Mílanóskur kjúklingur með tómatspaghetti, salati og rauðvíni

Erfið vika að baki. Verð að segja að í fyrsta sinn í langan tíma þá hlakkaði ég til að komast í helgarfrí. Var að vinna seinustu helgi í Keflavík og það er langt síðan að ég hef séð eins marga sjúklinga á stuttum tíma. Auðvitað var vaktin skemmtileg...en hún tók á. Kannski er það vegna þess að maður er að eldast og þolir ekki svona eins og áður, en kannski er maður bara að röfla. Svo er ég búinn að vera taka þátt í deilum á Landspítalanum vegna Neyðarbílsins. Við vonum að það mál leysist farsællega.

Ég horfði á Jóa Fel um daginn. Ég kunni sérstaklega vel við fyrri seríur Jóa Fel...ég er viss um að hann sé alger eðal kokkur og mikill sælkeri. Mér finnst samt síðasta sería vera heldur of mikið auglýsingasjónvarp. Það er alltaf verið að hampa vörum sem Hagkaup eru með í sínum hillum. Ekki að það sé eitthvað slæmt að auglýsa vörur...mér finnst bara eitthvað bogið við að dulbúa það sem einhvern frumlegan matreiðsluþátt. Ég horfi samt á þáttinn. Fyrir viku síðan fór Jói inn á La Prima Vera - sem er frábær veitingastaður (mæli eindregið með bók þeirra La Primavera - maður verður alveg innblásinn að lesa hana). Þar elduðu þeir kálfakjöt Milanese með spaghetti. Virkilega girnilegt. Þetta er mín útgáfa.

 Mílanóskur kjúklingur með tómatspaghetti, salati og rauðvíni

Þetta er einfaldur réttur en gerður í nokkrum þrepum. Fyrst er að útbúa góða brauðmylsnu. Þurrt brauð er mulið niður í matvinnsluvél. Útí brauðmylsnuna er bætt 4-5 msk af nýrifnum parmaosti, salti og pipar og 1/5 búnti af mjög smátt skorinni steinselju. Þessu er blandað vel saman. Sett til hliðar á meðan kjúklingabringurnar eru útbúnar. Það er gert með því að "butterfly" - þá eru bringurnar skornar nærri því í gegn - þvert og opnaðar eins og bók. Svo eru þær lagðar á á eldhúsfilmu og flattar vel út - með höndunum eða kökukefli. Því næst eru þær teknar úr plastinu og velt upp úr hveiti, svo hrærðu eggi og því næst brauðmylsnunni góðu. Bringurnar eru svo steiktar upp úr smjör/olíublöndu í nokkrar mínútur á hvorri hlið.

Sósan með pastanu er einföld. Hálfur smátt skorinn laukur, 4 smátt skorin hvítlauksrif eru steikt upp úr jómfrúarolíu. Þá er 2 dósum af niðursoðnum tómötum hellt saman við, 1 lítil dós af tómatpúre, 1 grænmetisteningur, bolli af vatni. Þetta er soðið upp og svo maukað með töfrasprota. Þá er 150 ml af rjóma bætt útí, saltað og piprað, 1/3 búnt af niðurskorinni ferskri steinselju og rifnu fersku basil bætt saman við og soðið um stund. Smakkað til og jafnvægi náð með því að salta og pipra eftir smekk.

Gott pasta er soðið í miklu söltuðu vatni eins og lög gera ráð fyrir. Þegar það er orðið al dente er vatninu hellt frá og sósunni hrært saman við pottinn.

Borið fram með einföldu salati og auðvitað góðu rauðvíni. Bon appetit.

.

Flamberuð nautasteik með bernaise og spergilkáli

Við slógum nýverið saman í veislu, nokkrir vinir. Oft þegar ég vil gera mér glaðan dag þá geri ég steik og bernaise sósu. Ég steiki kjötið og Snædís gerir sósuna. Ég hef áður sett inn færslur með bæði ekta bernaise beint frá Frökkunum en einnig útgáfu konu minnar. Hún var ekki par ánægð að ég setti hennar útgáfu á netið þar sem hún er djössuð upp úr pakkasósu. Hljómar ekki voða fínt en er samt frábær sósa. Það má sjá fyrri færslur til að fá upplýsingar um hana.

Þetta er yfirleitt mjög einfalt. Meira að segja svo að það er fátt að skrá hérna á netið. Þannig að mér datt í hug að vera frekar með svona myndaþátt í þetta sinn. Bassi vinur minn var settur á myndavélina á meðan steikin var á pönnunni og úr varð þessi myndþáttur. Það er oft sagt að mynd segir meira en þúsund orð. Steikin var alltént svakalega góð, meir og rétt elduð, með nóg af salti og pipar.

Með matnum voru soðnar kartöflur og soðið spergilkál. Ekkert salat...ekkert vesen, bara gott kjöt, sósa og hófstillt meðlæti. Einfalt og gott. Flambering er meira svona til sýnis - ég held að þetta geri lítið fyrir bragðið en heilmikið fyrir augað eins og myndirnar gefa til kynna.

Flamberuð nautasteik með bernaise og spergilkáli

Kjötið gert tilbúið - penslað með smá olíu og saltað og piprað.

30 gr af smjöri er brætt á pönnu með smávegis af olíu.

Voila - skvettu af koníaki er bætt á pönnuna og pannan hrist og þá grípur gasloginn áfengið!

Login brennur bara í nokkrar sekúndur - rétt á meðan áfengið brennur af. Mikilvægt er að vera við öllu búinn - ég á eldvarnarteppi og fleira til að bregðast við.

Núna er þetta að klárast.

Bon appetit. Að sjálfsögðu er svo gott rauðvín með svona mat. En ekki hvað.

Spaghetti al aglio með brauði, góðu salati og frittata daginn eftir!

Þrátt fyrir litla vinnu, þ.e.a.s. fáar vaktir, þá hef ég ekki verið sérstaklega duglegur í eldhúsinu - svona miðað við oft áður. Ég var með plokkfisk á mánudaginn sem ég keypti tilbúinn í Fiskisögu sem var alveg ágætur. Á meðan ég beið eftir afgreiðslu bauð verslunin upp á smakk af silungi, heitreyktum, birkireyktum og taðreyktum - allir ljúffengt en þó var sá heitreykti alveg stórkostlegur. Þetta var fiskur frá fyrirtæki sem nefnist Útey sem mér skilst að sé nálægt Laugarvatni. Mæli eindregið með honum.

Snædís gerði lasagna á þriðjudaginn sem var alveg meiriháttar - ég hef áður sett inn færslu með lasagnainu hennar - sem að ég fullyrði er það besta sem ég hef smakkað. Það var smá afgangur af lasagnainu hennar í gær en ekki nóg til að hafa í heila máltíð - sér í lagi þar sem mamma, pabbi og bróðir minn komu yfir til að borða með okkur.

Þetta er einfaldasti pastaréttur sem um getur. Þessi réttur sérstaklega vel þegar kvef er að ganga þar sem mér skilst að hvítlaukur forði manni eitthvað frá kvefi - allavega er það slímlosandi - og miðað við magnið sem ég nota af hvítlauk mætti halda að maður væri bólusettur fyrir kvefi fyrir lífstíð.

Spaghetti al aglio með brauði, góðu salati og frittata daginn eftir!

Gott pasta er soðið í miklu söltuðu vatni skv. leiðbeiningum. Á meðan pastað sýður er 30 ml af góðri jómfrúarolíu hitað á pönnu og heill smátt skorinn hvítlaukur steiktur mjúklega þannig að hann glansi - ekki þannig að hann fari að brúnast. 1/4 búnt af steinselju, basil og 1 tsk af ferskri bergmyntu er bætt saman við heitu hvítlauksolíuna rétt áður en pastanu (vatninu að sjálfsögðu hefur verið hellt frá) er sett útí pönnuna og steikt í olíunni. Mikilvægt er að pastað sé al dente þegar það fer á pönnuna þannig að það sjúgi vel í sig heita olíuna. Þegar þetta er tilbúið (2 mínútur) er pastanu komið fyrir á disk og saltað og piprað ríkulega. Í lokin er nýrifnum parmesanosti sáldrað yfir þannig að það lítur út eins og jafnfallinn snjór.

Borið fram með heitu brauði og einföldu salati; klettasalat, tómatar, agúrka og paprika.

Frittata al spaghetti al aglio

Mikilvægt er að geyma allan afgang. Daginn eftir er spaghettiið hitað á pönnu, 2 hrærðum eggjum bætt saman við og hellt yfir. Steikt við lágan hita, þannig að eggin eldist vel. Smávegis af osti sáldrað yfir og klárað undir heitu grilli. Ljúffengt.

Landnámsgeit marineruð í rauðvíni, kryddjurtum, hvítlauk og balsamik ediki

Þeir sem fylgjast með fréttum af íslenskum landbúnaði hafa kannski rekið augun í það fyrir tveimur vikum þurfti að slátra um tíund íslenska geitastofnsins. Vinur foreldra minna komst yfir smávegis af geitakjöti og kom smá af því áleiðis til mín. Ég hafði ekki hugmynd um hvað ég ætti að gera við þetta. Ég fór aðeins á netið og varð margs vísari. Þetta er sú skepna sem menn hafa haldið einna lengst - 10 þúsund ár. Í Evrópu skilst mér að geitahald gangi mest út á að fá geitamjólk í osta. En í austurlöndum eru þær ræktaðar til átu, vegna mjólkurinnar, skinnsins og ullarinnar.

Móðir mín eldaði geit á jamíska vísu kvöldið áður fyrir matarklúbbinn sinn og ég fékk að rölta við í heimsókn til að fá að smakka. Þetta var bragðgott hjá henni - aðeins seigt - en bragðið minnti talsvert á hreindýr - bara grófara. Hún hafði marinerað kjötið í rúman sólarhring. Ég náði ekki að marinera nema í hálfan sólarhring. Einnig var það talið skynsamlegt að elda dýrið við lágan hita í langan tíma til þess að gæta þess að þurrka það ekki upp þar sem geitur teljast seint til offeitra skepna.

Vinir mínir, Jón Þorkell, Álfhildur, Jakob og Magnús komu í mat. Þar sem um algert tilraunareldhús var að ræða þá tjaldaði ég til ýmsu hvað meðlæti snertir og var með grillaðan aspas, portobello sveppi og sætkartöfluböku. Jón Þorkell og Álfhildur komu með forrétt - nautakjöt sem var borðað hrátt með wasabe og soyasósu - ljúffengt. Ég sá ekki betur en að geitin kom á óvart - þetta er eitthvað sem ég mun reyna aftur - hinsvegar finnst mér líklegra að ég muni marinera lengur næst og jafnvel elda frekar í kássu - kannski á indverska vísu til að kreista fram gæði geitarinnar.

Landnámsgeit marineruð í rauðvíni, kryddjurtum, hvítlauk og balsamik ediki

Tók lærið úr frystinum 2 dögum áður til að láta það standa aðeins áður en það var lagt í marineringu. Setti rúma hálfa rauðvínsflösku, 5 msk af balsamik ediki, 1 msk mulinn pipar, heill hvítlaukur, hálft búnt af majoram, basil, bergmyntu og rósmarin var sett á lærið og látið standa í hálfan sólarhring, hefði sennilega alveg mátt vera lengur. Bakað í 100 gráðu heitu ofni í potti í 4 klst eða þar til kjarnhiti varð 72 gráður eða svo. Fékk að standa í 20 mínútur svo var salti stráð yfir og látið klára sig undir heitu grilli í nokkrar mínútur.

Útbjó smávegis af kryddsmjöri. 30 gr smjör, 2 msk hreinn rjómaostur, salt, pipar, 4 smátt söxuð hvítlauksrif, 2 msk ferskt smátt skorið majoram og eins af ferskri steinselju. Þessu var svo smurt á portobello sveppi sem voru bakaðir í 20-30 mínútur við 180 gráður.

Eins var ég með sætkartöfluböku. 2 stórar sætar kartöflur og 2 stórar venjulegar kartöflur afhýddar og soðnar í söltuðu vatni. Þegar tilbúið var vatninu hellt frá og kartöflurnar stappaðar saman með smá smjörklípu, salti og pipar. Skreytt með rósmarín og bakað með sveppunum í svipaðan tíma.

Tók 400 gr af smáum ferskum aspas sem ég grillaði á "griddle" pönnu. Þegar rendur fóru að koma á aspasinn var hann færður á disk, góðri olíu skvett yfir, saltað og piprað og klárað með parmesan osti.

Með matnum var að sjálfsögðu gott rauðvín. Heppnaðist afar vel. Til að toppa þetta útbjó ég svo pavlovu í desert - sjá eldra blogg - eftirréttur guðanna. Besta kaka í heimi - þó víðar væri leitað.

Ljómandi gott heimagert ravioli með sætkartöflu og camenbert fyllingu

Þetta er færsla sem var að mestu skrifuð á sunnudaginn. Það var heldur lágt á fjölskyldunni risið í gærkvöldi enda flestir nýstaðnir upp úr iðrakveisu. Hafði eldað ofngrillaðan kjúkling fylltan basmati hrísgrjónum og döðlum með kartöflum, sætum kartöflum. Þetta var ansi girnilegt - ég einn hafði lyst á þessu og því var heilmikill afgangur. Það varð til þess að ég eldaði þennan rétt. Þetta var í svona ítölskum anda - þar sem reynt var að nota alla afganga. Þannig að ég bjó til ravioli. Ansi mikil handavinna - og fyrir þá sem hafa reynt stundum tvísýnt með árangur - en þegar heppnast...frábært!!!

Gekk til rjúpna seinustu helgi. Það fer hver að verða síðastur. Var einn á ferð í talsverðum vindi, frosti og byl. Var með vindinn í fangið. Þegar ég hafði gengið inn dalinn í fimm korter sá í tvær rjúpur fljúga framhjá mér. Í bráðræði hleypti ég af tveimur skotum. Hitti ekki. Fylgdist með þeim fljúga undan vindi og svo venda sér upp í vindinn og lenda 60 metrum frá mér í litla dæld. Ég gekk af stað og fann hvernig undirlagið gaf sig og ég stakkst ofan í snjóinn. Þegar ég stóð upp tók ég eftir því að síðasta skotið í byssunni hafði stöðvast á miðri leið og byssan var full af snjó. Ég reyndi að hreinsa eins og ég gat og hlaða aftur - skotin vildu ekki í geyminn - einhver stífni í gorminum í skotgeyminum.  Þegar komið var á hólinn sá ég rjúpurnar narta í grös og biðu eftir mér. Ég setti skot í hlaupið og settist niður - miðaði - beið eftir að þær röðuðu sér upp þannig að ég næði þeim báðum í einu skoti, ætli þær hafi ekki verið 20-25 m í burtu. Horfði eftir hlaupinu - fullkomið - tók í gikkinn og klikk - ekkert gerðist. Rjúpurnar horfðu á mig, að ég held undrandi. Setti nýtt skot í og reyndi aftur - klikk. Ekkert. Reyndi að hreinsa byssuna eins og ég gat - strjúka af öllu, hreinsa hvert snjókorn í burtu. Ekkert ætlaði að ganga. Fór í gengum öll skotin í beltinu - ekkert. Ég endaði með að taka upp nestið mitt og borða súkkulaði og drekka kaldan djús með rjúpunum. Rjúpurnar færðu sig sífellt nær mér. Þegar þær voru hvað næst voru þær ekki lengra en 6-7 metra í burtu. Fallegir og virðulegir fuglar. Ætla greinilega að koma sér undan jólaboði hjá mér þetta árið!

Ég gekk niður hlíðina ansi pirraður en yljaði mér við tilhugsunina um það sem ég ætlaði að gera í eldhúsinu. Ravioli!

Ljómandi gott heimagert ravioli með sætkartöflu og camenbert fyllingu

Það er auðvelt að búa til pastadeig en það krefst talverðar handavinnu. 500 gr af hveiti eru sett í matvinnsluvél og fimm stórum eggjum er bætt saman við. Hrært saman með krafti. Þetta verður að grófri mylsnu sem er svo hellt á hreint borð og hnoðað saman í eina kúlu í nokkrar mínútur. Vafið í plastfilmu og sett í ísskáp í amk 60 mínútur en má alveg standa lengur í skápnum. Pastað má gera með handafli en fyrir þá sem hafa reynt er það mikil vinna. Best er að nota pastavél sem fletur deigið fyrir mann (Ég á Imperia pastavél sem ég keypti á Ítalíu fyrir 2500 kall - hægt er að fá sömu maskínu á íslandi fyrir 15 þúsund - langt flug, skiljið þið!). Deigið er flatt út nokkrum sinnum í vélinni, byrja fyrst á fyrstu stillingu og þrengja svo þar til deigið er um það bil 0,6-1 mm á þykkt.

Þá er deigið lagt á borð og fyllingunni bætt á, 1 tsk í senn, með ca 5-7 cm millibili. Þá er penslað í kringum fyllinguna og annað jafnstórt deig lagt ofan á. Þétta vel í kring og passa að loftið sleppi út. Þetta er soðið í miklu söltuðu vatni í nokkrar mínútur - ferskt pasta þarf minni suðu en þurrt. Gæti best trúað að pastað hafi ekki verið lengur en 4 mínútur í pottinum - allavega ekki meira en það.

Fyllingin var einföld. Blandaði saman afgöngum af sætum kartöflum (1 sæt kartafla), venjulegum kartöflum (1-2 stórar bökunarkartöflur) og camenbert osti sem ég tók hvítuna af og setti í matvinnsluvél (allt hafði þetta verið eldað áður nema osturinn). Þetta varð að frekar fínni blöndu og við þetta blandaði ég ferskri steinselju, salti og pipar og hrærði vel saman.

Fersku pasta hentar vel feitar sósur. Steikti einn meðalstóran hvítan smáttskorin lauk og einn garlic noble í 20 gr af smjöri í nokkrar mínútur - mikilvægt að saute'a laukinn svo hann brenni ekki, þá verður hann sætur og góður. 100 ml af hvítvíni er hellt saman við og soðið aðeins niður. Þá er niðurskornum kjúkling (ca kjöti af tveimur bringum sem hafði verið ofnbakaður kvöldið áður - örugglega hægt að nota ferskar bringur og gæta þess bara að elda í gegn) bætt saman við og hann hitaður. Svo er 150 ml af matreiðslurjóma og 100 ml af venjulegum rjóma bætt útí, ásamt einum grænmetistening, og soðið upp. Ef einhverjir ostar (sem eru að nálgast dagsetningar sínar eru til í ísskápnum er um að gera að koma þeim í lóg) - Setti 2 sneiðar af gráðaosti saman við. Saltað og piprað og leyft að malla í nokkrar mínútur. Rétt áður en að sósan er tilbúin er fersku basil bætt útí.

Raviolinu er raðað á disk og sósunni dreift yfir. Borið fram með parmesan osti, aukalegu salti og pipar. Einnig var borið fram með matnum einfalt ferskt salat og gott hvítvín.

Bon appetit.

Gnocchi di patate (kartöflupasta) með tómatsósu og brauði

Hvernig væri að byrja færslu án veðurlýsinga. Þetta verður þá fyrsta sinn í þó nokkrar færslur sem ég byrja bloggið mitt ekki á einhverjum hugleiðingum um veðrið. What a bore! Var að ljúka við að horfa á Jóa Fel þátt og þar ferðast hann um Ítalíu og fær hugljúfa Ítala til að elda fyrir sig mat. Það er eitthvað pínulítið bogið við að sjá ítalskt hráefni í íslenskum umbúðum í ítölskum eldhúsum.

Það er langt síðan að ég gerði gnocchi síðast. Þessum rétti kynntist ég þegar við hjónin vorum í fyrsta sinn á ferðalagi um Ítalíu fyrir 8 árum síðan. Þá vorum við í brúðkaupsferð í Piemonte en gnocchi er algengur matur á norðanverðri Ítalíu. Það var alger tilviljun að ég smakkaði þetta í fyrsta sinn, ég hélt að ég væri að panta venjulegt pasta. Fyrir þá sem hafa ekki borðað þetta áður þá er þetta pínulítið eins og mjúkt deig undir tönn. Afar ljúffengt.

Í þetta skipti gerði ég hefðbundið kartöflupasta en það má gera eins og þessi uppskrift kveður á um með kartöflum og hveiti en það er vel hægt að blanda við pastadeigið, ricottaosti, sætum kartöflum, spínati, kryddjurtum eða það sem manni dettur í hug. Ég hef einhvern tíma fyrir mörgum árum gert þetta með ricottaosti og spínati og það var mjög ljúffengt.

Gnocchi di patate (kartöflupasta) með tómatsósu og brauði

Eitt kíló af mjölmiklum kartöflum er soðið eins og vant er í söltuðu vatni. Þegar kartöflurnar eru soðnar er vatninu hellt frá og kartöflurnar flysjaðar og stappaðar. Við kartöflurnar er bætt 2 eggjum, 1 msk af jómfrúarolíu, smá Maldon salti og nýmöluðum pipar, 2 msk af nýrifnum parmesan osti og síðan 150 gr af hveiti (stundum þarf að bæta við meira hveiti til að deigið verði þétt). Hráefnunum er svo blandað vel saman og hnoðað í fremur þykkt deig. Smá bútar er klipnir af deiginu og hver bútur rúllaður út í langa pulsu, skorinn niður í munnbitastóra bita og rúllað varlega með gafli.

Kartöflupastað er soðið í miklu söltuðu vatni, pastað sekkur til botns og þegar það er tilbúið flýtur það upp á yfirborðið. Þá er það veitt upp úr (helst með götóttri skeið - þannig að vatnið lekið af.

Pastanu er því næst blandað saman við sósuna. Sósan var í raun bara einföld tómatsósa. 1 rauðlaukur, 1 noble hvítlaukur, 1 stöng af sellerí og 1 gulrót eru skorin smátt niður og steikt í 2 msk af jómfrúarolíu (saute'd) þar til það er orðið mjúkt, saltað og piprað. Þá er tveimur dósum af niðursoðnum tómötum bætt saman við, 100 ml af vatni og grænmetisteningi. Soðið í 20 mínútur. Þá er sósan þeytt saman með töfrasprota og soðin áfram í nokkrar mínútur. Því næst er 150-200 ml af matreiðslurjóma bætt saman við ásamt handfylli af ferskri steinselju og basil.

Borið fram með heitu baguette. Nóg af parmesanosti er sáldrað yfir og svo salti og pipar.

 

Kjúklingur með pestó, rjómaosti og grænum ólívum með hrísgrjónum og salati

Dagurinn er farin að styttast allverulega. Ég held að það hljóti að vera öllum ljóst...meira segja við sem erum úr hófi bjartsýnir tökum vel eftir því. Þetta kemur manni alltaf einhvern veginn á óvart - bara eiginlega alveg eins og vorið - einn góðan veðurdag hefur laufgast - einn góðan veðurdag er dimmt allan daginn...þetta laumast upp að manni.

Ég var á vakt alla helgina. Þannig að eldhússtörfin voru vanrækt í staðinn. Ég hóf störf á taugadeildinni síðustu mánaðarmót. Það hefur verið einkar áhugavert. Það verður eiginlega að segjast að það er bara mjög skemmtilegt - einhvern veginn er það fráleitt, jafnvel sjúklegt, að finnast veikindi fólks svona áhugaverð. En ég get lítið gert að því að finnast gaman í vinnunni. Maður vonar bara að það skili einhverjum árangri!

Ég ætlaði að elda lax í kvöld en það var eitthvað við myrkrið seinnipartinn sem kallaði á svona "comfort food", ég ákvað því frekar að elda kjúkling. Mig langaði líka til að gera vel við mig þar sem ég hafði verið á vaktinni um helgina. Ég hef ekki gert þennan rétt áður - held ég - sumt af þessu er þó farið að renna saman. Ég hef einhvern tíma gert pestókjúkling áður - en kannski ekki alveg svona. Góða við þennan rétt er hvað hann var ansi fljótgerður. Eina sem tók tíma var að baka hann í ofni.

Kjúklingur með pestó, rjómaosti og grænum ólívum með hrísgrjónum og salati

Hlutaði heilan kjúkling niður í fjóra bita og var með aukalega nokkra leggi. Hellti 1-2 msk af jómfrúarolíu í botninn á eldföstu móti og dreifði svo heilum gróft söxuðum hvítlauk í fatið. Lagði kjúklingabitana þar ofan á. Setti 100-130 gr af hreinum rjómaosti í skál og blandaði saman við 3/4 krukku af pestó. Þetta var hrært vel saman og saltað aðeins og piprar. Þessari blöndu var svo makað á kjúklinginn. Restinni af pestóostinum var svo dreift með í fatið. Einni lítilli krukku af góðum ólívum var svo dreift á milli. Bakað í forhituðum ofni, 200 gráður, í 35-45 mínútur eða þar til kjarnhiti nær 82 gráðum.

Þegar kjúklingurinn var tilbúin var honum raðað á fat og ferskri steinselju dreift yfir. Sósan var einföld, vökvinn (rjómaosturinn, pestó, ólívur, hvítlaukur og olían) sem rann af kjúklingum við bökunina hellt í skál og borin fram með.

Með matnum var borin fram soðin jasmín hrísgrjón. Ferskt salat með grænum laufum, vínberjum, konfekttómötum og papríku.

Bon appetit.

Gómsætt Spaghetti Ragnarese (bolognese) með hvítlauksbrauði og rauðvínssopa

Nýjasta blað gestgjafans kom út núna í dag. Ritstjóri blaðsins, Sólveig Baldursdóttir, bað mig í haust að vera með villibráðaveislu fyrir blaðið sem er að koma út núna. Mín var ánægjan. Þetta var alveg stórgaman að vera með þeim í þessu. Ég eldaði fjórréttaða villibráðarveislu og var með foreldra mína, bróður minn og tengdó í mat. Vínráðgjafi var með í ráðum og kvöldið var meiriháttar. Blogga ábyggilega um það síðar.

En þessi færsla fjallar ekkert um það, heldur meiri pasta. Eiginlega allir sem gefa út matreiðslubækur eru með einhverskonar útgáfu af þessum rétt, Spagetti bolognese, í bókum sínum. Aldrei ber þessum bókum saman um hvernig uppskriftin á að vera.  Samkvæmt The Silver Spoon(sem almennt er talað um sem biblía ítalskar matargerðar) er mjög lítið af tómötum í uppskriftinni. Ég nota fullt af tómötum í mína uppskrift þannig að kannski ætti hún að heita eitthvað annað þar sem hún hálfgerður bastarður. Sósan er hinsvegar soðin mikið niður þannig að kjötið fær mikið að njóta sín - ég hugsa hinsvegar að Bolognabúar myndu ekki vilja kenna mína sósu við borgina sína...kannski gætu þeir kyngt henni með nýju nafni...Ragnarese!

Í fyrsta skipti sem ég bauð konunni minni í mat, þá verðandi konunni minni, þá eldaði ég Spaghetti Bolognese (héðan í frá Spaghetti Ragnarese). Hún virtist afar ánægð með mig - hún endaði með því að giftast mér - en sagði mér síðar að þetta hefði ekki verið neitt sérstakt. Ég var náttúrulega niðurbrotinn og hef reynt að þróa betri uppskrift til að gleðja hana. Þetta er í stöðugri þróun og vona bara að henni líki maturinn. Ég held að núna hafi mér tekist að slá í gegn með þennan rétt.

Spaghetti Ragnarese með hvítlauksbrauði og rauðvínssopa.

Einn stór laukur, 2 gulrætur, 2 sellerísstangir og 2 noble hvítlaukar er skornir smátt niður og steiktir (saute'd) í nokkrar mínútur í heitri olíu í stórum potti. Þá er 5 sneiðum af niðurskornu beikoni bætt saman við og steikt um stund. Saltað og piprað (til að ná bragðinu úr grænmetinu). Þegar grænmetið er orðið mjúkt er nautahakkinu ca. 500 gr bætt saman við og steikt þar til það er orðið brúnt. Þá er tveimur dósum af niðursoðnum tómötum bætt úti og jafnmiklu vatni (ca 700 ml) ásamt glasi af rauðvíni. Saltað og piprað. Núna er einnig góður tími til að bæta kryddum saman við sem þola suðu; 2 tsk af þurrkuðu oregano, 1 tsk þurrkað timian og laufum af einni grein af rósmarín smátt niðurskorið. Soðið í 2 klst með lokið á. Svo er lokið tekið af og leyft að sjóða niður. Þegar þetta fer að nálgast það að verða tilbúið er 1/2 búnti af ferski steinselju bætt saman við.

Gott pasta, t.d. Rustichella d'abruzzo (í brúnu pökkunum) er soðið skv leiðbeiningum í miklu söltuðu vatni þar til aldente. Þá er vatninu hellt frá og pastað fært aftur í pottinn og sósunni hellt saman við og látið standa í 2-3 mínútur.

Borið fram með góðu hvítlauksbrauði, salati; græn lauf, plómutómatar, góðar ólívur og camenbert sneiðum. Að sjálfsögðu með góðu rauðvíni Masi Campofiorin 2004.

Pasta Gigolo með heitu brauði og góðu salati

Aftur pastaréttur með fráleitu nafni, en í þetta sinn er það ekki bara úr lausu lofti gripið heldur hefur það einhverja tilvísun í eitthvað sem fyrir er. Hugmyndin af þessum rétti er Pasta Puttanesca sem er frægur pastaréttur og er í fjölmörgum matreiðslubókum. Þessi réttur er svona millileið á milli þess réttar og svo réttar sem ég hef áður skrifað um á blogginu.

Mamma og pabbi voru að bjóða okkur í mat, þau voru eitthvað sein á ferðinni og stoppuðu í Nóatúni og keyptu tilbúinn kjúkling. Eins og áður sagði þá hef ég áður eldað úr tilbúnum kjúklingi, sem er hráefni sem er ansi gott í ýmsa rétti - eins og pastarétt sem þennan. 

Var á vakt á sjúkrabílnum í nótt; vaktin var rólegri en oft áður en samt var svona tutl í gangi - þurftum tvisvar að fara sækja fólk á vinsælan skemmtistað borgarinnar sem hafði lent í einhverjum óhöppum. Þegar maður er ekki sjálfur undir áhrifum er fullt fólk það aleiðinlegasta sem fyrir finnst. Skelfing vorkenni ég fólki sem þarf að umgangast fullt fólk að atvinnu; barþjóna, dyraverði, lögreglumenn, leigubílstjóra og heilbrigðisstarfsfólk á helgarvöktum.

Pasta Gigolo með heitu brauði og góðu salati. 

Þetta er eins einfaldur réttur og hugsast getur. Ég fékk kjúklinginn í hendurnar og reif allt kjötið af beinunum og setti í skál. Fjögur smátt skorin hvítlauksrif eru steikt upp úr 4 msk af hvítlauksolíu, því næst er 1 smátt skornum lauk bætt á pönnuna og steikt þar til mjúkt. Þá er 150 gr. af kirsuberjatómötum skornir í tvennt, 40 svörtum ólívum bætt á pönnuna og steiktir í 1-2 mínútur. Þá er 4 msk af rjómaosti bætt á pönnuna ásamt salti og pipar og blandað vel saman. Kjúklingurinn er svo settur saman við sósuna og þvínæst er einu glasi af hvítvíni, 1 glasi af vatni, 2 msk af fljótandi kjúklingakrafti bætt á pönnuna. 1/3 búnti af ferski steinselju, og 1/6 búnt af smátt söxuðum graslauk bætt saman við og saltað og piprað eftir smekk. 

Gott pasta er soðið skv. leiðbeiningum í söltuðu vatni og þegar pastað er orðið al dente er sósunni blandað saman við. Ferskum kryddjurtum er svo sáldrað yfir ásamt nýrifnum parmesan osti (faður minn skammast alltaf þegar ég nota þetta enska heiti á þennan ost sem ætti auðvitað að heita Parmaostur á íslensku! Einnig gætum við notað ítalska heitið Parmigiano).   

Borið fram með heitu baguette og einföldu salati; grænum laufum, tómötum, papriku, fetaosti með einfaldri salatdressingu úr olíu, balsamik ediki, dijon, salti og pipar.

Með þessu var drukkið bæði ljúfengt hvítvín og Wyndham Estate rauðvín bin 555.

Bon appetit. 

Ótrúlega góð fiskibaka með reyktri ýsu, rækjum og laxi

Við hjónin brugðum okkur út að borða í gærkvöldi í tilefni nýafstaðins brúðkaupsafmælis. Við fórum á VOX við Suðurlandsbraut. Þeir eru til húsa á hóteli sem um þessar mundir heitir Hilton hótelið (Seinast Nordica, einhvern tíma Radison, áður Esjan - hver skilur þessar nafnarbreytingar?). Við höfum tvisvar áður farið á VOX.  Fórum einu sinni þegar Food and Fun var í gangi fyrir og það var alveg frábært. Í fyrsta skipti sem við fórum þá hafði ég nýlokið læknaprófi og við hjónin fórum að halda upp á þann áfanga. Ég gleymi þessu kvöldi aldrei, þetta var um vorið 2004. Við pöntuðum árstíðarmatseðil ásamt vínseðli, þjóninn okkar var Elísabet Alba (nýkrýndur íslandsmeistari vínþjóna), og við áttum þarna frábært kvöld. Maturinn frábær, frumlegur og skemmtilegur og þjónustan meiriháttar.

Ég tók eftir því þegar ég gekk inn á staðinn að búið var að hengja upp Manifesto veitingastaðarins. Þeir ætla að kenna sig við nýja norræna matargerð, ferskt staðbundið hráefni og halda uppi norrænum hefðum í matargerð og þróa áfram til betri vegar (eftir minni - ekki orðrétt haft eftir) - ekki amalegt. Í gærkvöldi pöntuðum við aftur árstíðarmatseðilinn, og hann sveik ekki frekar en í fyrri skipti. Á matseðlinum var m.a laxatartar, kræklingabroð, gæsalæri í Jacobsen öli, heiðagæsabringa með krækiberjasoðsósu en sigurvegari kvöldsins var einn af milliforréttunum - reykt ýsa með nýjum kartöflum með rjómaýsusoðsfroðu (hljómar ekki neitt sérstaklega vel) og var alger success.

Þessi máltíð var mér innblástur í dag. Ég er búin að vera að sjá uppskriftir í hinum og þessum bókum um fiskiböku; m.a. í bókum Jamie Oliver, Hugh Fearnley-Whittingsstall og einnig í nýrri bók sem ég var að fá mér A Cook's Companion(eftir ónefnda höfunda). Þessi réttur sem á eftir kemur er kannski mestu byggður á uppskrift Hugh's en var breytt nóg til þess að ég nægji að eigna mér hana - auðvitað.

Ótrúlega góð fiskibaka með reyktri ýsu, rækjum, og laxi

350 gr af reyktri ýsu, 300 gr af laxi, 300 gr af þorski eru sett í pott ásamt 800 mL af léttmjólk, lárviðarlaufi, 10 piparkornum, 2 flysjuðum og niðurskornum gulrótum, 1 niðurskorinni sellerístöng og einum niðurskornum lauk. Hitað varlega upp að suðu og þá er slökkt undir fisknum og leyft að standa þar til annað hráefni í réttinn er undirbúið. Eftir 10 mínútur er fiskurinn tilbúinn, þá er fiskmjólkinni hellt í gegnum sigti í könnu, þannig að fiskurinn og grænmetið verður eftir í pottinum.

50 gr af smjöri er brætt í öðrum potti og þegar bráðið er 50-70 gr af hveiti hrært saman við smjörið (þetta heitir roux á frönskunni en smjörbolla á íslenskunni og hljómar mun verr). Þegar það hefur blandast vel er fiskmjólkinni bætt varlega saman við roux-ið og hrært vel saman (fjórðung af mjólkinni í senn). Við þessa meðferð þykknar fiskmjólkin verulega og verður á þykkt við vöffludeig. Þá er fisknum bætt saman við og leyft að sjóða í nokkrar mínútur í sósunni. Smakkað til og saltað og piprað eftir smekk.

800 gr af kartöflum eru flysjaðar og soðnar í söltuðu vatni)þar til tilbúnar. Þá er vatninu hellt frá og kartöflurnar færðar aftur í pottinn og stappaðar niður með smjörklípu, klípu af rjómaosti, salti og nóg af pipar og kannski 50 ml af fiskmjólkinni. Hrært vel saman.

Fisksósan er svo færð yfir í smurt eldfast mót og kartöflumúsinni var svo raðað ofan á fisksósuna og bakað í 180 gráðu heitum ofni í 20-25 mínútur þar til sósan fer að sjóða og kartöflumúsin verður gullinn.

Borið fram með maukuðum grænum baunum (200 gr af grænum baunum, soðnar í söltuðu vatni, maukaðar með ferskri steinselju, myntu, smá smjöri, salti og pipar). Einnig bar ég fram heitu baguette og ágætu hvítvíni.

Bon appetit.