Chukkalukah - suðurafrísk stemming og fjúsion

Einhvern tíma þegar ég var í feðraorlofi sá ég matreiðsluþátt þar sem suður afrísk kona fór um land sitt og eldaði í framandi umhverfi. Í einum þættinum var hún í hverfi svartra og eldaði frekar einfaldan pottrétt sem hún nefndi Chukkalukah - hún vissi ekkert hvað nafnið þýddi - en taldi að það hafi átt uppruna sinn í suðurafrískum fangelsum þegar fangar sem fengu naumt skammtað lögðu í púkk og gerðu kássur sem þeir svo borðuðu saman. Ég leitaði að þessu á netinu, fann ekkert um þetta, kannski stafaði ég þetta vitlaust eða konan var hreinlega að búa þetta til. Hvað um það, ég reyndi að herma eftir henni í kvöld og bjó til mína útgáfu af Chukkalukkah. Eftir á að hyggja þá er þá er grunnuppbyggingin lík því sem hún gerði en öll krydd sem urðu fyrir valinu - var eitthvað sem ég henti saman - veit ekkert hvort að það sé einhver suðurafrísk stemming í því.

Fyrst hitaði ég olíu á pönnu og steikti tvo litla smáttskorna rauðlauka, 5 pressuð hvítlauksrif, tvær niðursneiddar sellerí stangir, tvær niðursneiddar gulrætur og eina niðursneidda rauða papriku. Þetta fékk að svitna aðeins í olíunni. Því næst var ein dós af hökkuðum niðursoðnum tómötum hellt yfir og 500 ml af vatni. Því næst var 1 lítil dós af tómatpaste, 3 lárviðarlauf, 2 greinar af fersku rósmarín sett útí ásamt 1 tsk af paprikudufti. Saltað og piprað. Setti smá kraft út á - notaði fljótandi nautakraft. Suðan fékk svo að koma upp. 

Á meðan voru kjötbollur útbúnar. 10 kúlur af Allspice (sem stundum er kallaður Jamískur pipar skv Wikipedia), 1 tsk kúmen og 1/2 tsk kóríander var mulið í morteli og blandað saman við 500 gr af nautahakki, 1 eggi og smá brauðmylsnu var sett útí til að binda. Litlar bollur voru svo búnar til og látnar detta ofan í sósuna. Lokið sett á og látið malla í 30 mínútur.

Með þessu voru brún basmati hrísgrjón sem voru soðin með smá linsubaunum. Einfalt salat með. Heppnaðist vel - kannski aðeins of dóminant bragð frá allspiceinu - mun nota minna af því næst.

Saltfiskur með spænskum áhrifum

Vorum í Glasgow hjá vinafólki í vikutíma. Fórum einn dag til Edinborgar en annars var þetta var afslöppun í góðum félagsskap. Vinafólk okkar eru miklir "organic-istar" og okkur var kynnt fyrir nýjungum eins og það að vera áskrifandi af organic grænmeti frá local bóndabæ - svo rifjaðist upp fyrir mér að þetta var gert einhvern tíma hérna - grænmeti var sent á Essostöðvarnar til áskrifenda eða eitthvað svoleiðis. Þetta mætti koma aftur - ég væri alveg til í að kaupa beint af bóndunum og þannig rynni ávinningurinn af framleiðslunni til þeirra sem framleiða hráefnið, ekki til einhverra milliliða og stórverslana.

Jæja, hvað um það. Við fjölskyldan kom heim núna á sunnudaginn og foreldrar mínir buðu okkur í mat. Pabbi var með sjávarréttagratín, humar, skötusel, lúðu, rækjur með hrísgrjónum og hvítlauksbrauði. Dásamlegt hjá þeim gamla. Ef hann tímir uppskriftinni þá birti ég hana.

 Núna um þessar mundir er hugurinn allur í því að borga tilbaka jóla"kaloríu"syndirnar. Við hjónun höfum ákveðið að reyna að hafa þetta á léttari nótunum. Mamma og litli bróðir minn komu og borðuðu með okkur.

Saltfiskréttur með spænskum áhrifum.

1200 gr af útvötnuðum saltfiskflökum voru skolun og þurrkuð. Lagt í eldfastmót sem hafði verið pennslað með smávegis af hvítlauksolíu og nýmöluðum pipar. 1 dós af svörtum ólífum dreift yfir. 1 lítill hvítlaukur var skorinn í sneiðar og dreift yfir ásamt sneiðum af rauðlauk. 2 dósum af niðursoðnum heilum tómötum var hellt yfir - tómatarnir sprengdir og 30 gr af ferskum basillaufum og 2 tsk af fersku timian blandað saman við. Piprað vel. Borið fram með hrísgrjónum og einföldu salati.

Bragðaðist alveg ágætlega - Saltfiskurinn var fullsaltaður fyrir minn smekk - en var alveg þokkalegur.

Gamlárskvöld í Glasgow - þvílíkt og annaðeins

Jæja - það er búið að vera mikið að gera. Skruppum til Glasgow þar sem vinkona mín er í söngnámi - þar býr hún með manni sínum og dóttur. Við ákváðum að heimsækja þau yfir áramótin og sáum ekki efitr því.

Vígdís eldaði...og ég meina eldaði...þetta var geðveikt...GEÐVEIKT!!!

Í forrét var ristað brauð með fois gras og sultu og ristað brauð með lax með sinnepssósu.

Kalkún - organinc með fyllingu ala Silver palate, sætar kartölfur með pecanhnetum, róskál með beikoni ala Nigella Lawson, rauðkál með balsamico, Waldorf salat.

Í desert var súkkulaðí búðingur - þvílíkt og annað eins. Það var take two á Nýárs. Mun blogga uppskriftirnar á morgun þar sem ég er að stelast inn á net nágrannans.

Later,

Miðvikudagskvöldmatur eftir sólarhringsvakt

Var á sólarhringsvakt á St. Jósefsspítala og laumaði inn fyrr í dag uppskrift sem var gömul og mjög góð. En til að gefa raunsanna mynd að því sem er að gerast í eldhúsinu mínu...verður maður líka að setja lummulegu hlutina sem manni dettur í hug. Og dagurinn í dag var einn af þeim dögum. Var um daginn að lesa gamla matreiðslubók sem ég á - sem fjallar aðallega um pastarétti. Þar sá ég uppskrift með laxi sem hljómaði ekkert svo illa. Í dag þegar ég var á heimleið mundi ég ekki alveg hvað átti að vera í henni og leyfði bara ímyndunaraflinu að ráða - ég held að ég hafi ekki verið svo langt frá því sem stóð í bókinni - ætla samt ekkert að gá að því - matreiðslubækur eru bara fyrir hugmyndir - ekki til þess að fara eftir að ...follow too the letter. Allavega!

Laxapasta - aftur redding.

300 gr af pasta - Orichette - var soðið í miklu söltuðu vatni. Sjá leiðbeiningar á pakka.  

Keypti 500 gr af laxi í Hagkaup - sennilega alin í keri - ekki í sjókví, þar sem hann var dáldið feitur (alltaf að taka sjóalin lax sé þess einhver kostur - þar sem sá lax er líkastur þeim sem er veiddur villtur - það er vegna þess að sjóalin lax þarf að synda á móti straumnum í sjókvíinni og verður í vöðvameiri og ekki eins feitur og frændi hans í kerinu á þurru landi). Laxinn var þveginn og þurrkaður, saltaður og pipraður og steiktur í smá olíu með 3 kreistum hvítlauksrifjum - tekur svipaðan tíma og tekur að sjóða pastað.

Á meðan er sósan undirbúinn. 1 dós af 10% sýrðum rjóma blandað saman við 1 dós af tómatapaste. Saltað og piprað. Saxaði 20 lauf af fersku basil og 1/3 búnti af ferski steinselju og blandaði saman við. Tók 15 salvíu lauf og skar í tvennt. Olía hellt á pönnu og hituð vel og rækilega og salvíu laufinn djúpsteikt af pönnunni. Um leið og laufinn fara að missa lit sinn (verða brúnleit) takið úr pönnunni.

Þegar pastað er soðið er vatninu hellt frá - sósunni blandað saman við - laxinn er rifinn niður og hrærður saman við. Smakkað - ef sósan er of súr - þarf að sæta hana - þarna má nota bæði sykur eða hreinlega tómatsóu til að tóna sætuna niður (enginn skömm í því). Salvíunni bætt útí.

Dóttir mín fékk að útbúa salat í dag í úr því sem hún fann ísskápnum - kirsuberjatómatar, basil, rauður laukur og nokkrar sneiðar af höfðingaosti.  Borið fram með brauði og smá hvítvíni. Heppnaðist alveg þokkalega.

Fylltar kjúklingabringur með Knarrbrostadesósu

Mamma og pabbi bjuggu í nokkra mánuði í Kaupmannahöfn þar sem þau voru bæði í rannsóknarleyfi frá Kennaraháskólanum. Mér skilst að það hafi verið hálfslags listamannslifnaður á þeim. Þegar heim var komið eldaði mamma kjúklingabringur á pönnu og hafði með algerlega frábæra sósu, sem var hálfeinkennilega bleik á litinn. En hún var einstaklega góð. Mamma eldaði kjúklingabringur á einfaldan máta, saltað og piprað, og svo steikt á pönnu úr smjöri eða olíu. Ég hef reynt að herma eftir þessari sósu - og reynt að elda hana eftir minni. Það hefur gengið ágætlega - en ég hef ennþá ekki náð sama effect og mamma - en er mjög góð. Ég hef líka flækt kjúklinginn aðeins.

Ég eldaði þennan rétt seinast í haust...og var himinlifandi með útkomuna. Rétturinn er fyrir fjóra.

4 kjúklingabringur er þvegnar og lagðar á eldhúspappír og látnar þorna. Á meðan er fyllingin undirbúinn. Einhver góður ostur, t.d. höfðingi, gullostur eða bara camenbert, er skorinn í þykkar sneiðar, ferskar kryddjurtir, t.d. salvía, basil og steinselja er skorið niður og marið með smá salti - þá losnar bragðið auðveldar. Kjúklingabringur eru skornar á þverveginn - þannig að þær eru butterflied og hægt er að opna þær eins og bók. Næst er önnurhliðin smurð með paste úr sólþurrkuðumtómötum, osturinn er lagður á aðra hliðina, því næst er sett sneið af pepperoni grilliata - sem er ristaðar paprikur í olíu (þetta er bæði hægt að kaupa og búa til á einfaldan hátt) og svo ferskum kryddjurtum stráð yfir. Bringunni er því næst lokað. Núna er bringan vafin með beikoni (einnig gott að nota Serrano skinku eða Parma - ef maður tímir því). Beikonið er svo skorðað á bringuna með nokkrum tannstönglum.

Næst er sósan undirbúinn. 3-4 fjórir hvítlaukar kreistir og 1 lítill hvíturlaukur smátt skorinn er hitaður í olíu á pönnu. Þegar olían er orðin heit eru sveppir skornir í fjórðunga steiktir úr olíunni. Þegar þeir eru tilbúnir er 300 ml af vatni hellt yfir og 1 tengingur af kjúklingakrafti. Saltað og piprað. Þegar suðan er kominn upp er 100-200 ml af matreiðslurjóma hellt saman við og 1 lítilli dós af tómatpasta (eða sólþurrkaðatómatpaste). Saltað og piprað á nýjan leik. Ferskum kryddjurtum er bætt útí á þessum tímapúnti - sömu og fóru í fyllinguna á kjúklingum.  Þetta þarf að sjóða aftur og svo sjóða niður í 20-30 mínútur. Stundum þarf að þykkja sósuna aðeins.

Næst er olía hituð á annarri pönnu og bringurnar steiktar þannig að beikonið verði gullið og fallegt. Bringurnar eru settar í eldfast mót, sósunni hellt yfir og sett í heitan ofn 180 gráður þar til kjúklingurinn er eldaður - tekur yfirleitt 20 mínútur en ég er farinn að elda eftir hitamæli þannig að um leið og kjúklingur nær réttum hita í miðjunni er maturinn tilbúinn. Áður en maturinn er borin fram er mikilvægt að skreyta réttinn með ferskum kryddjurtum - niðurskorinn salvía, basil og steinselja - er stráð yfir. Það er ekki bara fyrir útlitið heldur gefur það réttinum annað lag af bragði. Mjög gott!

 Borið fram með góðu brauði og salati. Bæði rauðvín og hvítvín passar vel með þessum mat. Þessi hentar vel þegar gestir eru að koma í mat.

 

Grænbaunapuréé - gott meðlæti með eiginlega hverju sem er

Hér um árið var ég í svona saumaklúbb - við kölluðum hann samt smíðaklúbb (ekta karlmenn þarna á ferðinni). Í þessum smíðaklúbb voru góðir félagar úr menntaskóla og hittumst við nokkrum sinnum. Það er langt liðið síðan við hittumst síðast, því miður. Það var mikill metnaður hjá þessum hópi manna í matreiðslu - kannski var það þess vegna sem hópurinn hefur ekki komið saman lengi - kláruðum flottu hugmyndirnar of snemma. Hvað sem því líður þá kom Trausti vinur minn - oft kallaður Sólbjartur - vegna þess að hann er alltaf brosandi - með graunbaunamauk sem við þá borðuðum ofan á brauð. Þetta var vel heppnað hjá honum. Þessi réttur rifjaðist svo upp fyrir mér nokkrum árum síðar þegar ég var að lesa eina af bókum Jamie Oliver's en þar var hann með svona gulbaunamash.

Grænbaunapuréé.

Í þessari uppskrift er ekki notað ora grænar baunir í dós þó að þær séu nú ágætar til síns brúks. Ég kaupi frosnar sweet peas í poka. Nóg af vatni er hitað að suðu, saltað og baunirnar soðnar í nokkrar mínútur - ef búið er að þíða þær ca 4 mín en aðeins lengur ef þær koma beint úr pokanum. Því næst er vatninu hellt frá og baunirnar maukaðar töfrasprota. Því næst er steinselju, eða kóríander - bara vel af einhverjum ferskum kryddjurtum sett ofan í, í gærkvöldi notaði ég steinselju, 3 blöð af salvíu og basil. Næst er sett smá smjörklípa (10-20 gr), smá rjómaost (1 msk) og svo er þetta allt maukað saman. Saltað og piprað að smekk.

Þetta er svo borið fram sem meðlæti með góðum kjötrétt. Ég hef aðallega haft þetta með villibráð; dádýri, krónhirti, venison og núna hreindýralund. Virðist alltaf passa vel við.

Hreindýralund innbökuð í smjördeig með Duxellesveppum

Jæja...þá eru kominn jól. Við buðum foreldrum mínum, Lilju og Ingvari, og tengdaforeldrum mínum, Hrafnhildi og Edda. Einnig kom bróðir minn sem hefur verið búsettur í Berlín í haust - hann hefur mikla andúð á öllu jólahaldi - en elskar mat eins og ég - þannig að eins og hann - látum við okkur hafa þetta. Við hjónin höfum haldið jól núna í þrjú ár og fengið fjölskylduna til okkar - það hefur verið ákaflega ljúft og þetta kvöld var engin undantekning.

Ég fór að veiða í haust með kollega mínum Bergþóri og eins og fram hefur komið á bloggsíðunni, og var ungur tarfur felldur. Einnig fór ég í Kjósina og veiddi nokkrar rjúpur með frænda mínum Magnúsi - en við erum þremeningar, jafnaldrar og höfum verið félagar frá því við vorum börn.

Matseðillinn í kvöld er fjölbreyttur. Tengdamóðir mín eldaði forláta blómkálssúpu í forrétt en með henni hafði ég bakað einfalt baguette brauð. Ekki hef ég ennþá lært uppskriftina af þessari súpu - en það hlýtur að koma með árunum. Mamma gerði ís í desert og hann var mjög góður.

Í aðalrétt var tvíréttað, annars vegar var boðið upp á rjúpur með soðsósu og svo einnig var elduð hreindýralund að hætti Wellington lávarðs. Ég hef eldað svona einu sinni áður - en þá var ég með krónhjört sem var frá Skotlandi - afar gott.

Hreindýralund innbökuð í smjördeig með Duxelle sveppum.

Fyrst er að huga að sveppunum. Skv. því sem fram kemur í Matarást er þessi aðferð fengin frá Matsveini d'Uxelle lávarði, La Varenne, en þar segir að best sé að nota gamla sveppi þar sem þeir hafa mikið bragð - veit lítið um það. Maður breytir uppskriftum alltaf eitthvað þannig að núna heitir þetta Ragnar'elle sveppir - maybe. Í dag notaði ég þrjár tegundir af sveppum, franska sveitasveppi sem fengust í Hagkaup, kastaníusveppi og svo venjulega sveppi frá Flúðasveppum. Fyrst var 40 gr af þurrkuðum sveppum var leyst upp fyrst í volgu vatni og svo sjóðandi vatni. Vatninu var hellt frá - og geymt í sósuna. Fersku sveppirnir voru skornir í smátt. Smjör og olía var hituð á pönnu. Þegar olían var að verða heit var 5-6 smáttskornum hvítlauksrifjum og 2 litlum fínskornum laukum dempt á pönnuna og látnir svitna aðeins. Því næst var sveppunum skellt yfir og þeir látnir steikjast. Svo var ferskum kryddjurtum settor á pönnuna, niðurskorinni salvíu, steinselju, basilíku og timían. Lyktin gýs að vitum manns. Þetta er steikt aðeins saman og svo er glas af vatni hellt á pönnuna og jafnmiklu hvítvíni - ég notaði Rosemount GTR - sem ég átti í belju inni í ísskáp. Þetta var svo soðið niður.

Þá að hreindýrinu. Lundin var þvegin og þurrkuð. Söltuð með Maldon salti og pipruð með nýmuldum svörtum pipar og einnig svona fimm piparsblöndu. Smjör var brætt á pönnu og svo var lundinn svissuð að utan - fáeinar sekúndur á hverri hlið. Tekið af pönnunni og látið sitja.

Í kjölfar þessa eru þrjár plötur af smjördeigi flattar út. Ragnar'elle sveppirnir eru lagðir á og lundin ofan á sveppina. Svo er niðurskorinn gullostur lagður á kjötið og meira af sveppunum. Deigið er vafið yfir og innsiglað, pennslað og látið í 160 gráðu heitan ofn með kjöthitamæli - tilbúið þegar kjarnhiti er á bilinu 72-76 gráður.

Löngu áður eru niðurskorinn hvítlaukur, laukur, sellerí og gulrætur steiktar í potti. Þegar grænmetið er farið að mýkjast er vatninu af sveppunum hellt í pottinn (ca 1 L) og suðan fær að koma upp. Saltað og piprað. Villibráðakraft að hvaða tagi sem er er sett ofan í  og svo meira vatn. Suðan fær að koma upp og svo soðið niður á nýjan leik. Næst er grænmetið skilið frá og soðið sett aftur í pott og látið malla. Niðursneiddir sveppir lýkt og var notað í fyllinguna er sett í pottinn og látnir mýkjast í suðunni. Smakkað til. Bætt á kraft, saltað og piprað ef þarf. 1/2 pela af rjóma er bætt útí og sósan soðin áfram og þykkt eftir þörf. Mjög gott er að mauka grænmetið með töfrasprota og bragðbæta sósuna með þessu - það bæði bragðbætir og þykkir hana - ég endaði með því að nota um helmingin af grænmetinu aftur ofan í sósuna.

Þessi matur var borin fram með sykurhúðuðum kartöflum, grænbaunapuré og Waldorf salati og var hreinasta sælgæti. Pabbi kom með ljúfeng rauðvín með matnum sem Zúnki vinur minn og ráðgjafi í ÁTVR hafði mælt með og reyndist þetta var alveg frábær máltíð. Og Gleðileg Jól.

Frábæru Muffinskökurnar hennar Imbu

Dóttir mín á afmæli á morgun og verður 6 ára. Hún hlakkar mikið til og er búinn að vera skipuleggja afmælisdaginn sinn síðan í seinustu viku. Hún er búinn að bjóða stelpunum í bekknum sínum í heimsókn eftir skóla. Boðið verður upp á súkkulaðikökustelpu (uppskriftin er kominn á vefinn) sem amma Lilja ætlar að hjálpa henni að skreyta, Ricekrispies kökur og þessar bragðgóðu muffinskökur ásamt einhverju fleiru.

 Þessa uppskrift fékk ég hjá bekkjarsystur minni og kollega henni Ingibjörgu Hilmarsdóttur lækni. Ég man ekki alveg við hvaða tækifæri ég fékk að smakka þær hjá henni en þetta voru alltént einar af bestu muffinskökum sem ég hef bragðað. Auðvitað bað ég hana um uppskriftina og hefur gert hana nokkrum sinnum. Ég hef lítið breytt út frá því sem hún lét mig fá - en allar uppskriftir taka einhverjum breytingum eftir dyntum kokksins.

 Fyrst er þurrefnum blandað saman; 3 bollar af hveiti, 2 1/3 bolli af sykri, 1/2 tsk matarsódi, 1 tsk lyftidufti, 120 gr af söxuðu suðusúkkulaði. Hrært vel saman. Svo er 3 eggjum, 200 gr af smjöri/smjörlíki, 1 tsk vanilludropar, 1 dós af karmellujógúrt sett úti og deigið er hrært saman. Sett í muffinsmót. Ofn er hitaður í 200 gráður og kökurnar svo bakaðar í 15-20 mínútur þar til þær eru gullnar og fallegar.

Það er voðalega gott að setja smávegissúkkulaðikrem á kökurnar - en þær eru líka bara góðar eins og þær eru!

Ítölsk kjötsósa - tímafrek en tímans virði!

Hugmynd af þessum rétt er fengin úr sjónvarpsþætti sem var á dagskrá á Skjá einum hérna um árið. Þessi þáttur hét follow that food - og þátturinn sem þessi uppskrift kom fram í var um tómata. Þáttarstjórnandi elti hráefnið um víðan völl og eltingaleikurinn bar hann meðal annars til Californiu í veitingahús sem heitir Ray's (að mig minnir). Þetta veitingahús var þekkt fyrir það að vera lítið - einungis 50 sæti og var bókað 9 mánuði fram í tímann á sunnudögum þegar eigandi staðarins eldaði ítalska kjötsósu eftir uppskrift móður sinnar. Í hans uppskrift var notað nautakjöt - og ég hef einnig notað lambakjöt og mér finnst það eiginlega betra. Alger óþarfi er að nota dýra bita - ef notað er nautakjöt má nota osso bucco, og eiginlega hvaða bita af lambinu ef það verður fyrir valinu - passa bara að hafa það ekki of feitt. Ég byrjaði að elda þennan rétt fyrir um fjórum árum síðan. Hann varð fljótt vinsæll hjá vinum mínum - þegar ég eldaði þennan mat þá lét ég bara vita með sms eða bara hringdi og sumir þeirra létu sjá sig aftur og aftur.

Að gera þessa uppskrift tekur tíma - það má eiginlega ekki elda þetta á skemmri tíma en svona 2-3 klukkutímum - en það þarf ótrúlega lítið af hafa fyrir þessu - þetta eldar sig eiginlega sjálft.

Rúmlega kíló af lambakjöti er þvegið og þurrkað. 1 hvítlaukur er saxaður niður og sömu örlög hljóta tveir laukar - hvítir eða rauðir - það skiptir eiginlega ekki máli. Hitaður í vænum slurk af olíu - það er sennilega óþarfi að nota extra virgin olíu til að steikja upp úr - margir kokkar segja að svoleiðis olía missi sitt sérstaka bragð við steikingu og því sé óþarfi að spandera góðri olíu í slíkt - ég nota bara það sem hendi er næst! Mikilvægt er að brúna ekki laukinn. Þegar laukurinn er orðin glær er kjötið sett útí og brúnað á öllum hliðum. Saltað og piprað.  Kjötið er sett á disk - mikilvægt að passa allan safa af kjötinu - ekkert má fara til spillis! 3 dósir af góðum niðursoðnum tómötum er sett útí og jafnmikið af vatni. 2 litlar dósir af tómatapaste er einnig sett út. Mikilvægt er að laukurinn og brúnið af kjötinu sem gjarna festist við botninn á pottinum losni frá þegar vökvinn er settur úti. Kjötið er svo sett útí aftur og allur safinn af disknum. Saltað og piprað á nýjan leik. Ef fólk vill krydda á þessum tímapúnti er mikilvægt að nota bara kryddjurtir sem þola langa eldun eins og lárviðarlauf eða rósmarín. Ég á ekki alltaf til ferskt rósmarín en ég læt alltaf 2-3 lárviðarlauf. Suðan er látin koma upp - lokið er tekið af pottinum og svo fær rétturinn að malla. Á þessum tímapúnti eru rúmlega 4-5 L í pottinum - þetta þarf að sjóða niður minnst um helming. Það er auðvelt að sjá hvenær kjötið er tilbúið - þá fer það eiginlega sjálft að detta í sundur og renna af beinunum. Smakka - ef réttinn vantar meiri kraft - td. ef lítið af beinum var með kjötinu þarf stundum að setja lambakraft.

Þegar rétturinn fer að verða tilbúinn þá er rétti tíminn til að setja fleiri kryddjurtir sem þola minni eldun eins og basil og steinselju. Skera kryddinn niður og hrært saman við sósuna. Mikilvægt er að smakka sósuna til á þessum tímapúnti. Stundum eru tómatarnir súrir og þá þarf að sæta sósuna annað hvort með sykri eða jafnvel syndga með tómatsósu. Mikilvægt er að salta og pipra vel - alltaf Maldon og nýmalaður pipar.

Gott pasta er soðið í miklu söltuðu vatni með smá olíu. Þegar pastað er að verða tilbúið er vatninu hellt af því - best að láta pasta í gróft pasta sigti og hrista vatnið vel af - hafa hraðar hendur hér því að pastað þarf að komast aftur í pottinn. 2-3 ausur af sósu er sett yfir pastað og hrært vel þannig að það tekur allt rauðan lit. Látið standa í tvær til þrjár mínútur. Pastað sogar inn í sósuna og verður alveg frábært á bragðið.

Borið fram með fersku salati, kannski smá baguette til að þrífa sósuna af diskinum í lok máltíðar. Ef einhver afgangur er af matnum - þá verður hann bara betri á degi tvö og jafnvel á degi þrjú.

 

Spaghetti Carbonara - uppáhaldspasta fjölskyldunnar

Spaghetti Carbonara hefur verið uppáhaldspastaréttur fjölskyldunnar síðan sautjánhundruð og súrkál. Þegar ég veit ekki hvað ég á að hafa í matinn dettur okkur hjónunum alltaf í hug þessi réttur - hann verður ekkert alltaf fyrir valinu en ég meina - hann er bara svo ansi góður.  Ég man eftir því að mamma bar þennan rétt á borð fjölskyldunnar áður en að ég fór að búa og öllum þótti frábær. Hún gerir hann aðeins öðruvísi en ég en er alls engu síðri - nema hvað minn er auðvitað betri!!!

Uppskriftir af þessum einfalda rétt eru mismunandi eftir því hvaða matreiðslubók þú lest. Helsti munurinn er fólginn í því hvort að kokkurinn vilji hafa rjóma í uppskriftinni eður ei. Sumum finnst maður vera verri kokkur fyrir vikið ef maður þarf að nota rjóma - let's face it - hver hefur ekki bjargað klúðraðri sósu með vænum gúl af rjóma. Feitt bragðið af rjómanum nær að balansera næstum hvaða klúður sem er - en svo er nú þannig að feita bragðið af rjómanum - sem leggst á góminn á manni er líka eitthvað svo ofboðslega góður. Faðir minn er ekki sammála því - honum finnst rjómi í mat - vera the easy way out! En hvað um það.

Mína uppskrift má gera á báða vegu. Ef maður var duglegur í ræktinni þann daginn og á efni á 339 kcal/100 ml af rjóma - go for it!.

1 pk af beikoni er skorin í bita og steiktur á pönnu í smá hvítlauksolíu. Á meðan er pasta sett yfir í sjóðandi saltað vatn. Dash af olíu er einnig sett í pastapottinn. Á meðan pastað síður og beikonið baðar sig í heitri hvítlauksolíunni er 3-4 egg brotinn í skál og hrærð saman við ca. 75 gr af parmesan osti sem er raspaður úti. Jafnframt er ferskt basil og steinselja skorinn niður og sett útí. Saltað með Maldon salti og ríkulega af nýmöluðum pipar. Um þetta leiti er pastað sennilega al dente og vatninu hellt af. Hérna skiptir máli að hafa hraðar hendur því hitinn frá heitu pastanu í raun eldar sósuna. Þegar tryggt er að pastað sé næsta þurrt er beikoninu og allri fitunni af pönnunni hellt yfir pastað og eggjasósunni sömuleiðis. Hrærið vel saman, setjið lokið á pottinn og látið standa í 2 mínútur.

Á meðan er lagt á borðið og ef það er nógu stutt í helgina, eða það er helgi, eða stutt síðan að það var helgi er tappinn tekinn út góðu hvítvíni og drukkið með. Yfirleitt hef ég einnig einfalt salat með þessu og heitan brauðhleif. Þegar maturinn er borin á borð er mikilvægt að hafa nóg af parmesan osti til viðbótar til að raspa yfir og auðvitað meiri pipar. Bon appetit.