðu tómötum og papríkum

 

Það er erfitt að velja á milli barnanna sinna, en svei mér þá - ég held hreinlega að þessu þáttur hafi verið uppáhalds. 

 

Langbesta humarsamlokan með lárperu, tómati og piparrótaraioli í Bakkafjöru

 

Fyrir tvo

 

1 baguetta 

12-16 humarhalar

smjör til steikingar

salt og pipar

hvítlauksduft

hveiti

hvítvínsskvetta

 

100 ml majónes

2 hvítlauksgeirar

5 cm piparrót

handfylli ferskar kryddjurtir að eigin vali

safi úr hálfri sítrónu

salt og pipar

 

lárpera

tómatur

klettasalat

 

 

Byrjið á því að pilla humarinn, leggja í skál og krydda með salti, pipar og hvítlauksdufti og hjúpið með smá hveiti. Bræðið smjör á pönnu og steikið humarinn þar til hann er eldaður í gegn. Setjið skvettu af hvítvíni yfir hann og sjóðið upp. Leggið til hliðar. 

 

Það er auðvitað hægt að gera aioli frá grunni en ég stytti mér leið. Setti majónes í skál, bætti við smátt skornum hvítlauk og rifinni piparrót, sítrónusafa, salti og pipar og svo handfylli af ferskum íslenskum kryddjurtum. 

 

Næst er brauðið skorið í tvennt og steikt í humar-hvítvínssmjörinu á pönnunni. 

 

Svo er bara að raða upp í samloku. Smyrja brauðið með aioli, svo er sett klettasalat, tómatar í þunnum sneiðum, lárpera og svo nóg af humri.

 

 

Sælgæti. Algert sælgæti!

 

Ljúffengt lambagúllas með ristuðum tómötum og papríkum í merkilegu Merkigili

 

 

Þessi staður kom mér einkar mikið á óvart. Auðvitað bjóst ég við einhverju fallegu. Ísland er jú bara þannig. En að vera leiddur í gegnum kolsvart gil, vaðandi á upp að nára af 16 ára gömlum þúsundþjalasmið, Valdimar, og koma út hinum meginn inn í þessa dásamlegu paradís - það kom aðeins aftan að mér. 

 

 

Fyrir 4-6

 

1 kg lambagúllas

4 rauðar papríkur

500 g tómatar

1 laukur

3 sellerísstangir

3 hvítlauksrif

2 gulrætur 

lárviðarlauf

vatn til að hylja

1-2 lambateningar

hálf flaska rauðvín

kryddvöndull - rósmarín, timjan, steinselja

hvítlauksolía

kartöflur

gulrætur 

salt og pipar

 

 

Byrjið á því að skera og kjarnhreinsa papríkurnar og setja á ofnfasta skúffu ásamt tómötum. Penslið með hvítlauksolíu, saltið og piprið og setjið inn í blússheitan ofn og grillið þar til grænmetið fer að taka lit.

 

Á meðan skerið niður gulrætur, lauk, sellerí og hvítlauk og steikið í smjöri þar til að það er mjúkt og ilmandi. Bætið næst við ofnristaðu grænmeti ásamt víni, vatni, tening, kryddvöndli, salti og pipar. Látið krauma í 60-90 mínútur.

 

 

Takið kryddvöndulinn og maukið með töfrasprota. Setjið í krukkur og farið í gönguferð upp í Merkigil! 

 

Þar er gott að koma fyrir eldstæði og brúna lambakjöt að utan. Saltið og piprið. Þegar kjötið er brúnað bætið þið súpunni saman við. Hugsið um lífið og tilveruna. Njótið. 

 

Eftir um klukkustund er ágætt að flysja kartöflur og gulrætur og bæta saman við súpuna/kássuna (sússuna) og láta krauma í 30 mínútur til viðbótar. Saltið og piprið eftir smekk. 

 

Togið tappann úr rauðvíni og hellið lögg í glas. Raðið á skálar og njótið úti í guðsgrænni náttúrunni. 

 

 

Sérstakar þakkir við gerð þessa þáttar fá auðvitað þessi fyrirmenni og fyrirmyndar fyrirtæki;

 

Elvar Örn Sigdórsson, yfirkokkur á Rauða Húsinu

Valdimar Páll Brynjólfsson, leiðsögumaður

Ásta Guðlaug Þorkelsdóttir

Steindór Steindórsson

Stúdíóbrauð

Rauðahúsið

Kokka

Egill Sigurðsson

Land Rover á Íslandi

Sölufélag Garðyrkjubænda

Sláturfélag Suðurlands

 

Ástarþakkir!

 

Hellnar og Flatey - Lambið og miðin - uppskriftir úr þætti fjögur: Besta fiskisúpa allra tíma og holulamb

 

Fjórði þátturinn af matreiðsluþáttunum okkar Kidda fór í loftið fyrir rúmri viku og við erum ákaflega stoltir af þáttunum. Enda leikur Ísland stórt hlutverk í þessum þáttum og það er erfitt að klúðra hlutunum þegar maður er með annan eins stórleikara í aðalhlutverki.

 

Og við viljum gjarnan heyra hvað ykkur finnst um þættina. Endilega látið skoðanir ykkar í ljós! Líka um það sem betur má fara.

 

Fyrst vil ég nota tækifærið og biðjast afsökunnar á því hversu lengi hefur dregist að birta uppskriftirnar úr þættinum. En á því eru löglegar skýringar. Liðna viku var ég á evrópska gigtlæknaþinginu í Madrid að reyna að halda mér við í fræðunum. Ekki veitir af því það er enginn skortur á nýjungum.

 

Í þessum þætti dvöldum við áfram á Snæfellsnesinu, enda er það kyngimagnað, eins og allir sem þangað hafa komið geta vitnað um. Við hófum ferðalag okkar á Hellnum þar sem Guðbjörg, kokkurinn í Gestastofunni, lagði okkur línurnar um hvernig best væri að elda fiskisúpuna sem er svo rómuð. Litla veitingahúsið hennar er að finna nánast í fjörunni, umlukið óhugnanlegum klettum sem eru eins og þeir séu að steypast út í hafið.

 

Síðan fórum við út í Flatey með ferjunni Flatey. Og það er eins og tíminn hafi stöðvast seint á nítjándu öldinni útí í eynni. Við hittum kokkinn, Friðgeir, sem er yfirkokkur á hótelinu og hann kenndi okkur að þekkja jurtir sem hægt var að nota við eldamennskuna. Og eyjaskeggjar voru svo sannarlega hjálpsamir - Ingibjörg varð okkur út um skessujurt (sem er dásamleg á lambið og ljúffeng þurrkuð á fiskrétti). Hún lánaði okkur líka ofninn sinn til að elda kartöflurnar.

 

Og viti menn, það hvessti og það rigndi, en það stytti líka upp og lygndi - og um kvöldið gátum við boðið nokkrum gestum í eynni og þeim sem höfðu liðsinnt okkur upp í heljarinnar lambalærisveislu. Með dásamlegri rjómalagaðri sveppasósu.

 

Hellnar og Flatey - Lambið og miðin - uppskriftir úr þætti fjögur: Besta fiskisúpa allra tíma og holulamb.

 

Dásamleg fiskisúpa á Hellnum - með ást, umhyggju og nóg af pipar

 

Fyrir soðið

 

2 gulrætur

3 sellerísstangir

1 laukur

1 fennel

smjör/jómfrúarolía

1 sítróna í sneiðum

2 l af vatni

1/2 flaska af hvítvíni

kryddvöndull (steinselja, timjan, mynta, rósmarín)

1 stjörnuanís

 

2 græn epli

1 msk sykur

1 msk salt

safi úr hálfri sítrónu

 

1,5 kg lúða (á beini)

15 humarhalar

500 g hörpuskel

marglitar papríkur

púrrulaukur

3 hvítlauksrif

1 laukur

500 ml rjómi

1 hvítvínsglas

400 g smjör

500 ml kjúklingasoð

 

Byrjið á því að útbúa soðið. Skerið gulrótina, selleríið, laukinn og fennelinn niður og steikið í nokkrar mínútur. Þegar grænmetið er orðið mjúkt, bætið þið lúðubeinunum saman við (þau fást með því að skera lúðubitana af beinunum og leggja kjötið til hliðar). Steikið saman í nokkrar mínútur. Saltið og piprið.

 

Hellið svo víninu saman við og sjóðið upp áfengið. Bætið því næst við nóg af sítrónusneiðum, kryddvöndli og svo vatni til að hjúpa fiskinn. Bætið stjörnuanís saman við og saltið og piprið. Látið krauma í 35 mínútur og hellið svo í gegnum sigti. Þá er soðið klárt.

 

 

Eplin eru einföld. Þau eru flysjuð og skorin í teninga. Setjið í skál og hellið saman við ediki, salti, pipar, sítrónusafa og látið þau pæklast í 30 mínútur eða svo.

 

Næst er að skera hvítlauk smátt, papríkurnar, laukinn, púrruna og steikja í smjöri og olíu þangað til að þær eru mjúkar. Saltið og piprið. Hellið víninu saman við og sjóðið upp áfengið. Hellið svo soðinu saman við. Að lokum bætið þið rjómanum saman við og látið krauma í hálftíma eða svo.

 

Bræðið smjörið í potti ásamt kjúklingasoðinu. Skerið lúðuna í litla bita og bætið saman við smjörsoðið ásamt humrinum og hörpuskelinni.

 

Svo er ekkert annað að gera en að raða þessu saman á disk, fyrst sjávarfanginu, svo eplunum og hella svo súpunni yfir. Skreyta með smá steinselju.

 

 

Svo þarf bara að finna gesti og gangandi til að smakka á herlegheitunum.

 

 

Moðsoðið holulamb bragðbætt með ljúffengum kryddjurtum, með smjörhjúpuðum kartöflum, íslensku tabbuleah og rjómalagaðri sveppasósu

 

Lambalæri úr Flatey

jómfrúarolía

kryddjurtir (fjalldrapi, bláberjalyng, blóðberg - frá Grétu í Stykkishólmi)

ferskar kryddjurtir  (steinselja, rósmarín, timjan)

handfylli af skessujurt

salt og pipar

 

2 kg kartöflur

200 g smjör

2 msk hveiti

salt og pipar

ferskt rósmarín

 

1 kg perlubygg (soðið - ég gleymdi að nefna það í þættinum)

1 rauðlaukur

marglitar papríkur

handfylli af ferskum njóla og súru

500 g kirsuberjatómatar

salt og pipar

jómfrúarolía

sítrónusafi

börkur af einni sítrónu

 

500 g sveppir

smjör til steikingar

1/2 rauðlaukur og gulur laukur

3 hvítlauksrif

salt og pipar

rauðvínsglas

lambasoð

rjómi

sinnep og sulta til bragðbætingar

 

Byrjið á því að huga að lambinu. Makið á það jómfrúarolíu og bæði þurrkuðu og fersku kryddjurtunum. Saltið og piprið. Pakkið því svo vanlega inn í álpappír og bakið í holu (eða ofni) í 1,5-2,5 klukkustundir. Þegar það er eldað þarf ekkert annað en að brúna það á grilli í nokkrar mínútur. Skera það niður í bita, sáldra skessujurt og jómfrúarolíu yfir. Voila!

 

Næst eru það kartöflurnar. Þær eru fyrst forsoðnar í sex til sjö mínútur og svo steiktar upp úr smjöri, hveiti, salti og pipar og að lokum fersku rósmaríni. Svo eru þær bakaðar inn í 180 gráðu heitum ofni í þrjú kortér eða svo.

 

Byrjið á því að sjóða byggið í ríkulega söltuðu vatni. Hellið vatninu svo frá og látið kólna. Skerið svo niður tómata, rauðlauk og marglitar papríkur. Skerið njólann og súruna niður. Blandið vel saman. Sáldrið svo sítrónuberkinum, olíunni, sítrónusafanum yfir og saltið og piprið ríkulega.

 

Að lokum er það sósan. Bræðið smjör í potti og steikið laukinn í skamma stund í heitu smjörinu. Bætið svo sveppunum saman við og brúnið vandlega. Saltið og piprið. Bætið svo við rauðvíninu, sjóðið upp áfengið og bætið lambasoði og rjóma saman við. Sjóðið niður í 30 mínútur eða svo. Bragðbætið með salti og pipar, sinnepi og sultu eins og bragðlaukarnir segja til um.

 

 

Svo er bara að raða á disk.

 

 

Bjóðið svo góðum vinum í mat. Myndavélar eru ekki nauðsynlegar ;)

 

Að þessu sinni fá þessi eðalmenni og fyrirmyndar fyrirtæki sérstakar þakkir;

 

Guðbjörg Gunnarsdóttir, kokkur á Hellnum

Jean Michel, Íslandsvinur og súpusmakkari

Sigrún, súpusmakkari

Friðgeir Trausti Helgason, yfirkokkur á Hótel Flatey

Hafsteinn Guðmundsson, bóndi í Flatey

Ingibjörg Ásta Pétursdóttir, matargestur

Þorsteinn Bergsson, matargestur

Melissa Mattlin, matargestur

Halla Fróðadóttir, matargestur

Sigríður Sveinsdóttir, matargestur

Elfa Þöll Grétarsdóttir, matargestur

Anna Ragnhildur Halldórsdóttir, matargestur

Hákon Pétursson, matargestur

Kokka

Egill Sigurðsson

Land Rover á Íslandi

Sölufélag garðyrkjubænda

Sláturfélag Suðurlands

Hótel Flatey

 

Ástarþakkir fyrir okkur! 

Mesa hlaðborð með grilluðum lambalundum, hummus, salati, flatbrauði og kaldri sósu á dásamlegum sumardegi

 

Þó að ég hafi ótrúlega gaman af því að elda mat og kvarta ekkert undan því að þurfa að verja heilum degi í eldhúsinu, þá er það samt svo að maður hefur ekki alltaf endalausan tíma til þess að standa yfir hlóðunum. Það sem ég elska við þessa uppskrift er hversu fljótleg hún er. Og ekki veitti af þar sem ég er á vakt um helgina og kom heim nokkuð lúinn. 

 

Þessi uppskrift kom eiginlega úr nokkrum áttum. Ég var eitthvað að kíkja í gegnum gamlar færslur á blogginu, eins og þessa, sem er frá því 2007. Í gær var ég svo eitthvað að spekúlera hvað ég ætti að gera við lambalundirnar sem við höfðum keypt og póstaði uppskrift sem ég gerði á sólardegi seint síðastliðið sumar, sjá hérna. Þegar heim var komið leitaði hugurinn til Norður-Afríku og ég rifjaði upp að ég hef nokkrum sinnum bloggað um Mesa hlaðborð (eins og ég sé þau fyrir mér - en ég hef aldrei komið til þessara landa), sjá hérna og hérna. 

 

Þannig að úr varð þessi uppskrift - sem var eiginlega gerð á hlaupum! En hún varð ljúffeng engu að síður. 

 

Mesa hlaðborð með grilluðum lambalundum, hummus, salati, flatbrauði og kaldri sósu á dásamlegum sumardegi

 

Hráefnalisti fyrir 4-5

 

1 kg lambalundir

4 msk jómfrúarolía

1 msk broddkúmen

1 msk kóríanderfræ

1 msk papríkuduft

1 msk hvítlauksduft

2 tsk pipar

1 tsk sítrónupipar

2 tsk salt

1 tsk laukduft

250 g aspasspjót

 

Fyrir köldu sósuna

 

1 lítil dós grísk jógúrt

2 msk hvítlauksolía

handfylli mynta og steinselja

1 msk fljótandi hunang

safi úr hálfri sítrónu

salt og pipar

 

Fyrir brauðið 

 

3 bollar hveiti

200 ml súrmjólk

150 ml vatn

þurrger

2 msk jómfrúarolía

1 msk sykur

salt og pipar

 

Fyrir hummus

 

1 dós kjúklingabaunir

2 msk tahini

2 hvítlaukif

safi úr hálfri sítrónu

150 ml jómfrúarolía

salt og pipar

 

Ætli það sé ekki skynsamlegast að byrja á brauðinu. Blandið þurrefnunum saman og bætið svo súrmjólkinni og olíunni saman við. Það er svo breytilegt hvað þarf mikið af vatni til að binda allt deigið. Hnoðið í nokkrar mínútur og látið svo hefast í þrjú kortér. 

 

 

Þá er að skola og þerra lambalundirnar og leggja í skál.

 

 

Ég útbjó kryddið með því að blanda öllum kryddunum saman í mortéli og steyta svo vandlega saman.

 

 

Svo velti ég lundunum upp úr jómfrúarolíu og kryddi og lét standa úti á borði á meðan ég undirbjó aðra hluti matarins.

 

 

Hummus er fljótlegur. Skola kjúklingabaunirnar, setja í matvinnsluvél ásamt tahini, hvítlauk og sítrónusafa og blanda saman, salta og pipra. Svo er olíunni helltsaman við í hægum straumi. Sett í skál, meiri olíu sáldrað yfir og svo örlitlu af papríkudufti.

 

Kalda sósan var líka fljótleg. Setti jógúrtina í skál, bætti hvítlauksolíu saman við, hunangi og svo fullt af smáttskornum ferskum kryddjurtum - myntu og steinselju. Einnig sítrónusafa og smáttskorinn börk af sítrónunni. Saltaði og pipraði og lét standa á meðan eldamennskan hélt áfram.

 

 

Fann þennan fallega aspas útí búð. Skar neðan af honum. Velti upp úr olíu, saltaði og pipraði og lagði á fat.

 

 

Gerði þetta ofureinfalda salat. Ég held að eitthvað hafi breyst í framleiðslu á fetaosti hjá Dalaostum, án þess að ég þori að fullyrða um það. Mér finnst þessi ostur hafa breyst mikið. Hann er mun mýkri og sýran hefur verið „tónuð niður“ sem mér finnst mikið til bóta. 

 

 

Raðaði nokkrum salatlaufum á blað, skar niður tómata og rauðlauk með mandólíni, muldi ostinn yfir, skreytti með fersku basil. Sáldraði svo góðri olíu yfir og smá sítrónusafa.

 

 

Notaði grillpönnu ofan á gasgrillið til að steikja brauðið. Ég hellti smá olíu í hendurnar á mér og togaði brauðið til við grillið og skellti því svo bara beint á plötuna. Þegar brauðið var steikt að utan færði ég það upp á efri grindina til að bakast.

 

 

Svo var bara að grilla lambalundirnar og aspasinn. Það tekur nú ekki langan tíma að elda þetta hráefni.

 

 

Svo er bara að raða þessu upp á fat, kalla á krakkana og fá þá til að leggja á borð.

 

 

Brauðið penslaði ég svo með hvítlauksolíu og saltaði aðeins. Það heppnaðist ótrúlega vel - þó það hafi verið kastað nokkuð til verksins.

 

 

Ég fékk þessa flösku gefins um daginn. En þetta vín var að vinna til verðlauna sem bragðbesta rósavín í ár á stórri vínhátið. Og þetta vín fær afbragðsdóma á vivino.com. Sem er skiljanlegt - vínið er meiriháttar. Ilmar af sumri, ávexti - það er brakandi ferskt, skarpt ávaxtabragð. Ef þetta er ekki sumarvín þá veit ég ekki hvað. Og það er jú sól í kortunum.

 

 

Þetta var sannkölluð veislumáltíð á mettíma! 

 

Verði ykkur að góðu! 

 

 

------

 

 

 

Flest hráefnin í þessari færslu fást í verslunum Hagkaupa

 

 

Stykkishólmur, Hótel Búðir og Kirkjufell - uppskriftir úr þætti þrjú: Djúsí hörpuskel beint úr Breiðafirði, moules frites með smælki og fyllt lambaprime með rjómalöguðu byggotto

 

Þriðji þáttur af Lambið og miðin fór í loftið í kvöld í opinni dagskrá á Sjónvarpi Símans. Þættirnir hafa verið aðgengilegir í Sjónvarpi Símans Premium frá því um miðjan maí. Ég vona að sem flestir sjái þættina og hafa gaman af. Við höfðum alltént óskaplega gaman af því að gera þessa þætti og eins og ég hef sagt áður - þá erum við sérstaklega stoltir af þeim. Við erum nokkuð sannfærðir að þetta séu fallegustu matreiðsluþættir sem framleiddir hafa verið. En eins og ég hef líka sagt, þá er það ekki okkar að dæma. Það er ykkar!

 

Og endilega segið okkur frá! Við viljum gjarna heyra hvað ykkur finnst! Meira að segja það sem betur má fara.

 

Þessi ferð tók okkur út á Snæfellsnes. Snæfellsnesið er eitt af mest heillandi stöðum á Íslandi. Ég held að flestir sem þangað koma séu sammála um það. Og Stykkishólmur er sannkölluð perla.

 

 

Við vorum ákaflega heppnir en gestgjafi okkar að þessu sinni var Gréta Sigurðardóttir, hóteleigandi, og hún hreinlega elskar bæinn sinn (skiljanlega) og svæðið allt um kring. Hún kom okkur í kynni við Símon bláskeljakóng sem fór með okkur að sækja bláskel sem við fengum svo að elda með Viktori Erni matreiðlumeistara og yfirkokk á Hótel Búðum. Við elduðum svo dásamlega hörpuskel sem Símon hafði veitt með okkur, þvílík dásemd. Og til að setja púnktinn yfir i-ið matreiddum við dásamlegt lambaprime fyllt með bláberjasultu og rjómaosti á byggotto sem við bárum fram fyrir íslenskt par sem varð á vegi okkar við Kirkjufellsfoss.

 

Stykkishólmur, Hótel Búðir og Kirkjufell - uppskriftir úr þætti þrjú: Djúsí hörpuskel beint úr Breiðafirði, moules frites með smælki og fyllt lambaprime með rjómalöguðu byggotto

 

Moules Frites með rjómafroðu og tvennskonar íslensku smælki

 

Hráefnalisti fyrir moules frites 

 

500 g spriklandi fersk bláskel 

2 msk jómfrúarolía

2 skalottulaukar

3 hvítlauksrif

1/4 fennel

1 peli af rjóma 

 

500 g smælki, soðið og steikt og svo skorið niður í örþunnar sneiðar og djúpsteikt

1 msk kóríanderf

jómfrúarolía

1 glas af hvítvíni

1/2 dós sýrður rjómi

salt og pipar

 

 

Það var sannkölluð lífsreynsla fyrir áhugamann um mat og matseld eins og mig að fá að elda með Viktori Erni Andréssyni, matreiðslumeistara og yfirkokki á Hótel Búðum. Hann er rómaður kokkur og hefur unnið til margara verðlauna á sínum ferli. Hann var meðal annars í verðlaunasæti á Bocuse d'or keppninni árið 2016 og hefur verið nefndur Matreiðslumaður ársins 2013.

 

Hann hafði undirbúið kartöflurnar aðeins áður en við mættum á svæðið. Hann hafði forsoðið hluta af þeim og steikti svo á pönnu í smá olíu sem ég fékk svo að bragðbæta með fersku kóríander. Hinn hlutann hafði hann sneitt örþunnt í mandólíni og djúpsteikt þannig að þær voru eins og kartöfluflögur, bara miklu betri.

 

Með kartöflunum útbjuggum við ofureinfalda sósu með sýrðum rjóma, hvítlauk og salti og pipar sem við dreifðum yfir heitar kartöflurnar og röðuðum svo haug af flögunum yfir.

 

Að gera moules frites er einfaldara en margan grunar. Við sneiddum niður laukinn og hvítlaukinn og steiktum í olíu í eina til tvær mínútur og bættum svo bláskelinni saman við. Helltum hvítvíni með. Þegar skrelin hefur opnað sig er hún tilbúin. Þetta tekur ekki nema sex til sjö mínútur, varla það.

 

Svo tók hann soðið af bláskelinni, blandaði rjóma saman við og setti í rjómasprautu, hleypti á þremur gashylkjum og sprautaði svo yfir heita skelina. Þetta skreyttum við svo með ætilegum blómum sem við tíndum í grenndinni. Blóm sem ég veit ekki ennþá hvað heita, vitið þið svarið?

 

 

Þessa veislumáltíð snæddum við svo fyrir utan hótelið. Þvílíkt og annað eins - svo gott var það! 

 

Hörpuskel í fjörunni með beikoni og þaraskeggi (íslenska trufflan)

 

 

Það var einstaklega gaman að kynnast þessum manni - Símoni Sturlusyni bláskeljakóngi. Hann, líkt og Gréta Sigurðardóttir, elska Breiðafjörðinn og allt það sem hann gefur. Og það var sérstaklega gaman að sigla um með honum og fá að kynnast því sjávarfangi sem völ var á. Og þar kom "íslenskra trufflan" sérstaklega á óvart. En hún er lítil þétt jurt, kallast þaraskegg, sem ilmar dásamlega og er pökkuð af bragði. 

 

 

Upp úr botnssköfunni kenndi ýmissa grasa og ég týndi mér eins og 30 hörpudiska til að hafa með mér til að elda réttinn minn - hörpuskel í fjöruborðinu. 

 

 

Fyrst var auðvitað að koma sér fyrir en það var hægara sagt en gert - sökum þess að við höfðum ekki reiknað með því að flóðið kæmi að með þeim hraða sem það gerði.

 

En svo fór sem fór og við þurftum að hopa lengra upp í fjöruna.

 

 

Og fundum okkur þetta prýðilega stæði. 

 

Hráefnalisti 

 

200 g hörpuskel

50 g smjör

100 g beikon

100 g tómatar

handfylli af ferskum kryddjurtum

sítrónusafi 

örlítið þaraskegg 

tvær brauðsneiðar 

 

Ætli flóknasti hlutinn við þessa eldamennsku hafi ekki verið að veiða hörpudiskinn út úr skel sinni. Þegar það var komið bræddi ég smjör á pönnu og steikti beikonið í nokkrar mínútur. Þá bætti ég tómötunum saman við og saltaði og pipraði. Þegar þetta var eldað var það sett til hliðar á meðan ég hlúði að hörpuskelinni. Hún var steikt varlega í tvær  mínútur þangað til að hún verður ögn stinnari og þá var hún sett með beikoninu og tómötunum og kryddjurtum blandað samanvið. Smá sítrónusafi kemur ekki að sök á þessu stigi. 

 

Svo steikti ég brauðið á pönnunni þannig að allt gumsið, smjörið, beikonfitan, tómatsafinn sogast inn í það eins og svamp. Að lokum er ekkert að gera nema raða þessu upp með því að tylla hörpuskelinni, beikoni, tómötum ofan á brauðið og skreyta með fínt saxaðri íslenskri trufflu. Þetta var alveg truflað gott! 

 

Ljúffengt lambaprime fyllt með rjómaosti og bláberjasultu borið fram á beði af byggotto. 

 

Þetta var einstaklega ljúffeng uppskrift sem við elduðum á dásamlegum stað við Kirkjufell. 

 

2 lambaprime

4 msk rjómaostur

4 tsk bláberjasulta

blóðberg og timjan

salt og pipar

jómfrúarolía

50 ml rauðvín

smjör til steikingar

 

Fyrir byggotto

 

200 g bygg

1 gulrót

1/2 rauðlaukur

2 hvítlauksrif

handfylli sveppir

50 g smjör til steikingar

1 peli rjómi

 

Byrjið á því að skera upp lambaprime eins og bók og flettið því upp. Smyrjið rjómaosti og svo sultu ofan á og kryddið með blóðbergi og fersku timjan. Saltið og piprið. Bindið upp með spotta. 

Bræðið smjör á pönnu og brúnið kjötið að utan. Setjið svo í eldfast mót. Hellið víni á pönnuna og sjóðið upp og hellið yfir lambið. Bakið í ofni þangað til að kjarnhiti er í kringum 50 gráður. 

 

Svo er það byggotto. Sjóðið byggið í söltuðu vatni í 15 mín. Hellið vatninu frá. Bræðið smjör í pönnu og steikið niðurskorna gulrót, lauk, sveppi og hvítlauk þar til það er mjúkt að utan. Bætið þá bygginu saman við og blandið vel. Saltið og piprið. Þarna bæta við smá hvítvíni og sjóða upp, eða soði og sjóða það niður aftur. Hellið svo rjóma saman við og sjóðið hann niður um helming. Þegar byggottoið er orðið þykkt og ilmar dásamlega blandið þá kryddjurtum saman við. 

 

Berið fram á disk, byggotto undir og svo fallegar sneiðar af lambaprime. 

 

 

 

Sérstakar þakkir við gerð þáttarins fá þessi prúðmenni og fyrirtæki!

 

Gréta Sigurðardóttir, hóteleigandi

Viktor Örn Andrésson, matreiðslumeistari

Símon M. Sturluson, bláskeljakóngur

Ástfangna parið við Kirkjufell

Hótel Egilsen

Brauð og bænir

Hótel Búðir

Kokka

Egill Sigurðsson

Land Rover á Íslandi

Sölufélag garðyrkjubænda

Sláturfélag Suðurlands

 

Ástarþakkir frá okkur öllum!

 

Frumsýningarpartí í Café Flóru - Lambið og miðin - Heilgrillað lamb með steiktu grænmeti, hvítlaukssósu, kraftmikilli tómatsósu og salati, borið fram á tortillu fyrir góða gesti

 

Til að fagna sýningu þáttanna Lambið og miðin buðum við framleiðendurnir, undirritaður og Kristján Kristjánsson, til veislu í Grasagarðinum - nánar tiltekið í Café Flóru sem skartar sýnu fegursta þessa daganna. Gróðurinn að springa út og ilmurinn í kaffihúsinu eftir því. Okkur fannst þetta alveg tilvalinn staður til þess að sýna þættina okkar enda leikur náttúran svo stórt hlutverk í þáttunum. 

 

Það var virkilega gaman að halda þessa veislu. Auðvitað ekki einungis vegna þess að uppáhalds trúbadorinn minn og vinur, Svavar Knútur, kom og söng fyrir okkur. Og auðvitað ekki bara vegna þess að svona stórtæk eldamennska er í sérstöku uppáhaldi hjá mér - heldur sérstaklega vegna þess að ég veit fátt skemmtilegra en að gefa fólki að borða. Sérstaklega vinum og vandamönnum. 

 

Ég þarf sennilega ekki að segja mikið um þættina mína - ég hef nú látið valin orð falla á síðunni minni, Facebook, Insta og svo í fjölmiðlum en mér þykir ekkert leiðinlegt að endurtaka það! Við Kristján erum óskaplega stoltir af þessum þáttum. Við lögðum okkur fram við að reyna að gera eins fallega matreiðsluþætti sem við gátum þar sem við værum að beina allri athygli að al-íslensku hráefni með lamb og sjávarfang í aðalhlutverki og auðvitað líka fullt af íslensku grænmeti og kryddjurtum. Við getum sannarlega verið stolt af þessu hráefni. Og það er eiginlega auðvelt að láta mat líta vel út þegar maður eldar hann úti í íslenskri náttúru. En það sakar ekki að maturinn heppnaðist líka einstaklega vel og var allur borðaður upp til agna. 

 

 

En það voru ekki bara Kiddi og ég sem gerðum þessa þætti - okkur við hlið voru tökumennirnir, Árni Þór og Elvar Örn og svo hjálpaði bróðir minn, Kjartan, með að stilla upp, stílisera auk þess að vera vera alltmúligmaður á setti. En við fimm, lögðum land undir fót, og elduðum og tókum upp í fjölbreyttu landslagi og stundum í krefjandi veðráttu. Og svei mér þá, ef það heppnaðist ekki bara. 

 

Ég held alltént að þetta séu fallegustu matreiðsluþættir sem gerðir hafa verið á Íslandi (en ég er auðvitað ekki alveg hlutlaus - þið dæmið það auðvitað) 

 

Frumsýningarpartí í Café Flóru - Lambið og miðin - Heilgrillað lamb með steiktu grænmeti, hvítlaukssósu, kraftmikilli tómatsósu og ljúffengu fersku tómatsalati, borið fram á tortillu fyrir góða gesti

 

Einhver myndi kannski halda að það að heilgrilla lambaskrokk sé vesen - þá er það ekki. Það er í raun frekar auðvelt, eigi maður til þess tæki og tól. 

 

Hráefnalisti fyrir 50

 

Lambið

 

1 lambaskrokkur (15-16 kg) 

stór poki af kryddblöndunni minni - Yfir holt og heiðar

750 ml jómfrúarolía

salt og pipar

 

Fyrir grænmetið

 

50 sveppir

20 papríkur

10 rauðlaukar

handfylli döðlur (án steins)

salt og pipar

olía og smjör til steikingar

 

Fyrir tómatsalat

 

1/2 kassi tómatar skornir í ferninga

4 rauðlaukar

8 hvítlauksrif

5 basil

5 steinseljuplöntur

250 ml jómfrúarolía

safi í 3 sítrónum

salt og pipar

 

Fyrir kraftmikla tómatsósu

 

5 dósir af niðursoðnum tómtötum

2 hvítir laukar

6 hvítlauksrif

4 rauðir chili

2 dósir tómatmauk

4 msk sirachasósa

handfylli basil og steinselja

jómfrúarolía til steikingar

 

Fyrir kalda sósu

 

1,5 kg sýrður rjómi

500 g majónes

2 hvítlaukar

4 msk Yfir holt og heiðar kryddblanda

safi úr fjórum sítrónum

börkur af tveimur sítrónum, smátt skorinn

5 msk jómfrúarolía

salt og pipar

 

Bar einnig fram dásamlegt íslenskt klettasalat og svo fullt af Heiðmerkurblöndu.

 

 

 

Jæja, byrjum á þessu. Fyrst er að nudda lambið vel og rækilega upp úr kryddblöndunni sem ég hafði vætt upp úr jómfrúarolíu. Saltaði og pipraði rækilega. Svo er bara að skipa Tomma Hermannsyni, útgefanda, að henda öðrum áformum út um gluggann og koma og standa við grillið. Hann gengur fyrir bjór og er heldur ódýr á fóðrum. Hann er líka reynslumikill skrokkagrillari og hefur grillað skrokka með bræðrum sínum í áratugi.

 

 

Á meðan Tommi grillaði skar ég niður allt grænmetið og steikti upp úr olíu á stórri paellu pönnu sem ég hef átt um langt skeið og kemur sér afar vel á fjölmennum mannamótum. Bragðbætti með döðrum og ferskum kryddjurtum. 

 

 

Berglind Guðmundsdóttir, matarbloggari, mætti fyrst og fékk því það verkefni að standa við paellupönnuna á meðan ég fór í eldhúsið og kláraði næstu skref. Átti því miður ekki mynd af henni við pönnuna. En Berglind stóð sig með eindæmum vel. 

 

 

Þegar í eldhúsið var komið var að undirbúa tómatsósuna. Skar niður lauk, hvítlauk og chili og steikti upp úr olíu. Saltaði og pipraði. Bætti svo niðursoðnum tómtötum, tómatmauki, sirachasósu og fersku kryddi saman við. Lét þetta krauma um stund og sjóða niður aðeins og þétta sig.

 

Svo skar ég niður fullt af dásamlega sætum kirsuberjatómötum og blandaði saman við rauðlauk, jómfrúarolíu og meira af kryddjurtum. Saltaði vel og pipraði.

 

 

Svo fóru gestirnir að týnast inn. Svavar Knútur kom og tók lagið en hann á bróðurpartinn af tónlistinni í þáttunum okkar. Snædís kom í tæka tíð og hjálpaði mér í eldhúsinu. Það borgar sig að vera vel giftur.

 

 

Vinir mínir, Bryndís Pétursdóttir, Sverrir Jan Norðfjörð, Trausti Óskarsson og sonur hans Elí og Snædís veltu vöngum um hvenær maturinn yrði borinn fram.

 

 

Svavar vætti kverkarnar með Kristal ásamt Magnúsi Hjaltalín sem var á vaktinni í Klíníkinni.

 

 

Sigríður Valtýsdóttir yfirlæknirinn minn, Svanhildur Sigurjónsdóttir, Anna Guðný, Sævar og Anna Karen og Valdís hlustuðu á mig halda smá tölu.

 

 

Svavar Knútur var allt í öllu og opnaði dyrnar fyrir dóttur minni, Valdísi Eik, syninum Vilhjálmi Bjarka og Sindra.

 

 

Það þurfti að sjálfsögðu að væta kverkarnar. Við buðum upp á Bola, Kristal, Barone Montalto hvítvín og Rosemount rauðvín. Ekki slæmt það!

 

 

Svavar Knútur gladdi okkur öll með dásamlegum söng. 

 

 

Svo mátti segja "gjörðu svo vel". Villi Bjarki var ekki lengi að næla sér í vefju og gos. 

 

 

Það er ekki hægt að segja annað en að stemmingin á Café Flóru sé einstök. Aðeins tvö börn duttu ofan í tjörnina!

 

 

Ég gat ekki betur séð en að gestirnir tækju vel til matar síns - enda orðnir svangir á biðinni. 

 

 

Gerður Gröndal, Heimir, Helena Gunnarsdóttir og Berglind Guðmundsdóttir virtust vera spennt fyrir matnum.  

 

 

Það var ekki annað hægt en að skála fyrir þessu dásamlega fólki og þakka því fyrir að vera með mér á þessum frábæra degi.

 

Takk fyrir mig!

 

 

Naustavík og Hveravellir - Lambið og miðin - Uppskriftir úr þætti tvö: Kolagrillaður þorskur og kjötsúpa með ólöglegu efni

 

Þáttur númer tvö af Lambið og miðin var í opinni dagskrá í kvöld á sjónvarpi Símans. Vona að sem flest ykkar hafi séð þáttinn. Og kannski ennþá mikilvægara að þið sem sáuð hann hafið haft gaman af. Og ef svo er þá væri ég óskaplega þakklátur að fá að heyra frá ykkur. Hvað ykkur fannst? 

 

Ég, og Kristján Kristjánsson leikstjóri, erum alltént óskaplega stoltir af þessum sjónvarpsþáttum. Við höfðum ansi háleit markmið þegar við settumst niður og ákváðum að fara í þetta ferðalag. Markmiðið var að gera fallegasta matreiðsluþátt sem gerður hefur verið á Íslandi. En það er ekki mitt að dæma hvort að það hafi tekist. Það er auðvitað ykkar sem á horfið. 

 

En við reyndum samt að gera þetta "auðvelt" fyrir okkur. Það var með því að láta ótrúlega náttúru Íslands, í sumarlitunum sínum, fá alveg sérstakt pláss í þáttunum okkar. Og ég vona einlæglega að það hafi tekist. 

 

Naustavík og Hveravellir - Lambið og miðin - Uppskriftir úr þætti tvö: Kolagrillaður þorskur og kjötsúpa með ólöglegu efni

 

Þessar uppskriftir eru til viðmiðunar. Þeir sem fylgdust með þættinum tóku líklega eftir því að nákvæm mál voru aldrei notuð – heldur var farið meira eftir tilfinningu – og svo giskað á hversu mikið var notað.

 

Hér koma svo uppskriftirnar; 

 

Kolagrillaður þorskur fylltur með íslenskum tómötum, rauðlauk, glás af kryddjurtum borinn fram með brenndu timjan-bættu lauksmjöri og fylltum papríkum

 

Þessar uppskriftir eru til viðmiðunar. Þeir sem fylgdust með þættinum tóku líklega eftir því að nákvæm mál voru aldrei notuð – heldur var farið meira eftir tilfinningu – og svo giskað á hversu mikið var notað.

 

Fyrir sex

 

1 nýveiddur þorskur

1 sítróna

1 rauðlaukur

1 tómatur

handfylli af ferskum kryddjurtum

smjör

jómfrúarolía

salt og pipar

 

4 gulir laukar

200 g smjör

20 timjan-greinar

 

3 papríkur

1 dós rjómaostur

1 dós rjómaostur með pipar

handfylli ferskar kryddjurtir

salt og pipar

jómfrúarolía

 

 

 

Ætli fyrsta skrefið sé ekki að veiða þorskinn, já, eða panta hann í fiskbúðinni ykkar. Fiskbúðin á Sundlaugaveginum er ekki í neinum vandræðum með að útvega ykkur heilan þorsk. Kosturinn við að elda fiskinn í heilu lagi er að það tryggir að hann verði einstaklega meir og beinin viðhalda rakanum í kjötinu. Þegar hann er eldaður í gegn rennur kjötið svo auðveldlega af beinunum sem verða eftir á beinagrindinni.

 

Troðið kviðarholið með sneiðum af sítrónum, rauðlauk, tómati, smjöri og svo eins mikið af ferskum íslenskum kryddjurtum og hægt er. Pakkið fisknum svo vandlega inn í álpappír og komið fyrir á grillinu. Snúið einu sinni. Fiskurinn er til á um 40 mínútum.

 

Skellið lauknum beint í kolin. Þegar ytra byrðið er brunnið - setjið laukinn til hliðar og leyfið honum að kólna. Það er þess virði að bíða - þar sem hann er brennandi heitur. Skerið brunna lagið utan af og leggið í álbakka. Bætið smjöri ofan á og svo timjan. Setjið svo á kolin og eldið í 20 mínútur eða svo.

 

Skerið papríkurnar í helminga og kjarnhreinsið. Blandið rjómaostinum vandlega saman og hrærið smátt saxaðar kryddjurtir saman við. Saltið og pipið. Fyllið svo papríkurnar með blöndunni og leggið í bakka. Bakið í um 30 mínútur.

 

 

Það er ekki hægt að segja annað en að elda í Naustavík var ógleymanleg lífsreynsla! 

 

 

Auðvitað þakkar maður svo fyrir sig með því að gefa góðu fólki, Elísabetu leiðsögumanni og Hlyni skipstjóra gott í gogginn! 

 

Ný al-íslensk kjötsúpa með ólöglegu efni frá Hveravöllum

 

Fyrir sex til átta (og jafnvel fleiri)

 

1,5 kg súpukjöt frá Norðurlandi

nokkrar radísur

2 púrrulaukar

1 gulur laukur

2 hvítlauksrif

marglitar papríkur

5 tómatar

8 heilar flysjaðar gulrætur

6-8 kartöflur, flysjaðar

nokkur grænkálslauf í grófum strimlum

handfylli perlubygg frá Vallanesi

vatn til að hylja hráefnið

timjan, rósmarín, steinselja í kryddvöndul

salt og pipar

jómfrúarolía og smjör til steikingar

 

Fyrir gremolata

 

1 hvítlauksrif

börkur af hálfri sítrónu, fínt saxaður

1 rauður chili

 

 

Byrjið á því að saxa laukinn, púrruna, radísurnar og hvítlaukinn niður og steikið í nokkrar mínútur. Saltið og piprið. Þegar grænmetið er orðið mjúkt setjið það til hliðar. 

 

Saltið og piprið kjötið og brúnið það svo upp úr smjöri og jómfrúarolíu. Þegar það er fallega brúnað bætið svo grænmetinu, sem þið steiktuð, saman við. Hellið nóg af vatni til að hylja kjötið. 

 

Bindið kryddjurtirnar upp í kryddvöndul og látið krauma með. Látið krauma í 60-90 mínútur á lágum hita þar til kjötið er lungamjúkt. 

 

 

 

Undirbúið svo gulræturnar, tómatana, papríkurnar, grænkálið og byggið og bætið saman við kjötsúpuna og sjóðið áfram í 30 mínútur.

 

 

Veltið fyrir ykkur hversu vel þetta á eftir að smakkast. 

 

 

Útbúið gremolata með því að mauka hvítlaukinn smáttt og blanda við fínt skorin sítrónubörk og chili. Saltið og piprið. 

 

 

Bjóðið gestunum út að borða við fallegan hver - eða bara heima í stofu.

 

 

 

Ég sá ekki betur en að Páll og Heiðbjört gerðu kjötsúpunni minni góð skil!

 

Verði ykkur að góðu!

 

Sérstakar þakkir við gerð þessa þáttar fá:

 

Hlynur skipstjóri á Kjóa

Elísabet Ýr Guðjónsdóttir, leiðsögumaður

Páll Ólafsson, garðyrkjubóndi

Heiðbjört Þóra Ólafsdóttir, garðyrkjubóndi

Kokka

Egill Sigurðsson

Land Rover á Íslandi

Sölufélag garðyrkjubænda

Sláturfélag Suðurlands

Norðursigling

 

Þið eigið allar okkar þakkir skyldar! 

 

mbk,

Ragnar

Beisik eldamennska - Hakk og Spaghetti 2.0 - einfaldur og ljúffengur hversdagsmatur

 

 

Ætli hakk og speghetti sé ekki það fyrsta sem við eldum þegar við spreytum okkur í eldhúsinu fyrstu skiptin. Og svo er þetta líka algerlega "go to" réttur þegar krakkarnir eru svangir og maður er að brenna út á tíma. Svo má líka nefna að þetta getur verið einkar ljúffeng máltíð - eldi maður rétt, eins og ég tel mig hafa gert og skrifa um í þessari færslu. Það eru nokkrar leiðir til að "djassa" upp þessa máltíð og gera hana að veislumáltíð fyrir unga sem aldna; svo góða að enginn í eldhúsinu er að biðja um að fá tómatsósu til að skerpa á kjötinu og lita spaghettíið. 

 

Beisik eldamennska - Hakk og Spaghetti 2.0 - einfaldur og ljúffengur hversdagsmatur

 

Fyrir fimm

 

500 g spaghetti

500 nautahakk

1/2 hvítur laukur (átti afgangs frá því um helgina)

1/2 rauður laukur (átti afgangs frá því um helgina)

1 pakki af parmaskinku

200 ml nautasoð

150 ml rjómi

75 g smjör

salt og pipar (ekki svo mikið af salti þar sem parmaskinkan er heldur sölt)

 

 

Allar góðar uppskriftir byrja á því að bræða smjör á pönnu. Það er ekkert að því að bæta smá jómfrúarolíu saman við. Það drepur engan.

 

 

Rífið parmaskinkuna í bita.

 

 

Skerið laukinn smátt.

 

 

Steikið öll herlegheitin á stórri pönnu.

 

 

Steikið nautahakkið vandlega að utan, saltið og piprið. Bætið nautasoðinu saman við og sjóðið niður um helming. Því næst rjómanum og sjóðið aftur niður. 

 

Sé einhver afgangur af rauðvíni helgarinnar er kjörið að það fái að mæta örlögum sínum í þessari kjötsósu. Ef þið eruð að nota rauðvín gætið þess að að setja það bara á undan nautasoðinu og látið það sjóða rækilega niður. Eins mætti vandræðalaust bragðbæta þetta með tómatmauki en ég lét það vera þar sem mig langaði til að gera þessa kjötsósu alveg án tómata. 

 

 

Sjóðið svo sósuna niður þannig að hún verði þétt og falleg.

 

 

Á meðan sósan kraumar er spaghetti soðið í vel söltuðu vatni. Bætið nokkum matskeiðum af pastavatninu saman við kjötsósuna.

 

 

Ég notaði þessa bragðbættu jómfrúarolíu til að krydda það sem ég hafði sett á diskinn minn. Þessi er það bragðmikil að ég var ekkert að bæta henni út í alla sósuna. 

 

 

Með matnum fengum við okkur svo smá tár af þessu ljúffenga víni frá Andesfjöllunum. Þetta er vín frá síleanska framleiðendanum Concha y toro og kallast Terrunyo Carmenére. Þetta vín er einstaklega bragðmikið, með miklum sultuðum ávexti og kryddað á tungu. Hefði passað með góðri steik en það stóð sig svo sannarlega vel með þessum rétti!

 

 

 

Verði ykkur einstaklega að góðu! 

 

 

 

Endilega kíkið á þáttinn minn á Sjónvarpi Símans á fimmtudögum klukkan 20:10 eða í Sjónvarpi Símans Premium þar sem öll serían af Lambið og miðin er fáanleg.

 

------

 

 

 

Flest hráefnin í þessari færslu fást í verslunum Hagkaupa

 

Rifin "pulled" lambaframpartur með mangó-jalapenö aoili, steiktum svartbaunum og fersku kóríander

 

Þó það hljómi kannski pínu kjánalega þá er þessi máltíð raunverulega skyndibiti. Það tók ótrúlega lítin "virkan" tíma í eldhúsinu frá því að þessi réttur var undirbúinn og síðan borinn fram - tæpar 30 mínútur. Það verður þó að játast að biðtími var nokkur - en framparturinn var eldaður í rúmar fjórar klukkustundir. En þetta er líka einföld eldamennska. 

 

Þetta gladdi líka fjölskylduna - taco er alltaf í uppáhaldi. Og það er gaman að prófa ólík hráefni, prófa annarskonar grænmeti, baunir og mismunandi kjöt. Mér finnst eiginlega ekki hægt að bera fram tacó án þess að vera með einhverskonar baunir með - þær geta líka komið í staðinn fyrir kjötið óski maður þess. 

 

Rifin "pulled" lambaframpartur með mangó-jalapenö aoili, steiktum svartbaunum, tómatsósu og fersku kóríander

 

Það væri auðvitað hægt að nota tilbúna kryddblöndu en það er leikur einn að gera þetta sjálfur frá grunni. Mér finnst taco-krydd alltaf einkennast af broddkúmeni og því fær það auðvitað stórt hlutverk í minni blöndu. 

 

Hráefnalisti fyri 6 

 

1 lambaframpartur

6 msk jómfrúarolía

1 msk broddkúmen

1 msk papríkuduft

1 msk piparkorn

1 tsk cheyenne pipar

1 msk salt

1/2 msk kóríander 

1/2 msk laukduft

1/2 msk hvítlauksduft

 

1 dós svartar baunir

1 rauður laukur

2 hvítlauksrif 

2 msk jómfrúarolía

salt og pipar 

fersk steinselja

 

4 msk majónes

1/2 mangó

2 msk jalapenö

1 hvítlauksrif

 

 

 

Byrjaði á því að útbúa kryddblönduna. Kom kryddinu öllu fyrir í mortéli og steytti vandlega niður.

 

 

Svo var bara að nudda lambinu upp úr olíu og svo nóg af kryddblöndunni. 

 

 

Svo setti ég 250 ml af vatni í ofnpottinn, lokið á og inn í 170 gráðu heitan ofn í rúma fjóra tíma. 

 

 

Svo bjó ég til þetta geggjaða aioli. Skar mangó, hvítlauk og jalapenö smátt og blandaði saman við majónesið. Smakkaði til með salti og pipar.

 

 

Svo voru það baunirnar. Skar niður laukinn og hvítlaukinn og steikti við lágan hita í nokkrar mínútur. Skolaði baunirnar upp úr köldu vatni og bætti saman við. Saltaði og pipraði og bætti svo við smáræði af ferskri steinselju. 

 

 

Framparturinn var svo vel eldaður að kjötið var að detta af beinunum.

 

 

Kjötið var svo rifið gróflega með gaffli og blandað saman við vökvann sem hafði safnast fyrir í ofnskúffunni.

 

 

Kjötið var eins meyrt og hægt var að ímynda sér.

 

 

Ég prófaði að smakka þessa búkollu - Trapiche Malbec frá Mendóza héraði í Argentínu. Malbec er lang algengasta þrúgan sem ræktuð er til rauðvínsgerðar þar í landi. Þetta er ljómandi góður rauðvínssopi - ávaxtaríkt vín og með mildu  og ljúfu eftirbragði. 

 

 

 

Þetta var, sko, sannarlega veislumáltíð!

 

-------

 

 

 

Flest hráefnin í þessari færslu fást í verslunum Hagkaupa

 

 

Nýr og ljúffengur jamískur "jerk" kjúklingur með kókos hrísgrjónum, grænum baunum og mangósalsa

 

Ég hef áður eldað "jerk" kjúkling og sagt frá því á síðunni minni. Það var síðla árs 2009 - fyrir næstum tíu árum. Þá var ég fullur af innblæstri frá heimasíðu sem ekki lengur lifir, dayrobber.com, og fylgdist þar með sænsk-jamíska kokkinum John Bull og eldamennsku hans á veitingastaðnum John Bull's Reggae Kitchen sem var í Stokkhólmi. Hann heimsótti ég einu sinni þegar ég var á námskeiði meðan ég var í framhaldsnámi í gigtlækningum. Hægt er að lesa um þá heimsókn hérna.  Núna rekur hann "foodtruck" í Stokkhólmi - ef þið eruð á ferðinni þá er vel þess virði að hafa upp á honum - hann er skemmtilegur kokkur.

 

Ég gerði uppskriftina fyrst nokkurn veginn eftir hans höfði. Hér fyrir neðan er hægt að dást að töktunum hans! 

 

 

 

 

Herra Bull er af jamísku bergi brotinn og kenndi áhorfendum handtökin í jamískri matargerð á téðri heimasíðu. Á milli eldamennskunnar saup hann á landa úr krukku. Reggítónlist var undir og stemmingin á þeim nótum. Hann var með nokkur innslög á síðunnni og meðal annars innblástur þessarar kvöldmáltíðar. Þessi prýðis herramaður eldaði meðal annars jamíska karrígeit, saltfisk og ackee og síðast en ekki síst jamískan "jerk" kjúkling.

 

"Jerk" kjúklingur - heitir það vegna kryddblöndunar sem notaður er á hann. Orðið "jerk" virðist í fyrstu hálf kjánalegt en það á sér sínar skýringar og má rekja uppruna þess til orðsins charqai sem er indíánamál (Qhechua). Það varð síðar að "jerk" kjúklingi (eða grísasteik, jafnvel maríneraður fiskur sem síðan var grillaður og reyktur) og einnig að amerísku jerky (þurrkað kjöt). Og það er ekkert lítið sem fer í réttinn af mismunandi kryddi. Undirstaðan er án efa pimento, á ensku allspice, og síðan scotch bonnet chili pipar - sem er einn sá sterkasti sem finnst. Þetta er afbrigði af habanero chili pipar og finnst á eyjum í Karibíahafinu. Á Scoville skalanum þá nær hann upp í 100-350 þúsund einingar. Scoville skalinn er til þess að meta hita í kryddpipar. Papríka fær til dæmis núll einingar og jalapenó 2500-8000 einingar.

 

En nóg um það, enda meira og minna endurtekning úr fyrri færslu.

 

Nýr jamískur "jerk" kjúklingur með kókos hrísgrjónum, grænum baunum og mangósalsa

 

Hráefnalisti fyrir 6

 

1,4 kg af kjúkling (úrbeinuð læri, leggir á beini)

4 msk góð jómfrúarolía

1 msk hvítlauksduft

2 msk allrahanda

2 tsk cayenne pipar (eða þurrkaður scotch bonnet pipar) 

2 tsk laukduft

2 tsk þurrkað timjan

1 tsk þurrkuð steinselja

2 tsk brún muscuvadósykur

1 tsk papríka

1 tsk svartur pipar 

1 tsk chili pipar

1/2 tsk nýmulið múskat

1/2 tsk kanill

 

Fyrir hrísgrjónin 

 

200 g basmati

vatn

1/2 dós kókósmjólk

salt og pipar 

handfylli af frosnum baunum

 

Fyrir mangósalsa

 

1 mangó

1/2 rauður laukur

1 stór tómatur

3 msk jómfrúarolía

handfylli steinselja og basil 

salt og pipar

 

 

 

Fyrst er að útbúa kryddblönduna - það er nógu einfalt - bara blanda þessu öllu saman. Til að flýta fyrir sér mætti auðvitað kaupa tilbúna kryddblöndu, það eru nokkrar déskoti góðar á markaðnum. 

 

 

Byrjið á því að skera í leggina, alveg niður að beini. Þannig kemst kryddblandan alveg inn í kjötið. 

 

 

Tveir skurðir í hvern legg ætti að vera nóg. 

 

 

Ég marineraði kjúklinginn í sólarhring, sem er yfirdrifið nóg. Það var bara vegna vinnu sem ég hagræddi þessu svona. Hálftími ætti að duga en yfir nótt er auðvitað frábært.

 

 

Mangó er æðislega ljúffengur ávöxtur, en það er listgrein að skera aldinkjötið frá kjarnanum. Þegar þið náið aldinkjötinu af, skerið það smátt niður og setjið í skál.

 

 

Hellið jómfrúarolíu saman við ásamt niðurskornum tómat, rauðlauk og svo ferskum kryddjurtum. Væri konan mín ekki með óþol fyrir kóríander hefði ég að sjálfsögðu notað hann. En svona er lífið. 

 

 

Mér fannst þetta einstaklega vel heppnað salsa. Bragðbætið með salti og pipar.

 

 

Svo eru það hrísgrjónin. Setjið þau í pott og sjóðið í vatni og kókósmjólk. Þegar fimm mínútur eru eftir af suðu bætið þið frosnum grænum baunum saman við. Þegar þau eru tilbúin smakkið til með salti og pipar.

 

 

Ég bakaði kjúklinginn í gegn í ofni og kláraði hann svo á grillinu.

 

 

Við nutum Masi Campofiorin 2015 með matnum. Þetta er vín sem hefur verið í sérstöku uppáhaldi síðastliðin tvö ár eftir að ég heimsótti framleiðandann á Ítalíu á vordögum árið 2017. Árið 2015 var sérstakt hátíðarár hjá Masi - þar sem vínið átti 50 ára afmælið það árið!! Þetta vín er ljúffengt, með góðum ávexti á tungu og kryddað með ljúfu eftirbragði.

 

 

Þetta var dásamlega ljúffengur réttur.

 

 

Ég hvet ykkur eindregið til að prófa. 

 

Þetta var algert sælgæti!

 

-------

 

 

 

Flest hráefnin í þessari færslu fást í verslunum Hagkaupa