Ljúffengar lambakótilettur með salsa verde og bragðgóðu couscous

Þetta er búið að vera ansi ljúf helgi. Nokkrir kollegar héldum skvassmót lækna og læknanema á föstudag og skemmtum okkur vel. Á eftir fórum við á Hornið að borða og svo á útgáfutónleika Jagúar á NASA. Þeir voru helvíti góðir. Funk fram í fingurgóma. Dagurinn í dag hefur verið heldur rólegur. Fór í tvö barnaafmæli

Fólk hefur væntanlega tekið eftir því að rjúpnatímabilið er hafið. Það hefst yfirleitt með einhverjum hryllingssögum um yfirgang veiðimanna á hinum ýmsustu svæðum landsins. Miðað við hve margir eru að skotvopnaleyfi á landinu þá held að ég að þorri veiðimanna séu almennilegir og stundi skynsamlegar sportveiðar. Sjálfur ætla ég að ganga til rjúpna á morgun. Maður fær næstum því samviskubit með að opinbera það - það láta allir hljóma að eins og maður sé á höttunum eftir síðasta geirfuglinum ... þeim allra síðasta.

Ég fékk nýverið sendingu frá Amazon í Englandi, þar hafði ég pantað nýjustu bækur Nigel Slater, Rick Stein og síðast en ekki síst síðustu bók Jamie Oliver. Allar eru þær ágætar nema hvað Jamie kemur sérstaklega á óvart. Ansi góð bók. Hugmyndin af þessum rétti er fengin úr þeirri bók,: Jamie at home - Cook your way to the good life.

Ljúffengar lambakótelettur með salsa verde og bragðgóðu couscous

Það var ekki erfitt að elda lambakóteletturnar. Þær voru saltaðar og pipraðar og steiktar úr smá hvítlauksolíu, 1 mínúta á hvorri hlið, svo settar í ofn í 10-12 mínútur við 180 gráðu hita.

Borið fram með salsa verde sem er að miklu leyti byggt á uppskrif Jamie Oliver; einum smátt söxuðum hvítlauk er blandað saman við 2 tsk af söxuðum kapers, fimm litlum söxuðum súrum gúrkum, 3-4 flökum af smátt skornum ansjósum, 1/2 búnti af brytjaðri ferskri steinselju, basil og myntu. Útí blönduna er sett 1-2 msk af rauðvínsediki, 1-2 tsk af Dijon sinnepi, salt, pipar og jómfrúarolíu þar til að salsað verður eins og pestó að þykkt.

Með matnum var couscous sem var í fyrstu útbúið á hefðbundinn hátt. 300 gr af couscous leyst upp í soðnu vatni, skv. leiðbeiningum. Þegar það var tilbúið var það steikt upp úr hvítlauksolíu og við það var bætt hálfri niðurskorinni papriku, 1/2 tsk kóríander dufti, 1/3 niðurskorinni agúrku, 100 gr af grænum baunum, salt og pipar, 1/2 búnti af ferskri steinselju.

Einnig var einfalt ferskt salat með matnum. Afar ljúffengt.

Bon appetit.

 

Fimmosta-rjómapasta, brauð og einfalt salat

Haustveðrið er eitthvað farið að mildast - sennilega vegna þess að það er vetur í loftinu. Allar færslur byrja núna á einhverjum veðurlýsingum eins og maður sé einhver áhugamaður um slíkt. Það er nú samt þannig að þegar maður ferðast mikið um á hjóli þá man maður eftir veðrinu. Veðurfræðingarnir í sjónvarpinu eru alltaf að lýsa einhverjum vindáttum, en þegar maður er á hjóli þá virðist alltaf bara vera ein vindátt - mótvindur.

Það hafa sumir haft orð á því að ég noti stundum dálítið smjör og osta í matargerð mína. Uppskriftin sem ég er að birta í dag er eiginlega óður til rjóma og osta - en hóflega notað af hverju. Þetta er það sem sumir myndu kalla "comfort food". Án þess að vilja hljóma eitthvað þunglyndislega, þá er það stundum alveg nauðsynlegt ... sérstaklega þegar dagarnir fara að styttast.

Ég hef áður birt á netinu pastarétt þar sem ég notaði gorganzolaost og spergilkál með pasta. Þessi réttur var ekkert svo frábrugðinn nema hvað þessi réttur er ekkert ósvipaður nema to the extreme! Í þessum rétti var rjómi og svo fimm tegundir af ostum. Það hljómar nánast eins og vitleysa nema hvað ég var að hreinsa út úr ískápnum og þurfti að koma ýmsum hráefnum í lóg sem voru að nálgast sínar dagsetningar. Það skýrir þetta ostamagn - en kannski voru þetta örlögin, því að maturinn var frábær, í góðu jafnvægi, ekki of bragðmikill og heldur ekki of þungur, ólílkt því sem maður myndi halda.

Fjögurraostarjóma pasta og einfalt salat

Þrjú hvítlauksrif eru steikt upp úr smá jómfrúarolíu, þegar þau eru farin að mýkjast þá er 150 ml af rjóma hellt á pönnuna og soðið upp. Svo er hálfum niðurskornum gullosti, 1/3 af bláum höfðingja (hvíta fjarlægð af mygluostunum), 50 gr af parmaosti, 2 msk af rjómaosta, 50 gr af rifnum goudaosti er brætt í rjómanum. Svo er 100 gr af spergilkáli sem var aðeins forsoðið í söltuðu vatni bætt saman við ásamt 1/3 búnti af flatlaufssteinselju og 1/3 búnti af basil og hitað aðeins áfram.

500 gr af góðu pasta er soðið skv. leiðbeiningum í söltuðu vatni. Þegar pastað var nærri tilbúið var vatninu hellt frá og pastanu svo dempt saman við sósuna. Þar fær pastað að klára sína eldun og nær að soga í sig vökvann úr rjómasósunni. Maturinn er svo færður yfir í skál og skreyttur með ferskum kryddjurtum. Pastað er alls ekki að drukkna í sósu - þvert á móti hjúpar sósan pastað og myndar svona lag utan um það.

Með matnum var einfalt salat, klettasalat, tómatar, agúrka - bara rétt svona til að fá eitthvað létt með, annars fremur þungum mat. Einnig var ég með brauðhleif með matnum. Auðvitað fékk maður sér síðan rauðvínstár með - bæði passar það með ostunum og til að verja kransæðarnar (ef það þá virkar - í það minnsta er það dásamleg blekking).

Hreindýragúllas veiðimannsins á vindasömu haustkvöldi

Það er ekki bara komið haust - það er haust magna grada - rok og rigning...mikið rok og mikil rigning. Það stefnir allt í reykvískan vetur. Á svona dögum vill maður eiginlega bara hlýja sér undir teppi með heitt gúllas og mögulega rauðvínsglas. Það gleður hjartað!

Tengdamóðir mín, Mágkona og svilkona og sonur þeirra komu í heimsókn og borðuðu með okkur. Svilkona mín var alveg kominn á steypirinn. Hvað sem því leið höfðu allir bestu lyst, það er eitthvað við svona veður sem eykur hjá manni matarlystina (veit varla hver þarf á því að halda - en svona er það bara).

Ég leyfði kássunni að krauma vel og lengi á hlóðunum þannig að allt bragð fékk að taka sig vel og blandast saman. Ætli kássan hafi ekki fengið rúmar fjórar klukkustundir á suðu, þá fer kjötið að liðast aðeins í sundur og gúllasið verður sérstaklega kraftmikið. Það hefur komið fram áður á blogginu mínu að ég fór á hreindýraveiðar seinasta haust og ákvað að það væri kominn tími til að ganga aðeins á veiðifangið. Ég tók stóran pakka af gúllasi og leyfði að þiðna í rólegheitunum.

Hreindýragúllas veiðimannsins á vindasömu haustkvöldi

Þetta var í raun einfalt gúllas - eina sem var frábrugðið var hreindýrakjöt í stað venjulegs nautagúllas og svo suðutíminn.

Tvær gulrætur, 1 stór rauðlaukur, 5 hvítlauksrif og 2 sellerísstangir eru skornar smátt niður og steiktir í 3 msk af jómfrúarolíu þar til mjúkt og gljáandi. Þá er 700 gr af hreindýragúllasi bætt saman við og brúnað að utan. Þá er 2 stórum glösum af rauðvíni bætt útí ásamt 4 dósum af tómötum og jafnmikið af vatni. Saltað og piprað. Lauf og þremur stöngum af rósmarín, 3 lárviðarlauf, smávegis villikraftur, ein stór dós af tómatpuré einnig bætt saman við. Hrært vel saman. Suðunni leyft að koma upp og sjóða með lokið á í 2-3 klukkutíma. Þá er lokið tekið af og sósan er soðin niður um helming. Þegar sósan er orðin þykk og fer að verða tilbúinn er hún smökkuð til og söltuð og pipruð eftir smekk.

Borið fram með hrísgrjónum og heitu brauði og jafnvel góðum osti. Þessi réttur væri einnig tilvalinn til að útbúa heimagert hafrakex og bera fram með - slíkt passar einstaklega vel.

Með svona mat er næstum því skylda að fá sér gott rauðvín.

Bon appetit.

 

Mögnuð flatbaka með humri, þistilhjörtum, rauðlauk og hvítlauk

Eins og svo oft áður - á milli vakta - þetta fer að verða ansi þreytt klisja - en sönn. Vaknaði ansi brattur eftir vaktina og fór á stúfana. Ég er á fullu að undirbúa matarveislu fyrir föstudaginn. Þá verður öllu tjaldað til. Það er efni í aðra færslu, en undirbúningurinn þurfti að hefjast nokkrum dögum fyrr, búa til soð, hræra í ís, grafa gæsabringu og útbúa vinagrettu - allt sem þarf nokkra daga til að taka sig.

Soðið sem ég er að útbúa er humarsoð - og aukaverkun af slíkum gjörning eru humarhalarnir innan úr skeljunum. Það varð því eitthvað að gera sniðugt úr þessu og úr varð að skella því á flatböku. Margir hverjir myndu segja að þarna væri alger sóun á góðu hráefni en ég get fullyrt að svo var ekki. Afraksturinn varð alveg meiriháttar og ég held jafnvel að þetta hafi verið ein besta flatbaka sem ég hef gert. Ljúffeng.

Vinkona dóttur minnar var í heimsókn frá Danmörku og fengu vinkonurnar að gista saman. Þrátt fyrir ungan aldur þá eru þær bestu vinkonur. Það er einkennilegt hvernig sumt fólk smellur saman. Þær voru afar sáttar við að fá pitsu í matinn en þeirra pitsa var einfaldari en sú sem ég er aðallega að blogga um. 

 Ég hef nokkrum sinnum áður sett inn pizzuuppskrift þannig að deigið er bara svona "copy/paste" úr eldri færslu - mér verður vonandi fyrirgefið slík hegðan.

 Mögnuð flatbaka með humri, þistilhjörtum, rauðlauk og hvítlauk

Útí 250 ml af ylvolgu vatni er sett 2 tsk þurrger og 30 g af sykur eða hunangi . Blanda saman vatninu, gerinu og sykri (eða hunangi) saman og leyfi gerinu að vakna - þá freyðir svona ofan á vatninu - tekur svona 10-15 mín. 500-700 gr. hveiti er er sett í skál og saltið og olían blandað saman við. Mikilvægt er að leyfa gerinu að vakna vel og rækilega og ekki setja saltið þarna úti - þar sem saltið hamlar aðeins gerjunarferlinu. Blanda vatninu svo hægt saman við hveitið þar til það verður að góðum deigklump. Það er mikilvægt að hræra deigið vel - þannig hefast það mikið betur og bragðast líka betur. Ég vil að deigið dúi vel undan fingri og þegar áferðin er þannig að deigið jafnar sig hratt þegar maður ýtir fingri í það breiði ég viskastykki yfir skálina og leyfi að hefast - eins lengi og maður hefur tíma. Deigið er nóg í tvær pizzur.

Ég notaði eins og svo oft áður Hunt roasted garlic tomatosauce - nennti ekki að gera mína eigin sósu - þó að það sé auðvelt.  Þessi er bara svo ansi ljúffeng. Sósunni er dreift jafnt yfir pitsunna og svo er álegginu dreift yfir.

Á fullorðinspitsuna var settur humar - sennilega einir 20 litlir humarhalar, þistilhjörtu sem hafði verið geymd í olíu, rauðlauk í skífum, smáttskornum hvítlauk. Osti var svo sáldrað yfir og nokkrum klípum af rjómaosti. Saltað og piprað.

Fyrir krakkana setti ég skinku, sveppi, stórar ólívur, ostinum sáldrað yfir og svo var niðurskornu beikoni dreift yfir. Þetta var svo bakað í 15-20 mínútur við 180 gráður í forhituðum ofni.

Bon appetit.

Risotto alla frutta di autumno - Risotto með ávöxtum haustsins

Ég sé að teljarinn á síðunni minni fer að nálgast hundrað þúsund heimsóknir. Það er eiginlega viðeigandi að þessi uppskrift verði til þess. Rétturinn var hreint út sagt frábær. Við hjónin fengum góða gesti í mat; Björn og Unnur og svo grasekkja Barkar vinar míns, hún Hjördís. Ég og Bjössi höfðum farið að veiða um morguninn í fádæma veðurblíðu...eiginlega alveg vonlausu gæsaveiðiveðri. Heiðskýrt, ekki mikið rok - en samt tókst okkur að ná tveimur gæsum. Eiginlega alveg lygilegt þar sem ég stóð uppréttur í túninu þegar þær flugu inn. Þær hefur langað að koma til mín í mat.

Þessi réttur var innblásinn af veitingahúsaferð sem við vinirnir fórum í á Ítalíu fyrir fjórum árum síðan. Þá vorum við um haust við Lago di Lecco í Norður Ítalíu og fórum á trattetoriu sem var staðsett lengst inni í skógi. Vegurinn að staðnum hékk í fjallshlíð og við upplifðum að við værum í lífshættu á leiðinni þangað - maturinn þurfti því að vera ansi góður - sem hann og var. Þar fékk ég Risotto alla frutta di bosco - sá réttur var reyndar með lambakjöti, rifsberjum og trufflum - ekki mikið líkt því sem ég var að gera - nema hvað ég hugsaði mikið um hann þegar ég kokkaði þennan - ansi langsótt ekki satt, en hvað um það! 

Þessi réttur var ekki einfaldur í gerð - var gerður í tveimur þrepum. Á sunnudagskvöldið var ég með mömmu, pabba og bróður minn í mat og eldaði lambahrygg - kryddaðan með þurrkuðu timian og rósmarín með einfaldri soðsósu (4 hvítlauksrif, heill hvítur laukur, tvær gulrætur og tvær sellerístangir - allt smátt saxað steikt úr smjöri/olíu - útí þetta var sett glas af rauðvíni og 1 l af vatni og soðið með lokið á í 1 klukkustund. Þetta var síðan soðið niður um helming. Soðið var svo hellt í gegnum sigti. Til að útbúa úr þessu sósu var smjörbolla gerð með 30 gr af smjöri og smá hveiti og síuðu soðinu hellt varlega samanvið og hrært á meðan. Til að jafna út sósuna var smá heimagerðu rifsberjasilli og gráðaosti bætt samanvið og að sjálfsögðu smá salt og pipar).

Með matnum var borið fram sætkartöflubaka með furuhnetum sem var afar einföld. Sætar kartöflur soðnar í potti. Þegar tilbúnar voru þær maukaðar niður með töfrasprota og 1 boxi af rjómaosti með kryddjurtum, 10 gr af smjöri og salti og pipar. Þetta var svo fært yfir í eldfast mót, ristuðum furuhnetum bætt dreift yfir og svo bakað í ofni í 15 mínútur.

Maturinn sem verið er að blogga um var svo gerður daginn eftir og að mestu byggður á afgöngum daginn frá því daginn áður.

Risotto alla frutta di autumno - Ristotto með ávöxtum haustsins 

Risotto er í sjálfu sér einfaldur matur en krefst natni, ást og stöðugrar viðveru kokksins - en hvorki meira eða minna. Fyrst eru tveir skarlottulaukar smátt niður skornir ásamt einni sellerístöng og tveir smátt garlic noble steiktir í smjöri og olíu og leyft að mýkjast vel. Svo er hrísgrjónunum bætt saman við - ég notaði 600 gr af Arborio hrísgrjónum - sem var svo leyft að veltast upp úr laukolíunni þar til grjónin fara að verða hálfgegnsæ. Þarna er komið að mikilvægasta hluta eldamennskunar (og verðskuldar sér málsgrein).

Tveimur glösum af góðu hvítvíni (oft er notaður vermouth, en ég hef aldrei notað það) er hellt saman við og soðið niður - Mikilvægt er líka að nota regluna um þrenndina við gerð ristotto sem hljómar eitthvað á þennan veg: One for the cooking, one for the cook and one for the meal! Því má kokkur a.m.k. fá sér tvö hvítvínsglös með eldamennskunni og gestir tvö glös með matnum. Þetta er í raun aðalatriðið við gerð risotto - ekki er nóg að rétturinn verði vel úr garði gerður, kokkurinn verður líka að vera vel upplagður og að því er virðist vel marineraður.

Þegar vínið hefur guðað upp að mestu er komið að soðinu (sem var í raun bara afgangurinn af soðsósunni frá því kvöldið áður sem hafði verið þynnt út með 1,5 l af vatni og leyft að sjóða upp). Þessu var svo hellt yfir, ausu fyrir ausu og hrært vel í á meðan. Þegar grjónin eru orðin al dente (þetta tekur um 17-20 mínútur) er hægt að bæta við soði og ríflegu magni af parmesanosti saman við og klípu af smjöri hrært vel saman og látið standa í nokkrar mínútur. 5-7 mínútum áður en hrísgrjónin eru tilbúin er afgangum af lambakjötinu (sem hafði verið skorið af hryggnum frá því kvöldinu áður), 400 gr af sveppum - fremur litlum - og hafðir í heilu lagi, ásamt handfylli af valhnetum bætt saman við og leyft að hitna á meðan grjónin klárast. Í lokin er saltað og piprað eftir smekk.

Borið fram með heitu baguette, salati; græn lauf, paprika, tómatar, ólívur og höfðingjaostur og einnig afgangum af sætkartöflubökunni sem hafði verið hituð aftur á pönnu en í formi kartöfluklatta.

Þó að um afgangamat hafi verið um að ræða varð afurðin alveg ljúffeng og í raun hægt að fullyrða að þetta hafi verið besta risotti sem ég hef útbúið.

Bon appetit!

Ofnbakaður kjúklingur í tómatsósu með pasta og brauði

Það er búið að vera talsvert að gera í vikunni - kannski ekkert meira en oft áður nema hvað að ég er á næturvöktum og þá einhvern veginn hverfur tíminn bara. Síðast þegar ég leit upp var mánudagsmorgunn - núna virðist vera að koma helgi. Þetta einhvern veginn þýtur áfram.

Ég hef verið heldur latur við að sinna blogginu og finnst það miður. Ekki það að ég sé ekki að elda...því mun ég nú seint hætta. Stundum er maður bara það bundinn að það taka sér 15-20 mínútur til að vélrita nokkur orð verður manni einhvern veginn ofviða. Svo þegar maður sest við er þetta náttúrulega ekki nokkuð mál.

Ég var á milli næturvakta á þriðjudaginn og ákvað að gera vel við fjölskylduna. Ég keypti tvo ferska kjúklinga og gott pasta og skundaði heim. Ég hef áður bloggað um ítalska kjötsósu hérna á netinu (sem þið verðið að prófa), þetta er svona mun fljótlegri útgáfa þar sem kjúklingur er notaður í stað nauta eða lambakjöts (sem styttir eldunartíma) og í stað þess að sjóða í potti er þetta eldað í ofni. Þannig að ekkert líkt en samt keimlíkt...og bragðgott.

Ofnbakaður kjúklingur í tómatsósu með pasta og brauði

Eins og ég greindi frá að ofan keypti ég tvo kjúklinga sem ég þvoði og skolaði og klippti í sundur. Fyrst í tvennt í gengum bringubeinið og bakið og svo á milli lærisins og bringunnar þannig að ég var með hvern kjúkling í fjórum bitum. Ég lagði kjúklinginn í ofnskúffu sem ég hafði bleytt með smá skvettu jómfrúarolíu. Því næst hellti ég heilum smátt söxuðum hvítlauk, heilum smátt söxuðum lauk, meiri jómfrúarolíu, salt, pipar og svo tómatsósu (3 dósir af hökkuðum tómötum, 1 stór dós af tómatpure, 4-5 msk af tómatsósu, heilt búnt af saxaðri steinselju, 1 msk af þurrkuðu oregano, salt, pipar) sem var hellt yfir kjúklinginn. Þessari blöndu var svo dreift vel yfir kjúklinginn. Í lokinn var svo fersku timian sáldrað yfir. Þetta var svo bakað inní 200 gráðu heitum ofni þar til kjúklingurinn var yfir 82 gráðu heitur (ca. 35-40 mínútur). Þegar eldunartímanum var lokið og rétturinn kominn úr ofninum var fersku niðurskornu basil og smávegis af osti sáldrað yfir.

Gott pasta var soðið (í brúnu pökkunum ...di Rustichella) soðið samkvæmt leiðbeiningum. Þegar pastað er orðið al dente er vatninu hellt frá og smávegis af tómatsósunni hrært saman við. Þannig dregur þetta bragðið í sig.

Einnig var gert brauð. Baguette var opnað á lengdina og í annað var smurt rautt pestó og hitt hvítlauksolía. Bakað í ofni í 15 mínútur.

Með þessu var eins og oft áður einfalt salat; græn lauf, tómatar, papríku, fetaostur, ólífur.

Hefði drukkið með þessu gott rauðvín nema ég var að fara á vakt á sjúkrabílnum um nóttina og því var því sleppt - damn it. En maturinn var góður.

Miðjarðarhafs saltfisksréttur með hvítlaukskartöflumús og ágætis hvítvíni

Við hjónin vorum í brúðkaupi í gær. Góðir vinir okkar, Ólafur Hólm og Elva Brá, gengu að eiga hvort annað. Athöfnin var í Lágafellskirkju í Mosfellsbæ og Séra Bjarni Karlsson gaf hjónin saman. Tónlistin var stórkostleg; Andrea Gylfadóttir, Björn Jörundur, Matthías Matthíasson og Pétur Örn sungu. Veðrið lék við okkur. Þessi athöfn verður lengi í minnum höfð. Svo var veisla um kvöldið. Ég hafði verið beðinn að vera veislustjóri og svo var dansað fram á rauða nótt. Það var því heldur lágt á manni risið í morgun og maður var lítið til stórræðanna í eldhúsinu. Ég var hinsvegar duglegur að elda í vikunni og átti eftir að snara þeim réttum á netið.

Ég hef áður eldað saltfisk og greint frá því hér á netinu. Ég fékk talsvert af úrvals saltfisk að gjöf í sumar sem ég hef geymt í frystinum. Þetta eru afbragðs hnakkastykki og hafa verið alveg ljúffeng í hvert sinn sem ég hef eldað þau. Ég setti fyrir nokkrum mánuðum síðan færslu sem var að miklu leiti byggð á uppskrift Sigga Hall - Saltfiskur í Xeres sósu, var alveg frábær!

Hugmyndin að þessum rétt er sótt til Miðjarðarhafsins eins og nafn réttarins gefur til kynna. Ætli hún sé ekki mest spænsk með svolítlum grískum lokahnykk. Kartöflumúsin er allavega innblásinn frá Grikklandi. Fyrir löngu síðan var ég í matarboði og fékk kartöflumús þar sem notað var geysilega mikið af hvítlauk, rétturinn hét eitthvað á þessa leið - Skorðalía - örugglega skrifað á einhvern annan hátt. Mikill hvítlaukur - mikið gott!

Miðjarðarhafs saltfisksréttur með hvítlaukskartöflumús og ágætis hvítvíni

800 gr af saltfiski var velt upp úr hveiti og piprað vel. Smá smjör og hvítlauksolía var hituð á pönnu og saltfiskurinn svo steiktur í örstutta stund á hvorri hlið - bara rétt til að loka honum. Hann var svo fluttur í eldfast mót sem hafði verið penslað með hvítlauksolíu. Ætli þetta hafi ekki verið ein 6 stykki. Svo var söxuðum tómötum (1 dós) hellt yfir bitana, 1/6 úr dósinni á hvert stykki. Svo var svörtum ólívum, kapers, 1 niðurskornum rauðlauk dreift yfir. Í lokin var svo dreift smávegis af fetaosti yfir réttinn. Þetta var svo bakað í 180 gráðu heitum ofni í 10-12 mínútur.

Ég sauð nýjar íslenskar kartöflur, kannski 1 kíló, í söltuðu vatni eins og lög gera ráð fyrir. Þegar þær voru tilbúnar þá voru þær flysjaðar og hrærðar í potti með heilum krömdum hvítlauk, 10 rif, salti og pipar. 2 msk af rjómaosti bætt útí og smávegis af mjólk til að fá rétta þykkt á músina.

Þetta var svo borið fram með einföldu salati. Með matnum var svo drukkið El Coto Rijoa blanco frá 2006. Saltfiskurinn var alveg ljúffengur.

Bon appetit.

Pasta Casanova, hvítlauksbrauð og salat með marineruðum rauðlauk

Pasta Casanova - hver lætur svona vitleysu fara frá sér? Þetta er allavega nafnið sem ég ætla að gefa þessum rétt. Ég prófaði að googla nafnið á réttinum og ég sé ekki betur að en að það hafi ekki verið notað áður. Sá einn canneloni casanova - sem í raun er pastaréttur, hvað um það. Mikið af veitingastöðum heitir eftir þessum manni.

Af hverju ætti þessi réttur að heita eftir þessum manni sem bæði var fjárglæframaður, kvennabósi og tókst að láta reka sig út úr fjölda borga vegna hegðunnar sinnar....ég veit það í raun ekki - það hljómar bara vel - kannski vegna þess að þessi réttur var svo góður að það myndi gefa manni lukku í félagslífinu.

Hugmyndin er byggð á rétt sem kollegi minn, Helga Margrét Skúladóttir, sagði mér frá. Hún hafði fengið uppskrift frá einhverjum öðrum - en hafði breytt henni mikið. Hún á því talsvert mikið í þessum rétt þó svo að ég hafi beygt aðeins út af...en það er lágmarkssanngirni að geta heimilda.

Þessi réttur sækir líka dáldið í sjávarréttapasta sem ég hef áður gert og einnig Spaghetti Aribbiata sem er sterkur og góður pastaréttur - á eftir að skella honum á netið. Vanir pastaunnendur kannast flestir við pasta aribbiata - sem er tómatpastasósa með ansi miklu fersku eða þurrkuðu chilli.

Pasta Casanova, hvítlauksbrauð og salat með marineruðum rauðlauk

Fyrst er einn chillipipar skorinn niður - fræin tekin frá (nema maður vilji hafa þetta mjög spicy) og steikt í jómfrúarolíu/smjör blöndu á heitri pönnu (fyrir þá sem eru hræddir við of mikið chilli þá má fjarlægja þá af pönnunni eftir að hafa steikt þá um stund - þeir munu þá hafa skilið eftir bragðið sitt en hitinn af honum fjarlægður). Þá er fjórum smátt skornum hvítlauksrifjum og einum smátt skornum rauðlauk bætt saman við. Því næst er heilli öskju af niðurskornum (í fernt) bætt saman við og steikt þar til mýkist og tómatarnir fara að leysast aðeins upp. Þá er 1-2 glösum af góðu hvítvíni bætt á pönnuna ásamt safa úr einni sítrónu og leyft að sjóða aðeins niður. Svo er 2 msk af rjómaosti bætt saman við og leyft að blandast við. Þá er hálfu búnti af ferskri steinselju bætt saman við. Saltað og piprað. Þegar um fimm mínútur er eftir af eldunartímanum er 4-6 stórum (eða fleirum) humarhölum (hreinsuðum) bætt útí og svo nokkru síðar handfylli af góðum rækjum.

Borið fram með góðu spaghetti - sérstaklega Rustichella pastað í brúnu pökkunum - það er aðeins dýrara en hverri krónu virði. Það er soðið þar til al dente og svo vatninu hellt frá og blandað saman við sósuna.

Með matnum var salat; grænlauf, nokkrir niðurskornir tómatar. Ég hafði skorið heilan lítin rauðlauk í skífur og lagt í balsamic edik og smá salt og pipar - og laukurinn varð eiginlega dísætur og knassandi þegar bitið var í hann. Svo var rauðlauknum dreift yfir tómatana og síðan var fetaosti dreift yfir.

Ég gerði einnig hvítlauksbrauð - það var nú einfalt. Baguette var opnað eftir lengdinni og smurt með smá hvítlauksolíu og svo var Mozzarella ostur lagður í sárið. Bakað í 15 mínútur í 180 gráðu heitum ofni. Maturinn heppnaðist með eindæmum vel.

Marineraðar lambalærissneiðar og ofnbakað rótargrænmeti á hópeflisdegi deildarlækna

Jón Þorkell, vinur minn og kollegi, skipulagði hópeflisdag fyrir okkur unglæknana á lyflækningadeild. Dagurinn tókst með eindæmum vel og á Jón hrós skilið fyrir þetta framtak. Jón Þorkell er mikill dugnaðarforkur. Við kynntumst í læknadeild þegar við vorum að ganga í gengum samkeppnisprófin alræmdu - klausus. Það var ljóst strax frá upphafi hvurslags mann hann hefur að geyma. Nóg um Jón Þorkel. Tölum um mat.

Það var ljóst frá upphafi að ég og Jón myndum sjá um matinn. Jón Þorkell er einnig mikill nautaseggur, erum við það ekki öll?, og hefur áhuga á matargerð. Hans áhugi liggur fyrst og fremst í austurlenskum mat og er hann duglegur í tilraunum í þá áttina - ég er meiri evrópusinni í matargerð - allavega núna, þó svo að ég sé alltaf að gera tilraunir með aðra matarmenningu snýr hugurinn alltaf tilbaka.

Maturinn sem við elduðum bar keim af Evrópu og að sjálfsögðu frá Íslandi. Hvað er meira viðeigandi en að elda lamb, þetta er einmitt tíminn fyrir slíkt. Sláturtíðinn á fullu og búðirnar fullar af tilboðum um nýslátrað lambakjöt. Ég fæ bara vatn í munninn. Þetta endaði sem samvinnuverkefni. Við ákváðum að hafa marineraðar lambalærissneiðar frekar en lambalæri þar sem þær eru fljótlegar að elda á grilli - og fyrir svanga lækna dugði ekkert annað.

Marineraðar lambalærissneiðar og ofnbakað rótargrænmeti

Um morguninn voru lambalærisneiðarnar lagðar í marineringuna. Ríflegur magni af góðri jómfrúarolíu, handfylli af fersku timian, fersku garðablómbergi, heilum smátt skornum hvítlauk og fersku rósmaríni var blandað saman í skál. Lambalærisneiðarnar voru svo nuddaðar upp úr þessari blöndu og leyft að liggja í marineringunni þangað til að það kemur að því að elda þær. Þær voru svo grillaðar eins og lög gera ráð fyrir, lítið fyrir þá sem vilja rare, meira fyrir þá sem vilja medium rare og þar fram eftir götunum. Það er svo um að gera að pensla sneiðarnar upp úr kryddblöndunni á meðan þær eru að grillast. Miðað við hvernig veðrið er að láta fer hver að verða síðastur við grillið eftir heljarinnar vertíð.

Nokkrar bökunarkartöflur, sætar kartöflur og lífrænt ræktaðar gulrætur voru flysjaðar og skornar gróft niður, hver biti svona eins og tveir munnbitar. Grænmetinu var svo raðað í ofnskúffu og góðri jómfrúarolíu var dreift yfir ásamt gróft skornum hvítlauk. Svo var þetta saltað ríkulega og piprað. Í lokin var svo mörðum rósmarínlaufum dreift með. Þessu var svo öllu blandað vel saman og bakað í 180 gráðu heitum ofni þar til stærstu bitarnir voru orðnir mjúkir og girnilegir.

Með matnum var svo ferskt salat; blönduð græn lauf; klettasalat, aragula, babyleaf, niðurskornir tómatar, helminguð vínber, paprika, ristaðar furuhnetur og niðurskorin hrókur. Saltið var svo klætt smá balsamik ediki og jómfrúarolíu, saltað og piprað.

Með matnum var svo einföld sósa, bland af þeyttum rjóma og bræddum gráðaosti. Sósan var ekki alveg að gera það með matnum en það breytti engu...lambið var svo meyrt að það þurfti enga sósu.

Með matnum var svo að sjálfsögðu teygað rauðvín - ég fékk mér Oyster bay Pinot noir. Ljúffengt.

 

Gott laxasalat, akút naan brauð og mexískósk redding

Það er komið haust. Það var svalt í morgun þegar ég hjólaði í vinnuna og maður sér greinilega að trén eru á síðasta snúningi - allt þetta græna á eftir að hverfa í næsta almennilega roki - og á Íslandi virðist aldrei vera skortur á því.

Það hefur lítið merkilegt verið um að vera í mínu eldhúsi þessa vikuna. Bara samansafn af reddingum svona eins og gengur og gerist. Ekki mikið svona orginalt - en þó smávegis. Einn kollegi minn spurði hvort að ég eldaði aldrei bara pylsur eða keypti bara tilbúinn kjúlla í Nóatúni ... auðvitað, en hver nennir að lesa um það. Vikan var kannski ekki alveg þannig en hún var í milliveginum.

Það voru samt nokkrir sniðugir réttir - enginn svona meiriháttar - en nokkuð góðir. Kannski að ég reyni að redda þessu um helgina. Það er hópefling meðal ungra lækna á lyflækningadeildinni í dag - óvissuferð. Ég reyni að leggja eitthvað til í eldhúsinu. Jón Þorkell, kollegi minn og vinur, er byrjaður að marinera lambalærisneiðar. Þetta stefnir í fjör.

Alltént, víkjum okkur að smáræðum vikunnar.

Laxasalat

Átti afgang af laxinum því kvöldið áður ... kannski um 400gr. Tók hann af roðinu og setti í skál. Blandaði saman 2 msk af létt majónesi, 2 msk af 5% sýrðum rjóma, 1/3 af smátt skorinni rauðri papríku og 1/3 búnti af steinselju. Saltað og piprað. Setti smá ferskan sítrónusafa - 2 tsk úti. Blandaði þessu vel saman. Salatið borið fram - og áður en það er lagt á borðið var smá smátt skorinni papríku og steinselju sáldrað yfir.

Borið fram með nýbökuðu brauði - mamma gerði hvítt brauð - það væri í raun hægt að nota hvaða hvíta brauðuppskrift sem er (ég hef oft bloggað um svoleiðis) sem hún bragðbætti með parmesanosti og raspaði hvítlauk saman við deigið. Penslaði með hrærðu eggi og svo var sesam fræjum dreift yfir og bakað þar til fallega gullið og búið að lyfta sér. Einnig var hún með alveg ljúffenga naglasúpu með brauðinu sem var samsuða úr því sem var til - svona kókosmjólkur/soðblanda með grænmeti - einnig mjög góð.

Akút naan brauð

Snædís, konan mín, tók að sér að elda í vikunni. Hún gerði korma-kjötsósu - sem var að hluta tilbúin frá Madhur Jaffrey en var djössuð upp með kókósmjólk, garam masala og svo fersku kóríander í lokin. Með þessu voru að sjálfsögðu hrísgrjón og ferskt salat en einnig naanbrauð sem var gert og eldað á undir 10 mínútum.

400 gr af hveiti hellt í skál, 1 tsk af salti, 1 tsk lyftiduft, 1/3 tsk matarsódi, 1 jógúrtdós og svo smávegis vatn til að binda þetta í silkimjúkan klump. Svo var klipið af deiginu og það flatt út í litla klatta, penslað með hvítlauksolíu og saltað með Maldon salti og svo þurrgrillað á heitu "griddle" (stór grillpanna) þar til tilbúið.

Mexíkósk redding

Ef ég veit ekki hvað ég á að hafa í matinn, dettur mér allaf í hug spaghetti carbonara, en einnig þessi réttur sem er ekki síður góður. Það er varla hægt að tala um eldamennsku þegar verið er að að útbúa burritos.

Ferskt grænmeti er skorið niður, salat, sveppir, tómatar, rauðlaukur, papríka, kóríander. Ostur er rifin niður. Ein dós af 5% sýrðum rjóma er hrærð upp. Lokið er tekið af tacosósunni (stundum nenni ég að gera þetta frá grunni - en ekki seinast). Burritokökur eru hitaðar í ofni (pabbi hefur oft gert þær frá grunni - afar góðar). Nautahakk er steikt á pönnu, kryddað að vild og svo set ég smá vatn á pönnuna og smá tómatsafa, salta og pipra og læt sjóða niður.

Stundum er ég með annað hráefni, kjúkling, svínakjöt. Stundum guacamole, stundum refried baunir eða gular baunir - bara eftir því sem ég á til.

Matnum er svo öllum raðað á disk, grænmetið á einn, osturinn í skál, nautahakkið oftast bara á pönnunni, og burritoskökunum kippt út úr ofninum. Hollur - og mjög bragðgóður matur. En ekkert til að monta sig af.

Ofnbakaður villtur lax með heitri sýrðrjómasósu og klassísku salati

Kom heim frá Portúgal í nótt eftir 8 daga dvöl. Eins og kom fram á í fyrri færslu þá var um ráðstefnu í Lisbon um að ræða og stóð algerlega undir væntingum og gott betur. Bæði var þetta ákaflega fræðandi námstefna með afbragðsgóðum fyrirlesurum og eins var frábært að kynnast kollegum frá öðrum löndum sem standa í svipuðum sporum og maður sjálfur en bara í annarri mold. Merkilegast þótti mér að sjá hvað við Evrópubúar eigum margt sameiginlegt þrátt fyrir að menningarlegur bakgrunnur okkar sé oft ólíkur. Ég eignaðist þarna vini sem ég á seint eftir að gleyma og vona að ég eigi eftir að halda tengslum við þetta góða fólk.

Veðráttan í Portugal var frábær, 25-30 stiga hiti og sól nær alla dagana. Ráðstefnan var haldinn í prestaskóla fyrir kaþólska presta og sá bakgrunnur gerði tímann þarna að sérstakri upplifun. Maturinn í skólanum var ekki upp á marga fiska en sjávarfangið á veitingarhúsunum gat verið alveg frábært og hvítvínið sem drukkið var með var ekki síðra.

Á föstudaginn fór eiginkona mín, Snædís, í laxveiðitúr í Álftá og veiddi þennan glæsilega 5 punda lax. Það var því augljóst að hann yrði eldaður við fyrsta tækifæri. Með matnum var heit sýrðrjómasósa sem var með einfaldasta móti. Kollegi minn, hún Magga Dís, gaf mér hugmyndina að því að byggja sósuna alfarið á sýrðum rjóma - ef ég man rétt notaði hún púrrlauksduft í sósuna sína og sagði að hún passaði með öllum fisk. Það var ekkert annað í stöðunni en að reyna.

Ofnbakaður villtur lax með heitri sýrðrjómasósu og klassísku salati

Eldunin á laxinum gat ekki verið einfaldari, þó svo að beinhreinsa og flaka lax sé langt frá því að vera einfalt! Hvað um það þá hreinsaði ég fiskinn og lagði svo heil flök á alpappír á ofnplötu. Fyrst var laxinn penslaður með smá olíu og svo var nokkrum smjörklípum dreift yfir. Salat og piprað og svo var safi úr heilli sítrónu dreift yfir. Látið standa á meðan ofninn hitnaði og svo var hann bakaður við 180 gráðu hita í 12 mínútur. Þegar sítrónusafi er notaður fyrir eldun verður fiskurinn aðeins öðruvísi bleikur en maður á að venjast - það hefur að gera að sítrónusýran byrjar að elda fiskinn áður en að hitinn gerir það - bragðið verður samt afar gott.

 Eins og áður sagði var sósan afar einföld. 2 msk af olíu hitaðar á pönnu, og svo hálfur smátt skorinn garlic noble steiktur í olíunni. Þegar hann var farinn að gljáa var safa úr rúmlega hálfri sítrónu bætt saman við og soðið aðeins niður. Þá var heilli dós af sýrðum rjóma hellt út í og suðið upp. Bragðbætt með einni matskeið af sírópi og svo saltað og piprað. Þegar sósan var að verða tilbúinn var 1 msk af smátt skorinni steinselju bætt saman við.

Með matnum var klassískt salat: blönduð græn lauf, plómutómatar, rauðlaukur, olívur og smá mulinn fetaostur. Með matnum var svo einnig soðin hvít hrísgrjón og smá vegis brauð fyrir þá sem vildu. Heppnaðist afar vel. Einfalt og gott.

 

Hreindýrabollur með spínatkartöflumús og ljúffengri villisósu

Aftur á faraldsfæti. Núna liggur leiðin til Lisbon á Portúgal þar sem ég og kollegi minn erum á leið á námskeið í lyflækningum. Þetta er vikunámskeið þar sem fjallað verður um heilmargt sem snýr að lyflækningum. Þetta er í tíunda sinn sem þessi námstefna er haldinn og mun hún vera afar góð. Allavega hlakka ég mikið til. Reyndar á konan mín afmæli á meðan að ég er burtu þannig að ég þarf að finna eitthvað fallegt handa henni. Það verður vonandi vandræðalaust.

Fékk foreldra mína, bróður minn og tengdaforeldra í mat í gærkvöldi. Bróðir minn hafði óskað eftir því að eitthvað sérstaklega gott væri á borðum þannig að ég reyndi að láta hendur standa fram úr ermum.

Þetta er ný uppskrift af bollum. Ég hef áður sett hreindýrabolluuppskrift á netið sem var líka afar ljúffeng. Alveg þess virði að gera aftur en mig langaði til að reyna eitthvað nýtt - þannig að þessar bollur var afraksturinn. Það er lítið mál að nota annað kjöt en ég er nota - hreindýrakjöt er kannski ekki eitthvað sem allir eru með í frystinum. Ég hugsa að það væri vandræðalaust að nota gott nautahakk í staðinn, efast um að nokkur myndi steita hnefna vegna þess.

Hreindýrabollur með spínatkartöflumús og soðsósu

1,5 kg af hreindýrahakki er lagt í skál. Við það er hrært 1 smátt skorinn rauðlaukur, 1 smátt skorinn skarlottulaukur, 5 kraminn hvítlauksrif, 1/2 búnt af smátt skorinni salvíu, steinselju og garðablómbergi. Tveimur eggjum var bætt saman við, 6 mjólkurbleyttum brauðsneiðum, 5 msk af muldum valhnetum og ríkulega af salti og pipar. Þetta var svo hnoðað vel saman og látið standa í 2 klst. Kjötið var svo klipið niður í golfbolta stórar og steiktar á pönnu í skamma stund, þá er þeim raðað í eldfast mót og sett inn í heitanofn í 20 mínútur við 180 gráður.

Kartöflumúsin var einföld. 1,5 kg af kartöflum voru flysjaðar og soðnar eins og vant er. Þegar þær eru tilbúnar er vatninu hellt frá og þær stappaðar niður. Bætti við salti, pipar, 2 msk sykri, nokkrar sneiðar af gullosti, sirka 100 ml af mjólk/matreiðslurjóma. Svo er 100 gr af söxuðu spínati og hálft búnt niðurskornu basil bt saman við. Hrært vel saman.

Soðsósan var líka einföld en fremur tímafrek. Einn smátt skoinn laukur, 2 niðurskornar sellerí stangir, 4 smátt skorin hvítauksrif og 2 gulrætur voru flysjaðar og skornar niður. Þetta var svo steikt upp úr jómfrúarolíu þar til farið að glansa og þá var 1 L af vatni bætt saman við ogviðeigandi magni af villikrafti bætt útí. Soðið niður um helming og svo vatni bætt á og soðið niður aftur. Endurtekið eins og tími leyfir. Saltað og piprað eftir smekk. Þegar fer að líða að matnum er grænmetið sigtað frá og sósan þykkt með smjörbollu (30 gr af smjöri og smá hveiti sett í pott og hrært saman) og svo soðinu bætt rólega við og hrært á meðan. Sósan er svo djössuð upp eftir smekk, smá sulta, gráðaostur sé hann ti, kannski skvetta af góðu rauðvíni.

Maturinn er svo borin fram með góðu salati; klettasalat, tómatar, vínber, hnetur og kannski fetaostur. Með þessu er svo drukkið gott rauðvín og helst nokkrar tegundir af góðu rauðvíni.

Georgísk matarveisla - heimsótt aftur - með smá breytingum þó!

Við vorum að koma heim úr sumarfríi. Það má segja að raunveruleikinn hafi tekið á móti manni af fullu afli. Eitthundrað og þrjátíu skeyti óopnuð, póstkassinn fullur af reikningum, launatékkinn með þynnsta móti eftir fríið ... og í ofanálag - þegar ég var að drösla töskunum upp tröppurnar er hringt í mig og ég spurður af hverju ég væri ekki mættur á vaktina - man ó man! Reykvíkingar voru hins vegar með besta móti þessa nóttina og vaktin var því með rólegra móti.

Fríið var meiriháttar - fórum um Svíþjóð og skoðuðum mögulega staði til að flytja til á næsta ári. Fórum til Gautaborgar og Lundar. Það verður að segja að Lundur hafði vinninginn. Nálægðin við sveitina, allt samt innan seilingar, háskólabær og Kaupinhöfn við þröskuldinn. Fór í viðtal við háskólasjúkrahúsið í Lundi og það var tekið vel á móti manni. Eiginlega það vel að við erum farin að leita okkur að húsnæði á því svæði.

Lundur virðist frábær staður, staðsettur á Skáni í Suður-Svíþjóð í miðju landbúnaðarhéraðinu. Ég gat ekki betur séð en það væri grænmetismarkaður á hverjum degi í bænum - a.m.k. sumri til. Matvöruverð er að minnsta kosti helmingi ódýrara en hérna heima. Ég held því að áhugamáli mínu verði vel borgið á sænsku Fróni. Kannski að maður fari bara að blogga á sænsku.

Þetta verður svona revisited færsla (gerði þessa uppskrift seinast í maí, en hún var svo góð að það tók vel að gera hana aftur) - þar sem ég er ekki almennilega kominn af stað í eldhúsinu vegna vakta. Enduðum fríið hjá vinafólki í Kaupinhöfn - þau búa í glæsilegu húsi í Ordrup og eru höfðingjar heim að sækja. Ég fékk að borga með mér með því að sinna eldhúsverkum og eldaði Georgíska matarveislu byggða á uppskriftum Nigellu Lawson úr nýjustu bók hennar - Feast. Breytti lítillega út af fyrri færslu. Helst þó í meðlætinu - gerði bakaðar gulrætur sem voru splunkunýjar og urðu sérlega ljúfengar.

Georgísk matarveisla elduð í Kaupinhöfn með nýjum áherslum

Tveir kjúklingar eru þvegnir og þurrkaðir og lagðir í eldfast mót. 30 gr af smjöri og smávegis af jómfrúarolíu er hitað á pönnu og 4 smátt skorin hvítlauksrif og 2 smátt skornir rauðlaukar eru steiktir í olíunni þar til hann er farinn að fá gljáa. Svo er 350 gr af Basmati hrísgrjónum bætt á pönnuna ásamt 100 gr af niðurskornum döðlum. Steikt um stund og hrísgrjónin böðuð upp lauksmjörinu. Þá er 700 ml af vatni hellt á pönnuna hrært aðeins og lokið sett á og soðið við lágan hita í 10-15 mínútur. Þegar hrísgrjónin eru soðin er 1/2 búnti af smátt saxaðri steinselju hrært saman við. Hrísgrjónunum er svo troðið inn í kjúklinginn þannig að hann standi nánast á blístri. Bakað í ofni í við 180 gráðu hita í fimm korter.

Grænar belgbaunir og kúrbítur með jógúrtsósu

Þessi réttur var eiginlega sigurvegari kvöldsins - kom verulega á óvart og verður án efa eldaður aftur. Þegar 20 mínútur eru eftir af eldunartímanum er rétt að undirbúa meðlætið. 500 gr af grænum belgbaunum (soðnar í 5 mínútur í söltuðu vatni). Tveir litlir rauðlaukar (eða einn stór) eru skornir niður mjög smátt og steiktir í 30 gr af af smjöri og smávegis af olíu er hitað á pönnu Svo er 1/2 tsk af kanill og hnífsoddi af muldum negul bætt saman við.  Þá er belgbaununum bætt á pönnuna og blandað vel við laukinn og steikt við lágan hita í 10-15 mínútur. Baunirnar eru þvínæst færðar yfir á disk og jógúrtsósu hellt yfir. Jógúrtsósan er gerð þannig að 300 ml af grískri (eða hreinni jógúrt) eru settar í skál og 4 kramin hvítlauksrif blandað saman við. Saltað og piprað vandlega. Í lokin er 2 msk af smátt skorinni ferski myntu sáldrað yfir.

Bakaðar gulrætur.

Átta stórar gulrætur eru flysjaðar (keypti alveg splunkunýjar gulrætur með græna laufinu á) og skornar í ca 4 cm langa bita. 2 msk af jómfrúarolíu er smurt í eldfast mót og saltað og piprað. Gulrótunum er svo raðað upp og 4 smátt skornum hvítlauk sáldrað yfir. Svo er örlitlu smjöri dreift yfir gulræturnar og saltað og piprað aftur. Bakað í 20 mínútur við 200 gráðu hita. Þegar bökunartímanum var lokið var smávegis af gulrótarlaufinu sáldrað yfir.

Maturinn heppnaðist afar vel. Gulræturnar voru alveg ljúffengar og urðu eiginlega sætar á bragðið.

 

Sumarleyfi í Skandinavíu

Matarbloggið mitt fer í stutt sumarleyfi næstu 12 daganna þar sem fjölskyldan er að fara til Skandinavíu að skoða mögulega staði til að stunda framhaldsnám á næsta ári.

Með kveðju,

Sveitalegur kvöldverður á haustlegum degi, nýjar kartöflur, bakaður camenbert, rjómalöguð tómatsúpa og gróft salat.

Það eru augljós merki í loftinu að það er farið að hausta. Það er farið að kólna aðeins og maður tekur eftir því að er eitthvað farið að hvessa. Eilífar auglýsingar verslanna um að maður eigi að undirbúa sig fyrir skólann og veturinn eru líka ákaflega áberandi teikn. Eftir ég ég byrjaði að stunda skotveiði gat maður farið að hlakka til haustsins og vetrarins. Haustin eru líka svo fallegur tími.

Ég er að fara að kíkja út á akur á morgun. Rétt svona til að sjá hvernig landið liggur. Sólarupprás er klukkan hálf sex þannig að maður þarf aldeilis að vera snemma á ferðinni. Þannig að ég þarf eiginlega að fara að drífa sig í bælið. Það er allt tilbúið, kaffikannan reddí, smurt brauð í boxi, suðusúkkulaðiplata, kókómjólk og gallinn hrein og nærri því pressaður.

Ég vaknaði í einhverjum haustfílíng í morgun, var eitthvað annað hægt?; rok, rigning og þungskýjað. Ég hef aftur verið að glugga í bók Nigel Slater, The Kitchen daires (sem er eiginlega bókin sem veitti mér innblástur til að gera þessa síðu). Hann er alltaf að minna mann á að nota hráefni sem tilheyra hverri árstíð og hvað annað passar betur núna en nýjar kartöflur. Öll máltíðin var svo spunninn upp til að gera eitthvað heildstætt í kringum soðnar nýjar kartöflur.

Sveitalegur kvöldverður á haustlegum degi, nýjar kartöflur, bakaður camenbert, rjómalöguð tómatsúpa og gróft salat

Fór að versla og valdi fallegar nýjar kartöflur. Notaði rauðauga í þetta sinn. Þær voru soðnar á hefðbundinn hátt í söltuðu vatni þar til auðvelt er að renna hníf í gegnum þær. Á meðan þær suðu tók ég camenbert ost, gataði hann með gafli að ofan, skrapaði með hvítlauk og setti smá skvettu af hvítvíni ofan á. Hann var svo lokaður í álpappír og bakaður við 180 gráður á meðan kartöflurnar suðu.

Með þessu var ég með rjómalagaða tómatsúpu - hef áður gert tómatsúpu á blogginu en þessi var ennþá einfaldari. 700 ml af vatni voru hitaðir að suðu og viðeigandi magni af grænmetistengingum var leyst upp í vatninu. Svo var tveimur dósum af söxuðum niðursoðnum tómötum bætt saman við og suðunni hleypt upp aftur. Blandað svo vel saman með töfrasprota. Svo var bragðbætt með einni tsk af þurrkuðu oregano, 1/2 tsk af pimento pipar 250 ml af matreiðslurjóma, salti og pipar og leyft að sjóða áfram. Blandað vel saman.

Útbjó einfalt salat - allt hráefni var skorið gróflega niður; klettasalat, plómutómatar, agúrka, grillaðar eggaldin sneiðar, brieostur, þurrristaðar furuhnetur og steinselju. Borið fram með baguette brauði, pedersen salami, skinku og brieosti.

Kartöflunum er svo dýpt ofan í bráðin ostinn - og smjattað - ekkert annað er mögulegt því þetta er algera frábærlega góður réttur.

Indverskur masalabræðingur með sinnepsfræjakartöflum og fjölbreyttu naan brauði

Konan mín var að koma frá Bandaríkjunum í dag þar sem hún hafði verið burtu yfir tvær nætur. Mér finnst húsið alltaf vera mjög tómlegt án hennar. Því var lítið eldað á meðan. Það er einhvern veginn ekki eins gaman að elda þegar það er enginn til að njóta afrakstursins með manni. Hún kom heim snemma í morgun og náði aðeins að sofa eftir langa nótt í vinnunni. Ég ákvað því að reyna að gera almennilega við hana í mat...svona einu sinni.

 Litli bróðir minn (til að aðgreina hann frá... - tjaa, engum öðrum þar sem hann er eini bróðir minn) kom og var með mér í eldhúsinu. Hann er mikill listakokkur og er mikill sérfræðingur í indverskri matargerð. Ég fékk hann því lánaðan til að gera masalað. Þetta endaði sem einn allsherjar bræðingur. Ég bjó til nautahakksbollur (sem myndi varla gerast í Indlandi) til að setja í kássuna og bróðir minn bjó til sósuna sem þær svo fengu að malla í. Þetta heppnaðist vel.

Ég ákvað að fara með naanbrauðið í aðeins nýjar víddir. Hef nokkrum sinnum áður bloggað um naanbrauð og þó hafa eiginlega alltaf verið með einfaldasta móti. Núna var spýtt í lófana og reynt að gera eitthvað sniðugt. Þegar maður fer út af borða á indverska veitingastaði er oftast hægt að panta fjölbreytilegt úrval af naanbrauði. Það besta sem ég hef smakkað var á Austur Indía félaginu á Hverfisgötunni - frábær veitingastaður, en þar fékk ég bæði kirjuberjanaan og svo einnig möndlunaan - yfirgengilega gott. Hef oft reynt að herma eftir þessu en ekki haft erindi sem erfiði. En núna virðist ég hafa ratað á ansi góða uppskrift.

Indverskur masalabræðingur með sinnepsfræjakartöflum og fjölbreyttu naan brauði

Sósan var útbúinn þannig að fyrst var steiktur 1 stór smátt skorinn hvítur laukur og einn smátt skorinn rauðlaukur í um 10 mínútur við meðalhita. Svo voru fimm þunnsneidd hvítlauksrif steikt með í nokkrar mínútur. Því næst var fjórum niðurskornum tómötum, ásamt nokkrum kryddum; 1 msk muldum kardimommum, 1 msk muldum kóríanderfræjum, 1 tsk garam masala, 1 tsk túrmerik, 1 tsk paprika og svo salt og pipar. Á þessu stigi hefði verið í lagi að setja 1 niðurskorinn chilli - en það voru börn í mat svo að við slepptum því,  bætt saman við og steikt í 10 mínútur. Svo er bolla af vatni, 1 dós af kókósmjólk bætt útí og soðið upp. Maísmjöl er svo sáldrað yfir til að fá viðunandi þykkt á sósuna. Á þessum tímapunkti setti ég kjötbollurnar - sjá næstu málsgrein. Oft þarf að djassa sósuna í lokin til að fá rétta bragðið; 1 hrein jógúrtdós var bætt saman við ásamt 2 tsk af garam masala. Saltað aðeins og piprað og soðið aðeins áfram.

Útí sósuna voru svo settur kjötbollur - reyndar úr nautahakki sem er eins óindverskt og hugsast getur. En hvað um það - við erum á Fróni, frystirinn fullur af hakki og þá fá prinsippinn að fjúka - sérstaklega þegar þau eru bragðgóð. 500 gr af nautahakki sett í skál ásamt, 1/2 búnti af saxaðri steinselju, 1 egg, 1 tsk garam masala, 1 tsk papríku duft, 1 tsk kóríanderduft, 1 lítill rauður laukur, einn smátt skorinn garlic noble og svo 2 msk af möndlflögum. Þetta var allt blandað saman og látið standa á meðan sósan var undirbúinn. Hakkið var svo hnoðað í golfboltastórar bollur og svo  steiktar og þegar farnar að brúnast að utan var þeim bætt útí sósuna og fengu að klára sína eldun þar.

Kartöflurnar voru afar einfaldar. Ég hafði keypt nýjar íslenskar kartöflur sem ég flysjaði og skar niður í 4-6 bita og sauð í söltuðu vatni. Þegar þær voru tilbúnar var vatninu hellt frá og smá smjör sett í pott ásamt smá jómfrúarolíu. Ein teskeið af túrmerik er svo sett útí og "brennt" í fitunni og svo er 2 msk af sinnepfræjum bætt útí og látið poppast. Þegar fræin poppast er kartöflunum svo bætt útí og velt uppúr krydd blöndunni.

Með matnum var ég svo með heimagert naanbrauð. Eins og ég nefndi áður þá hef ég áður birt uppskrift af nanbrauði og "copy-paste"yfir í þessa færslu. 500-600 ml af hveiti er sett í skál, smávegis af fínu salti og svo 2 msk af olíu. 3 tsk sykri er leyst upp í volgri mjólk og svo er gerið sett saman við og vakið í mjólkinni. Mjólkurgerblöndunni er svo blandað saman við hveitið og hrært saman. Um 200 ml af Ab mjólk (eða jógúrt, eða fiftyfifty mjólk og Ab mjólk) hrært saman við og smávegis mjólk. Deigið er hnoðað þar til það verður mjúkt og meðfærilegt og hætt að klístrast við hendurnar á manni. Látið hefast í 30 mínútur (lengur ef það er hægt). Smábitar eru svo klipnir af deiginu og flattir út með fingrunum.

Hérna kemur svo breytingin - ég tók einn meðalstóran rauðlauk, saxaði niður fremur gróft og steikti í olíu á pönnu þar til hann varð mjúkur - þá hellti ég 2 msk af góðu sírópi yfir og leyfði að malla um stund. Þetta var svo fært af pönnunni og leyft að kólna. Tók nokkra brauðhleifa sem höfðu verið flattir vel út og smurði lauknum yfir, braut svo saman og flatti út aftur þannig að laukurinn var innan í brauðinu. Því næst tók ég nokkra aðra brauðhleifa og gerði eins nema hvað ég setti kókósskafninga (litlar ræmur) og lokaði innan í brauðinu. Brauðhleifarnir voru svo penslaðir með smávegisolíu og saltaðar með Maldon salti og svo grillaðar úti á grilli.

Borið fram með Basmati hrísgrjónum og Mangó Chutney.

Bon appetit.

Grillað lambaribeye með brie kartöflugratíni og nýrri sveppasósu

Ég átti alveg frábæran dag í dag. Í gærkvöldi fórum við hjónin í matarboð til vinafólks, Barkar og Hjördísar. Börkur hefur verið einn af mínum bestu vinum síðan úr menntaskóla en við kynntust þegar við unnum saman við gerð skólablaðs Menntaskólans við Hamrahlíð, Beneventum. Þau buðu okkur heim til sín á Þórsgötuna og elduðu fyrir okkur ítalska kjötsósu, uppskrift sem Börkur lærði hjá mér, en hefur svo sannarlega betrum bætt. Hann ætlar einhvern tíma að senda mér sína útgáfu.

Þrátt fyrir að við hjónin vorum frameftir kvöldi að sötra rauðvín vaknaði ég í rosastuði í morgun. Fór snemma með krökkunum og leit með þeim á morgunsjónvarpið. Hver verður ekki hress þegar Pósturinn Páll syngur fyrir mann í annað eyrað. Börkur og Hjördís komu svo til okkar í brunch um hádegisbilið og við fengum okkur egg, beikon, pylsur, tómatsafa, appelsínusafa og amerískar pönnukökur...dásamlegt. Seinnipartinn fór ég svo í hjólatúr með guttanum mínum. Svo þegar heim var komið, á meðan hann fékk sér lúr, náði ég aðeins að lesa. Þegar halla fór að kvöldi eldaði ég fyrir fjölskylduna.

Í kvöld gerði ég kartöflugratín sem heppnaðist afar vel. Ég hef áður sett gratín uppskrift á bloggið - en þá gerði ég mjög svipaða uppskrift nema þá notaði ég camenbert ost. Hann bráðnaði eiginlega alveg og varð að vökva en brie osturinn er öðruvísi - hann verður mjúkur og teygjukenndur - alveg frábær. Ég hef áður gert svona briegratín nema þá var það matreitt á grilli - kartöflurnar fyrst grillaðar og svo raðaðar á álpappír með ostinum og álpappírnum svo lokað og bakað á grilli í 20 mínútur.

Þegar skrifað er um nýja sveppasósu - er raun lítið nýtt á ferðinni nema hvað ég notaði creme de funghi porcini e noci - sem er puré af ítölskum sveppum og valhnetum, mjög ljúffengt. Ég keypti lambaribeye í Nóatúni - ætlaði að kaupa lambafille sem hafði verið auglýst í blaðinu í dag með einhverjum afslætti - en þegar ég kom á staðinn hafði allt selst upp daginn áður - en samt auglýst í dag. Ömurleg afgreiðsla...og ekkert gert til að bæta fyrir!

Grillað lambaribeye með brie kartöflugratíni og nýrri sveppasósu.

Kannski var gott að lambafilleið hafi selst upp því að í staðinn keypti ég lambaribeye sem er aðeins feitari biti og þegar kemur að því að grilla gerir meiri fita í kjötinu gæfumuninn. Ég lagðikjötið í marineringu af hvítlauksolíu og rósmarín. Þetta var látið standa í um þrjá klukkutíma. Grillað á heitu grilli þar til kjarnhiti er orðin um 60-62 gráður.

Sósuna gerði ég á eftirfarandi máta. Tvær sellerístangir, 1 hvítur laukur, 1 gulrót og 1 noble hvítlaukur var saxaður niður mjög smátt. Steikt í potti með 2 msk af jómfrúarolíu. Þegar grænmetið var búið að svitna um stund var 1 L af vatni bætt saman við og tveimur lambateningum og soðið svo soðið upp í um 40 mínútur með lokið á. Þegar þetta var búið að sjóða var grænmetið í soðinu maukað með töfrasprota. Í öðrum potti var 1 msk af olíu hituð og 140 gr af niðurskornum sveppum steikt þar til þeir fóru aðeins að brúnast. Svo var 2 tsk af creme de funghi porcini e noci bætt saman við og steikt áfram. Svo var um helmingum af grænmetissoðinu bætt saman við og soðið um stund. 100 ml af matreiðslurjóma var svo bætt saman við og saltað og piprað eftir smekk. Soðin niður í um 20 mínútur til að þykkja sósuna aðeins.

Kartöflugratínið var útbúið þannig að 700 gr af nýjum gullauga kartöflum voru flysjaðar og skornar óreglulega niður. Eldfast mót var penslað með olíu og kartöflum dreift í mótið ásamt einum niðurskornum rauðlauk, noble hvítlauks og hálfum niðursneiddum brie osti. Svo var nokkrum smjörklípum dreift yfir (í heild um 30 gr) og svo í lokin var smávegis af rifnum osti sáldrað yfir. Bakað í fimm korter.

Með matnum var borið fram salat; klettasalat, tómatar, smáttskorinn rauðlaukur, rauð vínber og fersk mynta. Smávegis af olíu, ferskum sítrónusafa dreift yfir. Með matnum var svo drukkið ágætis rauðvín, Tommasi Ripasso Valpolciella frá 2004, afar bragðgott vín.

Bon appetit.

Stórkostlegur bakaður sjávarréttapastaréttur - Gestakokkur á blogginu mínu

Ég hef oft áður greint frá því hverslags gæðakokkar foreldrar mínir eru. Ég held að ég hafi sagt nokkrum sinnum frá því að þau eru fyrirmyndir mínar í matargerð - algerir matgæðingar. Þessi uppskrift sem á eftir kemur skýrir í raun hvers vegna svo er. Móðir mín bauð í mat á miðvikudagskvöldið síðastliðið og eldaði alveg ljúffengt sjávarréttapasta. Það var eiginlega alveg frábært. Svo gott að ég skoraði á hana að skrifa uppskriftina upp og leyfa mér að setja hana á bloggið. Hún var svo sannarlega til. Mamma hefur áður verið gestakokkur á síðunni en þá sagði hún netverjum frá óborganlegum kjúklingarétt með sérstakri sósu - hana er að finna á netinu.

Þessi réttur er fengin úr ansi góðri matreiðsubók sem heitir The complete Italian cooking encyclopedia. Þetta er bók sem mér þykir alltaf mjög vænt um. Það er auðvelt að elda úr henni og það er gaman að skoða hana. Hvert skref matreiðslunnar er sýnt þannig að það er auðvelt að ná góðum árangri. Þetta var ein af fyrstu matreiðslubókum sem ég eignaðist. Vinir okkar hjóna, Rakel og Magnús (alltaf kallaður Zúnki), gáfu okkur þessa bók fyrir að vera níu árum síðan. Rakel og Zúnki eru mikið ævintýrafólk, um tíma áttu þau heima á Norður Ítalíu, rétt fyrir utan lítin bæ Nizza Monferato, rétt hjá Asti, sem er í Piemonte héraði. Þetta er mikið vínræktarhérað og var sérstaklega gaman að heimsækja þau, en við fórum til þeirra tvisvar sinnum. Þau eru núna flutt heim og Zúnki starfar sem einn af aðal vínráðgjöfunum í ÁTVR - hef aldrei fengið annað en góð vín hjá honum.

Ég hef einu sinni gert tilraun til að elda þennan rétt. Það er ansi langt síðan og það verður að segjast að hann heppnaðist talsvert betur hjá móður minni. Ég var með of mikið af heimagerðri tómatsósu og eiginlega of lítið af sjávarfangi á móti. Mömmu tókst að finna heppilega millileið í þessum málum og úr varð alveg meiriháttar matur. Eina sem ég saknaði úr hennar rétt var að hún sleppti því að nota krækling í skel eins og hefðin er, en hún var með nóg af öðru í staðinn. Eina sem kræklingurinn hefði bætt við væri að skapa fallegar litaandstæður í réttinum. En henni finnst kræklingar ekki bragðgóðir og því setti hún önnur hráefni í staðinn - ekkert að því.  Hvet fólk eindregið til að reyna þennan rétt.

Núna tekur svo mamma við - mamma, take it away;

Bakað sjávarréttapasta í pökkum með óvenjulegu salati Sjávarréttapastapakkar

Ég fann eftirfarandi uppskrift í biblíu þeirra sem elska ítalska matargerð (The Italian Cooking Encyclopedia, 1997, bls.232 og 438). Ég fór náttúrlega ekki alveg eftir uppskriftinni, bæði vegna þess að ég geri það yfirhöfuð ekki og hins vegar vegna þess að mig langaði ekki í allt sem þar átti að vera. Hér er þá uppskriftin nokkurn veginn eins og hún varð í minni útgáfu.

 Fyrst bjó ég til þessa tómatsósu:

Einn meðalstór laukur smátt niðurskorinn

2-4 hvítlauksrif, gróflega söxuð

Þetta látið steikjast í ólífuolíu í 5-6 mín, má taka smá lit (gefur auka bragð).

Ein dós af maukuðum niðursoðnum tómötum og nokkrum gróft söxuðum basilblöðum blandað saman við, kryddað með nýmöluðum svörtum pipar og góðu salti.

Sósan látin malla í 20 – 30 mínútur, síðan sett í blandara og maukuð.

 Meðan sósan mallaði tók ég sjávarréttina til.

Ég ákvað að nota rækjur, risahörpuskel og svo kallaðan súpuhumar, en þetta átti ég allt til í frystinum. Rétturinn átti að vera fyrir fjóra þannig að ætli ég hafi ekki notað

ca 300 gr. rækjur

8 stk. risahörpuskeljar

ca 12 humarhala

Auðvitað má hafa meira eða minna af þessu hráefni.

 

Ég snöggsteikti þrjú pressuð hvítlauksrif í heitri olíu, henti hörpuskeljunum út á pönnuna, steikti í ca 2 mín og tók þær frá. Steikti svo hreinsaða humarhalana á sömu pönnu, einnig í ca 2 mín og tók þá frá. Þá hitaði ég olíuna betur, steikti humarskeljarnar í vel heitri olíunni, kryddaði með nýmöluðum svörtum pipar, góðu salti, klippti um fjórar greinar af steinselju yfir - og bætti svo ca 2 dl af vatni út í. Lét þetta sjóða aðeins niður. Úr þessu varð til úrvalssoð.

 

Á meðan soðið mallaði sauð ég spaghetti fyrir fjóra þar til al dente.

 

Nú var tómatsósan tilbúin og blandaði ég fyrrnefndu soði vandlega saman við hana. Rækjurnar voru settar út í tómatsósuna, ásamt risahörpuskeljunum og humrinum og blandað varlega saman. Saltað og piprað eftir smekk. Hæfilegt magn af spaghettíi var svo látið saman við allt þetta, - maður þarf eiginlega að leyfa auganu að ráða magninu!

 

Þá er komið að því að búa til pakkana. Smjörpappír er settur í fjórar skálar (þetta er gert til að varðveita vökvann í réttinum á meðan pakkinn er útbúinn), ein örk í hverja, og réttinum skipt í fjóra jafna hluta. Pakkanum er lokað með því að rúlla jöðrunum upp, og snúið upp á endana sitt hvoru megin. Pakkarnir teknir úr skálunum, settir í eldfast fat og bakað við 175 gráður í ofni í 8 – 10 mín. Reyndar urðu til fimm skammtar hjá mér sem kom sér vel fyrir þá sem vildu ábót. JEinn óopnaður pakki er svo settur á hvern disk. Gott er að rífa parmesan-ost yfir heitan réttinn.

 Óvenjulega salatið

12 hvítlausrif (ekki flysjuð) eru böðuð ólívuolíu og bökuð í 190 gráðu heitum ofni í ca 15 mín eða þar til þau eru farin að dökkna á brúnunum.

Volg hvítlauksrifin eru sett í skál, ásamt um 400 gr af hreinsuðu spínati og um 50 gr af ristuðum furuhnetum. Blanda saman. Kreista hálfa sítrónu yfir, ásamt skvettu af ólífuolíu og salta. Mala svartan pipar yfir og blanda vel saman. Um að gera að leyfa matargestum sjálfum að kreista mjúkan hvítlaukinn yfir salatið. (Næst ætla ég að bæta tómötum í salatið, þá verður það fallegra J).

 

Með þessu var einnig borið fram hvítlauksbrauð sem er útbúið þannig að heitar, ristaðar brauðsneiðar eru raspaðar snögglega með hvítlauksrifi, smurðar strax með smjöri og skornar á ská. (Einnig má nota ólífuolíu, en mér finnst betra að nota smjör).

 

Verði ykkur að góðu!

Heitir réttir, súpa og heit brauð á afmæli sonarins

Sonur minn, Vilhjálmur Bjarki, varð tveggja ára í dag (þann 4. ágúst). Í fyrra stóð þannig á að við héldum ekki afmælisveislu þannig að í ár var í fyrsta afmælisveislan. Hann vissi vart hvaðan á sig stóð veðrið. Hann var afar undrandi á öllum kossunum, söngnum en virtist þó njóta athyglinnar sem hann fékk. Eitthvað líkur föður sínum hvað það snertir.

Við buðum allri stórfjölskyldunni, sem við höfum oft gert áður, nema hvað núna mættu allir. Yfirleitt eru svona 30-40% afföll vegna hins og þessa en nú virtist hver einasta hræða vera í bænum og ekki nóg með það búinn að geta börn. Það var varla þverfótandi fyrir litlum krílum. Þetta var alveg frábært. Sem betur fer er ég stórtækur í eldhúsinu og það breytti litlu þótt allir kæmu, allir fengu að borða og ég held bara að allir hafi gengið út með mettan maga.

Eins og ég sagði þá höfum við hjónin oft haldið fjölskylduboð og það er alltaf gaman að hitta allt slegtið. Ég er meira segja kominn með svona fasta liði eins og venjulega þegar að svona stórum veislum kemur. Nokkrar vel valdar kökur, súkkulaðiköku drengur að hætti móður minnar, saltmöndlukaka sem á rætur að rekja í fjölskyldu Snædísar. Ég geri svo yfirleitt alltaf heita rétti sem hafa verið í miklu uppáhaldi. Svo hef ég gjarna verið með heimabökuð brauð, álegg og osta og núna brá ég á það ráð að vera með súpu...og þó ég segi sjálfur frá þá heppnaðist veislan bara ansi vel.

Heitir réttir, súpa og heit brauð á afmæli sonarins.

Í þetta sinn gerði ég fjóra heita rétti, nokkuð líkir hver öðrum en aðeins blæbrigðamunur á milli. Eldfast mót er smurt með heimagerðri hvítlauksolíu, svo eru brauðsneiðar (skorpan skorinn frá) lagðar þétt í botninn. Núna gerði ég smá nýjung og smurði smurosti, sveppaosti í tvö mót og svo beikonosti í hin tvö mótin. Því næst dreifði ég skinku í þrjú af fjórum mótunum (eitt var designerað grænmetis - svona til að vera pólitískt réttsýnn). Svo skar ég sveppi yfir skinkuréttina, rauðlauk, aspas í dós fór í tvö mót, salvía fór í helming rétta og svo steinselja í hina tvo. Í grænmetisréttinn setti ég kúrbít, lauk, spergilkál, rauða papriku, púrrulauk og svo salvíu. Fyrir hvern heitan rétt setti ég svo 5-6 stór egg, 300 ml af rjóma, smávegis af safanum af aspasnum. Þetta var svo hrært vel saman og hellt yfir réttinn þannig að það náði yfir brauðsneiðarnar og aðeins upp á grænmetið (eggja-rjómablandan þenst svo vel út). Rifnum osti er svo sáldrað yfir og saltað og piprað. Bakað í ofni við sirka 200 gráður í 25-30 mínútur þar til osturinn er fallega gullinn.

Súpan var einföld en ansi tímafrek. Ég byrjaði að gera súpuna kvöldið áður. Þrjár stórar gulrætur, tveir meðalstórir laukar, þrír garlic noble hvítlaukar og þrjár stórar sellerísstangir voru skornir fremur smátt niður. 4 msk af jómfrúarolíu var hituð í stórum súpupotti og grænmetið svo steikt og látið "svitna" vel í olíunni. Svo er fjórum dósum af niðursoðnum tómötum, 2 dósum af tómatapaste sett útí og hrært saman við. Hráefnið er svo maukað með töfrasprota og síðan er vatni bætt útí súpuna. Þegar þarna er komið er súpan um 7 L. Súpan er svo soðin upp og leyft að malla í nokkra klukkutíma með lokið á. Súpan er smökkuð til, saltað, piprað, krafti bætt saman við. Borið fram með heimagerðu brauði.

Ég gerði þrennskonar brauð. Hvítlauks og rósmarínbrauð, gróft heslihnetu- og fjölkornabollubrauð og svo ólífubrauð. Fólk er oft að spyrja mig hvernig ég geri þessi góðu brauð. Það er í raun hið einfaldasta mál. Svona hollt og bollt er þetta alltaf það sama. Hlutföll er í raun það eina sem skiptir máli þegar maður er að gera brauð, hvað þú setur svo í brauðið er svo annað mál. Venjulegt brauð sem ég geri er um 500-600 gr af hveiti, 30 gr af salti, 3 msk af jómfrúarolíu. 3 tsk af geri er vakið í 300 ml af ylvolgu vatni með 3 msk af sykri (eða hunangi/sírópi). Gerið er svo vakið í sykurvatninu og blandað rólega við hveitið þar til að það verður að fallegum mjúkum klump. Hnoðað um stund.

Til að gera hvítlauks- og rósmarín brauð er hvítabrauðið formað þannig að það verði til brunnur í brauðinu og svo er hvítlauksolíu hellt í brunninn. Svo er rósmarín sáldrað yfir. Til að gera ólífubrauð er alveg eins brauðklump og áður hefur verið lýst hnoðað saman við 30 spænskar ólívur, vafið upp og bakað. Til að gera gróft bollubrauð er helmingum af hvíta hveitinu skipt út fyrir heilhveiti, smávegis af haframjöli bætt saman við og kannski smá sírópi. Þegar deigið hefur hefast er 100 gr af heslihnetum bætt útí ásamt handfylli af fjölkornafræjablöndu. Deigið er svo klipið niður og hnoðað í litlar bollur sem er svo raðað saman í þyrpingu. Bakað í um 40 mínútur við 180 gráðu hita (á við öll brauðin). Borið fram með ostum og skinku, pylsum og salami og svoleiðis.

Grænmetis tempúra með ídýfusósu og ljúfu hvítvíni

Fengum góða gesti í gærkvöldi. Vinir okkar sem eru búsettir í Danmörku komu í mat til okkar ásamt börnunum sínum. Einkar ljúft kvöld - gott spjall og gott hvítvín. Dóttir mín og dóttir þeirra eru miklar vinkonur og þetta voru sætir endurfundir þessara litlu vinkvenna. Við höfum svo tekið stefnuna til þeirra í byrjun september og munum vera hjá þeim eina helgi. Kristinn og Helga deila áhugamáli okkar hjóna og eru miklir matgæðingar og finnst gott að gera vel við sig með góðum mat. Ég er alltént búinn að lofa að leggja mitt af mörkum í eldhúsinu þeirra.

Ég hef að minnsta kosti einu sinni áður gert þessa uppskrift. Það var fyrir ansi löngu síðan, ég gæti best trúað því að það var fyrir svona 7 árum síðan eða um það leiti sem ég eignaðist fyrstu bók Jamie Oliver, The Naked Chef. Hún var lengi vel ein af mínum uppáhalds matreiðslubókum og ég glugga alltaf í hana aftur og aftur. Það má kannski segja að hr. Oliver hafi haft mikil áhrif á mig og hvernig ég elda. En hvað um það, þessi réttur var fyrsti réttur af nokkrum ansi góðum. Var einnig með Marbella kjúkling og sítrónuböku. Ég hef bloggað um þá rétti áður - ætli ég setji þá ekki inn aftur um helgina - svona revisited færsla.

Grænmetis tempúra er góð leið til að gera mikið af hollu og góðu grænmeti að safaríkri og mjög óhollri máltíð. Grænmetið er skorið niður og velt upp úr deigi sem er svo djúpsteikt. Dásamlegt. Það að djúpsteikja er eiginlega alveg komið úr tísku. Þessi hollustu bylting (sem ég er að sjálfsögðu mikill fylgismaður) hefur eiginlega gengið að djúpsteikingunni dauðri. KFC er eiginlega síðasta vígið...og svo auðvitað franska kartaflan. Hún lengi lifi.

Grænmetis tempúra með ídýfusósu (dipping sauce) og ljúfu hvítvín.

Heilmikið af fjölbreytilegu og ljúffengu grænmeti er skorið niður. Sætar kartöflur, kúrbítur, radísur, lauk og púrrulauk er skorinniður í bita. Blómkál og spergilkál er rifið niður í litlabita. Strengjabaunir og salvía er einnig höfð með.

200 gr af hveiti, 100 gr af maizenamjöli er blandað saman í skál. Rétt áður en að á að elda grænmetið er köldu sódavatni hrært saman við þangað til að deigið er eins og svona millistig á milli pönnukökudeigs og vöffludeigs. Grænmetinu er svo dýpt ofan í og hjúpað deiginu og steikt upp úr heitri olíu þar til stökkt og fallegt.

Borið fram með ídýfusósu. Hálfur bolli af hvítvínsediki, 1/3 bolli af vatni, 1 bolli af sykri er hrært saman í skál. Hálf agúrka er kjarnhreinsuð og skorin smátt niður sem 2 chillipipar. 1/3 búnt af kóríander er svo blandað saman við. Saltað og piprað eftir smekk. Látið standa í eina klukkustund áður en það er borið fram.