Marókóskt Mese hlaðborð með ljúfum veigum - Svipmyndir frá stúdentsveislu Valdísar!

 

 

Valdís Eik Ragnarsdóttir lauk stúdentsprófi frá Menntaskólanum við Hamrahlíð með glæsibrag. Það er alveg stórkostlega skemmtilegt að sjá barnið sitt klára menntaskóla. Athöfnin var auðvitað með öðru sniði - aðeins annað foreldrið mátti koma í hátíðarsalinn. Ég horfði á útsendinguna í gegnum netið - sem var furðuvel heppnuð. Ég var að rifna úr stolti yfir frábæra frumburðinum okkar. 

 

Um kvöldið var svo veisla stúdínunni til heiðurs. Þar var fjölmennt, en þó innan Covid ráðlegginga. 

 

 

Marókóskt Mese hlaðborð með ljúfum veigum - Svipmyndir frá stúdentsveislu Valdísar! 

 

 

 

 

 

Fyrir lambið

 

4 lambaframpartar

Marókósk kryddblanda - heimagerð (blanda af ristuðu broddkúmeni, kóríander auk túrmeriks, hvítlauksdufti, papríkudufti og salti og pipar. 

Beð af mirepoix (gulrætur, laukur, sellerí)

Jómfrúarolía. 

 

 

Útbjó kryddblönduna. Smurði lambið ríkulega með jómfrúarolíu og lagði á beð af mirepoix sem ég hafði skorið niður. Lambið var svo nuddað ríkulega með kryddblöndunni og bakað undir álpappír í 4 klukkustundir.

 

 

Kjötið varð lungamjúkt og leikur einn að toga beinin úr og aðskilja kjötið frá. Setti það til hliðar og geymdi í kæli til morguns.

 

 

Gerði líka fullt af brauðdeigi. Fyrst var að undirbúa flatbrauðið. Ég hef oft gert einhvers konar grillbrauð og það er einstaklega auðvelt. Gerði líklega 6 uppskriftir

 

Einföld uppskrift er eitthvað á þessa leið; 

 

Fyrir flatbrauðið

 

600 gr hveiti eru sett í skál

1 tsk salt

2 msk jómfrúarolíu. 

1 pakkir af þurrgeri 

30 g hunang

600-700 ml vatn

 

 

 

Þetta er síðan hrært saman í góðri hrærivél.  Látið hefast yfir nótt.

 

 

Skipti deiginu síðan í 12 kúlur sem fengu að hefast aftur í um klukkutíma.

 

 

Bakaði svo brauðið á pizzusteini úti á grilli. Penslaði hverja sneið með hvítlauksolíu og saltaði vandlega.

 

 

Brauðið heppnaðist mjög vel.

 

 

Um það leyti sem gestirnir voru að mæta setti ég risastóra paellupönnu á gasið og steikti rifið kjötið aftur í jómfrúarolíu og kryddaði aftur með restinni af kryddblöndunni sem ég hafði gert kvöldið áður.

 

 

Rauðbeðu- og chilihummus

 

2 dós kjúklingabaunir

3 msk tahini

100 g innlagðar rauðbeður

2 msk chilimauk (að eigin vali)

salt og pipar

75 ml jómfrúarolía

1 hvítlauksrif

salt og pipar

 

 

Skar einn rauðkálshaus niður með mandólíni og lagði í pækil gerðan úr þremur hlutum vatns, tveimur hlutum af góðu ediki og einum hluta af sykri. Sauð þetta upp, lét kólna og standa á rauðkálinu í tvo til þrjá tíma. Við það verður það létt pæklað - ennþá stinnt og aðeins undir tönn.

 

 

Og auðvitað var skálað fyrir stúdínunni.

 

Prosecco frá Piccini hefur verið í uppáhaldi hjá okkur síðan við heimsóttum framleiðandann Piccini til Toscana sumarið 2017. Þar tókum við Kristján Kristjánsson upp fyrstu sjónvarpsþættina okkar fyrir sjónvarp Símans. Algerlega ógleymanleg ferð!

 

 

Svo var ekkert annað að gera en að raða á disk, fyrst brauð og svo hlaða öllu gúmmelaðinu á brauðið.

 

Þetta heppnaðist vel og maturinn var nær allur snæddur upp til agna.

 

Til hamingju - elsku Valdís Eik. 

 

-------

 

 

 

Flest hráefnin í þessari færslu fást í verslunum Hagkaupa

 

Tvenns konar grillaðar risarækjur; með hvítlaukssmjöri og brenndum sítrónum á súrdeigsbrauði og eldheitar með chillikokteilsósu og snöggpækluðum gulrótum

 

Þetta er leiftursnögg grilluppskrift sem hentar vel á virkum degi - en myndi líka sóma sér vel á hvaða veisluborði sem er!

 

 

 

Galdurinn við eldamennsku eins og þessa er að grilla rækjurnar ekki of lengi - þær þurfa bara skamman tíma á blússheitu grillinu. Hiti og snör handtök skipta hér öllu máli. Svo snögg að það tekur varla því að opna bjór fyrir sjálfa eldamennskuna. Hann má teyga á meðan rækjurnar marinerast eða þegar hann er borinn fram með matnum. Svo má líka alveg sleppa bjórnum. Hann er góður en ekki nauðsynlegur. 

 

Tvenns konar grillaðar risarækjur; með hvítlaukssmjöri og brenndum sítrónum á súrdeigsbrauði og eldheitar með chillikokteilsósu og snöggpækluðum gulrótum 

 

Ég var með gesti í mat - Maggi og Hafdís mættu með yndislegu börnin sín. Ég byrjaði á að bera fram hvítlauksrækjurnar. 

 

Hvítlauksrækjur með hvítlaukssmjöri og brenndum sítrónum á súrdeigsbrauði

 

Fyrir sex svanga

 

Fyrir hvítlauksrækjurnar

 

600 g risarækjur

6 msk hvítlauksolía

safi úr einni sítrónu

4 msk graslaukur

salt og pipar

 

250 smjör

6 hvítlauksrif

3 msk graslaukur

salt og pipar

 

6 brauðsneiðar

hvítlauksolía

 

 

Þessi eldamennska var eins einföld og hugsast getur. Skar niður graslauk eins fínt og ég mögulega gat. 

 

 

Setti risarækjurnar í skál og bætti hvítlauksolíu, sítrónusafa, graslauk, salti og pipar saman við. 

 

 

Leyfði svo rækjunum að marinerast í hálftíma áður en þær voru þræddar upp á spjót. 

 

 

Hvítlaukssmjör er ofureinfalt að undirbúa. Skera hvítlaukinn eins smátt og unnt er eða setja hann í gegnum hvítlaukspressu. Hræra vel saman við smjörið ásamt tveimur til þremur msk af fínt hökkuðum graslauk, pipra aðeins. 

 

 

Næst er að blússhita grillið og grilla þær eldsnöggt. Þær skipta næstum strax um lit og þurfa ekki nema tvær mínútur eða svo á grillinu. 

 

 

Rækjurnar eru svo lagðar á grillað súrdeigsbrauð og bornar fram með glóðuðum sítrónusneiðum. 

 

 

 

Eldheitar risarækjur með chillikokteilsósu og snöggpækluðum gulrótum 

 

Fyrir sex (aðeins minna svanga)

 

600 g risarækjur

2 msk olio principe peperoncino

hnífsoddur af möluðum chili pipar (frá Kryddhúsinu)

1 msk rauður pæklaður chili pipar

2 msk hvítlauksolía

2 msk hökkuð steinselja

salt og pipar

 

Fyrir gulræturnar

 

3 marglitar gulrætur

6 msk edik

3 msk vatn

2 msk sykur

2 msk salt

 

Kínakálsblöð (þvegin og þerruð)

 

Fyrir sósuna

 

3 msk majónes

2 msk grísk jógúrt

1 msk sirachasósa

1 tsk hvítlauksolía

salt og pipar

 

 

 

Skellti rækjunum í skál og bragðbætti með þessari kraftmiklu olíu. 

 

 

Svo með þessum ljúffenga chili pipar. 

 

 

Og svo smáræði af þessum pæklaða rauða jalapeno sem er í sérstöku uppáhaldi hjá mér ásamt því að bæta við hvítlauksolíu, hakkaðri steinselju (hefði notað ferskan kóríander ef minn betri helmingur hefði ekki algert óþol fyrir þessu) og svo að lokum salti og pipar. 

 

 

Og auðvitað ferskum chili. Leyfði þessu að marinerast í 30 mínútur.

 

 

Ég notaði íslenskar marglitar gulrætur. Útbjó pækilinn í potti sem ég hitaði að suðu, kældi svo niður og hellti yfir næfurþunna gulrótarstrimla. 

 

 

Eftir að hafa grillað rækjurnar á funheitu grillinu lagði ég þær á kínakálsblöð sem ég hafði þvegið vandlega, lagði svo gulrótarstrimlana yfir ásamt því að sáldra chilikokteilsósu (blanda af siracha, jógúrt, majónesi og salti og pipar) yfir.

 

 

Svo var bara að skella þessu á disk og hesthúsa þessu í sig. Sælgæti! 

 

 

Með matnum drukkum við svo hressandi rósavín, Chill out Shiraz Rosé frá Kaliforníu, sem passaði vel við matinn og ljúfa vorsólina.

 

Það er óhætt að segja að þessar rækjur hafi heppnast vel! 

 

Verði ykkur að góðu. 

 

-------

 

 

 

Flest hráefnin í þessari færslu fást í verslunum Hagkaupa

 

 

Fullkomin ofngrilluð smálúða með rjómaosti (með karmilliseruðum lauk), smjörsteiktum lauk, fersku timjan og steiktum saffran hrísgrjónum

 

Fullkomin ofngrilluð smálúða með rjómaosti (með karmilliseruðum lauk), smjörsteiktum lauk, fersku timjan og steiktum saffran hrísgrjónum 

 

Þetta er einkar fljótlegur réttur sem vandræðalaust er hægt að snara fram í miðri viku - já, eða um helgi ef því er að skipta. 

 

Þessi uppskrift er birt í samvinnu við Gott í matinn. Sjá hérna. 

 

Fyrir fimm

 

Fyrir fiskinn

 

1 kg spriklandi fersk smálúða (ég fer alltaf í fiskbúðina á Sundlaugaveginum)

1 hvítur laukur

1 rauðlaukur

2 msk hvítlauksolía

50 g af smjöri

1/2 box af rjómaosti með karmelliserðum lauk 

1 msk ferskt timjan

salt og pipar

 

Fyrir hrísgrjónin

 

1,5 bolli basmati hrísgrjón (soðin skv. leiðbeiningum í söltuðu vatni) 

50 g smjör

0,5 g saffran 

salt og pipar

 

Salatlauf

 

 

Skolið af fisknum og leggið í ofnskúffu.

 

 

Ég notaði rjómaost með karamellíseruðum lauk - þetta er bragðgóður ostur og þarna er sannarlega að finna sæta lauktóna.

 

 

Ég lagði fiskinn á bökunarpappír til þess að minnka uppþvott að matseld lokinni.

 

 

Byrjaði á því að pensla fiskinn með hvítlauksolíu og svo ríkulega af rjómaostinum, notaði hálfan pakkann. Ofan á það lagði ég svo bæði rauðlauk og gulan lauk sem ég hafði skorið í sneiðar og mýkt í nokkrar mínútur í smjöri. Gætti þess vandlega að brúna ekki laukinn. Sáldraði svo fersku timjan yfir og bakaði svo í 180 gráðu heitum ofni í 20 mínútur.

 

 

Næsta skref var að vekja saffranið í heitu vatni í um 30 mínútur.

 

 

Bræddi svo 50 g af smjöri á pönnu og steikti soðin basmati hrísgrjón í nokkrar mínútur áður en ég hellti saffraninu ásamt vatninu saman við. Steikti áfram í nokkrar mínútur. Grjónin verða fallega heiðgul.

 

 

Þetta var sérstaklega vel heppnuð máltíð - lúðan var kom einstaklega mjúk og safarík undan hjúp af rjómaosti og smjörsteiktum lauk.

 

Sannkölluð veislumáltíð.

 

Verði ykkur að góðu.

 

-------

 

 

 

Flest hráefnin í þessari færslu fást í verslunum Hagkaupa

 

 

Dásamlegur Piccata kjúklingur með ljúffengu pasta og lúxus tricolore salati

 

Það spannst talsverð umræða í dag um hvaða kjúklingarétt ætti að elda í kvöld. Ég stakk upp á Kjúkling Parmigiano - en Snædís var ekki spennt. Vilhjálmur stakk upp á þessum rétti og ég varð að játa að ég hafði aldrei heyrt hann nefndan. Og er ég þó nokkuð lesinn í ítölskum réttum. En það er  gaman að láta koma sér á óvart - og eftir smá lestur varð þessi réttur til. Ég beygði aðeins frá uppskriftinni sem oftast var að finna á netinu og bætti smá lauk, hvítlauk og rjóma saman við það sem ég hafði kynnt mér um daginn. 

 

Og úr varð þessi uppskrift. 

 

Dásamlegur Piccata kjúklingur með ljúffengu pasta og lúxus tricolore salati 

 

4 kjúklingabringur

4 msk hveiti

2 tsk Ítalinn, pizzakrydd frá Kryddhúsinu og grgs

salt og pipar

50 g smjör til steikingar

góð jómfrúarolía til steikingar

 

Fyrir sósuna

 

1/2 gulur laukur

2 hvítlauksrif

50 g smjör

jómfrúarolía

3 msk kapers

safi úr einni sítrónu

handfylli steinselja

100 ml gott hvítvín

200 ml rjómi

salt og pipar

 

Rustichella D'Abruzzo spaghetti

30 g smjör 

sítrónuólía frá Olio Principe

 

Salatið

 

1 buffalo mozzarella

6 piccolotómatar frá Friðheimum

1 msk ferskt basil (sem við fengum að gjöf frá Helenu í Friðheimum)

salatlauf

olía

góð balsamic olía

salt og pipar

 

 

 

Byrjið á því að bragðbæta hveitið með kryddinu (þ.m.t. salti og pipar). 

 

 

 

Blandið vel saman og hjúpið kjúklinginn rækilega.

 

 

Bræðið smjör á pönnu og bætið olíunni saman við og steikið kjúklinginn að utan. Setjið svo í eldfast mót og haldið heitu í ofni. 

 

 

Sneiðið laukinn, hvítlaukinn og steikið úr smjöri og olíu þangað til mjúkur. Bætið svo hvítvíni á pönnuna og sjóðið niður.

 

 

Bætið næst kapers, sítrónusafa og sjóðið í tvær mínútur.

 

 

Svo rjóma - og sjóðið í fimm mínútur. 

 

 

Bætið svo handfylli af steinselju saman við. Kúfaðri handfylli!

 

 

Notið gott pasta. Það breytir öllu! 

 

 

Á meðan sósugerðin stendur yfir - sjóðið pastað í ríkulega söltuðu vatni, nógu af vatni. Ég er með 8 l pott sem ég fylli. Salta með fullt af salti - tvö grömm fyrir lítra af vatni.

 

 

Þegar kjúklingur er eldaður í gegn er honum bætt saman við sósuna. Skreytt með steinselju og sítrónusneiðum raðað með.

 

 

Með matnum bárum við fram klassískt salat - tricolore. Fann buffalo mozzarella í búðinni og lagði á beð af fersku salati ásamt piccolo tómötum og fersku basil. Nóg af jómfrúarolíu, ljúffengri balsamic olíu, salti og pipar.

 

 

Svo er bara að raða á disk.

 

 

Með matnum nutum við Piccini Memoro - sem er blanda af fjórum þrúgum frá Ítalíu. Þetta vín er ljúffengt, bragðríkt og með mjúkt eftirbragð. Og er líka ljúft fyrir budduna. 

 

 

Bon appetito!

 

-------

 

 

 

Flest hráefnin í þessari færslu fást í verslunum Hagkaupa

 

Ástaróður til Helga Björns 2: Aspassouffle með ferskum aspas og Västerbottenosti

 

Það mun vera tákn um ranghugmyndir að maður haldi að fólkið í sjónvarpinu sé að tala við mann. En þannig leið mér síðastliðinn föstudag þegar ég, ásamt restinni af fjölskyldunni sátum og nutum þáttarins Heima hjá Helga.

 

Ég beið spenntur eftir aspasbrauðinu - en Helgi nefndi að þessu sinni aspassoufflé. Og það hafði ég bara aldrei gert. Þannig að ég leit svo á að um áskorun væri að ræða. Liðna viku hef ég verið að skoða uppskriftir og fann eina sem ég aðlagaði til að geta kallað hana mína.

 

Hægt er að sjá atganginn á Instragram reikningi mínum, sjá instagram story.

 

 

 

Ástaróður til Helga Björns 2: Aspassouffle með ferskum aspas og Västerbottenosti

 

Fyrir sex

 

1/2 búnt af ferskum aspas

4 egg

35 g smjör

35 hveiti

300 ml mjólk

4 msk rifinn Västerbotten ostur

1/2 hvítlauksgeiri

smjör

brauðmylsna

 

Aðferð

 

Skerið aspasinn í bita og sjóðið í söltuðu vatni í tvær mínútur. Kælið í ísvatni og leggið svo aspasinn til hliðar.

 

Útbúið bechamél sósu með því að bræða 35 g af smjöri í potti og hræra vel saman og mynda smjörbollu. Bæta kaldri mjólk saman við og hita varlega. Sósan þykknar þegar hún hitnar. Bætið svo ostinum saman við og bræðið hann í heitum jafningum.

 

Aðskiljið eggjahvíturnar frá eggjarauðunum.

 

Setjið bechamélsósuna í blandara og bætið við aspasnum, hálfum hvítlauksgeira, eggjarauðum, salti og pipar. Blandið vel saman. Færið blönduna yfir í skál.

 

Þeytið eggjahvíturnar þangað til að þær eru dúnmjúkar - eins og fallegt ský á himni. Ekki stífþeyta. Bætið þeim saman við aspasbætta bechamélblönduna, varlega þannig að þið sláið ekki loftið úr eggjahvítunum.

 

Smyrjið lítil eldföst mót með mjúku smjöri og setjið brauðmylsnu innan á mótin. Hellið því næst souffleblöndunni yfir í mótin.

 

 

Bakið í 180 gráðu heitum ofni í 20-25 mínútur. Souffle-ið rís upp úr mótunum. Látið standa í nokkrar mínútur. Við það falla þau aftur.

 

 

Berið fram með góðu kampavíni og njótið.

 

Áfram Helgi Björns og Reiðmenn vindanna.

 

-------

 

 

 

Flest hráefnin í þessari færslu fást í verslunum Hagkaupa

 

 

Ástaróður til Helga Björns: Þrennskonar aspasbrauð. Klassískur Helgi, Lúxus Helgi og svo Helgi kóngur með camembert og kampavíni

 

Heitir réttir - eins og Aspasbrauð - hafa verið vinsælir á mínu heimili frá því að ég man eftir mér. Ég held að í öllum fjölskylduveislum sem foreldrar mínir stóðu fyrir hafi aspasbrauð verið á boðstólunum. Og þennan rétt tók ég svo sannarlega upp á mína arma. Heitir rétt eins og aspasbrauð eru dásamlega ljúffengir.

 

Og nú ætti auðvitað að vera alger uppskeruhátíð fyrir aspasbrauðs elskendur - þar sem fermingaveislur er líklega stærsti vettvangur þar sem aspasbrauð ætti upp á pallborðið. En nú eru engar fermingaveislur. Þeim hefur verið frestað í bili þangað til um hægist í samfélaginu.

 

En svo birtist Helgi Björns - sem virðist kunna að taka púlsinn á þjóðinni. Ekki bara með söng - heldur líka með því að lyfta upp þessum gómsæta rétti.

 

Aspasbrauð!

 

Ástaróður til Helga Björns: Þrennskonar aspasbrauð; Klassískur Helgi, Lúxus Helgi og svo Helgi konungur með camembert og kampavíni

 

Og aspasbrauð eru makalaust fljótleg að undirbúa - það tók miklu lengri tíma að setja þetta inn á instastory heldur en að matbúa :) - hægt er að sjá færsluna hérna.

 

 

Klassískur Helgi Björns - aspasbrauð

 

Fyrir sex

 

Fyrir botninn

 

5 brauðsneiðar

 

3 msk jómfrúarolía

salt, pipar og krydd af eigin vali (t.d hvítlaukssalt eða sítrónupipar)

 

4 egg

1 peli af rjóma

100 ml vökvi af niðursoðnum aspas

1 dós af aspas

6 skinskusneiðar

salt og pipar

handfylli af osti - td. rifnum gratínosti

 

Aðferðin er ofureinföld. Smyrjið eldfast mót með olíu og saltið og piprið. Kryddið að vild. Ég notaði sítrónupipar. Skerið skorpuna af brauðinu og raðið í mótið.

 

Hrærið saman egg, rjóma og aspasvökvann. Skerið skinkuna í bita og raðið ofan á brauðið ásamt aspasnum.

 

Hellið eggjablöndunni yfir og drekkið svo í osti. Bakið í 180 gráðu heitum ofni í 30-45 mínútur þangað til að osturinn er gullinbrúnn.

 

 

 

Dásamlegt!

 

 

Smá jómfrúarolía - sælgæti!

 

 

Lúxus Helgi Björns - aspasbrauð

 

Fyrir sex

 

Fyrir botninn

 

5 brauðsneiðar

 

3 msk jómfrúarolía

salt, pipar og krydd af eigin vali (t.d hvítlaukssalt eða sítrónupipar)

 

4 egg

1 peli af rjóma

100 ml vökvi af niðursoðnum aspas

1 dós af aspas

3 skinkusneiðar

15 sneiðar af salami

1/2 rauð papríka

1/2 rauður chili

salt og pipar

handfylli af ljúffegum Västerbottenosti

 

Aðferðin er ofureinföld. Smyrjið eldfast mót með olíu og saltið og piprið. Kryddið að vild. Ég notaði sítrónupipar. Skerið skorpuna af brauðinu og raðið í mótið.

 

Hrærið saman egg, rjóma og aspasvökvann. Skerið skinkuna og salami í bita og raðið ofan á brauðið ásamt aspasnum, niðurskorinni papríku og chili.

 

Hellið eggjablöndunni yfir og drekkið í osti. Bakið í 180 gráðu heitum ofni í 30-45 mínútur þangað til að osturinn er gullinbrúnn.

 

 

Ljúffengt!

 

 

Bestu bitarnir eru þar sem osturinn hefur karmelliserast aðeins.

 

 

Konunglegur Helgi Björns - aspasbrauð

 

Fyrir sex

 

Fyrir botninn

 

5 brauðsneiðar

 

3 msk jómfrúarolía

salt, pipar og krydd af eiginvali (t.d hvítlaukssalt eða sítrónupipar)

 

4 egg

1 peli af rjóma

100 ml kampavín

5 aspasspjót

1 camembert

2-3 msk rifinn ostur

1 tsk ferskt timian

salt og pipar

 

Aðferðin er ofureinföld. Smyrjið eldfast mót með olíu og saltið og piprið. Kryddið að vild. Ég notaði sítrónupipar. Skerið skorpuna af brauðinu og raðið í mótið.

 

Brjótið eggin í skál og setjið rauðurnar til hliðar. Þeytið upp hvíturnar. Hrærið svo saman eggjarauðum, rjóma og kampavíni. Bætið hvítunum saman við og blandið varlega saman. Skerið aspasinn í þunnar sneiðar og setjið ofan á brauðið.

 

Hellið eggja og kampavínsblöndunni yfir og raðið svo niðursnseiddum camembert yfir. Bætið upp með rifnum osti. Skreytið með timjan.

 

Bakið í 180 gráðu heitum ofni í 30-45 mínútur þangað til að osturinn er gullinbrúnn.

 

 

Ef þetta er ekki falleg sjón þá veit ég ekki hvað. 

 

 

Og með réttunum gæddi ég mér á Moillard Cote Nuits-Villages frá Beune í Búrgúndarhéraði. Dásamlegt Pinot Noir - berjakeimur og flauelismjúkt! 

 

 

Konunugur aspasbrauðanna hefur verið krýndur! 

 

Takk Helgi - skál fyrir....

 

-------

 

 

 

Flest hráefnin í þessari færslu fást í verslunum Hagkaupa

 

Ofureinfaldar flatbökur - með kartöflum, spergilkáli og gráðaosti svo önnur með rauðlauk, spínati, döðlum og cashew hnetum og að lokum fjögurra osta með bláberjum í eftirrétt

 

 

Ég er varla sá eini sem dettur í hug að eldaflatbökur í lok vikunnar. Það er bæði fljótlegt og svo ef maður vandar valið á áleggjunum þá er getur það verið alveg einstaklega ljúffengt. 

 

Ofureinfaldar flatbökur - með kartöflum, spergilkáli og gráðaosti, svo önnur með rauðlauk, spínati, döðlum og cashewhnetum og í eftirrétt - fjögurra osta með bláberjum 

 

Fyrir flatbökubotnana

 

Ef maður er alveg að brenna út á tíma - er auðvitað hægt að kaupa tilbúið deig út í búð - en það er líka auðvelt að gera sitt eigið deig. 

 

Innihaldslýsing

 

700 gr hveiti

300 ml volgt vatn

2 msk jómfrúarolía

25 gr ger

25 gr sykur

2 tsk salt

 

Fyrst er það deigið. Setjið hveitið í skál. Svo saltið. Og á eftir því olíuna.Vekið gerið í volgu vatni ásamt sykrinum og þegar að það er búið að freyða í um 15 mínútur er hægt að byrja að hella því varlega saman við. Hnoðið vandlega í fimm til tíu mínútur. Setjið svo viskastykki yfir og setjið til hliðar til að hefast í um klukkustund.

 

Nýtni er dyggð - flatbaka með kartöflum, spergilkáli og rifnum gráðaosti

 

Hér nýtast afgangar vikunnar vel.

 

3-4 msk hvítlauksolía

2-3 soðnar kartöflur

1/2 haus spergilkál

handfylli af rifnum pizzaosti

4-5 msk af rifnum gráðaosti

salt og pipar

 

 

 

Penslið botninn með hvítlauksolíu, sáldrið rifnum pizzaosti yfir. Raðið svo soðnum kartöflum í sneiðum og á milli spergilkáli í litlum bitnum. Sáldrið svo nóg af gráðaosti á milli. Bakið í eins heitum ofni og mögulegt er á flatbökusteini. Það tryggir af botninn verði stökkur og ljúffengur.

 

 

Þrungin af bragði. Þessi er fyrir fullorðna fólkið - og er í uppáhaldi hjá mér.

 

Asískt ævintýri - flatbaka með rauðlauk, spínati, basil, döðlum og cashewhnetum. 

 

Þessi er dálítið ævintýraleg. Og hún er líka algert sælgæti.

 

3-4 msk hvítlauksolía

handfylli af rifnum pizzaosti

6-7 döðlur skornar í bita

1/4 rauðlaukur í þunnum sneiðam

handfylli spínant

3-4 basillauf

handfylli cashewhnetur

 

 

Penslið deigið með jómfrúarolíu og sáldrið ostinum jafnt yfir bökuna. Dreifið rauðlauk, spínati, rifnum basillaufum og döðlum ofan á. Skreytið með nokkrum cashewhnetum. Bakið í eins heitum ofni og mögulegt er á flatbökusteini. Það tryggir af botninn verði stökkur og ljúffengur.

 

 

Eftirréttabaka - með rifnum pizzaosti, gullosti, höfðinga, piparosti - skreytta ferskum bláberjum

 

 

Þessi er ótrúlega ljúffeng. Og sigrar eiginlega alltaf. 

 

3-4 msk hvítlauksolía

handfylli af rifnum pizzaosti

Nokkrar þunnar sneiðar af gullosti

Nokkrar þunnar sneiðar af höfðinga

handfylli rifinn piparostur

 

 

 

Penslið bökuna með hvítlauksolíu, svo er flatbökunni drekkt í ljúffengum ostum. Bakið í eins heitum ofni og mögulegt er á flatbökusteini. Það tryggir af botninn verði stökkur og ljúffengur. Þegar bakan kemur úr ofninum er hún skreytt með bláberjum eftir smekk. Það er líka gott að prófa að nota sultu - rifsberjasultu eða jafnvel chilisultu.

 

 

 

 Þvílík föstudagsveisla.

 

 

Auðvitað fengum við okkur rauðvínstár með bökunum. 19 Crimes the Uprising frá því 2018 frá Ástralíu. Þetta vín er blanda úr Shiraz/Syrah, Cabernet Sauvignon, Grenache. Þetta er ansi kraftmikið vín - enda fær það að þroskast að hluta í rommtunnum. Mikill ávöxtur og ljómandi gott jafnvægi á tungu. 

 

Verði ykkur að góðu. 

 

 

-------

 

 

 

Flest hráefnin í þessari færslu fást í verslunum Hagkaupa

 

Lífið í sóttkví: Dásamleg nautarifjakássa með rauðvíni, tómat og cassislíkjör og penne pasta

 

Þetta er ótrúlegir tímar sem við lifum á í dag. Það er óhætt að segja að heimurinn sé að breytast dag frá degi. Sjálfur hef ég verið í sóttkví ásamt fjölskyldu minni, fyrst heima hjá mér og svo nú í sumarhúsi foreldra minna í Kjósinni. Það var gott að skipta um umhverfi. Það er erfitt að vera í sóttkví. Og ég veit líka hvað það er erfitt að vera í veikur í einangrun. Það veit ég frá fyrstu hendi þar sem ég hef tekið þátt í því verkefni að vitja Covid-19 veikra sjúklinga í heimahúsi auk þess að sinna gigtarsjúklingum mínum með fjarlækningum. Þetta er krefjandi en á sama tíma mjög gefandi verkefni. Ég er einkar þakklátur að fá að taka þátt í þessu og fá að sinna öllu þessu fólki. Þetta er tími til að standa saman og styðja hvert annað. 

 

Ég hef líka notað tímann til að dunda mér í eldhúsinu. Það er gott að vinna heima vitandi að það bíður ljúffeng máltíð í lok dags. Þessi nautarif fann ég frystinum. Þau eru beint frá bónda.

 

Þessa máltíð eldaði ég á miðvikudagskvöldið - sem var þá þriðji dagur í sóttkví. 

 

Lífið í sóttkví: Dásamleg nautarifjakássa með rauðvíni, tómat og cassislíkjör og penne pasta

 

Hráefnalisti (fyrir sex - en þetta dugar vafalaust fyrir fleiri)

 

2 kg nautarif

3 sellerísstangir

5 gulrætur

2 gulir laukar

5 hvítlauksrif

2 msk Edmond Fallot rauðvínsedik

4 msk hveiti (bragðbætt með salti, pipar og hvítlauksdufti)

4 msk jómfrúarolía

1/2 flaska gott rauðvín

3 dósir niðursoðnir tómatar

4 msk ítölsk kryddblanda (hefði notað kryddvöndul en var í sóttkví)

600 ml nautasoð

salt og pipar

 

500 g Rustichella d'Abruzzo Penne

 

 

Það er ekki leiðinlegt að elda úr svona hráefni. Þetta nautakjöt var beint frá býli.

 

Fyrst er að velta kjötinu upp úr bragðbættu hveiti.

 

 

Svo er kjötið brúnað að utan í nokkrar mínútur þangað til að það hefur tekið á sig fallegan lit.

 

 

Næst er að skera grænmetið; gulræturnar gróflega, laukinn, selleríið, hvítlaukinn heldur fínt og mýkja í pottinum. Þá er að bæta kjötinu aftur í pottinn og hella edikinu saman við og láta það sjóða niður og nudda botninn á pottinum til að ná upp kraftinum sem er fastur á botninum.

 

 

Næst er að bæta rauðvíninu saman við - ég setti hálfa flösku eða svo. Sauð upp áfengið og bætti svo niðursoðnum tómötum saman við ásamt nautasoðinu.

 

 

Villi Bjarki hefur verið afar áhugasamur um að hjálpa mér við mér við matargerðina. Hann sá um að krydda matinn.

 

 

Bætti smá skvettu af Cassis Noir De Bourgogne - þetta er ljúffengur sólberjalíkjör frá Búrgúndarhéraði í Frakklandi. Hann er einkar ljúfur á bragðið með djúpt sólberjabragð.

 

 

Svo er bara að láta suðuna koma upp og setja svo pottinn inn í 150 gráðu heitan ofn og leyfa honum og dvelja þar í fjórar til fimm klukkustundir.

 

 

Það er mikilvægt að sjóða pastað í ríkulega söltuðu vatni.

 

 

Kássan er tilbúin þegar beinin renna auðveldlega frá kjötinu. Svo er bara að bera veisluna á borð.

 

Eins og ég nefndi hér að ofan þá var þessi réttur eldaður fyrir fjölskylduna en hún dugar fyrir fjöldann allan af fólki - ég hefði boðið vinum og vandamönnum en þar sem við erum í sóttkví þá urðum við lögum samkvæmt að draga línurnar.

 

 

Með matnum nutum við Masi Nectar Campofiorin sem er frá sveitunum skammt fyrir utan Verónaborg á norðanverðri Ítalíu. Þetta er sérstaklega ljúffent vín. Hugur minn leitar oft til Ítalíu - ekki bara vegna þess að ég hef heimsótt þennan framleiðenda, og ekki bara vegna hve vænt mér þykir um Ítalíu - og hef farið þangað í ferðalög reglulega liðna áratugi, og ekki bara vegna þess hversu dásamlegur maturinn þeirra er, vínið og menningin - en þá sérstaklega núna - í ljósi þeirrar eldraunar sem þeir eru að ganga í gegnum. 

 

 

Þetta var dásamleg máltíð.

 

Og gerði sóttkvínna léttari!

 

Verði ykkur að góðu.

 

 

-------

 

 

 

Flest hráefnin í þessari færslu fást í verslunum Hagkaupa

Svínasíða sousvíduð í andafitu, borin fram með madeirasósu, karmelliseruðu fennel og ofnbökuðum rósmarínkartöflum

 

Það er heldur langt síðan að ég notaði sousvide tækið mitt - en ég byrjaði kannski fyrr en flestir. Ég held að ég hafi eldað með þessari aðferð einhvern tímann árið 2012 - en þá fetaði ég í fótspor Úlfars Finnbjörnssonar meistarakokks með þessari uppskrift, sjá hérna. Í bókinni minni Veislan endalausa sem kom út fyrir jólin 2014 voru líka þó nokkrar uppskriftir þar þessari aðferð var beitt. 

 

Það var svo fyrir jólin 2017 að ég tók þátt í að skrifa handbók, Dr. Sousvide - sem fylgdi með sousvide tæki sem Margt Smátt lét framleiða - en um það leyti tröllreið sousvide eldamennska yfir íslenskt samfélag. Allir voru að sousvida þessi jól. Eitthvað hefur nú dregið úr þessu æði - kannski eins og eðlilegt er. Sousvide tækin eru þó varla eins og fótanuddtækin forðum. En hvað veit ég. 

 

Svínasíða sousvíduð í andafitu borin fram með madeirasósu frá grunni, karmelliseruðu fennel og ofnbökuðum rósmarínkartöflum

 

Eins og ég nefndi hafði ég ekki sousvidað um nokkurt skeið. Ég fékk þessa hugmynd þegar ég var einmitt að glugga í gegnum Veisluna endalausu - og rakst á uppskrift að konfíteraðri svínasíðu - þar sem ég notaði umtalsvert magn af andafitu - um tvö kíló. Þetta var ein ljúffengasta uppskriftin í bókinni og mig langaði svo til að gera þetta aftur - nema að ég átti ekki þetta magn af andafitu. Ég átti kannski 500 g í krukku sem hafði komið af confit du canard sem ég hafði keypt í Frakklandi í nóvember í fyrra. Og núna voru góð ráð dýr. En lausnin varð mjög ljúffeng. Sousvide!

 

 

Fyrir svínasíðuna

 

1,5 kg svínasíða

250 g andafita

2 greinar af fersku rósmaríni

nýmalaður pipar

 

Fyrir fennelinn

 

2 hausar af fennel

3 msk jómfrúarolía

salt og pipar 

smjör til steikingar

 

Fyrir kartöflurnar

 

700 g kartöflur

100 g andafita

salt og pipar 

2 greinar af rósamaríni

 

Fyrir madeira-sósuna

 

150 ml madeira-vín

500 ml kjötsoð

salt og pipar

20 g smjörbolla – beurre manié

sojasósa (eftir smekk)

sulta (eftir smekk)

 

 

 

Fyrst er að byrja á því að verka svínasíðuna. Ég náði mér í beittan hníf og skar rifin frá. Þau lagði ég til hliðar til að nota í sósuna.

 

Puran var líka fjarlægð. Þurrkuð í ísskáp í eina klukkustund, skorin, söltuð og svo bökuð í ofni við 200 gráður þangað til að hún fór að poppast upp. Lögð til hliðar.

 

 

Eini síðunni rúllaði ég upp í pylsu eins og þessa á myndinni og batt með streng. Lagði rósmaríngreinar undir strenginn. Pipraði ríkulega.

 

Hina síðuna hafði ég flata. Kryddaði eins og þá sem ég rúllaði upp.

 

 

Því næst setti ég 250 g af andafitu í pott og bræddi og lét kólna um stund. 

 

 

Setti svo síðurnar í hvorn sinn pokann ásamt andafitunni, um 125 g í hvorn poka. Innsiglaði með vakúmvél. 

 

 

Setti í 70 gráðu heitt vatnsbað í þrjár og hálfa klukkustundir. 

 

 

Næst var að huga að fennelinu. Fennel passar fullkomlega með svínakjöti. Hugmyndina að þessu einfalda meðlæti kom úr þáttum Thomas Keller sem er með kennslueldhús hjá Masterclass. Skar hann í báta og velti upp úr jómfrúarolíu og salti og pipar. 

 

 

Fennelið eldaði ég við 85 gráður í 40 mínútur.

 

 

Það hjálpaði að eiga tvö sousvide tæki við þessar aðstæður.

 

 

Rifin voru vel nýtt. Þeim var velt upp úr jómfrúarolíu, salti og pipar og brúnuð inn í ofni.

 

 

Kjötsoðið var svo útbúið frá grunni. Fyrst var niðurskorið sellerí, laukur og gulrót steikt í olíu þangað til mjúkt. Svo var beinunum bætt saman við. Þá skvetta af madeira sem var flamberað. Þá bætti ég við einum lítra af vatni. Soðið niður um helming. 

 

Útbjó svo sósuna á eftirfarandi hátt. Sauð niður 150 ml af madeira víni um nær helming. Bætti svo soðinu saman við. Sauð upp og svo niður aftur um 1/3. Þykkti með smjörbollu og bragðbætti þangað til að sósan varð alveg einstaklega ljúffeng.

 

 

Kartöflunum var velt upp úr andafitu, salti, pipar og rósmaríni sáldrað með. Bakað í 180 gráðu heitum ofni í rúm þrjú kortér eða þangað til að þær verða svona fallega gullinbrúnaðar.

 

 

Fennelið var tekið úr pokunum, þurrkað með viskustykki og svo steikt á pönnu þangað til það varð fallega karmelliserað.

 

 

Kjötið var lungamjúkt. Og safaríkara verður það varla.

 

 

Þessi mynd er eiginlega bara til að monta sig.

 

Kjötið var svo steikt upp úr smjöri til að brúna það vel að utan.

 

 

Með matnum drukkum við þetta ljúffenga rauðvín frá Suður Ameríku. Marques de Casa Concha Etiqueta Negra frá því 2017. Þetta vín er blanda úr Cabernet Sauvignon, Cabernet Franc, Petit Verdot - og er sérlega ljúffengt. Þétt vín með miklum ávexti, mikilli fyllingu - eikað með löngu eftirbragði. 

 

 

Loka "touchið" var svo að skreyta með purunni. 

 

Hvílík veisla. Sousvide snýr aftur. 

 

Verði ykkur að góðu!

 

-------

 

 

 

Flest hráefnin í þessari færslu fást í verslunum Hagkaupa

 

Ostaþrungið fiskigratín með blönduðu sjávarfangi, smjöraðri kartöflumús og petis pois

 

Ég elda fiskigratín alltof sjaldan - eins og mér finnst þau ljúffeng. Og mér finnst sérstaklega gott að hafa smávegis af reyktri ýsu með, sem er í raun eina leiðin til að borða ýsu. Ég þoli nefnilega eiginlega ekki ýsu. Ætli ég hafi ekki fengið ofskammt í æsku af ýsu - mamma var alltaf að reyna að fá okkur til að borða ýsu þannig að ég elda hana aldrei, aldrei nokkurn tíma. Ég held hreinlega að ég hafi aldrei soðið ýsu frá því að ég fór að búa. Og ég byrjaði halda heimili fyrir næstum 24 árum. 

 

Ég veit að það er fullt af fólki sem finnst ýsa - vera algerlega málið, "the bee's knee's" - en ég get eiginlega varla komið henni niður. Nema reyktri og kannski í plokkara. En samt helst ekki. 

 

Nóg um ýsuna. Þessi uppskrift er í flottari kantinum og hentar bæði sem helgarmáltíð - en getur líka lyft manni upp á virkum degi. Ég tala nú ekki um ef maður hefur smá hvítvínstár með. 

 

Ostaþrungið fiskigratín með blönduðu sjávarfangi, smjöraðri kartöflumús og petis pois

 

Hráefnalisti fyrir 5 

 

350 g þorskhnakki

350 g lax

350 g reykt ýsa

30 g smjör

30 g hveiti 

500 ml mjólk

200 g cheddar ostur

handfylli af brauðmylsnu

3-4 msk hvítlauksolía

salt og pipar

 

frosnar grænar baunir

skvetta af jómfrúarolíu

salt og pipar

 

Fyrir kartöflumúsina

 

1 kg kartöflur

100 g smjör

100 ml rjómi

100 ml mjóllk

salt og pipar

 

 

Byrjið á því að roðafletta fiskinn. Ég fór í fiskbúðina á Sundlaugaveginum og þeir gerðu það fyrir mig. Skar svo í grófa bita, svona rúmlega munnbitastærð.

 

 

Ég notaði Óðals chedder ost sem mér finnst ansi vel heppnaður íslenskur ostur.

 

 

Það er einfalt að gera bechamél sósu. Bræðið smjörið í potti og þegar það hefur bráðnað hrærið þið hveitinu saman við. Bætið svo mjólinni saman við og hitið að suðu. Sósan hitnar hratt við það. Raspið svo ostinn og bætið helmingnum saman við sósuna. Hrærið vandlega og eldið þangað til osturinn er bráðinn.

 

 

Penslið eldfast mót með hvítlauksolíunni og raðið fiskbitunum í fatið.

 

 

Hellið svo smjörbollunni yfir fiskinn.

 

 

Sáldrið restinni af ostinum ofan á.

 

 

Takið þvínæst handfylli af heimagerðu raspi og dreifið jafnt yfir. 

 

 

Svo er lítið annað að gera en að skella réttinum í 180 gráðu heitan, forhitaðann ofn og elda í 35 mínútur.

 

 

Á meðan gerið þið kartöflumús. Flysjið og sjóðið kartöflurnar í söltuðu vatni. Þegar þær eru tilbúnar er vatninu hellt frá og blandað saman við rjóma, mjólk, smjör og svo salti og pipar. Úr verður flauelsmjúk kartöflumús. Mjög einfalt.

 

 

Girnilegt, ekki satt! 

 

 

Með matnum smökkuðum við á Brancott Estate Letter Series Sauvignion Blanc. Þetta er vín sem á uppruna sinn í Marlboroughsýslu á Nýja Sjálandi. Þetta er ljómandi gott hvítvín sem er fallega gult á litinn, með kröftugan ávöxt, góða fyllingu og skarpt bragð á tungu.

 

 

Ég veit ekki um ykkur en mér fannst þetta vera algert dúndur. Og reykta ýsan er einkar ljúf sem bakgrunnstónn í þessu ostaþrungna gratíni. 

 

Verði ykkur að góðu.

 

-------

 

 

 

Flest hráefnin í þessari færslu fást í verslunum Hagkaupa

Ævintýraleg tacoveisla - smjörsteiktar risarækjur í chili, djúpsteiktur skötuselur, langeldaður grís með fullt af salsa, pækluðu grænmeti, geggjuðu crema de coríander og chipotle mayo

 

Þetta varð að algerri orgíu, matarorgíu það er að segja. Við, alnafnarnir - Ragnar Freyr Ingvarsson og Rúnarsson (nafni minn gengur þó alla jafna undir nafninu Freysi - er heimilislæknir í Hafnarfirði og nautnaseggur fram í fingurgóma - hægt er að lesa um ævintýri hans í eldhúsinu hérna). Við hófumst handa í fyrra fallinu. Höfðum lagt drög að þessari veislu á spjallþræði dagana á undan og því var gengið beint til verks bæði í búðinni og þegar heim var komið. 

 

Ákveðið hafði verið að gera tacokökur frá grunni. Freysi vildi gera tvennskonar kökur - bæði maískökur og einnig hveitikökur. Þá höfðum við einnig ákveðið að gera nokkrar tegundir af salsa, pækla grænmeti og toppa þetta svo með tveim tegundum af bragðbættum sósum. Þetta átti svo að máta við ósköpin öll af bjór og víni. 

 

Gestir kvöldsins voru vinir okkar til tveggja áratuga. Auk Freysa kom eiginkona hans Sigrún Ása, Elva Brá og maðurinn hennar, Ólafur Hólm. Þá komu einnig Magnús og Hafdís. Þessi hópur samanstendur af fimm sálfræðingum, tveimur læknum og einum trommara. Dúndur hópur! 

 

Jæja, það er best að byrja á þessu!

 

Ævintýraleg tacoveisla - smjörsteiktar risarækjur í chilli, djúpsteiktur skötuselur, langeldaður grís með fullt af salsa, pækluðu grænmeti, geggjuðu crema de coríander og chipotle mayo

 

 

 

Við byrjuðum á svínakjötinu þar sem það stóð til að elda það í að minnsta kosti fjóra klukkutíma. 

 

 

Fyrst var að leggja grunninn; 

 

3 þykkar sneiðar af grísahnakka

1 purusteik - 1,2 kg 

4 msk chipotle mauk

4 msk jómfrúarolía

2 gulir laukar

1 rauðlaukur

2 sellírsstangir

4 gulrætur

6 hvítlauksrif

2 kanilstangir

4 lárviðarlauf

3 stjörnuanísar

1 msk kóríanderfræ

1 msk broddkúmen

1 msk rósapipar

3 lime

50 ml rauðvínsedik 

250 ml rauðvín

1 líter vatn

salt og pipar

 

Allt grænmetið var skorið niður og lagt í botninn á ofnpotti ásamt öllu kryddinu.

 

 

Fyrst skar ég puruna af svíninu (hugmyndin var að elda hana sér). Svo var kjötið nuddað upp úr jómfrúarolíu og chipotlemauki og lagt ofan á allt grænmetið.

 

Potturinn var fyrst settur á gashellu og hitaður þannig að vökvinn sauð í nokkrar mínútur. Þá var lokið sett á og inn í 160 gráðu heitan ofn í 4-5 klukkustundir - síðustu tvo tímana lækkaði ég hitann í 130 gráður.

 

 

Svo var það skötuselurinn.

 

600 g skötuselur

2 lime

2 msk jómfrúarolía

1 msk hvítvínsedik

4 hvítlaukrif

salt og pipar

 

Skar himnurnar burt og fiskinn í munnbitastóra bita. Lagt í marineringu með limesafa, jómfrúarolíu, ediki, smátt skornum hvítlauk, salti og pipar. Hann fékk að marinerast í tvo til þrjá klukkutíma.

 

Næst var að djúpsteikja fiskinn í einföldu tempuradeigi;

 

Einn bolli af hveiti

1 msk matarsódi

1 msk kartöflumjöl

1 tsk sykur

1 tsk salt

ískalt sódavatn (breytilegt magn eftir hveiti, en bætt saman við þangað til að deigið minnir á þykkt lím).

 

Þá var vökvanum hellt frá - og fisknum velt upp úr hveiti, síðan tempúradeiginu og djúpsteikt þangað til að hjúpurinn var fallega gullinn að utan.

 

Við vorum svo með tvennskonar rækjur - innfluttar risarækjur og svo stórar íslenskar rækjur.

 

250 g íslenskar rækjur

250 g risarækjur

50 ml jómfrúarolía

3 hvítlauksrif, pressuð

2 tsk nýmalað cumin

1 tsk hvítlaukssalt

2 tsk chilipipar

1 tsk papríkuduft

1 tsk sjávarsalt

 

Rækjunum var leyft að þiðna. Marineringin var útbúin með því að blanda öllum hráefnunum saman og svo hellt yfir rækjurnar. Þetta fékk að marinerast í nokkrar klukkustundir. Svo voru rækjurnar steiktar upp úr smjöri.

 

 

Sonur minn tók að sér verkefni í eldhúsinu. Hann sá um að skera grænmeti - gera marineringu fyrir fiskinn sem og að útbúa baunasalsað.

 

 

Ragnar Freyr - hafði nokkrar áhyggjur af því hvernig ég slumpaði á magn í brauðgerðinni. Hann hafði yfirumsjón með tortillugerðinni. 

 

Hér er svo uppskriftin af hveitikökunum; 

 

370 g hveiti

1 tsk lyftiduft, 

1 tsk salt, 

80 ml jómfrúarolía  

240 ml volgt vatn

 

Hægt er að lesa allt um aðferðina, hérna - á síðunni hans Freysa. 

 

Fyrir maískökurnar

 

250 g maísmjöl - (keypt í asísku búðinni í Skeifunni)

340 ml volgt vatn

1-2 tsk salt 

jómfrúarolíu til að pensla kökurnar fyrir steikingu. 

 

Þetta var svo hnoðað vandlega saman. Bæði deigin fengu að standa í rúma klukkustund til að taka sig. 

 

 

Magnús mætti glaðbeittur og var ómetanlegur í framleiðslu á óteljandi tortillakökunum.

 

 

Þegar Óli mætti - var hægt að setja upp framleiðslulínu. Það var enginn sem sagði að þessi veisla hafi verið auðveld.

 

 

Og svo voru kökurnar steiktar - hveitikökurnar voru þurrsteiktar á frytop pönnunni á nýju eldavélinni minni. 

 

 

En maískökurnar voru steiktar með smáræðis jómfrúarolíu sem var penslað á þær.

 

 

Fyrr um daginn lögðum við gulrætur, fennel og grænt epli í einfaldan pækil. Ég útbjór pækil úr 1 bolla af ediki, 2/3 bollum af vatni, 1/3 hluta sykri og dash af salti. 

 

Þessu dreifði ég jafnt yfir tvær flysjaðar gulrætur, eitt fennel og eitt græn epli. Gulræturnar voru skornar í strimla með flysjara, fennelið var skorið í sneiðar með mandólíni og eplið var skorið í litla teninga. Fékk að standa á borði í þrjá til fjóra klukkutíma. Það er auðvitað betra að láta þetta standa yfir nótt - en þetta heppnaðist samt ótrúlega vel. 

 

 

Og nú mátti bara veislan byrja. Hún hófst í heita pottinum - allir gestir fengu freyðivínsglas. Ég hafði keypt Casa Rojo Cava Molto Negre - sem er einstaklega ljúffengt spænskt freyðivín. Vín frá þessum framleiðenda þekki ég nokkuð vel þar sem við heimsóttum þessa vínekru haustið 2018 þegar við vorum að taka upp sjónvarpsþætti rétt fyrir utan Alicante. Þessa þætti er ennþá hægt að sjá á Sjónvarpi Símans Premium.

 

 

Kjötið fékk að standa í 30 mínútur á borði til að jafna sig áður en það var rifið niður. Síaði allt soðið sem hafði orðið til og hellti yfir kjötið ásamt tveimur til þremur matskeiðum af hlynsírópi. 

 

 

Fært yfir í skál og skreytt með kóríander.

 

 

Rækjurnar voru eins og nefnt var að ofan steiktar í smjöri í nokkrar mínútur og svo settar í skál og skreyttar með rifnum kóríander og lime sneiðum.

 

 

Örlög risarækjanna voru eins.

 

 

Mér hefur sjaldan tekist jafnvel með djúpsteikingu eins og í þetta skipti. Hjúpurinn var einstaklega stökkur og góður - og skötuselurinn einstaklega mjúkur og ljúffengur.

 

 

Vökvanum var hellt af pækluðu gulrótunum, fennelnum og eplunum. Þetta heppnaðist einnig vel - pæklað grænmetið var vitanlega aðeins undir tönn. En það gaf réttinum bara aukinn karakter.

 

 

Með matnum drukkum við meðal annars La Celia Reserva Malbec 2018 frá Argentínu. Þetta er bragðmikið og gott rauðvín með góðri fyllingu, ferskt á tungu - með miklu bragði af sultuðum ávexti og súkkulaði. 

 

 

Við gerðum tvennskonar sósur með matnum. Annars vegar Crema de Coriander - gerð úr sex msk af majónesi, tvemur hvítlauksgeirum og þremur búntum af kóríander - maukað saman með töfrasprota og sett á flösku.

 

Chipotle majó var einfalt - blandaði saman tveimur matskeiðum af chipotlemauki við sex matskeiðar af majónesi. Hrært vel saman og sett á sprautuflösku.

 

 

Baunasalsað var ótrúlega ljúffengt;

 

1 dós svartar baunir

4 hvítlauksgeirar

1/2 rauður chili

1/2 rauð papríka

1 lítill rauðlaukur

2 msk steinselja

safi úr einu lime

2 msk jómfrúarolía

salt og pipar

 

Baunirnar voru skolaðar og settar í skál ásamt smátt söxuðum hvítlauk, chili, papríku, rauðlauk, steinselju. Bragðbætt með limesafa, jómfrúarolíu og salt og pipar.

 

 

Mangósalsað var klikkað;

 

1 mangó

1 rauður kjarnhreinasaður chili

1 lítill rauðlaukur

2 msk jómfrúarolía

safi úr einni lime

2 msk steinselja

 

Mangóið var flysjað og skorið í litla bita og sett í skál ásamt smátt söxuðum chili, rauðlauk, steinselju. Bragðbætt með limesafa, jómfrúarolíu og salt og pipar.

 

Hefði notað kóríander - en eiginkona mín glímir við kóríanderóþol. En hún bætir það upp með öðrum kostum.

 

 

Freysi gerði þessa ljúffengu avócadósalsa;

 

4 avocado

safi úr 3 lime

3 grillaðir maís stönglar

2 búnt af kóríander 

1 rauður chili skorinn fínt 

3 vorlaukur

salt og pipar

 

Avócadóið var opnað, steinnin fjarlægður og svo skorið í kubba og blandað saman við hakkaðan, grillaðan maís, rifið kóríander, limesafa, niðursneitt chili og vorlauk. Saltað og piprað. 

 

Svo gerðum við einnig pico de gallo - tómatsalsa. 

 

250 g sólskinstómatar

1 rauðlaukur

1 búnt kóríander

1/2 chili

safi úr einu lime

1 msk jómfrúarolía

2 msk rauðvínsedik

salt og pipar

 

Tómatarnir voru sneiddir niður, kjarnhreinsaðir og settir í skál ásamt smátt skornum rauðlauk, kóríander, chili, limesafa, ólíu, ediki. Bragðbætt með salti og pipar. 

 

 

 

Freysi grillaði einnig ferskan ananas í sneiðum sem hann skar niður smátt. Geggjað!

 

 

Það var bakað endalaust af hveitikökum.

 

 

Og hellingur af maískökum.

 

 

Svo var bara að raða saman. Hérna er maískaka með baunasalsa, djúpsteiktum skötusel, pico de gallo tómatsalsa, pæklaðri gulrót og kóríanderkremi. Prófaði að para Úlfey India Pale Ale með - alger draumur.

 

 

Svo þessi; hveitikaka með pico de gallo tómatsalsa, rifnu svínakjöti, grilluðum ananas, pækluðu fennel, purunni (hún var steikt inn í ofni þangað til að hún poppaði og var svo brotin niður í bita) - bragðbætt með chipotlemajó. Unaður.

 

 

Hér var svo maískaka með pico de gallo, smjörsteiktum íslenskum rækjum, pækluðum rauðlauk, pomengranat epli og kóríanderkremi. Orgía fyrir bragðlaukana.

 

 

Til að setja svo punktinn yfir i-ið kom Elva með þessa pavlóvurúllu fyllta með þeyttum rjóma, hindberjum og sítrónucurd skreytta með pistasíum og hindberjum. Uppskriftin er efni í aðra færslu.

 

Svo var spjallað, hlegið og dansað. Fullkominn dagur með frábærum vinum.

 

Bon appetit!

 

-------

 

 

 

Flest hráefnin í þessari færslu fást í verslunum Hagkaupa

Langeldað og ljúffengt Ossoboco með gremolata borið fram með Risotto Milanese með beurre acido og saffran - sælgæti!

 

Þetta er einstaklega ljúffengur réttur - en eins og allt sem er svona ljúffengt þá tekur eldamennskan dálítinn tíma. Og ekki að hún sé neitt sérstaklega flókin - það tekur bara drykklanga stund að umbreyta seigum bita eins og kálfaskanka (ossobuco) yfir í kjötbita sem bráðnar í munni. 

 

Þessi réttur er frá nítjándu öldinni og var fyrst borinn á borð á svæðunum í kringum Milanó á Norður Ítalíu. Hann ber öll helstu kenniteikn matargerðar frá Lombardy - sem er heldur frábrugðin hefðbundinni ítalskri matargerð þar sem hún einkennist af nautakjöti, hrísgrjónum og smjöri. 

 

Og fyrir þá sem hafa verið að strengja einhver sérstök heit um þessi áramót til dæmis um almenna hófsemi eftir nautnir jólahátíðarinnar - þá ögrar þessi réttur þeim aðeins. Hann er, það sem við myndum kalla, "rich" eða ríkulegur. Ætli risotto-ið sé ekki það sem kemur honum yfir strikið - en hrísgrjón eru auðvitað ekkert nema kolvetni sem síðan er drekkt í dásamlegu smjöri og fullt af parmaosti (parmesan). 

 

En svo getur maður alltaf fengið sér lítið á diskinn - og bara einu sinni, borðað þar til maður er mettur og látið þar við sitja? 

 

Langeldað og ljúffengt Ossoboco með gremolata borið fram með Risotto Milanese með beurre acido og saffran  - sælgæti! 

 

Fyrir 8 

 

2 kg ossobuco í sneiðum 

hveiti 

2 hvítir laukar

4 sellerísstangir

5 gulrætur í heldur stórum bitum

1/2 flaska gott hvítvín

1 l kjúklingasoð

kryddvöndull (timjan, rósmarín, steinselja) 

salt og pipar 

 

Fyrir gremolata 

 

sítrónubörkur af hálfri sítrónu

2 msk fersk steinselja

2 hvítlauksrif

salt og pipar 

 

Fyrir risotto alla milanese

 

1 gulur laukur

1 sellerístangir

4 hvítlauksrif

600 g arboriohrísgrjón

250 ml hvítvín 

1 1/2 L kjúklingasoð

1 g saffran

75 g burro acido (sjá neðar)

100 g parmaostur

salt og pipar

 

 

Mér hafði áskotnast þetta fallega nautakjöt - vel fitusprengt. Það hafði verið skorið í þykkar sneiðar sem mér finnst passa svo vel í ossobuco. Vissulega eru flestar uppskriftir af ossobuco með kálfakjöti - en stundum þarf að leika fingrum fram.

 

 

Ég notaði að sjálfsögðu íslenskar gulrætur. 

 

 

Þær voru flysjaðar og skornar í veglega bita. Steiktar með skornum lauk, sellerí og hvítlauk í smjöri þangað til að grænmetið er orðið mjúkt. Saltið og piprið.

 

 

Kjötinu er velt upp úr bragðbættu hveiti. Hveitið er bragðbætt með salti, pipar og hvítlauksdufti.

 

 

Takið grænmetið til hliðar, brúnið kjötið að utan og bætið svo grænmetinu saman við

 

 

Ég notaði ríflega hálfa flösku af hvítvíni - sauð upp áfengið, skellti kryddvöndli saman við og bætti svo við kjúklingasoði. Náði upp suðunni og setti svo inn í 150 gráðu heitan ofn í rúma þrjá tíma. Þá má bara slaka á. Þetta eldar sig eiginlega sjálft. Þar til það kemur að risottoinu. Það er ekki flókið - en það þarf að hræra í því stöðugt - til að fá það sem best. 

 

 

 

Ég notaði Rustichella d'abruzzo Arborio hrísgrjón. Þó að það standi suðutími á pakkanum þá gildir það ekki alveg um risottogerð, hún tekur aðeins lengri tíma. 

 

Byrjið á því að steikja smátt skorinn lauk og sellerí í smjöri og þegar grænmetið er mjúkt og glansandi bætið þá grjónunum saman við og steikið þangað til að það fer að glansa á jöðrunum. Þá hellir maður hvítvíni saman við og sýður upp. Svo er bætt við ausu eftir ausu af kjúklingasoði og soðið niður á meðan stöðugt er hrært í. 

 

 

Saffran er dýrasta krydd sem selt er - en sem betur fer fer lítið magn langt í matargerð. Mér skilst að verðið fyrir kílóið í fyrra hafi verið í kringum 500.000 krónur. Það er oft hærra - en það er háð uppskerunni. Það er vandasamt að tína saffran. Á hverju blómi vaxa einvörðungu nokkrir þræðir - og þeir eru afar viðkvæmir og það þarf að týna þá hvern fyrir sig.

 

 

Mér finnst gott að láta saffranið liggja í heitu vatni áður en ég bæti því saman við risottoið. Þegar hrísgrjónin eru orðin "al dente" - þá eru þau tilbúin fyrir lokaskrefið. 

 

 

Ég fékk þetta smjör að gjöf frá ítölskum kokki, Marco Fadiga, sem er yfirkokkur hjá Moet & Chandon. Burro acido - sem á íslensku myndi kallast súrsmjör. Og þetta er frekar einfalt. Vín er hitað í potti með ediki og fínt skornum skalottukauk. Sjóðið upp vínið svo áfengið gufi upp. Sjóðið svo vínið, edikið og laukinn áfram þangað til að laukurinn er mjúkur. Skerið kalt smjörið niður í kubba og bætið varlega saman við og hrærið með písk. Þegar allt smjörið er uppleyst er því hellt í gegnum sigti. Þrýst á eftir með sleikju. Vökvinn sem rennur af er svo settur í poka í hæfilegum skömmtum og fryst. Notað eftir þörfum. 

 

 

Bætið saman við 75 g af súrsmjöri og 100 g af rifnum parmaosti og hrærið saman við. Látið standa í tvær mínútur áður en það er borið fram. 

 

 

Og þá er bara að bera herlegheitin á borð.

 

 

Með matnum nutum við þessa ítalska rauðvíns Sasso al Poggio frá 2015. Þetta er vín sem flokkast með Super Toskan vínum - gert úr blöndu af Merlot, Sangiovese og Cabernet þrúgum. Þetta vín er í talsverðu uppáhaldi hjá mér. Vorið 2017 heimsótti ég þessa vínekru og naut dásemdar hádegisverðar á hæð á miðri ekrunni. Ég fer alltaf þangað í huganum þegar ég tek sopa af þessu ljúffenga víni sem er pakkað af bragði - dökkum kirsuberjum - gott og langt eftirbragð í góðu jafnvægi.

 

 

Þetta var unaðsleg veisla. 

 

Gleðilegt ár. 

-------

 

 

 

Flest hráefnin í þessari færslu fást í verslunum Hagkaupa

Svipmyndir frá aðfangadag - dásamlegar rjúpur með þéttri villibráðarsósu, besti svínahamborgarahryggurinn - sykurbrúnaðar kartöflur, rauðkál, waldorf salati og tvennskonar sósur

 

Mikið geta jólin verið yndislegur tími! Það er fátt ljúfara en að gera vel við sig og sína í mat og drykk. Og jólin eru fyrirtaksafsökun fyrir að ganga skrefinu lengra en ég geri dags daglega og njóta sín alveg í botn. Að þessu sinni vorum við með rjúpur. Það er ansi langt síðan að ég eldaði rjúpur. Held að það sé kominn heill áratugur - alltént er svo langt síðan að ég birti færslu þess efnis. 

 

Ég var því aðeins ryðgaður í rjúpueldamennskunni. Ég var þó alveg ákveðinn í því að eyðileggja ekki matinn eins og er löng hefð fyrir því að gera. Margir sjóða nefnilega rjúpuna í margar klukkustundir - vissulega fæst út úr því magnað soð - og jafnvel mögnuð sósa - en rjúpan verður skraufaþurr. Auðvitað snöggsteikir maður bringuna! Annað er bara hringavitleysa. 

 

Konan mín, Snædís Eva, var þessu algerlega mótfallin. Forfeður hennar hafa soðið líftóruna úr rjúpunni í margar kynslóðir og hún ætlaði svo sannarlega að halda í hefðina. Rjúpan hennar yrði, sko, soðin. Og ekkert múður. Það var því farin leið beggja. 

 

Og ekki bara leið beggja - börnin tóku ekki í mál annað en að svínahamborgarahryggur væri á boðstólunum. Við fórum því leið allra! En ég er ekki að kvarta - ég fékk að elda þetta allt saman. Ég fékk líka góða hjálp. Mamma og pabbi voru mætt hér á Þorláksmessu og svo bættist bróðir minn í hópinn á aðfangadag. 

 

Læt fylgja með uppáhaldsjólalagið mitt - Walking in the air - nú í upprunalegu útgáfunni þar sem Peter Auty syngur.

 

 

 

 

 

Svipmyndir frá aðfangadag - dásamlegar rjúpur með þéttri villibráðarsósu, besti svínahamborgara- hryggurinn - sykurbrúnaðar kartöflur, rauðkál, waldorf salat og tvennskonar sósur

 

 

 

Rjúpnasoðið var heldur einfalt. Beinagrindur af nokkrum rjúpum voru saltaðar og pipraðar og svo brúnaðar í smjöri. Þá var tveimur eða þremur gulrótum, sellerístöngum og einum rauðlauk bætt saman við. Steikt saman um stund. 

 

 

Bætti við nokkrum einiberjum og lárviðarlaufum. Svo var fleytt yfir með vatni og þetta látið krauma varlega í nokkra klukkutíma - þangað til að það hafði soðið niður um þrjá fjórðu.

 

 

Forrétturinn var líka með hefðbundnu sniði - nema í ár hafði Snædís veitt laxinn sjálf. Það fannst mér gera máltíðina ennþá meira verðlaunandi. Þessi lax var líka nýttur alveg í topp, kannski muna einhverjir eftir því hvernig fór fyrir hrognunum, en hægt er að lesa um það hérna.

 

Við létum reykja fiskinn. 

 

 

Og svo var hann líka grafinn. Það er einfalt að gera slíkt sjálfur - og hef gert það reglulega fyrir jólin. Hér prófaði ég að nota Tanqueray í marineringuna - Sjá hérna - en auðvitað má sleppa því.

 

 

Ég keypti hrygginn að þessu sinni í Hagkaupum - ég hafði prófað hann í fyrra og var mjög ánægður með hann. Í ár var hann eldaður með hefðbundnu sniði eins og börnin mín óskuðu eftir, sjá hérna.

 

 

Ég gerði mitt besta að para vínið vel með matnum. Með svínahamborgarahryggnum hafði ég hugsað mér að prófa Moillard Vosne-Romanée frá Búrgúnd - en þetta er mjög ljúffengt Pinot Noir frá 2014. Ég heimsótti einmitt þessa vínekru nú seint í haust og fékk að smakka vínið úti á miðri ekrunni. Þetta er ljúffengt vín - gegnsætt eins og frönsk Pinot vilja vera, með mildum ávexti - keim af dökkum berjum - sólberjum og þroskuðum jarðarberjum. Með rjúpunum valdi ég bragðmikið vín - Penfolds Max's frá Ástralíu - sem er blanda af Shiraz og Cabernet þrúgum. Þetta er vín er dökkfjólublátt í glasi - kraftmikið berjabragð - tannínríkt með löngu eftirbragði. Dúndurvín. 

 

 

Þó að maður haldi í hefðirnar verður maður að mjaka þeim áleiðis - lítil skref í senn. Að þessu sinni gerði ég gljáan á svínahamborgarahrygginn með því að nota þetta ljúffenga sinnep sem er líka frá Búrúndarhéraði. Við heimsóttum Edmont Fallot verksmiðjuna í sömu heimsókn. Þetta sinnep er bragðbætt með sólberjum og er algert sælgæti. Ég blandaði því saman við smáræði af hlynsírópi og makaði því svo á hrygginn. 

 

 

Þetta heppnaðist sérstaklega vel. 

 

 

Og déskoti heppnaðist svínahamborgarahryggurinn vel í ár. Hann var eldaður við 180 gráður þangað til að hitinn náði 70 gráðum. Og hann var svo mjúkur og safaríkur.

 

 

Ætli vandasamasta verkið sé ekki að brúna kartöflurnar - okkur tekst eiginlega alltaf að klúðra þessu á hverju ári. En samt verða þær alltaf ljúffengar. Við vorum í þessu saman ég og mamma - og að þessu sinni heppnaðist þetta bara nokkuð vel. Við erum að ná þessu.

 

 

Svo var það rjúpusósan. Það fór engin smáræðisvinna í hana. Fyrst auðvitað soðið. Svo fannst Snædísi það ekki nógu bragðmikið - þannig að það var soðið niður enn frekar. Öllum brögðum var beitt til að ná henni góðri. Smá sulta - smá villibráðarkraftur og þar fram eftir götunum. Og á lokametrunum hafðist þetta. Snædís brosti út af eyrum. Sósan varð auðvitað að vera góð til að þræla niður skráfaþurri soðinni rjúpunni.

 

 

Þar sem bróðurpartur fjölskyldunnar vildi ekki eyðileggja jólamatinn - var rjúpubringunum velt upp úr hveiti og steiktar í skamma stund upp úr smjöri. Svo sett inn í ofn þar til kjarnhiti náði 52 gráðum.

 

 

Rjúpan varð sérlega ljúffeng. Ragnhildur Lára - sem var að smakka rjúpu í fyrsta skipti var himinlifandi með steiktu rjúpuna og hámaði hana í sig.

 

 

Þessi máltíð var svo sannarlega eftirminnileg!

 

Gleðileg jól!

 

------

 

 

 

Flest hráefnin í þessari færslu fást í verslunum Hagkaupa

Gjafalisti - þetta eru gjafirnar sem ég gaf sjálfum mér á árinu - og ein frá Snædísi!

Ég hefði auðvitað átt að setja þennan lista saman fyrr í mánuðinum en ég ber fyrir mig sígilda afsökun - það er bara alltaf svo mikið að gera. Er það eiginlega ekki þannig hjá okkur öllum? 

 

Hér eru bestu og skemmtilegustu græjurnar sem ég eignaðist á árinu - og einhverjar sem ég á án efa eftir að verða mér út um. 

 

Gjafalisti - þetta eru gjafirnar sem ég gaf sjálfum mér á árinu - og ein frá Snædísi!

 

Það segja flestir að það sé óþolandi að gefa mér gjafir. Oftast vegna þess að ef mig langar í eitthvað, og hef ráð á því, þá læt ég bara vaða og kaupi það sjálfur. Það er svona að vera óþolinmóður og vera forfallinn dótakall í eldhúsinu. 

 

 

Það var eiginlega vandræðalegt hvað mig langaði mikið í þessar vörur þegar þær komu á markað. Og þegar ég var á ferðalagi um Frakkland í nóvember við tökur á Ferðalagi bragðlaukanna rakst ég á þessar vörur í einni fallegri leikfangabúð í bænum Beaune. Og mér tókst að plata Snædísi til að gefa mér þessa í snemmkomna jólagjöf. 

 

 

Þetta er ferköntuð steikarpanna með loki með afsteypu af Han Solo. Barnið í mér þoldi ekki við og ég burðaðist með þessa með mér til Íslands. 

 

 

Svo er það þessi. Ég á eftir (kannski) að fá mér þennan - það er eiginlega erfitt að réttlæta að kaupa þennan - enda er hún á um 900 dollara. Þannig að það er ólíklegt að ég láti verða af því. En þessi pottur er flottur. Mjög flottur! 

 

 

Ég lét þó verða af að skipta um eldavél á árinu þar sem gamla mín var komin til ára sinna og var farin að þurfa reglulegt viðhald. Þessi kallast Ilve professional Plus II og er frá Ítalíu. Ég hreinlega elska steikarpönnuna og hún er í mjög reglulegri notkun. Ofninn er líka þræl öflugur og kemst í 300 gráður sem er mjög fínt hitastig til að gera flatbökur. Þessar vélar fást í Kokku!

 

 

Ég fékk aðstoð til að smíða þetta grill í sumar. Ég elska að halda stórar veislur og það er fátt betra en að elda heilan skrokk fyrir gestina. Ekki bara er það ljúffengt - það er líka skemmtilegt.

 

 

Á ferðalagi mínu um Frakkland heimsótti ég Edmond Fallot sinnepsgerðina í Beaune. Ég tók auðvitað með mér nokkrar krukkur heim. Þetta sinnep fæst í Hagkaup, Melabúðinni og Fjarðarkaupum. 

 

 

Þessi íslenska pönnukökupanna sló í gegn á árinu enda alger vinnuhestur. Ég notaði mína þegar ég var í Las Vegas að elda fyrir veislu á vegum Kerecis. Hún fæst einnig í Kokku, sjá hérna. 

 

 

Svo verð ég eiginlega að benda á þessar tvær pönnur. Þær eru báðar frá Lodge - þessi hérna fyrir ofan er 34 cm í þvermál. Mér finnst hún frábær en hún er ansi þung. 

 

Þessi er líka frá Lodge en kallast Blacklock og er mun léttari og auðveldari að eiga við hana í eldhúsinu. Þær fást báðar í Kokku.

 

 

Þetta áhald, pastagerðargræja - chittarra, fékk ég að gjöf í sumar þegar ég heimsótti Abruzzo og fór á kvöldnámskeið í pastagerð. Með þessu áhaldi er unnt að gera pasta frá því héraði sem heitir sama nafni.

 

 

 

Ég á nokkur Microplane rifjárn - en þetta nota ég einna mest. Algert þarfþing til að rífa ost og sítrónubörk. Það fæst í Kokku, sjá hérna. 

 

Svo skemmdist hvítlaukspressan mín á árinu og ég er að vona að þessi endi í einhverjum af pökkunum sem bera mitt nafn. 

 

Þetta voru gjafirnar sem ég naut mest á árinu. 

 

Gleðileg jól!

 

 

 

Hátíðarmaturinn 2019? Úrbeinaður og fylltur hreindýrahryggur, eldaður sous vide, með púrtvínssósu frá grunni, seljurótarmús, hvítlaukssteiktum strengjabaunum og fullkomnum ofnsteiktum kartöflum

 

Fyrsti í aðventu er nú um helgina og margir án efa farnir að leiða hugann að jólamatnum. Flestir halda í hefðirnar. Sjálfur er ég íhaldsmaður þegar það kemur að því að elda fyrir jólin. Ég er alinn upp við svínahamborgarahrygg frá blautu barnsbeini en eiginkona mín, Snædís Eva, ólst upp við rjúpur. Á aðfangadag held ég því oftast í hefðirnar - og reyni að sætta báða arma fjölskyldunnar. Aðra hátíðardaga er í raun frítt spil. Kalkúninn kemur auðvitað sterkur inn - og svo hangikjötið.

 

Fyrir þá sem hafa aðgang að villibráð - þá er í raun fátt hátíðlegra. Þessi uppskrift verður endurtekin - líklega á áramótum.

 

Þetta er ekki flókin uppskrift - en hún krefst tíma. Þetta er eldamennska sem þarf fjórar til fimm klukkustundir - sem í raun ætti ekki að koma að sök. Bróðurpartur vinnunnar er fólginn í því að bíða eftir soði eða eftir því að hryggurinn verði klár í vatnsbaðinu. Og þó að ég hafi eldað hrygginn "sous vide" þá er lítið mál að elda hann í ofni. Ætli ég myndi ekki ráðleggja að elda hann við 160 gráður og nota kjarnhitamæli. Það skiptir eiginlega höfuðmáli - því auðvitað vill maður ekki klúðra jólaeldamennskunni. Hvaða kjarnhiti er svo æskilegur - er mat hvers og eins - ég kaus að hafa kjötið "medium rare" - og stillti tækið á 54 gráður.

 

Hátíðarmaturinn 2019? Úrbeinaður og fylltur hreindýrahryggur, eldaður sous vide, með púrtvínssósu frá grunni, seljurótarmús, hvítlaukssteiktum strengjabaunum og fullkomnum ofnsteiktum kartöflum

 

Fyrir sex til átta

 

hreindýrahryggur

handfylli bláber

villibráðakryddblanda frá Kryddhúsinu

1 msk blóðberg

2 msk jómfrúarolía

1 msk ferskt timjan

1 msk ferskt rósmarín

 

Fyrir sósuna

 

2 gulrætur

2 sellerísstangir

1 gulur laukur

2 hvítlauksrif

2 lárviðarlauf

100 ml púrtvín

2 l af vatni

salt og pipar

 

Smjörbolla (60 g smjör, 60 g hveiti)

Edmont Fallot cassis bragðbætt sinnep (í staðinn fyrir sinnep og sultu)

 

Meðlætið

 

1 seljurót

100 g smjör

150 ml rjómi

salt og pipar

 

250 g strengjabaunir

50 g smjör

1 hvítlauksrif

100 ml hvítvín

salt og pipar

 

700 g kartöflur

2 msk hveiti

2 msk andarfita

salt og pipar

 

 

Fyrsta skrefið er að úrbeina hrygginn. Það mun reynast einhverjum aðeins snúið. Það er upplagt að lesa sér aðeins til áður en hafist er handa. Án efa er hægt að leita fanga á netinu - og áreiðanlega má finna einhver myndskeið. Hér er myndskeið þar sem verið er að úrbeina lambahrygg - sem gott er að hafa til hliðsjónar. Galdurinn er að fylgja beininu - í hvívetna.

 

Næsta skref er að nudda kjötið með jómfrúarolíu og bragðbæta með kryddblöndunni, blóðbergi, ferskum kryddjurtum og bláberjum.

 

 

Þá er að binda hrygginn upp og koma fyrir í poka og innsigla með vakúmvél. 

 

 

Eins og ég nefndi hér að ofan þá stillti ég tækið á 54 gráður og eldaði kjötbitana í þrjár klukkustundir.

 

 

Á meðan kjötið var í vatnsbaðinu þurfti að huga að sósunni. Ég nuddaði beinin upp úr jómfrúarolíu, saltaði og pipraði og brúnaði í heitum ofni í nokkrar mínútur. Sneiddi gulrætur, sellerí, lauk og hvítlauk í bita og steikti upp úr olíu. Saltaði og pipraði. Brúnuðu kjötinu var svo bætt saman við ásamt lárviðarlaufunum og blandað vel saman.

 

 

Bætti svo við púrtvíninu og sauð áfengið upp. Næst var bætt við vatni - það hitað að suðu og látið krauma í tvær klukkustundir. 

 

 

Soðið var svo síað og soðið áfram niður þar til um 700 ml voru eftir. Sósan var þykkt með smjörbollu, bragðbætt með sinnepi, salti og pipar. Fullkomin!

 

Auðvitað þurfti að huga að meðlætinu.

 

Kartöflurnar voru flysjaðar og forsoðnar í 6 mínútur í söltuðu vatni. Þá var vatninu hellt frá og þeim velt upp úr hveitinu. Næst voru þær steiktar í andafitu þangað til að þær tóku á sig lit og svo voru þær færðar í eldfast mót þar sem þær voru steiktar í ofni í klukkustund þangað til að þær voru fallega brúnaðar. Fullkomnar ofnsteiktar kartöflur.

 

Strengjabaunirnar voru snyrtar og svo steiktar upp úr smjöri og hvítlauk. Þá var hvítvíni bætt á pönnuna, saltað og piprað. Áfengið var soðið nær alveg upp.

 

Seljurótin var flysjuð og skorin í bita og soðin í söltuðu vatni þangað til að bitanir voru mjúkir í gegn. Þá var vatninu hellt frá og smjöri og rjóma bætt saman við og maukað með töfrasprota þangað til að hún er fallega kremuð. Bragðbætt með salti og pipar.

 

 

Þegar kjötið er tilbúið er smjör brætt á pönnu. Þegar smjörið hefur tekið fallegan lit er kjötið brúnað að utan.

 

 

Svo er bara að raða á diskana. Fyrst seljurótarmúsin, kjötbitum tyllt ofan á, skreytt með strengjabaunum og kartöflum raðað á diskinn. Nóg af sósu. 

 

 

Með matnum nutum við Baron De Ley Gran Reserva frá því 2012. Þetta er þrælgott vín sem ég hef bragðað áður - annan árgang þó. Þetta vín fær 4,1 í einkunn á Vivino. Dökkt í glasi og ilmar af dökkum ávexti - plómur og krydd á tungu með góðri fyllingu og fínu jafnvægi. Eftirbragð lifir á tungu.

 

 

Svo var bara að skreyta steikina með smáræði af fersku timjan og setjast niður og skála með gestunum.

 

Og svo að njóta. Gleðilega hátíð!

 

------

 

 

Flest hráefnin í þessari færslu fást í verslunum Hagkaupa

Safaríkar fylltar kalkúnabringurúllur með hvítlauksbættu graskersmauki og karmellisseruðum nípum

 

Þessi uppskrift er smá snúningur á kalkúnauppskrift sem ég geri gjarnan á jóladag. Ég hef sagt frá þessari uppskrift nokkrum sinnum áður á blogginu mína, t.d. hérna. Þetta er hefð sem er komin úr móðurfjölskyldunni. Eiginlega frá því að ég man eftir mér var eldaður kalkúnn á jóladag. Mín vegna mætti hafa kalkún oftar - mér þykir hann einstaklega ljúffengur. Og þessi uppskift heppnaðist einkar vel. Og hún var eiginlega heldur fljótleg - svona miðað við margan veislumat.

 

Safaríkar fylltar kalkúnabringurúllur með graskersmauk og karmellisseruðum nýpum

 

Fyrir fjóra til fimm 

 

1 kalkúnabringa (þessi var rúmlega 1,1 kg) 

300 g svínahakk

1 laukur

2 hvítlauksrif

10 þurrkaðar apríkósur

10 pekanhnetur

handfylli steinselja og timjan

2 msk hlynsíróp

50 g smjör

 

1/2 butternut grasker

4 msk hvítlauksolía

50 g smjör 

50 ml rjómi

salt og pipar

 

4 stórar nípur

2 msk jómfrúarolía

2 msk hlynsíróp 

salt og pipar

 

Sósan

 

2 msk smjör

2 gulrætur

2 sellerístangir

1 laukur

3 hvítlauksrif

salt og pipar

lárviðarlauf

600 ml kalkúnasoð

2 msk worchestershire sósa

vökvi af kalkúninum

25 g smjörbolla (25 g smjör/25 g hveiti)

rjómi

sulta

 

Jæja, vindum okkur í þetta.

 

 

 

Fyrst er auðvitað að hreinsa og þerra bringuna.

 

 

Næsta skref er svo að skera í bringuna og fletja hana út. Það er gert með því að skera í gegnum neðri hlutann af bringunni, bara ekki skera alveg í gegn og fletta henni upp. Svo sker maður í gegnum miðju hlutann og flettir þeim hluta upp eins og bók. Þannig er komin bringa sem er orðin rúmlega tvisvar sinnum stærri en byrjað var með.

 

 

Svo er að huga að fyllingunni. Byrjaði á því að steikja laukinn og hvítlaukinn upp úr smjöri og bætti honuð svo saman við grísahakkið, hakkaðar pekanhnetur, apríkósur og niðurrifnar kryddjurtir. Bleytti upp í kjötinu með hlynsírópi, saltaði og pipraði. 

 

 

Svo dreifði ég fyllingunni í þunnu lagi yfir tvo þriðju hluta kalkúnabringunnar og rúllaði henni upp.

 

 

Batt svo rúlluna vandlega upp með þræði, nuddaði að utan með jómfrúarolíu og kryddaði aðeins með blöndu af þurrkuðu oregano, sítrónupipar, majoram, timjan og salti og lagði ofan á beð af lauk, sellerí, gulrótum. Smá hvítvín og svo inn í 180 gráðu heitan ofan og bakað þangað til að kjarnhiti var kominn í 70 gráður.

 

 

Skar graskerið niður í sneiðar, penslaði með hvítlauksolíu og ristaði í ofni í nokkrar mínútur þangað til að það var mjúkt í gegn. Setti það svo í skál með rjóma og smjöri og maukaði vel og vandlega. 

 

 

Nípurnar voru eins einfaldar og hugsast getur. Flysjaðar og sneiddar niður í fjórðunga og svo velt upp úr olíu og sírópi og svo bakaðar inn í 180 gráðu heitum ofni í rúmlega 30 mínútur. 

 

Svo er það sósan. 

 

Flysjið og skerið grænmetið smátt og steikið í smjörinu þangað til að það er mjúkt og ilmandi. Bætið lárviðarlaufinu saman við. Þegar grænmetið er mjúkt hellið þið kalkúnasoði ásamt worchestershiresósu saman við og látið krauma við lágan hita í 30-45 mínútur. Síið síðan soðið og setjið í skál. Útbúið smjörbollu og hellið síðan soðinu saman við og blandið vel saman. Smakkið nú til með rjóma, sultu, salti og pipar. Bragðbætið með vökvanum sem fellur til við eldun kalkúnabringunar. Smakkið áfram til þangað til að sósan er orðin ljúffeng. Sósu þarf alltaf að deddúa aðeins við!

 

 

Bætið vökvanum sem fellur til af kalkúnabringunni saman við sósuna.

 

 

Ég veit ekki um ykkur - en mér fannst þetta kalkúna "rúlla" heppnast ansi vel.

 

 

Með matnum drukkum við þetta ljúffenga spænska rauðvín - Alexander vs. the ham factory. Þetta vín er framleitt í Ribera del Duero dalnum. Vínið er framleitt úr Tinto Fino þrúgum og er einstaklega ljúffengt. Ilmar af ljúffengum dökkum berjum - bragðið með miklum ávexti, eik og súkkulaði. Mjög gott vín.

 

 

Þessi máltíð heppnaðist einkar vel og rann ljúflega niður.

 

Bon appetit!

 

------

 

 

 

Flest hráefnin í þessari færslu fást í verslunum Hagkaupa

Höfðingleg skyrterta með hvítu súkkulaði, þeyttum rjóma, hindberjamarmelaði og ferskum hindberjum

Í október fór ég í boði íslenska fyrirtækisins Kerecis og eldaði fyrir gesti á ráðstefnu sem haldin var í Las Vegas. Sú borg er vægast sagt furðuleg - ætli absúrd sé ekki lýsingarorðið sem á best við, alltént að mínu mati. Ég sá ekki mikið af borginni - fór í stutta gönguferð um "The Strip" og heimsótti svo Ceasar's Palace nokkrum sinnum en þar var veislan sem ég eldaði fyrir haldin.

 

Ég varði bróðurpart tímans í Las Vegas bak við eldavélina ásamt bróður mínum - og við áttum saman góðar stundir. Hlustuðum á tónlist, smökkuðum á craftbjór og elduðum níu rétta veislu fyrir 100 manns.

 

Og þó að ég segi sjálfur frá þá heppnaðist hún ljómandi vel. Þennan eftirrétt bjó ég til - en hann byggir á annarri uppskrift sem ég gerði fyrir nokkrum árum. En niðurstaðan er frábrugðin - þessi er mun meira frískandi.

 

Ég ætlaði að byggja þetta upp eins og litlar tertur á disk en þegar á hólminn var komið áttaði ég mig á því að ég hafði gleymt mótunum mínum - í Las Vegas.

 

Þessi færsla birtist nýverið á heimasíðunni Gott í matinn, sjá hér, sem er heimasíða á vegum Mjólkursamsölunnar en þar kennir ýmissa grasa, sjá hérna.

 

Höfðingleg skyrterta með hvítu súkkulaði, þeyttum rjóma, hindberjamarmelaði og ferskum hindberjum

 

Fyrir sex

 

Fyrir botninn

 

100 g pekanhnetur

130 g haframjöl

100 g smjör

4 msk hlynsíróp

 

350 g hreint Ísey skyr

300 hvítt súkkulaði

250 ml þeyttur rjómi

2 gelatínplötur

 

12 msk hindberjamarmelaði

2 öskjur af hindberjum

 

1. Byrjið á því að mala hneturnar í matvinnsluvél og blanda saman við haframjölið.

2. Bræðið smjör og blandið saman við mjölið ásamt hlynsírópinu.

3. Smyrjið deiginu á ofnskúffu og bakið í 15 mínútur við 180 gráður. Látið kólna.

4. Brjótið svo kexið niður og raðið í skálar.

5. Blandið saman skyrinu, þeyttum rjóma og bræddu hvítu súkkulaði og svo gelatínplötunum (hægt að leysa þær upp í heitu súkkulaðinu).

6. Setjið því næst skyrblönduna ofan á kexið og setjið í ísskáp til að kólna og stífna.

7. Dreifið hindberjamarmelaðinu ofan á og skreytið með hindberjum.

 

 

------

 

 

 

 

Flest hráefnin í þessari færslu fást í verslunum Hagkaupa

 

 

Dásamlega Frakkland - Tartiflette - löðrandi ostagratín með lauk og beikoni með baguettu, salati og ljúffengu Pinot Noir rauðvíni

 

Liðna viku dvöldum við í Frakklandi við tökur á sjónvarpsþættinum Læknirinn í Eldhúsinu, ferðalag bragðlaukanna. Mig hefur lengi langað til að fara til Frakklands með sjónvarpsþáttinn enda er ég mikill Frakkaunnandi. Ég hreinlega elska franskan mat og franska matargerð. Ekki spillir svo fyrir að þeir gera dásamleg vín - hreinlega unaðsleg og svo er landið líka svo fallegt. 

 

Við heimsóttum Búrgúndarhérað - bæinn Beaune - sem er hjarta víngerðar í héraðinu og ókum svo til Champagne þar sem við heimsóttum bæði Reims og svo miðborg Kampavínsframleiðslu - Eperney. Hlakka mikið til að sýna ykkur þáttinn - ætli hann fari ekki í sýningar fljótlega upp úr áramótum. 

 

Dásamlega Frakkland - Tartiflette - löðrandi ostagratín með lauk og beikoni með baguettu, salati og ljúffengu Pinot Noir rauðvíni

Þessi réttur er þó ekki frá Búrgúndarhérðainu né er hann frá Champagne. Hann er úr Savoy héraði í frönsku Ölpunum. Hann á sér ekki sérlega langa sögu - tæplega fjörutíu ár. Hann varð til þegar gerð var tilraun til að markaðssetja ostinn sem leikur langstærsta hlutverkið í uppskriftinni - Reblochon - sem er rjómakenndur hvítmygluostur - mildur og ljúffengur. Sölutölurnar voru á hallandi fæti og menn þurftu að girða sig í brók.

 

Orðið Tartiflette á sér lengri sögu, skv. wikipediu - þar sem það kom fram í matreiðslubók eftir Francois Massialot og aðstoðarkokk hans Mathieu og er vísun í kartöflurnar sem notaðar voru og átti réttur þeirra lítið skylt við þennan. 

 

Það breytir þó litlu um að niðurstaða þessarar markaðsherferðar frá áttunda áratugnum sló í gegn - enda syndsamlega ljúffengur "decadent" réttur - löðrandi í osti, rjóma og beikoni. Ekki ætti að neita hans oft á ári - kannski bara á nokkra ára fresti. 

 

Hráefnalisti - dugar vandræðalaust fyrir 8 sem aðalréttur (já, ég veit að það skrítið að hafa gratín sem aðalrétt, en þessi er bara þannig)

 

1,5 kg kartöflur

700 ml rjómi

250 g þykkt beikon

500 g Reblochon ostur (eða annar hvítmygluostur)

4-5 greinar ferskt timjan 

salt og pipar

 

Meðlæti 

 

Einfalt salat 

frönsk salatdressing (3 hlutar olía, 1 balsamedik, smá djion, smá hvítlaukur, salt og pipar)

 

Baguette 

 

 

Ég keypti þennan ost í Gallerie Lafayette í Operu hverfinu - en við hjónin gistum þar í tvær nætur áður en við flugum heim til Íslands. Margir þekkja þessar búðir sem eru í nokkrum stórum byggingum - einni sem er tileinkuð konum, önnur körlum og svo mín uppáhalds - tileinkuð mat, eldhúsi og heimili. Í þeirri síðastnefndu fann ég mig. Í kjallaranum var dásamlegt úrval af góðgæti frá Frakklandi - dásemdarúrval af ostum. Og þegar ég sá þennan í ostaborðinu, rifjaðist þessi uppskrift upp fyrir mér.

 

 

Fyrsta skrefið var að sneiða niður beikonið og steikja það á pönnu. Það er steikt þar til það er eldað í gegn.

 

 

Næsta skref er svo að flysja kartöflurnar og skera þær í þunnar sneiðar - þetta á að vera gróflega skorið þannig að sneiðarnar mega vera ójafnar. Svo sneiða laukinn.

 

Svo þarf bara að raða. Ég smurði eldfast mót (nýja Han Solo mótið frá Le Creuset) með olíu og raðaði svo kartöflum, lauk, beikoni, timjan, salti og pipar á víxl. Laumaði með nokkrum smjörklípum,

 

 

Það þarf nóg af rjóma. 

 

 

Svo er það þessi ljúfi ostur. Hann hafði flatst aðeins út í ferðatöskunni en það kom ekki að sök.

 

 

Skar ostinn í þunnar sneiðar, saltaði og pipraði og bragðbætti með meira timjan. Lokið á og inn í 180 gráðu heitan ofn í 60 mínútur - svo lokið af og eldað áfram í 15-30 mínútur þar til osturinn fer að brúnast.

 

 

Með matnum nutum við þessarar flösku - Moillard Pommard Premier Cru - Les Grands Epenots sem er frá Búrgúnd. Þetta vín er eingöngu úr Pinot Noir eins og nær öll rauðvín í Búrgúndarhéraði. Þetta vín fékk ég að gjöf eftir heimsókn í víngerð Moilliard skammt fyrir utan Beaune. Þetta er einstaklega ljúft vín - rúbínrautt, ilmar af rauðum ávexti, smá cassis og aðeins jörð og eikartónar. Kannski hefði ég átt að spara flöskuna að næstu lambasteik - en mér fannst það standa sig vel við hliðina á feitu gratíninu.

 

 

Einfalt salat, frönsk salatdressing. Hitaði baguettuna upp í ofni í nokkar mínútur.

 

 

Gratínið ilmaði dásamlega.

 

 

Mikið er alltaf gott að koma heim til sín.

 

Bon appetit!

 

------

 

 

Flest hráefnin í þessari færslu fást í verslunum Hagkaupa

Gamlir vinir í heimsókn: Marókósk veisla - ofnbakaður kjúklingur með harissa og ólívumauki, spæsí eggaldinturn með granatepli, kúskús með feta og petispois, marglitar gulrætur með hunangi og fennel og flatbrauð steikt á flatoppnum

 

Mér finnst endalaust gaman að elda. Og best er að elda fyrir vini og vandamenn. Að þessu sinni voru gamlir vinir okkar hjóna í heimsókn. Við bjuggum í sömu götu í Lundi í Svíþjóð - Álfhildur býr þar enn ásamt eiginmanni sínum og þremur sonum.

 

 

Hún er á landinu í nokkra daga ásamt yngsta syninum, Grími. Við buðum einnig Addý og Gumma og þau komu með þrjár yngstu dætur sínar með sér, Önnu, Ellu Mæju og Helenu. Úr varð ekta sænsk veisla - fullt af ærslafullum krökkum og góðum vinum. Við erum endalaust að vona að Álfa, Jón Þorkell og drengirnir fari nú að flytja heim. Við söknum þeirra!

 

Þannig að til að reyna að lokka þau heim - var lagt í heljarinnar veislu! Og hún heppnaðist stórvel!

 

Gamlir vinir í heimsókn: Marókósk veisla - ofnbakaður kjúklingur með harissa og ólívumauki, spæsí eggaldinturn með granatepli, kúskús með feta og petispois, regnbogagulrætur með hunangi og fennel og flatbrauð steikt á flatoppnum

 

Fyrir kjúklinginn

 

1,8 kg af kjúklingaleggjum og lærum.

1 bolli heimagert ólívumauk (krukka af svörtum ólífum, hvítlaukur, salt og pipar og jómfrúarolía)

4 msk heimagerð harissa (siracha, jómfrúarolía, harissablanda frá Kryddhúsinu)

handfylli af steinselju

2 msk sítrónupipar

1 msk salt

2 msk broddkúmen

1 msk túrmerik

250 g kalamataólívur

1/2 bolli jómfrúarolía

4 msk hunang

 

Fyrir eggaldinturninn

 

4 eggaldin

250 ml bragðbætt grísk jógúrt (bragðbætt með 3 hvítlauksrifjum, safa úr heilli sítrónu, hunang)

spæsí tómatsósa (laukur, hvítlaukur, karríduft, 2 dósir tómatar og 1 krukka af tómatachutney frá Friðheimum, salt og pipar)

1/2 granatepli

mynta til skreytingar

 

Fyrir kúskúsið

 

1 pakki kúskús

1 fetakubbur

1 rauð papríka

1 græn papríka

1 bolli petit pois

góð jómfrúarolía

salt og pipar

mynta til skreytingar

 

Fyrir gulræturnar

 

400 g íslenskar regnbogagulrætur

3 msk jómfrúarolía

2 msk hunang

1 msk fennelfræ

salt og pipar

 

Fyrir flatbrauðið, sjá hérna - nema að ég sleppti kjúklingabaununum.

 

 

Fyrsta skrefið var að marinera kjúklinginn. Ég hafði gleymt að kaupa ólífumauk - svo ég bjó til mitt eigið. Tók krukku af svörtum ólífum, skolaði og setti í litla matvinnsluvél ásamt heilum sólóhvítlauk, salti, pipar og jómfrúarolíu og maukaði.

 

 

Svo var að útbúa chilimaukið - harissa, sem ég átti ekki heldur. Þá var ekkert að gera annað en að henda saman sirachasósu, jómfrúarolíu og 1 msk af marókkóskri chiliblöndu.

 

 

Næsta skref var að mala broddkúmenið í mortéli. 

 

 

Að lokum var að sameina hráefnin - ólívumaukið, steinseljuna, chilimaukið, túrmerikið, sítrónupipar, salt og hunang.

 

 

Notaði góða jómfrúarolíu.

 

 

Sett í stóra skál og látið marinerast í fjórar klukkustundir.

 

 

Næsta skref var að gera tómastósuna. Steikti laukinn, hvítlaukinn og karríið saman upp úr jómfrúarolíu og bætti svo tómötunum saman við. Næst var að bæta tómatmaukinu saman við og láta krauma í um klukkustund við lágan hita. 

 

 

Tók þessu næst eggaldin og skar niður í ámóta stóra bita, penslaði með jómfrúarolíu og bakaði í 200 gráðu heitum ofni í um 30 mínútur. Sneri einu sinni.

 

Á meðan eggaldinið var í ofninum bjó ég til jógúrtsósuna. Blandaði saman grískri jógúrt, sítrónusafa, smátt söxuðum hvítlauk, hunangi, salti og pipar og lagði til hliðar.

 

 

Svo var bara að raða þessu upp. Fyrst eitt lag af eggaldini, svo tómatsósa, svo jógúrt og endurtaka þar til hráefnið var uppurið.

 

Sáldraði fullt af myntu yfir. Áður en ég bar réttinn á borð skóf ég innan úr hálfu granatepli og setti yfir. Klikkaði á því að taka ljósmynd, afsakið það.

 

 

Gulræturnar voru ofureinfaldar. Flysjaði tvo poka af regnbogagulrótum og skar í fernt eftir lengdinni og lagði í eldfast mót. Velti upp úr jómfrúarolíu og hunangi, salti og pipar. Sáldraði svo fennelfræjum yfir og bakaði í 180 gráðu heitum ofni í þrjú kortér. Velti þeim nokkrum sinnum á eldunartímanum til að hindra að þær myndu brenna. 

 

 

Þær urðu líka alveg fullkomar. Skreytti með myntulaufum.

 

 

Hrærði í brauðinn fyrr um daginn svo að þau fengu tíma til að hefast, þar verður bragðið af þeim til. Hægt er að sjá uppskriftina hérna. Eins og fram hefur komið sleppti ég kjúklingabaununum og steikti brauðin frekar en að grilla þau. Þau heppnuðust ljómandi vel!

 

 

Kúskús er líklega einfaldasta meðlæti sem um getur. Setti kúskúsið í skál og hellti sjóðandi kjúklingasoði yfir og setti plastfilmu yfir skálina og beið í fimm mínútur. Voila - tilbúið. Svo setti ég það á skálar og skreytti með fetaosti, petis pois, rauðlauk, papríku, ferskri myntu og svo góðri jómfrúarolíu. Og salt og pipar að sjálfsögðu.

 

 

Kjúklingurinn ilmaði dásamlega þegar ég sótti hann í ísskápinn. Lagði hann í eldfast mót, hellti 250 g af kalamataólífum yfir og bakaði í 180 gráðu heitum ofni í fimm kortér. 

 

 

Kjúklingurinn ilmaði ennþá betur þegar hann kom út úr ofninum. Skreytti með ferskri steinselju. Ferskt kóríander hefði einnig verið ljúffengt en sumir í minni fjölskyldu þola ekki kóríander - svo að úr varð steinselja, sem er líka dásamlega ljúffeng.

 

 

Maturinn var lagður á borð - og úr varð sannkallað hlaðborð. 

 

 

Með matnum nutum við svo rauðvíns sem ég hef drukkuð áður og meira að segja heimsótt víngarðinn. Við tókum upp sjónvarpsþætti á vínekrunni fyrir rúmum tveimur árum. Valiano 6.38 Gran Selezione Chianti Classico frá 2010. Þetta vín er að mestu unnið úr Sangiovese þrúgum (90%) eins og flest vín frá Toskana. En til að gefa því en meira fútt er það blandað með Merlot þrúgu. Og þá kallast vínin oft Super Toskana vín. Þetta er kraftmikið vín, sultað - með kirsuberjum og ögn kryddað með mjúku og bragðmiklu eftirbragði. Passaði vel með matnum. Seinast þegar ég smakkaði þetta vín paraði ég það líka með maróskóskum mat, sjá hérna!

 

 

Þetta var ótrúlega ljúffeng máltíð.

 

Kannski að okkur takist að lokka Álfu, Jón Þorkel og drengina til Íslands. Hver veit?

 

------

 

 

 

Flest hráefnin í þessari færslu fást í verslunum Hagkaupa

Sænskur heimilismatur par excellans: Kjötbollur með flauelsmjúkri kartöflumús, einfaldri brúnni sósu og súrum gúrkum

 

Það er orðið ansi langt síðan að ég gerði sænskar kjötbollur. Og þær hef ég gert margoft. Var að gá að því á blogginu mínu - hvort að ég hefði gert grein fyrir þeim áður og mér til mikillar undrunar hafði ég aldrei deilt uppskrift á ekta sænskum kjötbollum. Og það er ekki vegna þess að áhugann skorti - ég hef deilt með lesendum þessarar síðu fjöldanum öllum af uppskriftum, hægt er að sjá nokkrar þeirra hérna. 

 

Og þetta er eins hefðbundin uppskrift og hugsast getur. Hún er einföld - en aðalatriðið að hún er ljúffeng. 

 

Sænskur heimilismatur par excellans: Kjötbollur með flauelsmjúkri kartöflumús, einfaldri brúnni sósu og súrum gúrkum

 

Fyrir kjötbollurnar - fyrir fimm svanga

 

700 g svínahakk

300 g nautahakk 

1 hvítur laukur

1/2 allrahanda

2 egg

6 msk brauðmylsna

120 ml rjómi

salt og pipar

 

Fyrir kartöflumúsina

 

1 kg kartöflur

100 g smjör 

100 ml rjómi

100 ml mjóllk

 salt og pipar

 

Fyrir sósuna

 

400 ml nauta eða kálfasoð

150 ml rjómi

2 msk dökkt maizenamjöl

50 g smjör

3 msk soya sósa

salt og pipar

 

 

 

Ég keypti stórar kartöflur, lagði þær á beð af salti og bakaði við 200 gráðu hita í sex korter.

 

 

Við þá meðferð urðu þær vel brúnar að utan og lungamjúkar að innan. Skóf þær út með skeið og setti í skál og blandaði saman við rjóma, mjólk, smjör og svo salti og pipar. Úr varð flauelsmjúk kartöflumús. Nauðaeinföld.

 

 

Svo var að huga að kjötinu - en ég gerði það auðvitað á meðan kartöflurnar voru í ofninum. Lagði grísahakk og nautahakk í skál og setti mjög smátt skorinn hvítann lauk saman við.

 

 

Næst egg - sem ég þeytti aðeins upp áður en þeim var bætt saman við.

 

 

Þá brauðmylsnan. Sumir segja að maður eigi að láta hana liggja í rjómanum áður en mylsnunni er bætt saman við - en ég gleymdi því skrefi. En það virtist ekki koma að sök. 

 

 

Svo rjómi - allt verður betra með rjóma.

 

 

Svo er bara að hræra deigið saman og láta það standa í 15 mínútur áður en maður hnoðar í bollur.

 

 

Ég tók matskeið af kjötdeiginu og rúllaði í höndunum. Ég gætti þess að smyrja hendurnar vel með olíu áður þannig að deigið myndi síður klístrast við mig.

 

 

Svo var bara að kynda undir steikarpönnunni á nýju eldavélinni og byrja að steikja.

 

 

Ég er ennþá að læra á hitann á pönnunni þannig að það verður að játast að ég brenndi nokkrar bollurnar - en það kom ekki að sök, þær voru ljúffengar engu að síður.

 

 

Þegar ég var búinn að steikja bollurnar að utan skellti ég þeim inn í heitan ofn í 10 mínútur eða svo til að elda þær alveg í gegn.

 

 

Með matnum vorum við með Ramon Bilbao Crianza frá 2016 sem er spænkst Rioja vín. Ég hef heimsótt þennan framleiðenda. Vorum í heimsókn hjá honum fyrir rúmu ári og gerðum grein fyrir þeirri heimsókn í sjónvarpsþættinum - Læknirinn í Eldhúsinu, Ferðalag bragðlaukanna. Þetta er milt og bragðgott vín - í góðu jafnvægi. Þetta vín passar með mörgum mat og ekki síst bollum eins og þessum.

 

 

Sósan var ofureinföld. Hitaði soðið og sauð það niður um þriðjung til að þétta bragðið. Bætti svo við rjóma og sauð upp - sauð svo niður um þriðjung áður en ég bætti dökku maizena mjöli saman við og soya sósu, salti og pipar. Setti smá smjör í lokin til að fá fallegan gljáa á sósuna.  

 

 

 

Þetta var alger veislumáltíð á þriðjudegi. Það þarf ekki að vera flókið að lyfta sér upp á virkum degi!

 

Bon appetit!

 

------

 

 

 

Flest hráefnin í þessari færslu fást í verslunum Hagkaupa