Náttverður í sumarbústað

Ég er búinn að vinna mikið undanfarna daga. Það skýrir hversvegna lítið hefur verið um færslur síðan á þriðjudaginn. Ég eldaði ég pasta tricolore - starfsmenn í vinnunni virðast hafa kunnað að meta uppskriftina - á þó eftir að heyra hvernig fólki gekk. Það er rosalega gaman að heyra að fólk er að reyna uppskriftirnar mínar - og oft með góðum árangri - það fær mann næstum til að roðna.

Fór í mat til bróður míns á fimmtudagskvöld. Við erum báðir miklir unnendur KFC tower zinger - sem er sennilega besti borgari sem seldur er á skyndibitastöðum. Kjartan bróðir fékk þá hugmynd í að mögulega væri hægt að gera þetta betra heima - hann hafði rétt fyrir sér - meira um það síðar!

Ég er búinn að vera að vinna um helgina. Það er búið að vera nóg að gera um helgina á bráðamóttökunni á Hringbrautinni. Ég var þó heppinn og fékk frí á annan í hvítasunnu. Snædís fór með börnin í bústað fyrir helgina og ég gekk til við liðs við þau sunnudagskvöldið. Kvöldið gat einhvern veginn ekki verið betra. Villi var ennþá vakandi þegar ég kom í bústaðinn, Valdís var að veiða útá bát með fólki í næsta bústað ... náði einum urriða. Hún var voðalega stolt.

Þegar klukkan fór að halla að ellefu fóru þeir sem voru vakandi í pottinn. Sólarlagið var geysifallegt til norðvesturs og tunglið lúrði yfir snæviþaktri Esjunni. Stemmingin var meiriháttar. Bjór í annarri og væmnin í hinni. Pabbi fór snemma úr pottinum og lofaði að elda náttverð. Ég hef einhvern tíma bloggað um nattemad föður míns ... hann galdrar fram stórkostlegar máltíðir þegar fer að halla að miðnætti. Ekkert gæti verið betra þegar maður hefur fengið smá rauðvín eða smá bjór ... eða bara mikið af hvoru.

Náttverður í sumarbústað.

Í þetta sinnið hafði sá gamli fengið þá flugu í höfuðið að djúpsteikja ost. Fátt betra. Gallinn var bara sá að ekki var til nein brauðmylsna. Pabbi brá á það ráð að nota heilhveiti í stað mylsnunnar og það var ekkert síðra. Fyrst var mismunandi ostum, bláum og hvítum höfðingja og gráðosti, velt upp úr hveiti, svo í eggjahræru og svo lagt í heilhveitið sem hafði verið blandað með salti og pipar. Þetta var svo djúpsteikt úti á palli. Bjútifúl.

Pabbi var í einhverju stuði og vafði prosciutto crudo utan um stóra kanadíska hörpuskel, sem hann pennslaði með hvítlauksolíu og sítrónusafa og grillaði skamma stund.

Þetta var svo borið fram með brauði sem hafði verið pennslað með hvítlauksolíu og grillað þar til það var stökkt. Með þessi var svo einnig einfalt salat og heimagerð krækiberjasulta - berin tínd í Eyjadalnum - einum af þessum dásamlega fallegu dölum sem ganga inn í Esjuna.

Svona máltið tryggir að samkvæmisflensa verður í algeru lágmarki.

Pasta tricolore á fallegu vorkvöldi

Þessi uppskrift er samruni tveggja meiriháttar rétta. Annars vegar ítalska tricolore - basillauf, tómatur, ferskur mozzarellaostur, góð jómfrúarolía, salt og pipar og svo ein af uppskriftum Nigel Slater úr bók hans - the kitchen daires - bók sem ég eignaðist í fyrra og hefur reynst mér afar vel. Nigel skrifar frábærar bækur og það sést langar leiðir að hann er nautnaseggur fram í fingur góma - hann er svona karlkyns Nigella Lawson.  Uppskriftirnar hans eru einfaldar og gott hráefni látið bera uppi réttinn.

 Tricolore er svona réttur þar sem einfaldleiki er í algeru fyrirrúmi. Basil er uppáhalds kryddið mitt, ilmurinn, bragðið, áferðin - I love it! - djöfull er einfalt að gleðja mig!!! Þessi réttur verður sérstaklega góður þegar hann er gerður eins og á að gera hann - með buffalamozzarellaosti - en hann fær maður ekki hér á landi amk ekki svo ég viti til. Sá er mikið bragðmeiri, mýkri...svona flaueliskenndari heldur en íslenskur mozzarellaostur sem er frekar stamur, og bragðlítill - en honum má alveg bjarga með góðri jómfrúarolíu, Maldon salti og nýmöluðum pipar.

Ég hef áður bloggað um réttinn hans Nigels - en það var einhverntíma í vetur - sennilega í janúar. Hann er alveg frábær. Ég eldaði hann fyrst í fyrra þegar ég var í feðraorlofi - eftir uppskrift úr matardagbókinni hans - gerði hann nærri því á sama degi og hann gerði sinn. Flottur.

Pasta tricolore

Þessi réttur er mjög einfaldur - bragðið af honum alveg frábært og það sem góða er að það tekur lítin tíma að elda hann. Þennan rétt hentar samt best að elda að sumri til þegar tómatauppskeran stendur sem hæst. 

Eitt kíló af af íslenskum plómutómötum eru skornir niður og raðað í eldfast mót. 4 msk jómfrúarolíu er hellt yfir og 8 smátt söxuðum hvítlauksrifjum dreift yfir. Saltað með Maldon salti og nýmöluðum svörtum pipar. Tómtötunum og hvítlauknum er velt rækilega upp úr olíunni. Ofn er hitaður í hámark og kveikt á grillinu. Eldfastamótið sett ca 15 cm frá og eru tómatarnir grillaðir í nokkrar mínútur þar til þeir taka lit. Sumir verða gullbrúnir, sumir örllítið dekkri. Eldfastamótið er tekið út og tómatarnir stappaðir með gaffli - misvel. Einum smátt skornum ferskum mozzarellaosti, 30 rifnum basilikulaufum og 1/2 búnti af niðurskorinni ítalskri (flatleaf) steinselju er blandað saman við og 4 msk af rjóma sömuleiðis. Saltað og piprað eftir smekk. Hrært vel og sett aftur í ofninn í nokkrar mínútur.

Gott pasta (Fabrizzia di Rustichella) er soðið í miklu söltuðu vatni skv leiðbeiningum. Þegar pastað er tilbúið - la dente - er vatninu hellt frá og pastað sett saman við tómatsósuna og blandað vel saman þannig að pastað er vel þakið af sósu. Parmisanostur er raspaður yfir og leyft að bráðna.

Með þessu var ágætt salat; nokkur græn blönduð lauf, tveir niðurskornir tómatar, þrjár niðurskornar radísur, nokkrir skafningar af primadonnaosti, nokkrum ristuðum graskersfræjum sáldrað yfir. Dressingin er einföld; smá jómfrúarolía, salt, pipar og nokkrar línur af crema di balsimico.

 Borið fram með góðu brauði - helst heimagerðu foccacia, með ólívum, góðu salati. Mikilvægt er að hafa nóg af parmesan osti - og ekki sakar að fá sér gott rauðvín með þessu.

Thaifusion kjúklingur með basmati hrísgrjónum

Er er alltaf að reyna að færa mig meira í átt til Austurlanda í matseld minni. Það gengur en fremur hægt. Á alltaf erfitt með að slíta mig upp úr gamla farinu. Svo þegar ég loksins tek skrefið og elda eitthvað sem að ég held að sé austurlenskt eða eftir austurlenskri uppskrift finnst mér það alltaf meiriháttar.

Þessi uppskrift er innblásin af Kristni, vini okkar hjóna. Einhvern tíma þegar ég var að sækja Valdísi dóttur mína til þeirra var hann að elda rétt sem er kannski ekki ósvipaður þessum. Ég fékk að smakka hjá honum og rétturinn var alveg frábær - kókósmjólk, kóríander, kjúklingur, gult karrí, ferskur ananas - ljúffengt. Þessi réttur hjá mér í gærkvöldi var tilraun til að endurskapa þann rétt.

Ég keypti um daginn kókóshnetur - ég hafði hugsað mér að nota þær í salat - skafa ferskan kókós yfir en ákvað að bæta honum frekar útí réttinn - eftir á að hyggja hefði ég sennilega átt að skafa kókós eða raspa hann yfir matinn því að hann varð ansi stífur við eldunina, hafði bitana full stóra.

Thaifusion kjúklingur með basmati hrísgrjónum.

Fyrst voru kjúklingabringur, ca 500 gr, þvegnar og þurrkaðar og skornar niður í munnbitastóra bita. Bitarnir voru svo lagðir í smá marineringu sem samanstóð af smávegis af ferskum rauðum chilli, smá ferskum brytjuðum engifer, nokkrum skvettum af nam pla (fiskisósu), flatlaufssteinselju, salti og pipar. Látið standa í um klukkustund. Þá er nægur timi til að undirbúa afganginn af hráefninu og gæða sér á einu hvítvínsglasi á meðan - í þetta sinn Anakena chardonnay 2004 - afar gott.

Einn skarlottulaukur er skorinn smátt niður sem og 4 hvítlauksrif Svo er 4 cm af engifer skorinn smátt niður auk 2 rauðum chillipiparávöxtum sem hafa verið kjarnhreinsaðir. Olía er hituð í wok pönnu og þegar hún er heit er lauknum, hvítlauknum og engiferinu skellt á pönnuna ásamt einni tsk af túrmerik og einni tsk af muldu coríander. Þetta er steikt í smástund og þá er kjúklingum og chillipiparnum bætt saman við og steikt þar til kjúklingurinn hefur tekið lit.

Þá er 1 1/2 dós af kókósmjólk og 150 ml rjómi bætt útí ásamt niðurskornum kókós úr einni hnetu og 1/2 ferskur niðurskorinn ananas. Suðan var látin koma upp og svo var lokið sett á leyft að sjóða í 30-40 mínútur. Sem er ágætt því þá er tími fyrir annað hvítvínsglas - common, það er laugardagskvöld.

Þegar það fer að nálgast lok eldunartímans eru hrísgrjón soðið skv. leiðbeiningum á pakkanum og einfalt salat útbúið með. Borið fram með fersku kóríander sem hver og einn getur sáldrað yfir matinn sinn eftir smekk.

Rétturinn reyndist vera ansi sterkur þrátt fyrir talsvert magn af kókósmjólk, rjóma og ananas. Hann var mjög bragðgóður en ég hefði sennilega átt að matreiða kókósinn öðruvísi, skafa hann yfir í lokin eða eitthvað á þá leið - reyni það næst.

Chilli con carne með grilluðu maisbrauði

Ég hef sett inn nokkrar nautahakksuppskriftir upp á síðkastið - eins og fram hefur komið á blogginu mínu hef ég verið að safna að mér nautahakksuppskriftum. Markmiðið var að komast í 20 frábærar uppskriftir - það á eftir að ganga vel - fólki er velkomið að senda mér góðar uppskriftir.

Segja má að þessi chilliréttur sé innblásinn af ágætum manni, Kristni Grétarssyni, vini okkar hjóna - sem er mikill matgæðingur. Hann er frægur fyrir chilli con carne rétt sem hann gerir og hann hefur í háa herrans tíð ætlað að senda mér uppskriftina sína. Hann hefur ekki ennþá sent mér þessa góðu uppskrift þannig að ég neyddist til að finna uppskrift - það var af nógu að taka. Ég fann nokkrar góðar uppskriftir og niðurstaðan varð einhverskonar bræðingur þeirra uppskrifta sem ég fann. Ég vona þó samt ennþá að Kristinn sendi mér sitt vers.

Chilli con carne með grilluðu maísbrauði.

Fyrst voru 2 hvítir laukar og 7 hvítlauksrif skorin smátt niður og steikt í jómfrúarolíu í stórum potti. Þegar laukurinn var orðinn gljáandi var tveimur smátt skornum sellerístönglum og 2 smátt skornum gulrótum bætt saman við og steikt í smástund. Því næst var 1100 gr af nautahakki bætt úti og saltað aðeins og piprað. Steikt í smástund og reynt að kljúfa hakkið vel í sundur þannig að ekki verði svona klumpar. Því næst er hálfri rauðvínsflösku (tveimur ríflegum glösum) bætt útí og soðið upp. Því næst er 2 msk af góðum nautakrafti bætt saman við og svo 2 dósum af niðursoðnum, hökkuðum tómötum og 4 matskeiðum af tómatpaste. Svo er þremur chilli piparávöstum sem hafa verið kjarnhreinsaðir og smátt skornir bætt saman við ásamt 1 tsk af muldu koríander, 1 tsk af muldu kúmeni, 1 tsk Worcherstershire sósu og einni kanilstöng. Suðunni er leyft að koma upp aftur og soðið við lágan hita með lokið á í 1-2 klukkustundir. Þegar um 10-15 mínútur eru eftir af eldunartímanum er 2 dósum af rauðum nýrnabaunum - vökvanum hellt frá - bætt saman við. Saltað og piprað eftir smekk.

Borið fram skreytt með fersku kóríander - og um að gera að hafa auka kóríander svo að fólk geti bætt við. Einnig var ég með limebáta þannig að hægt var að kreista ferskan limesafa yfir chilliiið.

Maísbrauð.

Þetta var einhver hugmynd sem ég fékk þegar ég var að elda - maður sér oft gular baunir í mexíkóskum réttum og var eitthvað að pæla hvort ég ætti að henda því út kássuna líka - en engin af þeim uppskriftum sem ég hafði rekið mig á vildi neitt slíkt. Þannig að úr varð þetta brauð - það varð að hafa eitthvað meðlæti með þessu.

Fyrst er gerið vakið - 2 tsk af þurrgeri er vakið í 250 ml af volgu vatni ásamt 3 tsk af strásykri. 400 gr af hveiti og svo 200 gr af heilhveiti er sett í skál, 2 tsk af salti og smá sletta af jómfrúarolíu er bætt við. 300 gr af maukuðum gulum baunum er bætt saman við hveitið. Svo er gervatninu bætt varlega saman við og það hnoðað þar til deigið er orðið að fallegum mjúkum klump. Látið hefast í 30-60 mínútur. Þegar deigið var búið að hefast var það lamið niður og klipið af deiginu minni klumpar sem voru flattir út, pennslaðir með olíu og saltaðir og pipraðir og grillaðir á rjúkandi grilli á báðum hliðum í nokkrar mínútur þar til fullbakað.

Maturinn var svo borið fram með einföldu salati, græn lauf, nokkur basil lauf, mozzarellaostsneiðar, plómutómatar og niðurskorin rauð vínber.

Ákaflega vel heppnuð máltíð. Svona kássur verða betri daginn eftir þannig að ég er farin að hlakka til að gæða mér á henni á morgun þegar ég vakna eftir næturvaktina sem ég er að fara á.

Pavlova - eftirréttur guðanna - fyrir 130 manns

Ég hef bloggað um pavlovur áður. Þetta er minn uppáhalds eftirréttur, fallegur að horfa á og bragðast dásamlega.

Eins og fram kom í síðustu færslu þá vorum við í brúðkaupi á laugardaginn hjá Dögg og Grími og ég bauðst til að sjá um eftirréttinn. Brúðhjónin voru sammála um að ekkert annað kæmi til greina en pavlova. Þetta er alveg ekta sumareftirréttur, virkar léttur og frískandi, og allir þessir ávextir varpa fram tálmynd hollustu.

Ég hef venjulega stuðst við uppskrift Nigellu Lawson úr bókinni - How to eat, the pleasures and principles of goog food. Ég hef þó breytt uppskriftinni lítillega - hvað snertir marensbotninn. Mér fannst hann þurfa að vera aðeins sætari og hafa meiri vanillukeim. Þetta á bara við um basic hvítan botn - svo er hægt að breyta útaf - setja kókos útí, súkkulaði - you name it.

5 eggjahvítur er þeyttar með smávegis salti þar til hvít froða fer að myndast á yfirborðinu. Þá er 290 gr af sykri bætt útí, þriðjung til fjórðung í senn þar til eggjahvíturnar eru orðnar stífar. Það þýðir að þegar skálinni er snúið á hlið eiga eggjahvíturnar ekkert að hreyfast. Svo er tveimur tsk af kartöflumjöli bætt saman við, 1 tsk af hvítvínsediki og nokkrum vanilludropum og hrært varlega saman við.

Marensinn er svo lagður á plötu og mikilvægt er að jaðarinn sé jafnþykkur og miðjan. Ofn er hitaður í 200 gráður og þegar marensinn er settur í ofninn er hitinn lækkaður í 150 gráður og bakað í fimm korter. Látið kólna alveg. Vel er hægt að gera botninn daginn áður - muna bara að geyma hann á myrkvuðum köldum stað.

300-500 ml af rjóma er þeyttur og dreift yfir botninn í þykku lagi og svo er berjum dreift yfir, í þetta sinn; niðurskornum jarðaberjum, bláberjum, hindberjum, brómberjum og svo ástaraldin (það var sérstaklega fyrir brúðhjónin - móðir brúðgumans er farin að leggja hart að framleiðslu barnabarna - þannig að þetta var smá innlegg í þau mál).

Þetta er svo endurtekið tíu sinnum. Ég fékk aðstöðu í eldhúsi veitingastaðarins Geysis og Bjarki kokkur taldi að kökurnar myndu duga fyrir amk 200 manns. Hvað um það - þær voru borðaðar upp til agna.

 

Grillaður sítrónugljáður kjúklingur með timian

Okkur hjónum var boðið í brúðkaup í gær. Dögg og Grímur, vinir okkar hjóna gengu í hjónaband í Skálholtskirkju og svo var haldin veisla á Hótel Geysi. Brúðkaupið og sérstaklega veislan var meiriháttar. Augljóst að Dögg og Grímur hafa skipulagt allt í þaula. Maturinn var frábær, stemmingin einstök og allir skemmtu sér konunglega. Dansað var fram á rauða nótt.

Grímur og Dögg báðu mig um að hjálpa sér með eftirréttinn. Einhvern tíma á haustmánuðum komu brúðhjónin í mat til okkar hjóna, þá hafði ég eldað pavlovu í desert. Ég hef bloggað um pavlovu áður. Grímur, eins og aðrir, var mjög hrifinn. Ég bauðst til þess að búa svona kökur til ef þau myndu einhverntíma ganga í það heilaga. Allavega brúðkaupið var í gær og ég bjó til 14 pavlovur fyrir 130 manns - með hindberjum, jarðaverjum, brómberjum, bláberjum og ástaraldinum. Þetta heppnaðist vel. Fæ vonandi sendar myndir og skelli þeim á vefinn minn.

Við komum heim seinnipartinn. Alltaf þegar ég er haldin samkvæmisflensu langar mig í gott að borða - ekki mjög ólíkt því sem gerist aðra daga - nema hvað oft er þörf en á þessum dögum er nauðsyn. Það rættist aldeilis úr þessum degi. Sól, heiðskýrt, rólegt eftir kosningaþruglið í gærkvöldi. Við stoppuðum í búð á leiðinni í bæinn og keyptum heilan ferskan kjúkling. Ég er búinn að elda kjúkling ansi mikið undanfarið. Ég gat einhvern vegin ekki huxað mér að hafa fisk á sunnudegi og heldur ekki neitt þyngra en kjúkling þar sem við höfðum verið í rosalegri matarveislu kvöldið áður. Úr varð kjúklingur - ekkert leiðinlegt við það þar sem það er eitt að mínum uppáhalds mat.

Grillaður sítrónugljáður kjúklingur með timian.

Það var svo fallegt veður í kvöld að ég eldaði úti á svölum. Þó að það var aðeins rok útí þá var alveg logn á svölunum og funheitt var útí. Þetta var dásamlegt.

Undirbúningurinn hófst með því að útbúa sítrónuolíuna. 60 ml af extra jómfrúarolíu sett í krukku og safi úr tveimur sítrónum bætt saman við. Hrist vel saman. 1 heill kjúklingur er þveginn og þurrkaður og klipptur upp og flattur út þannig að bringurnar liggja hlið við hlið og leggirnir til hliðanna. 30 ml af sítrónuolíunni er dregnir upp í sprautu og stungið á bringunum og 15 ml settir í hvora bringuna. Svo er sítrónuolíunni hellt yfir kjúklinginn og nuddað inn i haminn. Börkur af einni sítrónu er raspað yfir kjúklinginn. Svo er um 1-2 tsk af þurrkuðu timian sáldrað yfir. Í lokin er saltað og piprað eftir smekk. Grillað á heitu grilli á óbeinum hita - sem þýðir ekki er beinn hiti undir fuglinum...nema í lokin þegar kveikt er undir til þess að hamurinn grillist fallega. Þetta mun taka um 5 kortér - eða þartil kjarnhiti náði 82 gráðum. Fuglinum er snúið reglulega.

Með kjúklingum var sósa sem ég bjó til á gashellunni hliðana á grillinu - allt úti á svölum, meiriháttar!!! Fyrst hitaði ég pönnuna - hellti svo afgangnum af sítrónuolíunni útá hana, þegar hún var farin að hitna setti ég þrjú smátt skorinn hvítlauksrif og steikti/sauð í skammastund svo bætti ég niðurskornum blaðlauk, niðurskornum sveppum og steikti þar til farið að mýkjast aðeins og svo var sett eitt glas af hvítvíni, 250 ml af vatni, hálfum kjúklingatening og suðunni leyft að koma upp. Svo var 50 gr af rjómaosti sett saman við og saltað og piprað auk þess sem ég setti 1 tsk af sykri til að ná góðu jafnvægi á sósuna. Sósan var svo soðin mikið niður þannig að hún varð þykk og bragðmikil. Í lokin var smátt skorin fersk steinselja og basil bætt útí og leyft að hitna í 1-2 mínútur þar til hún var borin fram.

Meðlæti að þessu sinni var ein bökuð kartafla og ein sæt kartafla sem ég sneiddi niður í hálfs sentimeters þykkar sneiðar. Þær voru pennslaðar með hvítlauksolíu, saltaðar og pipraðar.  Grillaðar á heitu grilli á hvorri hlið í 2-3 mínútur þannig að þær voru grillaðar á utanverðunni og svo voru þær settar á efri grindina og fengu að bakast þar til kjúklingurinn var tilbúinn. Fersku niðurskornu dilli var svo sáldrað yfir venjulegu kartöflurnar og steinselju yfir sætu kartöflurnar.

Með þessu var borið fram einföld salatblanda og Lindemans Chardonnay hvítvín. Frábær endir á góðum degi.

Hunangsdijon marineraðar kjúklingabringur

Grillmatur er í eiginlega í eðli sínu einfaldur matur, en undirbúningurinn er misflókinn. Ég kom seint heim í dag til að undirbúa kvöldmat, bæði vegna þess að við hjónin vorum að fá okkur nýjan bíl og einnig fór ég í seinna fallinu í skvass.

Kom heim um að verða sjö og þá var allt í fullu gangi í eldhúsinu. Mágkona mína og svila og sonur þeirra komu í mat - jæja - svilkona mín eiginlega eldaði matin með aðstoð Snædísar konunnar minnar. Við höfðum ákveðið að hafa kjúklingabringur í matinn vegna þess að við keyptum of mikið fyrir gærkvöldið og áttum afgang.

Við höfum lengi verið að gera þennan rétt. Við gerðum hann fyrst fyrir nokkrum árum síðan uppi í sumarbústað þegar við höfðum fyrir klúðurs sakir gleymt talsvert af hráefni og vorum að reyna að redda málunum. Þetta heppnaðist vel og síðan þá hefur þessi matur verið í talsverðu uppáhaldi - ekki bara vegna bragðsins heldur einnig svona nostalgíu element síðan við vorum þessa helgi í bústaðnum.

Hungansdijon marineraðar kjúklingabringur

Átta kjúklingabringur eru lagðar í marineringu sem er gerð úr hálfri krukku af dijon sinnepi og 4 msk af góðu hunangi. Látið liggja í þessu um stund. Svo eru bringurnar grillaðar á heitu grilli þar til kjarnhiti er orðin 82 gráður. Saltaðar og pipraðar á meðan þær eru á grillinu.

Með kjúklingum var köld sýrðrjómasósa sem var gerð úr 1 1/2 dós af 10% sýrðum rjóma, 1/2 búnti af niðurskornu basil, 2 msk góðu hlynsírópi, 1/2 tsk af oregano, 1/2 niðurskornum chillipipar og hálf smátt niðurskorin agúrka. Saltað og piprað eftir smekk.

Sætar kartöflur, kartöflur og eggaldin var skorið niður í skífur, pennslaðar með hvítlauksolíu, saltaðar og pipraður og grillað þar til stökkar.

Með þessu var einnig ferskt salat; græn lauf, niðurskorin papríka, niðurskorin akúrka, mozzarellaostur, olía og balsamicedik.

Borið fram með góðu hvítvíni. Gott kvöld - heitt á svölunum - rétt svona til að syrgja tapið í Evróvision.

Einfaldur tex-mex matur á Eurovision

Það er hálfeinkennilegt en Eurovision er svona eins og jólin ættu að vera. Á Eurovisiondögum er alltaf skemmtileg stemming - næstum svona hátiðarbragur - sem fjölskyldan sameinast í kringum einhverja skemmtun. Á jólunum eru kaupmenn hins vegar búnir að eitra stemminguna með  endalausum auglýsingum og tilboðum - Jólin eru hálfeyðilögð af þessum sökum. Maturinn góður en aðdragandinn heldur dapurlegur og ekki er eftirleikurinn betri með jólagleði 1. febrúar þegar Jóla-VISA minnir á sig.

Á mínu heimili hefur alltaf verið fjör á Eurovisionkvöldum - þessi undankeppni er hinsvegar dáldill stemmingarbani þar sem undankeppnakvöldið (þar sem við erum annað árið í röð) er á virkum degi og vinna daginn eftur - takmarkar allverulega það magn rauðvíns sem hollt er að innbyrða. Maður var nú stoltur af okkar manni á sviðinu. Þegar maður horfði á Eirík gat maður vel ímyndað sér að Íslendingar hafi lítið breyst á 1000 árum - maður sér alveg fyrir sér rauðhærðan víking klæddan í leður að herja á Evrópskar þjóðir. Vona að lagið komi okkur áfram.

Við erum að fara í brúðkaup á laugardaginn næstkomandi - þetta verður massívur dagur - Kosningar, Evróvision og brúðkaup Daggar og Gríms vinafólks okkar. Maður sér nú alveg fyrir sér að kosningarnar eigi alveg eftir að fara alveg í vaskinn. Fólk á eftir að standa inn í kjörklefunum og reyna að gefa Framsókn 2 stig, Frjálslyndaflokknum 4 stig, Sjálfstæðisflokknum 6 stig, Vinsti grænum átta, Samfylking 10...þið skiljið hvert ég er að fara - fjölda auðum/ógildum á aukast töluvert.

 Jæja hvað um það. Það er Evróvisionkvöld í kvöld og fólkið heima var í stemmingu fyrir góðan en fljótlegan mat. Mín fjölskylda hefur lengi verið að gera tex-mex mat - pabbi byrjaði á þessu fyrir löngu síðan og ég hef lengi verið að gera þennan mat. Ég hef áður verið með færslu - mexíkósk terta - sem var fyrir nokkrum mánuðum síðan. Þessi er ennþá einfaldari.

Tex-mex matur á Eurovision

Að þessu sinni notaði ég kjúklingabringur. Fjórar kjúklingabringur eru pennslaðar með hvítlauksolíu, saltaðar og pipraðar og svo Pimenton (sætur chillipipar) sáldrað yfir. Grillað á heitu grilli þar til kjarnhiti hefur náð 82 gráðum. Skorið svo í þunnar sneiðar og borið fram á flötum disk.

Með þessu var einfalt guacamóle - 1 avókadó, 1/2 rauðlaukur, 3 tómatar, 2 hvítlauksrif og safi úr einni límónu er blandað saman í matvinnsluvél og rifið saman í nokkur mínútubrot þar til vel blandað. Saltað, piprað og sætt eftir þörfum.

Jafnframt var svona tómatsósubræðingur (varla að maður þori að segja frá þessu - þetta var svo aðkeypt eitthvað). Einn krukka af El Miriachi salsasósu, 1 dós af niðurskornum tómötum,  var hellt saman í pott - bragðið jafnað með salti og pipar og hitað upp.

Með þessu var ansi fjölbreytilegt hráefni til að raða á Burritokökurnar (keyptar tilbúnar - og hitaðar á grillinu). Niðurskornir tómatar, græn paprika, rauð paprika, rauðlaukur, kóríander, niðurskornir sveppir, ferskt grænt salat, niðurskorin agúrka, rifinn ostur, refried baunir, gular baunir, og sýrður rjómi.

Þessu er svo öllu raðað saman og vafið inn í Burríto kökur - borðað með höndunum - og skolað niður með köldu öli. Góður matur sem vel hæfir þessu tilefni - Evróvision.

 

 

 

Svartfugl, gæsabringur og hreindýrasteik - hvílík veisla

Það er búið að vera fremur mikið að gera undanfarna daga. Búinn að vera á vöktum þessa vikuna og þá er alltaf gaman þegar dregur nær helginni. Helgin er einhvern vegin meira virði þegar vikan er búinn að vera annasöm.

Ég er búinn að vera að leggja drög að þessu matarboði ansi lengi. Við hjónin höfðum boðið vinafólki okkar í mat. Dóttir okkar á vinkonu, bestu vinkonu sína, og við höfum kynnst foreldrum hennar ágætlega. Við höfum fengið þau áður til okkar í mat og þau hafa boðið okkur sömuleiðis. Kristinn og Helga eru miklir sælkerar og nautaseggir fram í fingurgóma. Fátt er betra en að gefa góðu fólki gott að borða. Þau eru að fara flytja til Danmerkur og við ákváðum að bjóða þeim í svona kveðjumatarboð.

Þegar upp var staðið var þetta fjögra rétta máltíð. Og hún heppnaðist ákaflega vel. Við vorum við matarborðið frá um kl 20 til að verða 24 - ekkert er betra en að sitja lengi við að borða - góðan mat og gott vín - I love it!!!

Svartfugl með toffísósu.

Ég fór nýlega á svartfuglsveiðar - heimturnar voru nú ekki beisnar en þeim fáu fuglum sem ég náði að skjóta var gerð góð skil. Átta svartfuglsbringur voru hreinsaðar - öll fita skorin af og himnur hreinsaðar frá, þannig verður ekkert lýsisbragð af fuglunum. 60-70 gr af smjöri eru brædd á pönnu og þegar froðan hverfur eru bringurnar steiktar í skamma stund á hvorri hlið. Rétt áður en þær eru tilbúnar er 2-3 msk af púðursykri bætt á pönnuna og bræddur í smjörinu. Þegar sykurinn er orðin að bráð er 100 ml af rjóma hellt á og leyft að sjóða upp á skömmum tíma og þá eru bringurnar veiddar upp af pönnunni og lagt á disk. Sósunni er síðan hellt í kringum bringurnar. Fersku niðurskornu dilli er svo sáldrað yfir diskinn. Borið fram með góðu rauðvíni.

Grillaðar grágæsarbringur með pecanhnetu- og kóríanderpestói.

Eins og áður hefur komið fram hef ég verið að reyna að veiða aðeins. Skaut nokkrar gæsir síðastliðið haust. Þeim var einnig gerð ágæt skil núna í gærkvöldi. Tvær grágæsarbringur voru hreinsaðar og þurrkaðar. Lagðar í skál og jómfrúarolíu hellt yfir - ca 250 ml. Svo er einu búnti af saxaðri myntu og hálfu búnti af ferskri steinselju ásamt safa af tveimur sítrónum og svo saltað og piprað. Látin marinerast í amk 8 klst helst í sólarhring. Svo eru bringurnar grillaðar á háum hita þar til kjarnhiti er kominn í 55-57 gráður. Látin standa í 10 mínútur til að jafna sig og svo skornar í þunnar sneiðar og lagt á klettasalatsbeð.

Áður en bringurnar eru grillaðar er pestóið útbúið með því að saxa niður tvö búnt af kóríander, 1 búnti af basil, 100 gr af ferskum nýrifnum parmesan osti, safi úr hálfri sítrónu, 1 dós (100 gr) af smátt söxuðum pecan hnetum blandað saman í skál. Saltað með Maldon salti og svo piprað með nýmöluðum pipar. Mjög góðri extra jómfrúarolíu er hrært saman við þar til þykktin á pestóinu er orðin eins og hún á að vera. Þykk og rústic. Pestóið svo lagt yfir skornar bringurnar og chilli stráð yfir.

 Ofnbakaður hreindýraframhryggur með bláberjasósu og katalónskum kartöflum.

1,2 kg af hreindýraframhrygg er lagður í marineringu með 1 1/2 smátt skornum hvítlauk, 1 búnti af lömdu fersku rósmaríni, 2 tsk af þurrkðuðu timian (átti ekki ferskt), einu búnti af fersku oregano, nóg af extra jómfrúarolíu, salti og pipar. Látið standa í 8 klst helst lengur. Bakað í ofni í ofnpotti - lyft af botninum með gulrótum, lauk og sellerí. Þetta var svo bakað við 150 gráður þar til kjarnhiti var 62 gráður.

Með þessu voru katalónskar kartöflur sem ég hef sagt frá áður á blogginu mínu. 10 kartöflur eru skornar niður í báta. Steiktar á pönnu í hvítlauksolíu, ásamt einum smátt skornum rauðlauk. Svo eru hvítvíni bætt á pönnuna ca 200 ml og svo lokið sett á. Soðið í 15-20 mínútur og hrært af og til þar til tilbúið. Fersku dilli svo sáldrað yfir tilbúnar kartöflurnar.

Með þessu var bláberjasósa, sérlega ljúffeng. 1/2 líter soði - svona villisoði var útbúið, bara Oscars úr dollu hitað í potti, svo var 2 msk af bláberjasultu hrært saman við og soðið aðeins upp. Svo var nokkrum gulrótarbitum, sellerí, kryddjurtum og lauk sem hafði eldast með hreindýrunu fiskað upp og maukað með töfrasprota. Hrært saman við sósuna og soðið áfram í nokkrar mínútur. Svo var sósan sigtuð og færð aftur í pottinn og 100 ml rjóma bætt við og suðan látin koma upp. Smakkað til og saltað og piprað eftir smekk. Í lokin er svo einu boxi - 100 gr af ferskum bláberjum bætt saman soðið áfram í skamma stund og þá er sósan tilbúin.

Bar fram ferskt salat með aðalréttinum. Græn lauf, niðurskorin blá vínber, ristuð graskersfræ, niðurskornir plómutómatar, þunnt sneiddur kastali. Smá skvettu af jómfrúarolíu yfir og svo salt og pipar.

Með þessu var svo drukkið nokkrar tegundir af góður rauðvíni og spjallað fram eftir kvöldi. Yndislegt veður og góður félagsskapur. Frábær kvöldstund.

Nautahakksbollur með kreólasósu og heitu salati

Ég er alltaf að reyna að viða að mér fleiri uppskriftum úr nautahakki. Það er ekki þannig að nautahakk er mitt uppáhalds hráefni - það er bara þannig að ég á talsvert af nautahakki og mann hættir oft til þess að fara automatísk í gömlu klisjurnar. Ég er því að reyna að safna í sarpinn. Og það gengur alveg ágætlega. Markmiðið er að ná 20 ansi góðum uppskriftum - það ætti ekki að vera nokkuð mál - er komin langleiðina að markinu.

Ég var að versla í Nóatúni nýverið og rakst þar á nýja íslenska matreiðslubók sem var verið að kynna, man því miður ekki nafn höfundar, en bókin leit vel út - á sennilega eftir að bæta henni í safnið. Einni uppskrift var stillt upp til auglýsingar og hljómar eitthvað svipað og titillinn á minni uppskrift. Ég gerði mitt besta að leggja hráefnið á minnið og var svo eitthvað að bisast við að rifja þetta upp á þriðjudagskvöldið.

Bróðir minn kom aftur í mat og hjálpaði við eldamennskuna. Þó mér finnist oft gott að vera með sjálfum mér við eldamennskuna þá er mjög gaman að elda með einhverjum öðrum. Það er eitthvað sem hefur tíðkast mikið í minni fjölskyldu. Safnast saman nokkuð áður en maturinn er tilbúinn - hjálpast að við að búa til salat, hvítvínsglas í hendi og fjörugar umræður um það sem hvílir á manni. Þetta eru augnablik sem eru frábær og eru því miður endurtekin of sjaldan.

Nautahakkskjötbollur með Kreólasósu og heitu salati

Með kreólasósu hljómar fremur framandi en með þessu er verið að vísa til eldamennsku sem á rætur sínar að rekja til svæðins í kringum Louisiana í Bandaríkjunum. Þetta er í raun fusion eldamennska sem varð til á þessu svæði þegar ólíkir hópar sem flust höfðu til Bandaríkjanna voru að aðlaga sínar matarhefðir að því hráefni sem völ var á.

Nautahakkskjötbollurnar er útbúnar þannig að 600 gr af nautahakki eru sett í skál og 1 smátt saxaður rauður laukur, 1 tsk paprikuduft, 1 tsk pimenton (ákv. tegund af muldum chilli), 1/2 tsk oregano, Maldon salt, nýmalaður pipar, 1 egg og brauðmylsna eru hnoðuð saman og mótað í litlar bollur á stærð við golfkúlur (kannski aðeins minni). Bollurnar eru steiktar á pönnu þar til brúnar að utan.

Sósan er einföld. Olía er hituð í potti og einum smátt skornum hvítum lauk og 5 hvítlauksrifjum er bætt útí og steikt þar til gljáandi. Svo er 2 niðursneiddum rauðum papríkum bætt útí sem og einum smátt skornum og fræhreinsuðum chillipipar (hetjur láta fræin með) og steikt aðeins áfram. Því næst er ananas sem hefur verið afhýddur, og kjarninn fjarlægður og skorinn í litla bita bætt saman við ásamt 2 dósum af niðursoðnum hökkuðum tómötum. Tveimur bollum af vatni er bætt útí, 2 tsk af paprikudufti, salti, pipar, 1 tsk af pimento. Suðunni leyft að koma upp, smakkað til og bragðbætt eftir þörfum. Sósunni er leyft að sjóða aðeins niður og svo er henni hellt yfir kjötbollurnar á pönnunni og leyft að malla saman um stund á meðan annað meðlæti er undirbúið.

Með þessu var heitt salat; klettasalat lagt á disk. Niðursneiddur kúrbítur og 12 sveppir skornir í fernt voru steiktir upp úr smá hvítlauksolíu. Saltað og piprað og svo dreift yfir klettasalatið. Kannski væri gott að hella eitthvað af vökvanum frá því salatinu hættir til að verða ansi blautt. Á meðan salatið er ennþá heitt er nokkrum litlum bitum af hvítmygluosti dreift og leyft að bráðna.

Borið fram með hvítum hrísgrjónum...og helst góðu rauðvíni.

Georgísk kjúklingaveisla innblásin af Nigellu

Heilsteiktur kjúklingur verður að teljast eitt að mínum uppáhalds réttum. Ég veit fátt betra en að vita af heilum kjúklingi - vandlega krydduðum, troðnum eða á teini - inni í ofni. Og flestir í fjölskyldunni eru mér sammála. Upplærin og leggurinn er mitt uppáhald og auðvitað vel eldaður og stökkur vængurinn. Það er eitthvað rosalega heimilislegt við að heilsteikja kjúkling. Svo er þetta líka frekar ódýrt hráefni - allavega þegar maður kaupir heilan fugl, eiginlega alveg magnað hvað mikið er lagt á bara bringurnar - sem síðan eru ekki bestu bitarnir ... það er alltént mín skoðun.

Þessi uppskrift er frekar frábrugðin því sem ég elda venjulega þegar ég heilsteiki kjúkling og það helgast af því að ég er búinn að vera að lesa síðustu bók Nigellu Lawson síðustu vikur. Hún heitir Feast, Food that celebrates life - og um matarveislur - ofboðslega girnileg matreiðslubók - vel skrifuð, hún skrifar á þann hátt um mat að ekki er annað hægt en að vilja borða hann, og svo ekki er leiðinlegt að horfa á hana Nigellu. Í bókinni eru margar hugmyndir af matarveislum og meðal annars þessi sem ég var að elda. Ég breyti uppskriftinni bara lítillega - ekki vegna þess að það yrði endilega neitt betra heldur átti ég ekki allt hráefnið sem hún notar - þá bara spinnur maður - og um leið og maður spinnur getur maður eignað sér uppskriftina ... í það minnsta að einhverju leyti.

Við hjónin vorum með gesti, Unni og Bjössa vinafólk okkar í mat. Unnur á von á barni og það er farið að sjást vel á henni. Það var gott að fá þau í heimsókn. Alltaf nóg að spjalla um ... og yfir góðum mat er alltaf hægt að kjamsa á einhverju.

Georgískur kjúklingur með fyllingu

Tveir kjúklingar eru þvegnir og þurrkaðir og lagðir í eldfast mót. Lagði niðurskornar gulrætur og blaðlauk undir til að lyfta þeim aðeins upp frá mótinu. 30 gr af smjöri og smávegis af hvítlauksjómfrúarolíu eru hituð í pönnu og 4 smátt skorin hvítlauksrif og 2 smátt skornir laukar eru steiktir í olíunni þar til hann er farinn að gljáa. Svo er 250 gr af Basmati hrísgrjónum bætt á pönnuna ásamt 100 gr af niðurskornum sveskjum. Steikt um stund og hrísgrjónin böðuð upp lauksmjörinu. Þá er 600 ml af vatni hellt á pönnuna hrært aðeins og lokið sett á og soðið við lágan hita í 10-15 mínútur. Þegar hrísgrjónin eru soðin er 1/2 búnti af smátt saxaðri steinselju hrært saman við. Hrísgrjónin eru svo troðin inn í kjúklinginn þannig að hann standi nánast á blístri. Bakað í ofni í við 180 gráðu hita í fimm korter.

Grænar belgbaunir og kúrbítur með jógúrtsósu

Þessi réttur var eiginlega sigurvegari kvöldsins - kom verulega á óvart og verður án efa eldaður aftur. Þegar 20 mínútur eru eftir af eldunartímanum er rétt að undirbúa meðlætið. 500 gr af grænum belgbaunum (soðnar í 5 mínútur í söltuðu vatni) og einn niðursneiddur kúrbítur. Svo eru tveir litlir laukar skornir niður mjög smátt og 1/2 tsk af kanill og hnífsoddi af muldum negull bætt saman við. 50 gr af smjöri og smávegis af olíu er hitað á pönnu og kanil/negul laukurinn steiktur þar til hann fer að gljáa. Þá er belgbaununum og kúrbítnum bætt á pönnuna og blandað vel við laukinn og steikt við lágan hita í 10-15 mínútur. Þegar eldunartíminn er að klárast er 1/2 búnti af smátt skorinni steinselju og 1/2 búnti af smátt skornu basil hrært saman við baunirnar.

Tvær dósir af hreini jógúrt eru settar í skál og 4 kramin hvítlauksrif blandað saman við. Saltað og piprað vandlega. Baunirnar og kúrbíturinn er svo settur á flatan disk og jógúrtsósunni hellt yfir. Í lokin er 2 msk af smátt skorinni ferski myntu sáldrað yfir.

Borið fram með einföldu salati; spínat, klettasalat, tómatar, paprika, fetaostur. Með þessu var drukkið Trivento rauðvín. Mjög ljúffengt.

Gæsabringur með bláberjasósu

Ég hef undanfarin tvö ár farið í skotveiði. Ég hef bæði farið á svartfugl, hreindýra-, rjúpu- og gæsaveiðar. Allt er þetta mjög gaman og ég er þegar farinn að hlakka til haustsins ... og vorið er varla gengið í garð!

Ég og kollegi minn fórum nokkrar ferðir á tún austan við Selfoss og sátum þar nokkra góða morgna og veiddum nokkrar gæsir. Þetta voru meiriháttar ferðir. Það er fátt magnaðra en sólarupprás á köldum morgni út í sveitinni. Við veiddum ekkert sérstaklega mikið í þessum ferðum, fuglinn virtist oftast vera á leið eitthvað lengra í burtu en á akurinn okkar. Einhverjar gæsir lentu þó hjá okkur og við gátum náð okkur í soðið.

Ég hef áður eldað grágæsabringur. Þar sem heimturnar voru ekki svo miklar þá hef ég reynt að drýgja hráefnið eins og ég hef getað. Ég hef gert grágæsarbringucarpaccio sem ég hef bloggað um áður.  Það hefur alltaf gert mikla lukku.

Þessi uppskrift miðar við að hver bringa dugi fyrir einn, ef ríkulegur forréttur er á matseðlinum þá mætti hugsa sé að hverjar 3 bringur myndu duga fyrir tvo.

Þessi matur tók mið af uppskrift sem er að finna í Veislubók Hagkaupa - uppskriftabækur úr þessari seríu koma verulega á óvart, þær eru ekki fallegar svona á að horfa þ.e.a.s. þegar horft er á kápuna, og ekki sérstaklega aðlaðandi þegar verið er að lesa yfir síðurnar - en þær uppskriftir sem ég hef prófað - eða spunnið eftir eru frábærar.

Grágæsabringur með bláberjasósu.

Þessi matur er hugsaður fyrir tvo. Rómantískur kvöldverður fyrir tvo ... kertaljós og svoleiðis, gott rauðvín.

2 grágæsabringur er hreinsaðar og þurrkaðar. Lagðar í marineringu sem er gerð úr extra jómfrúarolíu, 3 msk af niðurskorinni bergmyntu, 2 msk af niðursneiddri timian, 1/2 búnti af saxaðri steinselju, 5 smátt söxuð hvítlauksrif, smávegis af Maldon salti og nýmöluðum pipar. Gott er að láta þetta liggja amk í 6 klukkustundir en best er að láta þetta vera saman í sólarhring. Það er auðvelt að matreiða bringurnar - bæði er hægt að steikja þær upp úr smjöri á flatri pönnu í 1-2 mínútur á hvorri hlið eða steikja þetta á grillpönnu í svipaðan tíma. Svo er þetta sett í 160 gráðu heitan ofn og látið vera þar til kjarnhiti er orðin um 72 gráður. Það mun taka um 10-12 mínútur.

Með þessu var bláberjasósa. Hún var sérlega ljúffeng. 1/2 líter af gæsasoði sem ég hafði áður útbúið var hitað í potti, svo var 3 msk af bláberjasultu hrært saman við og svo 2-2 1/2 dl rjóma bætt við og suðan látin koma upp. Smakkað til og saltað og piprað eftir smekk. Í lokin er svo einu boxi - ca. 250 gr af ferskum bláberjum bætt saman við ásamt 1 msk af smátt skorinni ferski steinselju. Soðið áfram í skamma stund og þá er sósan tilbúin.

Meðlætið með matnum var að þessu sinni fylltir sveppir sem hafa lengi verið í uppáhaldi hjá mér. Pabbi gerði þetta fyrst fyrir mörgum árum og það var ljúffengt. Eg hef gert þetta oft áður með mat og það virðist sem að þetta passa með nærri hverju sem er. Stilkurinn var tekin úr og sveppurinn skorinn aðeins til þannig að það verði til lítil skál í honum, spekkað með hvítlauksolíu, klípa af gullosti sett í skálina, salt og pipar, smá brauðmylsna og aftir smávegis hvítlauksolíu. Til að klára er parma osti sáldrað yfir og bakað í ofni við 180 gráður þar til gullið og osturinn farinn að krauma í sveppunum. Við höfum prófað margar aðrar fyllingar - og allt er þetta jafn gott!

Með þessu má bera fram létt salat; nokkur græn lauf, tómatar, rauð paprika, nokkrar muldar heslihnetur með einfaldri vinagrettu úr jómfrúarolíu, Dijon, salti og pipar.

Rauðvínið að þessu sinni var Mentor frá Peter Lehmann frá 1999 - alveg stórkostlegt ... og passaði matnum stórvel.

Reykt laxa penne carbonara

Það virðist vera eitthvert laxaþema í gangi í eldhúsinu síðustu tvo sólarhringa. Það varð hálft flak af reyktum laxi afgangs frá því á Færeyingakvöldinu á laugardaginn sem mér datt í hug að koma í not á þennan hátt. Ég hef ekki eldað svona áður a.m.k. ekki svo að ég muni eftir. Ég hef hinsvegar einhvern tíma gert reykt laxapasta en þá í einhverskonar rjómasósu - man þó ekki uppskriftina - það var fyrir tíma bloggsins eða annarar vitrænnar skráningar á eldamennsku minni.

Bróðir minn kom aftur í mat, hann hefur verið mikið erlendis undanfarin ár og það er gott að fá hann heim. Hann er eins og komið hefur fram á vefnum ansi liðtækur í eldhúsinu ... bæði flinkur kokkur og flottur í uppvaskinu!

Spaghetti Carbonara hefur lengi verið í miklu uppáhaldi hjá minni fjölskyldu, ætli það hafi ekki verið mamma sem eldaði þennan rétt fyrst fyrir mig þegar ég var unglingur - ljúffengur. Ég hef gert þó nokkrar útgáfur af spaghetti carbonara, með beikoni auðvitað, með og án rjóma, með túnfisk í stað beikons, með kjúklingi í stað beikons og einnig grænmetisútgáfu af þessum rétt. Enginn þeirra náttúrulega eins góður og orginalinn.

Þessi var hinsvegar ansi ljúfengur. Reyktur lax og beikoni er vart hægt að kalla lík hráefni en þau deila einum eiginleika og það er seltan, sem er alveg nauðsynleg til að gera gott carbonara ... og auðvitað hellingur af nýrifnum parma osti og nýmuldum svörtum pipar - jippí.

Reykt laxa penne carbonara

400 gr af góðum reyktum laxi er skorið niður í fremur litla bita. Svo er fjórum stórum eggjum hrært saman í skál ásamt 50-70 gr af parma osti, kannski smávegis af venjulegum rifnum osti, Maldon salti, hellingi af möluðum pipar og skvettu af mjólk (eða rjóma - það má líka sleppa mjólkinni og reyndar rjómanum líka). Í lokin er 1/3 búnti af smátt skorinni ferskri steinselju bætt saman við.

Því næst er penne pasta soðið skv. leiðbeiningum í miklu söltuðu vatni þar til það er orðið al dente (sem þýðir að það er smá bit í miðjunni á pastanu). Þegar pastað er soðið er vatninu hellt frá og eggjablöndunni og reykta laxinum blandað saman við og hrært vandlega saman þannig að pastað sé vel þakið með eggjasósunni. Mikilvægt er að hafa hraðar hendur svo að pastað kólni ekki um of því að það er hitinn frá pastanu sem á eftir að elda egginn. Lok er svo sett á pottinn og látið standa í mínútu eða tvær.

Borið fram með hvítlauksbrauði, baguette smurðu með heimagerðri hvitlauksolíu og smávegis af rifnum osti og fersku salati - ég er þessa daganna með fremur einföld salöt; í þetta sinn var notast við klettasalat, nokkur spínatblöð, 1 niðurskorinn tómat, 1/3 smátt skorna agúrku, fetaost og svo nokkur ristuð graskersfræ og hálfa handfylli af furuhnetum.

Þetta var alveg ljúfeng máltíð og fljótleg að elda, tók sennilega innan við 30 mínútur frá því hafist var handa þar til máltíðin var borin á borð. Vesgú

Sírópssinnepsgljáður lax með hrísgrjónasalati

Fremur rólegur dagur í dag. Svefndagur eftir vakt og allt gerist fremur hægt á svoleiðis dögum. Ég verð alltaf dáldið myglaður eftir næturvaktir. Ætli það sé ekki aldurinn að segja til sín. Náði að skreppa á fund með undirbúningshóp fyrir árshátið lyflækningasviðs I á LSH sem verður á föstydagskvöldið næstkomandi og svo skella mér í skvass. Kunningi minn Benedikt fékk að flengja mig rækilega í dag...ekkert nýtt þar á ferðinni.

Maturinn í kvöld var svona samsuða úr ólíkum áttum. Við vorum með lax í matinn í kvöld og bauð bróður mínum í mat, svo átti bara að hafa hrísgrjón og ferskt salat með. Hrísgrjónin breyttu aðeins um stefnu á síðustu stundu og urðu talsvert betri en til stóð - pössuðu kannski ekkert sérstaklega vel með laxinum en það kom þó ekki við kaunin á neinum, ætli væntingar manns til veislumáltíða séu ekki minni á mánudögskvöldum.

Laxauppskriftin er ekkert ósvipuð því og ég bloggaði um fyrir nokkrum mánuðum sem var undir nafninu - Lax á fjóra vegu - þar notaði ég hunang í stað síróps núna. Hrísgrjónasalatið er þó nýtt á nálinni. Pabbi er mjög lúnkinn við að gera hrísgrjónasalöt - hefði ég ekki nefnt hann á nafn í sömu andrá og ég geri hrísgrjónasalat hefði ég fengið símtal - í það minnsta tölvupóst til áminningar.

Sírópssinnepsgljáður lax með hrísgrjónasalati

Eitt kíló af sjóöldum laxi var hreinsaður og bein plokkuð út með flísatöng. Svo er rósmaríni, í þetta sinn þurrkuðu (ferskt er betra, þó er rósmarín ein af þeim kryddjurtum sem nokkuð vel heldur bragði sínu við þurrkun) sáldrað yfir laxaflakið. Því næst er sírópssinneps gljáinn útbúinn, 2 msk af Djion sinnepi er blandað saman við 3 msk af hreinu hlynsírópi. Svo er sírópssinnepsgljáanum dreift yfir laxinn. Laxinn er svo bakaður við 180 gráðu hita í 12 mínútur.

Með þessu átti að vera hrein Basmati hrísgrjón - en svo fór ég í einhvern gír og fór að reyna að hressa aðeins upp á þetta. Á meðan ég sauð hrósgrjónin þá skar ég niður einn lítil lauk, 3 hvítlauka, 3 cm af engifer fremur smátt og hitaði í jómfrúarolíu. Svo var 1/3 af niðursneiddum kúrbít, 10 sveppum sneiddum í fjórðunga, 1/3 af niðurskornum blaðlauk, og heil rauð papríka í fremur smáum bitum bætt á pönnuna og steikt í smástund. Saltað og piprað. Svo var 4 bollum af soðnum basmati hrísgrjónum bætt á heita pönnuna og velt samanvið grænmetið. 2-3 msk af kikkoman soya sósu var svo hellt útí, saltað og piprað, 1/6 búnt af smátt skorinni ferskri steinselju bætt við og 1-2 tsk af hvítum sykri. Í lokin er 1 hrært egg blandað saman við og steikt í smástund. Fært á disk og skreytt með ferskri steinselju.

Borið fram með einföldu salati, blönduð grænlauf, tómatar og fetaostur. Einfalt. Laxinn heppnaðist afar vel en hrísgrjónasalatið var meiriháttar gott - hefði í raun getað verið máltíð í sjálfu sér.

Fimm fyllt lambalæri fyrir söngelska Færeyinga

Þetta er búið að vera ansi þéttur laugardagur. Snædís ræsti mig í fyrra fallinu og við hjónin fórum með börnin í sund. Vorum kominn um tíuleytið í morgun og það kom mér á óvart hve margir voru í laugunum. Svo vann ég að rannsókninni minni ásamt Inga Karli læknanema og Magnúsi Gottfreðssyni smitsjúkdómalækni. Eftir það lá leiðin í ræktina rétt til að hressa sig við fyrir fjörið sem var á döfinni.

Ingvar, faðir minn, er í blakfélagi og þeir spila árlega við félaga sína frá Færeyjum. Þetta hafa þeir gert undanfarin ár. Þeir hafa farið til Færeyja og Færeyingarnir hafa tekið á móti þeim með miklum veislum. Nú var komið að Íslendingunum að bjóða heim í annað sinn og kom það í hlut föður míns að skipuleggja veisluna eftir blakmótið. Hann bað mig fyrir nokkru að aðstoða með eldamennskuna sem var bara sjálfsagt. Mamma, Kjartan bróðir og Snædís hjálpuðu líka til - meira að segja börnin voru á staðnum!

Þetta reyndist vera hörkuveisla, 30 íslenskir og færeyskir blakspilarar á miðjum aldri. Hressari en ég veit ekki hvað. Sungu stanslaust og frábært undirspil; gítar, bassi og píanó. Sérstaklega gaman að elda fyrir svona góðan og glaðan og síðast en ekki síst þakklátan hóp af körlum.

Við höfum verið að skipuleggja matseldina undanfarin mánuð - hugmyndir hafa verið samþykktar og hafnað aftur og aftur. Við enduðum með nýjan forrétt - sem ég hef eldað áður og hef sett á bloggið og svo klassískt lambalæri - troðið með góðgæti. Ég hef eldað svona lambalæri oft áður en ég held að ég hafi ekki sett það á bloggið áður. Reynið þessa uppskrift - þið verðið ekki svikin af þessu læri.

Í forrétt var laxacarpaccio sem ég hef áður sett á vefinn. Læt það aftur í þetta sinn. Eina sem ég breytti í þetta sinn var að skipta út rifsberjum fyrir bláber - ekki verra - gaman að sjá að hvernig litirnir spila saman.  

Ferskt og reykt Laxacarpaccio með bláberjum og chilli

350 gr af ferskum laxi (helst villtum náttúrulega - en ég keypti sjóalinn eldislax) er skorinn niður í næfurþunnar sneiðar og lagður á flatan disk sem hefur verið pennslaður með jómfrúarolíu og smávegis af Maldon salti dreift yfir. Safi úr 1 sítrónu og 1 limealdin er hrært saman og laxinn er pennslaður með safanum (sýran eldar í raun fiskinn og maður sér hvernig hann breytir um lit eftir nokkrar mínútur. Reyktum lax (sem tengdafaðir minn veiddi í sumar) var einnig skorinn í þunnar sneiðar og lagður með ferska laxinum. Svo var fínt saxaðri steinselju sáldrað yfir og svo smátt söxuðum chilli. Því næst var bláberjum dreift yfir.

(Myndin sýnir þegar ég gerði þetta seinast og notaði rifsber í staðin fyrir bláber núna - bláberin voru ekki síðri).

Borið fram með crema de balsamico og heimagerðu baguette brauði. Meiriháttar.

Fimm fyllt lambalæri fyrir söngelska Færeyjinga

Pabbi keypti fimm 2,5-3,0 kg lambalæri sem hann kom með til mín í gærkvöldi. Við höfðum borðað grillaðar pizzur um kvöldið og drukkið gott rauðvín og vorum í stuði fyrir eldamennsku. Mamma og Snædís fóru í leikhús og við feðgarnir undirbjuggum matinn á meðan. Fyrst voru lærin skoluð og þurrkuð. Síðan voru lærin sem á bretti og stungið á þau með beittum grönnum hníf svona 3-4 cm djúp sár í kjötið. Svo er vísifingur settur ofan í sárið og poki útbúinn. Í hann má setja hvaða kryddjurtir og í raun hvaða hráefni sem er - allt sem hugurinn girnist.

Í þetta sinn girntist hugurinn eftirfarandi; hvítlauk, döðlur, gráðostur, fersk bergmynta, basil, steinselja. Fyrir fimm lambalæri voru 5 heilir hvítlaukar niðursneiddir, 300 gr af döðlum sneiddar niður í bita, 2 plöntur af ferskri bergmyntu, 1 búnt af ferskri steinselju, 1 búnt af ferskru basil, 1 planta af blóðbergi. Lömbin voru fyllt með hvítlauk, döðlum, ferskum kryddjurtum - basil, steinselju, bergmyntu, gráðosti - svo var götunum lokað með meiri döðlum. Lærin voru svo smurð með olíu, kryddað með salti og piprar og var blóðbergi sáldrað yfir. Vafið inn í álpappír og svo látið standa. Í þetta sinn yfir nótt í ísskáp.

Bakað við 180 gráður þar til kjarnhiti náði um 65-70 gráðum, þá var álpappírinn tekin af og lömbin látin vera í ofninum við hærri hita þar til þau brúnuðust aðeins.

Borið fram með frábæru sósunni hennar mömmu (fæ hana til að senda mér uppskriftina), heimagerðum sultum sem pabbi gerði í haust og ofnsteiktu rótargrænmeti; kartöflum, sætum kartölfum, lauk, hvítlauk, engiferrót og gulrótum með jómfrúarolíu, garðablóðbergi, salti og pipar.

Roastbeef ala Kjartan Þór

Fórum í mat til foreldra minna í kvöld. Bróðir minn sá um eldamennskuna. Kjartan bróðir er kokkur af guðs náð. Hann hefur eins og restin af fjölskyldunni mjög gaman af því að elda. Hann er listamaður - búið mikið erlendis við kröpp kjör - og hann kann að búa til veislu úr litlu...Bull fighter's beef stew, indverskan korma með nautakjöti (indverjar myndu æsast úr öllu valdi ef þetta kæmist í hámæli - þannig að við skulum halda þessu bara á þessari vefsíðu). En hvað um það hann stóð fyrir þessari meiriháttar veislumáltíð á kveldi fyrsta sumardags. Konan mín gerði sína rómuðu Bernaise sósu og allir voru glaðir.

Roast beef ala Kjartan Þór

2 kg af fallegum nautavöðva eins og innralæri er smurt með blöndu af 1 msk af hveiti, 2 msk af Dijon sinnepi og 1/2 tsk af Maldon salti. Kryddar kjötið svo ríkulega með nýmuldum svörtum pipar. Svo er ofn forhitaður í 230 gráður og þegar hann er orðin heitur þá er vöðvinn steiktur í 15 mínútur. Þá er ofnhitinn lækkaður í 200 gráður og kjötið steikt í 25 mínútur í viðbót. Því næst er kjötið tekið út ofninum og lagt til hliðar vafið í álpappír og látið standa í 15 mínútur.

Búinn var til variant af Bernaise sósu Snædísar. Konan mín er ansi föst á því að nota Knorr Hollandaise sósugrunn í Bernaise sósuna sína en í 1011 var bara til Toro og því fannst henni allt vera upp á móti sér hvað sósugerðina snerti, þetta heppnaðist samt alveg frábærlega hjá henni enda kominn af fjölskyldu mikilli sósusnillinga. Snædís er ekki hrifinn af því að ég sé að blogga mikið um sósuna hennar - henni finnst eitthvað lousy að gera sósu úr pakka - en ég hef verið að reyna að segja henni að það er sama hvaðan gott kemur - þessi sósa er meiriháttar. Ég hef áður bloggað um sósuna hennar - henni ekki til mikillar ánægju!!!

Ég held að hún hafi gert úr 1 sósupakka - sósan í pökkunum er gerð eftir leiðbeiningum - með smjöri og mjólk og tilheyrandi en svo þarf að djassa hana upp. Bernaise essens, salt, pipar, fersk steinselja og svoleiðis. Til þess að sósan fengi á sig fallegri lit hræðri hún einnig tvær eggjarauður saman við...svona aðeins til að vera trú upprunanum. Sósan var svo soðin upp og var alveg meiriháttar. Ég vona að Snædís láti mig fá nákvæmari leiðbeiningar.

 Með þessu voru svo katalónskar kartöflur - ættu raunverulega að heita kjartanþórskar kartöflur þar þar sem hann gerir þær best. Kartöflur eru flysjaðar, sneiddar niður þunna báta. Olía er hituð á pönnu og kartöflurnar eru steiktar þar til þær verða gullnar og fallegar. Þá er byrjað að hella smávegis af vökva á pönnuna (auðvelt er að nota bara vatn en einnig má nota blöndu af hvítvíni og vatni....eða bara hvítvíni (hef bloggað um það áður)) og steikt um stund með lokið á.  Við og við þarf að róta í kartöflunum svo að þær festist ekki við pönnuna. Svo er saltað ríkulega með sjávarsalti og piprað með nýmöluðum pipar.

Með þessum rétt var ljúffengt salat; klettasalat, tómatar, vínber, mulin fetaostur í kryddolíu og balsamic edik og smávegis salt og pipar.

 Með matnum var drukkið Beringer Founder's Estate Merlot frá 2004 - ljúfengt og passaði mjög vel með matnum.

 

Kjúklinganúðlur með litskrúðugu grænmeti

Við hjónin vorum eiginlega búin að skipuleggja matinn fyrir kvöldið. Ég var - eins og svo oft áður - búinn að taka það að mér að sjá um matinn. Planið var að hafa kjúklinganúðlur í matinn, það er langt síðan að við höfum eldað núðlur í matinn - ég held að það hafi seinast verið í nóvember - allavega man ég ekki eftur því að hafa bloggað um svoleiðis.

Ég var hins vegar alltof seinn heim þar sem ég tafðist á fundi Læknafélags Reykjavíkur. Snædís var því byrjuð að elda - og eiginlega það langt komin að hún verður að fá heiðurinn af máltíðinni. Ég fékk þó að taka við í lokin - rétt svona til að halda andliti. Tengdaforeldrar mínir komu í mat. Þau eru nýkomin úr tveggja vikna páskafríi á Spáni og voru ansi brúnn og sælleg miðað við okkur hin sem komum grá og guggin undan íslenskum vetri.

Kjúklinganúðlur með litskrúðugu grænmeti.

Fyrst voru 600 gr af kjúklingabringum sem höfðu verið skornar í strimla marineruð í 100ml soya sósu með sex mörðum hvítlauksrifjum og 2 msk sírópi í tvær klukkustundir. Svo var grænmetið; 1 kúrbítur, 4 gulrætur, 1 laukur, 1/2 paprika, 1/2 blaðlaukur - flysjað, skolað og þurrkað eins og lög gera ráð fyrir - og skorið í munnbitastóra bita. 3 egg voru hrærð saman og við þau bætt 1/4 búnt af ferskri niðursneiddri steinselju. Þá er fyrsti hluti matseldarinnar kominn.

Því næst er eggjablandan steikt á pönnu þar til hún er tilbúin og svo er eggjakakan lögð til hliðar. Svo er kjúklingurinn steiktur með allri marineringunni á blússheitum wok þar til hann er steiktur í gegn og síðan lagður til hliðar. Því næst var grænmetið steikt í stutta stund og lagt til hliðar. Þá er annar hluti matseldarinnar tilbúinn.

Næst eru 3 plötur af núðlum soðnar í 4 mínútur og þegar þær eru tilbúnar er vatninu hellt af. Þá er allt tilbúið til að setja réttinn saman.

Þrír sentimetrar af engilferrót skorið smátt niður og einnig 4 hvítlauksrif. 2 msk af olíu er hitað á pönnu og hvítlaukurinn og engiferrótinni bætt útí og steikt þar til gljáandi. Þá er kjúklingnum, grænmetinu, núðlunum bætt á pönnunna og blandað vel saman. Mikilvægt er að pannan sé vel heit. 40-50 ml af soya sósu er bætt útí og svo 2-3 skvettum af sætu sherríi. Steikt saman í skamma stund og svo fært yfir á flatan disk.

Skreytt með eggjakökunni sem hefur verið skorin í bita og rifnu fersku kóríander. Bon appetit.

Endurtekning í eldhúsinu - ljúffeng endurtekning

Búinn að vera á vöktum undanfarna viku eins og fram hefur komið á blogginu mína. Það þýðir að lítið er búið að vera í eldhúsinu. Síðasta vaktin í bili var í gærkvöldi og það var fremur mikið að gera á vaktinni. Hvað um það, svaf lítið í dag eftir vaktina og svo vaknaði í algeri stemmingu fyrir steik og bernaise sósu - sem hefur lengi verið uppáhald okkar hjóna. Það varð úr.

Ég er að fara að baka köku fyrir brúðkaupsveislu vinahjóna. Dögg vinkona mín og kollegi og unnusti hennar Grímur eru að fara að ganga í hjónaband 12. maí næstkomandi og báðu mig um að sjá um desertinn í veislunni. Mín verður ánægjan. Þau komu í svona prufukeyrslu á kökuna með kvöldkaffinu.

Þau hafa áður komið í mat hjá okkur hjónum og fengið Pavlovu í desert. Ég hef áður sett inn blogg um þessa uppskrift undir heitinu eftirmatur guðanna. Eins og mér sjálfum fannst þeim þessi marenskaka alveg frábær...sem hún er. Venjulega hef ég gert tvöfalda uppskrift af þessari köku þar sem ég hef oftar bakað hana fyrir stór matarboð en núna gerði ég einfalda uppskrift og þau komu í svona desertsmakk til að undirbúa brúðkaupið. Einföld uppskrift dugir sennilega fyrir 10-12 manns - en oftar skiptir engu máli hve stóra uppskrift maður gerir - hún virðist alltaf klárast sama hvað fáir eða margir eru um hítuna.

Eftirmatur guðanna - endurtekning - þó með aðeins minna sniði.

4 eggjahvítur eru þeyttar í skál, með smá salti, þartil þær fara að freyða vel. Þá er 250 gr af sykri bætt útí - ekki allt í einu - gott að setja eins og 50g í einu, og þeyttar þartil marensinn er orðin stífur og gljáandi. Því næst er 1/2 tsk af vanillu dropum, 2 matskeiðar af maizenamjöli, 1 tsk af hvítvínsediki og hrært blandaðsamanvið. Bökunarpappir er lagður á ofnplötu og marensinum dreift yfir plötuna. Ofn er forhitaður í 180 gráður og þegar marensinn er settur inni er hitinn lækkaður í 150 gráður og marensinn er bakaður í 1 klst 15 mínútur - 1 klst 30 mínútur. Marensinn mun blása út og verða gullinn og fallegur. Þegar marensinn er tilbúinn er marensinn tekinn út og leyft að kólna. Nigella slekkur á ofninum eftir 1 klst og korter og leyfir marensinum að kólna í ofnunum. Ég hef venjulega tekið kökuna út úr ofninum og leyft henni að kólna á borði undir viskastykki.

 250- 500 ml af rjóma er þeyttur og dreift yfir marensinn (marensinn mun aðeins falla saman við þetta - og það er allt í lagi). Því næst er einhverjum fallegum berjum stráð yfir. Ég hef gert þessa köku með ástaraldinum, jarðaberjum, brómberjum, hindberjum og þetta hefur aldrei klikkað. Í þetta sinn var 300 gr af niðurskornum jarðaberjum dreift yfir. Þetta var alveg frábært sem endranær.

 

Ofngrilluð ýsa á þriggja lauka beði

Átti frídag milli vakta í dag, þetta eru alltaf súrir dagar. Vaknar seint eftir næturvaktina - ekki alveg útsofinn. Einhvern vegin er allt ansi grátt á svona dögum. Reyndi þó að hressa mig við og skreppa í skvass með kollega mínum. Vorum báðir hálfdasaðir - en þetta hressti við, nóg til þess að ég nennti að elda kvöldverð.

Ég og konan mín erum að reyna að venja son okkar á alvöru mat. Hann borðar allan mat hjá dagmömmunni sinni, hjá frænkum og ömmum en ekki hjá okkur. Við höfum klárlega verið að klúðra uppeldinu og nú á að fara að taka á honum stóra sínum. Snædísi datt í hug að maturinn væri kannski fullframandi - ég veit nú ekki um það - en við ákváðum að tóna þetta niður alveg. Og ekki er hægt að tóna matseld meira niður en að sjóða ýsu. Ég hef einu sinni áður soðið ýsu. Þá gufusauð ég ýsuflak og það var bragðlaust og minnti hreinlega á mötuneytismat, dapurlegan.

Nú var ýsan soðið í söltuðu vatni fyrir drenginn en ég breytti þessu aðeins fyrir restina af fjölskyldunni. Rétturinn var huxaður sem twist á soðna ýsu með kartöflum sem er leiðinlegasti matur sem borin er á borð - við réttu kringumstæðurnar getur þessi matur verið bragðgóður - en aldrei girnilegur, hvaðþá eitthvað sem mig langar til að elda.

 Ofngrilluð ýsa á þriggja lauka beði

Einn púrrulaukur, 5 hvítlauksrif, 2 litlir skalottulaukar voru skornir í sneiðar og lagðir í eldfast mót með 1 msk af jómfrúarolíu. Saltað og piprað og svo 5-6 mjög litlum klípum af smjöri lagt með. 600 gr af ýsu beinhreinsuð en samt með roðinu var lagt ofan á laukinn þannig að roðið snéri upp. Roðið var pennslað með smá hvítlauksolíu, saltað og piprað og svo ofngrillað við 250 gráður í 8-10 mínútur. Maður sér alveg hvernig fiskur verður gljáandi hvítur og roðið stökkt og girnilegt.

Með þessu bar ég fram soðnar kartöflur ca. átta miðlungsstórar kartöflur. Eftir suðu voru þær flysjaðar og lagðar í skál. Ég útbjó dressingu sem samanstóð af 2 msk 10% sýrðum rjóma, 1 tsk Dijon sinnep, 2 tsk síróp, salt og pipar og svo 1/5 búnt af gróf skornu fersku dilli. Dressingunni var svo hellt yfir kartöflurnar og þær hjúpaðar með henni.

Með matnum var einfalt salat, blönduð grænlauf, 3 niðurskorin jarðaber, 1/2 avócadó og nokkrir bitar af muldum kryddfeta osti.

Alveg ljúffengur matur.

Fyllt veislubrauð og ólívubrauð

Er á vöktum þessa vikuna og því verður lítið um að vera í eldhúsinu mínu þessa daganna. Mötuneyti landspítalans mun halda í mér lífinu þessa næstu daga? Það hefur lítill metnaður verið í mér síðustu kvöld- sennilega hefur það eitthvað með það að gera að maður var í stanslausu veisluhaldi um páskana. Það var nú ekki lítið borðað af góðum mat og með því drukkin góð vín.

Ég og konan mín fórum með dóttur mína á skíði í gær - eftir skíðaferðina fórum við heim í foreldrahús þar hafði Kjartan bróðir minn eldað fyrir okkur. Hann hafði útbúið bragðgóða tómatsósu með ólívum og beikoni sem var borið fram með góðu pasta, hvítlauksbrauði og einföldu salati - afar ljúfengt hjá Kjartani ...hann er eins og restin af fjölskyldunni - metnaðarfullur í eldhúsinu - hann er þó ekki eins montinn og ég sem sett allt á netið. Kannski að hann leggi til uppskriftina að þessari ljúfu pastasósu.

Við hjónin höfum nokkrum sinnum haldið veislur á okkar heimili, afmæli, útskriftir og svoleiðis. Ég hef fengið hjálp frá pabba og mömmu þegar um stórar veislur er um að ræða og við höfum séð um mest af veitingunum, í smærri veislum höfum við hjónin nú klárað okkur sæmilega. Ég hef alltaf verið hrifnari af brauðréttum í svona veislum frekar en kökum og tertum og hef því reynt að leggja áherslu á að vera með heimagerð brauð, gott úrval af ostum og pylsur og mikið af heitum réttum - ég algerlega elska brauð og heita rétti.

Ég hef nokkrum sinnum gert þetta brauð - það byggir eins og svo oft áður á svipaðri uppskrift og ég hef oft gert áður, hlutföllin breytast ekki - bara magnið. Svo er gott að láta svo brauð hefast vel - þá verða þau létt og bragðgóð.

Fyllt veislubrauð og ólívubrauð

Fyrst er gerið vakið í ylvolgu vatni. 2-3 tsk af þurrgeri er sett í 400 ml af ylvolgu vatni og við það er bætt 30-40 gr af sykri eða 4 tsk af hunangi. Hrært vel saman og beðið þar til vatnið fer að freyða og þá er gerið tilbúið. Þá er 800-1000 g af hveiti sett í skál og við það blandað 4 msk af jómfrúarolíu og 40 gr af salti. Svo er gervatninu blandað hægt saman við og þegar vökvinn er allur kominn saman við er deigið hnoðað. Stundum þarf að bæta smávegis af vatni ef deigið er of þurrt eða hveiti er of blautt. Hnoðað í nokkrar mínútur og svo látið standa í 2 klst til að hefast. Á þeim tíma mun það tvöfaldast að stærð.

Þegar deigið hefur hefast er það barið niður og flatt út í langan - rúman meter á lengd og sirka 20 cm á breidd. Þegar svo er komið við sögu er byrjað að raða á deigið. Nú er bara að setja í brauðið það sem manni lýst best á, ég hef sett pepperoni, skinku, góða osta, þistilhjörtu, pestó, hvítlauksolíu, lauk, sveppi - bara það sem passar vel saman. Stundum hef ég haft breytilegt álegg á 25 cm millibili þannig að hægt er að fara nokkrar ferðir í brauðið og það er samt breytilegt.

Svo er deigið brotið saman og snúið í hring þannig að það passi á ofnplötu, pennslað með jómfrúarolíu, og bakað í 30-40 mínútum við 180 gráður þar til gullið og fallegt. Berist fram heitt.

 Ólívubrauðið er ekki eins glamorous og því sem lýst að ofan. Hægt er að nota sömu uppskrift af brauði og svo þegar verið er að hnoða deigið er 2 krukkum af ólífum blandað saman við. Svo er brauðinu annað hvort rúllað upp eða fléttað og ólívur settar í allar fellingar brauðsins. Bakað við 180 gráður í 30-40 mínútur þar til gullið. Borið fram með pestó og ostum.